W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wypłacił odszkodowanie w wysokości 11 474 zł osobie, która miała prawo do użytkowania ogródka działkowego, w związku z jego likwidacją na cele publiczne, tj. budowę wału przeciwpowodziowego. Odszkodowanie to zostało ustalone przez rzeczoznawcę majątkowego zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami. Organ uznał, że wypłacone odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia informacji PIT-11.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2020 r. (data wpływu 30 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 maja 2020 r. (data wpływu 12 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą odszkodowań za składniki majątkowe znajdujące się na likwidowanych ogródkach działkowych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą odszkodowań za składniki majątkowe znajdujące się na likwidowanych ogródkach działkowych.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
W dniu 31 sierpnia 2017 r. wydana została decyzja Wojewody … nr … z dnia 31 sierpnia 2017 r. o pozwoleniu na realizację inwestycji (dalej: „PNRI”) pn.: … … w km lokalnym …. (km ewid. Rz. ……..) w m. …, gmina miasto …, powiat miasto …, województwo …. Decyzja ta stała się ostateczna w dniu 13 października 2017 r. W ustawowym terminie nie doszło do uzgodnienia wysokości odszkodowania pomiędzy inwestorem a dotychczasowym właścicielem oraz podmiotami, które posiadają ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości przejętych z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa. W opinii Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w … znak … z dnia 7 lipca 2014 r. (dotyczącej planowanej inwestycji) RZGW wskazuje, że istniejące budynki, które znajdują się w międzywalu rzeki … muszą być usunięte na etapie budowy obwałowania, a działanie takie winno być planowane i uzgodnione przez inwestora na etapie projektowania. Został również podkreślony zakaz wynikający z art. 88l ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (dalej: „prawo wodne”) odnosząc się również do art. 88k pkt 1 przedmiotowej ustawy.
We wszystkich kolejnych decyzjach administracyjnych związanych z procedowaniem PNRI podkreślany jest zakaz zabudowy i konieczność usunięcia wszelkich obiektów wolnostojących z tego terenu.
W decyzji Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w … o pozwoleniu wodnoprawnym, znak … z dnia 16 lutego 2017 r., umorzono jako bezprzedmiotowe postępowanie dotyczące rozbiórki altan i ogrodzeń ogródków działkowych ze względu na zakazy określone w art. 40 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 88l prawa wodnego.
W opisie projektu zagospodarowania terenu stanowiącego załącznik do projektu budowlanego wskazano, że do rozbiórki przewidziano ok. 175 szt. obiektów wolnostojących (altanek ogrodowych), ogrodzenie ogródków działkowych zlokalizowane w rejonie koryta rzeki … na długości ok. 1100 mb wraz z rozbiórką wewnętrznych ogrodzeń na terenie ogródków działkowych na długości ok. 7 813 mb.
W PNRI działki nr: 1, 2, 3, 4 i 5, obręb ewidencyjny nr …, miasto …, na których zlokalizowane są ogródki działkowe zostały określone jako niezbędne do realizacji na podstawie prawa dysponowania nieruchomością na cele budowlane. W punkcie dotyczącym trwałego ograniczenia sposobu korzystania nie zostały określone nieruchomości ogrodów działkowych. Zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych (specustawa) w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (dalej: „ugn”).
W odniesieniu do likwidowanego Rodzinnego Ogrodu Działkowego (dalej: „ROD”) w obszarze międzywala z PNRI wynika, że wszystkie naniesienia oraz istniejące sieci uzbrojenia terenu znajdujące się w projektowanym międzywalu mają zostać rozebrane, a ogródki działkowe zlikwidowane.
PNRI w tym zakresie było wydawane pod rządami prawa wodnego. Zgodnie z art. 88l tej ustawy na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią zabrania się wykonywania robót oraz czynności utrudniających ochronę przed powodzią lub zwiększających zagrożenie powodziowe, w tym: 1) wykonywania urządzeń wodnych oraz budowy innych obiektów budowlanych, z wyjątkiem dróg rowerowych; 2) sadzenia drzew lub krzewów, z wyjątkiem plantacji wiklinowych na potrzeby regulacji wód oraz roślinności stanowiącej element zabudowy biologicznej dolin rzecznych lub służącej do wzmacniania brzegów, obwałowań lub odsypisk. Powyższy przepis statuował ustawowy zakaz zabudowy w międzywalu.
Również rozwiązania przyjęte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 października 2016 r. w sprawie przyjęcia Planu zarządzania ryzykiem powodziowym dla obszaru dorzecza … (dalej: „pzrp”) wskazują, że obszary szczególnego zagrożenia powodzią muszą pozostać niezabudowane. Zgodnie z art. 16 pkt 34) lit. c) ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne („nowe prawo wodne”) obszary między linią brzegu a wałem przeciwpowodziowym są obszarami szczególnego zagrożenia powodzią.
Zgodnie z art. 112 ust. 2 ugn wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (dalej: „urod”) do likwidacji rodzinnego ogrodu działkowego lub jego części na cel publiczny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, stosuje się przepisy tej ustawy dotyczące wywłaszczania nieruchomości z uwzględnieniem warunków określonych w art. 21, art. 22 i art. 24.
Zgodnie z art. 22 urod, podmiot likwidujący obowiązany jest wypłacić działkowcom – odszkodowanie za składniki majątkowe znajdujące się na działkach, a stanowiące ich własność oraz za prawa do działki w ROD, pomniejszone o wartość prawa do działki przyznanego w nowo powstałym ROD. Zgodnie z art. 9 pkt 8 specustawy, decyzja o pozwoleniu na realizację inwestycji zawiera ustalenia dotyczące m.in. terminów rozbiórki istniejących obiektów budowlanych nieprzewidzianych do dalszego użytkowania oraz tymczasowych obiektów budowlanych (lit. c) oraz ograniczeń w korzystaniu z nieruchomości, z uwzględnieniem obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią oraz obszarów potencjalnego zagrożenia powodzią, lub szczególnego zagrożenia powodzią, o ile zostały wyznaczone (lit. f).
Z dokumentów wydanych w postępowaniu dotyczącym PNRI wynika konieczność likwidacji wszelkich naniesień oraz istniejących sieci uzbrojenia terenu dla obszaru międzywala.
PNRI w odniesieniu do działek ROD nie zawiera ustaleń w przedmiocie ograniczeń sposobu korzystania z nieruchomości, wskazuje jedynie, że inwestor na podstawie PNRI ma prawo dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
Ze względu na nałożoną na Wnioskodawcę konieczność rozbiórki ogrodzenia i altan oraz pozostającym aktualnym zakazie zabudowy obszaru międzywala, pomimo braku trwałych ograniczeń następuje faktyczna likwidacja ROD w międzywalu. W związku z powyższym do prawa użytkowania ustanowionego na rzecz PZD zastosowanie mogą mieć przepisy o wywłaszczeniu nieruchomości określone w ustawie o gospodarce nieruchomościami. ROD będą likwidowane w związku z budową wału przeciwpowodziowego, a więc ze względu na cele publiczne.
Instrumentem stanowiącym podstawę do wypłaty należnego odszkodowania była ugoda zawarta z działkowcem. Wartość wypłaconego odszkodowania została wyliczona w oparciu o operat szacunkowy wartości naniesień i nasadzeń przygotowany przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego.
W dniu 16 stycznia 2020 r. Wnioskodawca zawarł ugodę z Panem … będącym osobą, której przysługuje prawo do użytkowania ww. ogródka działkowego, leżącego na nieruchomości położonej w …, gmina Miasto …, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 2 obręb …, dla której Sąd Rejonowy dla Miasta … prowadzi księgę wieczystą nr …. Za likwidację elementów składowych ogródka działkowego Wnioskodawca wypłaci odszkodowanie w wysokości: 11 474 zł (słownie złotych: jedenaście tysięcy czterysta siedemdziesiąt cztery).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w związku z wypłatą odszkodowania za składniki majątkowe znajdujące się na likwidowanych ogródkach działkowych na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawienia informacji o wysokości przychodów (PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11), o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone odszkodowanie, w oparciu o przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, na rzecz członków Polskiego Związku Działkowców za stanowiący ich własność materiał roślinny, altany, urządzenia trwałe znajdujące się na terenie likwidowanych ogródków działkowych korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że nie jest zobowiązany z uwagi na ww. zwolnienie do wystawiania działkowcom informacji PIT-11.
Podstawą funkcjonowania rodzinnych ogródków działkowych jest ustawa z dnia z 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogródkach działkowych, zwana dalej ROD. Zawiera ona m.in. regulacje dotyczące likwidacji rodzinnych ogródków działkowych w związku z realizacją inwestycji celu publicznego, jaką jest budowa wału przeciwpowodziowego. Zgodnie z art. 22 ustawy o ROD podmiot, w którego interesie nastąpi likwidacja rodzinnego ogrodu działkowego, zobowiązany jest do wypłaty członkom Związku Działkowców odszkodowania za składniki majątkowe stanowiące ich własność. Wysokość odszkodowania została ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego w formie operatu szacunkowego sporządzonego w oparciu o odpowiednie przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz wydane na podstawie przepisów tej ustawy rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 września 2014 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. z 2014 r., Nr 207, poz. 2109, z późn. zm.).
Pomimo braku przeprowadzenia postępowania wywłaszczeniowego, w ocenie Wnioskodawcy, nie ma znaczenia sam sposób dokonania wypłaty, a cel publiczny, który leży u podstaw dokonania wypłaty odszkodowania. Znajduje to odzwierciedlenie w dotychczasowych wyrokach sądów administracyjnych, np.:
Zdaniem Wnioskodawcy powyższe wyczerpuje treść art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
W myśl art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Należy wskazać, że szczególnym trybem likwidacji przewidzianym w ustawie z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2176, z późn. zm.), jest likwidacja ogrodu działkowego lub jego części jego części na cel publiczny.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. ustawy, do likwidacji ROD lub jego części na cel publiczny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, stosuje się przepisy tej ustawy dotyczące wywłaszczania nieruchomości z uwzględnieniem warunków określonych w art. 21, art. 22 i art. 24.
W myśl art. 18 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości, poza elementami określonymi w art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, zawiera ustalenie wysokości odszkodowań, o których mowa w art. 22.
Podmiot likwidujący obowiązany jest wypłacić działkowcom - odszkodowanie za składniki majątkowe znajdujące się na działkach, a stanowiące ich własność oraz za prawa do działki w ROD, pomniejszone o wartość prawa do działki przyznanego w nowo powstałym ROD (art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).
Ustalenie wysokości odszkodowań następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego w formie operatu szacunkowego. Koszty sporządzenia opinii ponosi podmiot likwidujący (art. 22 ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność.
Z powyższych przepisów wynika zatem, że w przypadku likwidacji ogrodów działkowych, osobom będącym użytkownikami działek przysługuje prawo do uzyskania odszkodowania za stanowiące ich własność nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działkach oraz za prawo do działki.
Ponadto, zgodnie z przepisami ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych, ilekroć w ustawie jest mowa o działkowcu – należy przez to rozumieć pełnoletnią osobę fizyczną uprawnioną do korzystania z działki w rodzinnym ogrodzie działkowym na podstawie prawa do działki (art. 2 ust. 1 ww. ustawy).
W przypadku likwidacji ogrodu działkowego na cel publiczny, działkowcowi nie przysługuje prawo do działki zamiennej (w art. 39 ww. ustawy brak odesłania do art. 18 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, ilekroć w ustawie o ROD jest mowa o likwidacji rodzinnego ogrodu działkowego lub jego części – należy przez to rozumieć zbycie lub wygaśnięcie praw przysługujących stowarzyszeniu ogrodowemu do nieruchomości zajmowanej przez rodzinny ogród działkowy lub jego część oraz wydanie tej nieruchomości przez stowarzyszenie ogrodowe. Natomiast stosownie do art. 35 ww. ustawy, prawo do działki wygasa m.in. z chwilą likwidacji ROD lub jego części, na której znajduje się działka (ust. 3).
Z treści wniosku wynika, że w dniu 31 sierpnia 2017 r. wydana została decyzja Wojewody o pozwoleniu na realizację inwestycji (dalej: „PNRI”) pn.: …. Decyzja ta stała się ostateczna w dniu 13 października 2017 r. W ustawowym terminie nie doszło do uzgodnienia wysokości odszkodowania pomiędzy inwestorem a dotychczasowym właścicielem oraz podmiotami, które posiadają ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości przejętych z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa. W opinii Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia 7 lipca 2014 r. (dotyczącej planowanej inwestycji) RZGW wskazuje, że istniejące budynki, które znajdują się w międzywalu rzeki muszą być usunięte na etapie budowy obwałowania, a działanie takie winno być planowane i uzgodnione przez inwestora na etapie projektowania. Został również podkreślony zakaz wynikający z art. 88l ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (dalej: „prawo wodne”) odnosząc się również do art. 88k pkt 1 przedmiotowej ustawy. We wszystkich kolejnych decyzjach administracyjnych związanych z procedowaniem PNRI podkreślany jest zakaz zabudowy i konieczność usunięcia wszelkich obiektów wolnostojących z tego terenu. W decyzji Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej o pozwoleniu wodnoprawnym z dnia 16 lutego 2017 r. umorzono jako bezprzedmiotowe postępowanie dotyczące rozbiórki altan i ogrodzeń ogródków działkowych ze względu na zakazy określone w art. 40 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 88l prawa wodnego. W opisie projektu zagospodarowania terenu stanowiącego załącznik do projektu budowlanego wskazano, że do rozbiórki przewidziano ok. 175 szt. obiektów wolnostojących (altanek ogrodowych), ogrodzenie ogródków działkowych zlokalizowane w rejonie koryta rzeki wraz z rozbiórką wewnętrznych ogrodzeń na terenie ogródków działkowych. W PNRI działki nr: 1, 2, 3, 4 i 5, na których zlokalizowane są ogródki działkowe zostały określone jako niezbędne do realizacji na podstawie prawa dysponowania nieruchomością na cele budowlane. W punkcie dotyczącym trwałego ograniczenia sposobu korzystania nie zostały określone nieruchomości ogrodów działkowych. Zgodnie z art. 30 ustawy z dnia z dnia 8 lipca 2010 r. o szczególnych zasadach przygotowania do realizacji inwestycji w zakresie budowli przeciwpowodziowych (specustawa) w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. W odniesieniu do likwidowanego Rodzinnego Ogrodu Działkowego (dalej: „ROD”) w obszarze międzywala z PNRI wynika, że wszystkie naniesienia oraz istniejące sieci uzbrojenia terenu znajdujące się w projektowanym międzywalu mają zostać rozebrane, a ogródki działkowe zlikwidowane.
Ze względu na nałożoną na Wnioskodawcę konieczność rozbiórki ogrodzenia i altan oraz pozostającym aktualnym zakazie zabudowy obszaru międzywala, pomimo braku trwałych ograniczeń następuje faktyczna likwidacja ROD w międzywalu. W związku z powyższym do prawa użytkowania ustanowionego na rzecz PZD zastosowanie mogą mieć przepisy o wywłaszczeniu nieruchomości określone w ustawie o gospodarce nieruchomościami. ROD będą likwidowane w związku z budową wału przeciwpowodziowego a więc ze względu na cele publiczne.
W dniu 16 stycznia 2020 r. Wnioskodawca zawarł ugodę z Panem … będącym osobą, której przysługuje prawo do użytkowania ww. ogródka działkowego, leżącego na nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 2. Za likwidację elementów składowych ogródka działkowego Wnioskodawca wypłaci odszkodowanie w wysokości: 11 474 zł. Wysokość odszkodowania została ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego w formie operatu szacunkowego sporządzonego w oparciu o odpowiednie przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz wydane na podstawie przepisów tej ustawy rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 września 2014 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego.
W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r., poz. 65, z późn. zm.) – ustawa określa zasady wywłaszczania nieruchomości i zwrotu wywłaszczonych nieruchomości (pkt 5) oraz wyceny nieruchomości (pkt 7).
Zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami – ilekroć w ustawie jest mowa o nieruchomości gruntowej – należy przez to rozumieć grunt wraz z częściami składowymi, z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny przedmiot własności. Natomiast zgodnie z pkt 6 tego artykułu przez wycenę nieruchomości należy rozumieć postępowanie, w wyniku którego dokonuje się określenia wartości nieruchomości. To oznacza, że przez wycenę nieruchomości należy rozumieć wycenę gruntu wraz z częściami składowymi.
W myśl art. 6 pkt 6 ww. ustawy, celem publicznym w rozumieniu ustawy jest budowa oraz utrzymywanie obiektów i urządzeń służących ochronie środowiska, zbiorników i innych urządzeń wodnych służących zaopatrzeniu w wodę, regulacji przepływów i ochronie przed powodzią, a także regulacja i utrzymywanie wód oraz urządzeń melioracji wodnych, będących własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego.
Przepis art. 128 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.
Stosownie do art. 7 ww. ustawy – jeżeli istnieje potrzeba określenia wartości nieruchomości, wartość tę określają rzeczoznawcy majątkowi, o których mowa w przepisach rozdziału 1 działu V. Odszkodowanie za wywłaszczone nieruchomości reguluje Rozdział 5 Działu III cyt. ustawy, zaś jej wycenę Dział IV, przy czym określenie wartości nieruchomości reguluje Rozdział 1 tego Działu.
Powyższe oznacza, że przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami są stosowane nie tylko w przypadku odszkodowania wypłaconego za wywłaszczenie nieruchomości gruntowej, lecz również jej części składowych, jeżeli części składowe stanowią odrębny przedmiot własności.
Odszkodowanie stanowi – co do zasady – przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania są opodatkowane. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.
Zawarty w tym przepisie zwrot „przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami” odnosi się do wszystkich przypadków, w których wypłata tego odszkodowania następuje stosownie do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, a więc nie tylko w zakresie wywłaszczenia nieruchomości, lecz również w innych przewidzianych prawem sytuacjach (zdarzeniach), w których stosownie do tych przepisów odszkodowanie to jest wypłacane.
W przedmiotowej sprawie wypłata odszkodowania z tytułu likwidacji ogródków działkowych wynika z ustawy o gospodarce nieruchomościami, do której ustawodawca odnosi się w art. 18 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych w przypadku likwidacji ogrodu działkowego lub jego części na cel publiczny. W opisanym stanie faktycznym znajdzie zatem zastosowanie zwolnienie przedmiotowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że wypłacane przez Wnioskodawcę odszkodowanie za składniki majątkowe znajdujące się na działce (naniesienia roślinne i budowlane) oraz za prawo do działki z tytułu likwidacji Rodzinnego Ogrodu Działkowego na cele publiczne w rozumieniu przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, w związku z wypłatą odszkodowania, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika, ani obowiązek wystawienia informacji PIT-11.
Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i własnym stanowiskiem w sprawie, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili