0115-KDIT2.4011.381.2020.2.RS

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawczyni, emerytka, od 2019 roku otrzymuje świadczenie dla byłego współmałżonka z USA, z wyrównaniem wstecz za okres od grudnia 2017 roku, które podlega opodatkowaniu amerykańskim federalnym podatkiem dochodowym. Organ podatkowy uznał, że na podstawie umowy między Polską a USA o unikaniu podwójnego opodatkowania, świadczenie to podlega opodatkowaniu w Polsce. Jeśli jednak świadczenie to jest klasyfikowane jako świadczenie rodzinne na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA, korzysta ze zwolnienia z polskiego podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. W związku z tym Wnioskodawczyni nie ma obowiązku wykazywania tego świadczenia w zeznaniu podatkowym ani składania zeznania, o ile nie osiąga innych przychodów poza emeryturą i tym świadczeniem.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy obecnie, jak i w kolejnych latach otrzymywane przez Wnioskodawczynię ww. amerykańskie świadczenie podlega opodatkowaniu w Polsce, skoro amerykański Departament Skarbu potrąca od tego świadczenia dochodowy podatek federalny? 2. Czy obecnie, jak i w kolejnych latach otrzymywane przez Wnioskodawczynię ww. amerykańskie świadczenie jest wolne od polskiego podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub też na jakiejkolwiek innej podstawie? 3. Czy obecnie, jak i w kolejnych latach, w związku z otrzymywanym przez Wnioskodawczynię ww. amerykańskim świadczeniem musi wykazać ww. amerykańskie świadczenie w zeznaniu podatkowym, czy też, jako emeryt nie osiągający oprócz emerytury oraz ww. amerykańskiego świadczenia żadnych innych przychodów nie musi składać żadnego zeznania podatkowego?

Stanowisko urzędu

1. Zgodnie z umową między Polską a USA o unikaniu podwójnego opodatkowania, świadczenie otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce. 2. Jednocześnie, jeśli świadczenie to stanowi świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA, to korzysta ze zwolnienia z polskiego podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. 3. W związku z tym Wnioskodawczyni nie musi wykazywać tego świadczenia w zeznaniu podatkowym i nie musi składać zeznania podatkowego, o ile nie osiąga innych przychodów oprócz emerytury i tego świadczenia.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2020 r. (data wpływu 10 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 8 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 8 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest emerytką i z tego tytułu ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) wystawia Jej PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)- 40A. Jednocześnie od 2019 r. (z wyrównaniem wstecz za okres od grudnia 2017 r.) Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration) wypłaca Jej świadczenie dla byłego współmałżonka przyznane na podstawie amerykańskich federalnych przepisów emerytalno - rentowych. Świadczenie to podlega opodatkowaniu amerykańskim federalnym podatkiem dochodowym, co w praktyce oznacza, że amerykański Departament Skarbu potrąca Jej od tego świadczenia dochodowy podatek federalny, który to podatek potrącany jest automatycznie w chwili dokonywania przelewu świadczenia na rachunek bankowy Wnioskodawczyni. Na dowód tego posiada wystawione przez stronę amerykańską roczne rozliczenie świadczeń wypłaconych Jej w 2019 r., z uwzględnieniem potrącenia kwoty podatku federalnego, jak również dokument z ambasady USA potwierdzający potrącanie przez stronę amerykańską podatku dochodowego. Z tytułu otrzymywanego przez Wnioskodawczynię przedmiotowego amerykańskiego świadczenia bank polski, w którym ma konto, na które wpływa to amerykańskie świadczenie (pomniejszone o potrącony amerykański podatek dochodowy) potrąca jedynie składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Jednocześnie z tytułu otrzymywanego przez Wnioskodawczynię przedmiotowego amerykańskiego świadczenia bank polski wystawił PIT-11 za 2019 r.

W przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że w okresie którego dotyczy wniosek posiadała i posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce oraz nie posiadała i nie posiada miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju. Ponadto otrzymywane przez Nią świadczenie dla byłego współmałżonka stanowi świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy obecnie, jak i w kolejnych latach otrzymywane przez Wnioskodawczynię ww. amerykańskie świadczenie podlega opodatkowaniu w Polsce, skoro amerykański Departament Skarbu potrąca od tego świadczenia dochodowy podatek federalny?
  2. Czy obecnie, jak i w kolejnych latach otrzymywane przez Wnioskodawczynię ww. amerykańskie świadczenie jest wolne od polskiego podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub też na jakiejkolwiek innej podstawie?
  3. Czy obecnie, jak i w kolejnych latach, w związku z otrzymywanym przez Wnioskodawczynię ww. amerykańskim świadczeniem musi wykazać ww. amerykańskie świadczenie w zeznaniu podatkowym, czy też, jako emeryt nie osiągający oprócz emerytury oraz ww. amerykańskiego świadczenia żadnych innych przychodów nie musi składać żadnego zeznania podatkowego?
  4. Jeżeli w związku z otrzymywanym przez Wnioskodawczynię ww. amerykańskim świadczeniem musi złożyć zeznanie podatkowe to na jakim formularzu ma to zeznanie złożyć: PIT-36, PIT-37 czy też na jakimś innym formularzu?
  5. Jeżeli w związku z otrzymywanym przez Wnioskodawczynię ww. amerykańskim świadczeniem musi złożyć zeznanie podatkowe to czy może w tym zeznaniu wpisać zaliczkę na podatek dochodowy pobraną przez stronę amerykańską? Jeżeli tak, to w jakiej pozycji formularza zeznania ma tą zaliczkę na podatek dochodowy wpisać?

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymywane przez Nią ww. amerykańskie świadczenie obecnie, jak i w kolejnych latach, nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Otrzymywane ww. amerykańskie świadczenie obecnie, jak i w kolejnych latach, jest wolne od polskiego podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie musi wykazywać obecnie, jak i w kolejnych latach, w zeznaniu podatkowym ww. amerykańskiego świadczenia i tym samym jako emeryt nie osiągający oprócz emerytury oraz ww. amerykańskiego świadczenia żadnych innych przychodów nie musi obecnie, jak i w kolejnych latach składać żadnego zeznania podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

  1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest emerytką i z tego tytułu ZUS wystawia Jej PIT- 40A. Jednocześnie od 2019 r. (z wyrównaniem wstecz za okres od grudnia 2017 r.) Zarząd Ubezpieczeń Społecznych USA (Social Security Administration) wypłaca Jej świadczenie dla byłego współmałżonka. Świadczenie to podlega opodatkowaniu amerykańskim federalnym podatkiem dochodowym, co w praktyce oznacza, że amerykański Departament Skarbu potrąca Jej od tego świadczenia dochodowy podatek federalny, który to podatek potrącany jest automatycznie w chwili dokonywania przelewu świadczenia na rachunek bankowy Wnioskodawczyni. Z tytułu otrzymywanego przez Wnioskodawczynię przedmiotowego amerykańskiego świadczenia bank polski, w którym ma konto, na które wpływa to amerykańskie świadczenie (pomniejszone o potrącony amerykański podatek dochodowy) potrąca jedynie składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Jednocześnie z tytułu otrzymywanego przez Wnioskodawczynię przedmiotowego amerykańskiego świadczenia bank polski wystawił PIT-11 za 2019 r.

W przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że w okresie którego dotyczy wniosek posiadała i posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce oraz nie posiadała i nie posiada miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju. Ponadto otrzymywane przez Nią świadczenie dla byłego współmałżonka stanowi świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Stosownie do art. 5 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tejże umowy – postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

  1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
  2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy polsko-amerykańskiej – bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia dla byłego współmałżonka wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie dla byłego współmałżonka otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy – jak twierdzi Wnioskodawczyni – świadczenie to otrzymywane jest na podstawie obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki przepisów o świadczeniach rodzinnych, to korzysta ze zwolnienia w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy.

W konsekwencji w Polsce nie występuje i nie będzie występował w latach kolejnych, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny, obowiązek wykazywania ww. świadczenia w zeznaniu podatkowym ani też w związku z nie osiąganiem oprócz amerykańskiego świadczenia i emerytury w Polsce żadnych innych przychodów, składania zeznania podatkowego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

W związku z uznaniem stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, 2 i 3 za prawidłowe odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 4 i 5 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili