0113-KDIPT2-1.4011.374.2020.2.RK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 2 kwietnia 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-UPP…), uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 maja 2020 r. identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-UPP…), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 22 maja 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.374.2020.1.RK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 22 maja 2020 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 24 maja 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia ePUAP-UPD…). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 25 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 maja 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-UPP…).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi firmę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest między innymi działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Od 1 stycznia 2018 r. do 31 stycznia 2019 r. na podstawie zawartej umowy o współpracę z X …Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością świadczył usługi programistyczne.

Regulacje IP Box obejmują okres od 1 stycznia 2019 r. do 31 stycznia 2019 r. Od 25 lutego 2019 r. na podstawie zawartej umowy o współpracę z Y… Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne oraz inne. Regulacje IP Box (na podstawie ewidencji) obejmują jedynie przychody z praw do programów komputerowych. Od 6 stycznia 2020 r. na podstawie zawartej umowy o współpracę z Z… Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne. W ramach powyższych umów Wnioskodawca przenosił i przenosi na Spółki całość praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymywał i otrzymuje wynagrodzenie. Działalność Wnioskodawcy polega na programowaniu - rozwijaniu aplikacji mobilnych dla przedsiębiorstw: banków, loterii, startupów. Nad aplikacjami pracuje zespół osób, a Wnioskodawca jest członkiem tych zespołów. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej „B+R”) prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Aplikacje współtworzone przez Wnioskodawcę służą klientom przedsiębiorstw (w tym loterii, banków) i wspomagają prowadzenie biznesu. Programowanie omawianych aplikacji odbywa się przy wykorzystaniu technologii przetwarzania obrazów, biometrii, dedykowanych urządzeń i architektury mikroserwisowej. Aplikacje agregują w jednym produkcie wiele usług. Główne języki programowania wykorzystywane przy tworzeniu tych aplikacji to `(...)` i `(...)`. Aplikacje wykorzystują też dziesiątki bibliotek i frameworków. Tworzone i rozwijane aplikacje są na bieżąco testowane manualnie i za pomocą testów automatycznych, które to testy również są programowane przez zespół programistów, do którego należy Wnioskodawca. Jako członek zespołu, Wnioskodawca odpowiada za projektowanie, wytwarzanie dokumentowanie i testowanie oprogramowania. Zespół otrzymuje od klienta wysokopoziomowe wytyczne dotyczące funkcjonalności, które mają być dostępne w produkcie końcowym. Zespół analizuje te wytyczne, dzieli między sobą i planuje wykonanie projektu. Wnioskodawca odpowiada za tworzenie części mobilnej systemu i programuje głównie aplikacje przeznaczone dla systemu Android. Wnioskodawca wykorzystuje takie języki programowania jak `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, … Wnioskodawca korzysta z technologii Android, JSON, biometrii, szyfrowania, REST, http i baz danych. Ponadto Wnioskodawca tworzy testy automatyczne i manualne w technologii …, …, …, …. Omawiane oprogramowanie tworzone jest, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy. W związku z obowiązującymi od stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwia zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy) W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniach rocznych począwszy od 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółkami z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box prowadzi odrębną ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W piśmie z dnia 25 maja 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą, o której mowa we wniosku, prowadzona jest od daty zawarcia umowy o świadczenie usług przez Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą. Oprogramowania, o których mowa we wniosku, zostały (i będą) wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody wynikają z opłat ze sprzedaży praw majątkowych i autorskich do stworzonego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego. W ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy można wyróżnić 2 kategorie działalności: działalność dominująca wiąże się z obszarem IT, działalność dodatkowa Wnioskodawcy związana jest ze sportem i szkoleniami poza branżą IT. Działalność ta nie podlega pod IP-Box, więc nie została opisana we wniosku.

W roku podatkowym 2019 jedynie część przychodów z działalności w obszarze IT pochodziła z tytułu praw do programu komputerowego. Rozliczenie przychodów i kosztów wspólnych przeprowadzono procentowo na bazie rejestru czasu poświęconego na prace IT związane z wytworzeniem programów komputerowych oraz czasu poświęconego na pozostałe usługi IT. Wnioskodawca zawęził ofertę i od stycznia 2020 r. całość przychodów w obszarze IT pochodzi z tytułu praw do programu komputerowego. Wnioskodawca żywi nadzieję, że stan ten uda się utrzymać. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, usługi, procesy na tyle innowacyjne, że powstaje po stronie Zamawiającego ekonomiczne uzasadnienie/potrzeba do ich przeprowadzenia. Działalność Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu oprogramowania. Wnioskodawca współtworzy złożone systemy transakcyjne, nad którymi pracują duże interdyscyplinarne zespoły fachowców. Wkład każdego z współtwórców stanowi odrębne dzieło/zbiór dzieł w myśl przepisów o prawach autorskich, natomiast wartość biznesowa dostarczana jest przez kompletne rozwiązanie wykonane przez wiele osób w wielu technologiach. Dochody Wnioskodawcy wynikają ze sprzedaży praw do stworzonych programów komputerowych. Wnioskodawca dopuszcza przeniesienie całości praw do oprogramowania na Zamawiającego, kwestie te są indywidualnie regulowane z Zamawiającymi. W przypadku ulepszania oprogramowania już istniejącego Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania lub użytkownikiem posiadającym prawo do użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. Wnioskodawca nie prowadzi Spółki. Wnioskodawca specjalizuje się w wytwarzaniu nowego oprogramowania, systematycznie redukując inne usługi IT, obecnie nie zawiera umów `(...)` i nie prowadzi prac utrzymaniowych finalnych systemów. Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja została stworzona i jest prowadzona na bieżąco od dnia 1 stycznia 2019 r.

Wymienione koszty poniesione są w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Klasyfikując koszty Wnioskodawca kierował się zasadami logiki, uwzględniając wszystkie czynniki mające wpływ na efektywne wytwarzania praw IP. Jeżeli wyeliminowanie kosztu wpływa negatywnie na efektywność pracy to jest przez Wnioskodawcę uznawany za poniesiony w celu zachowania/zabezpieczenia źródeł przychodu. Na sprzęcie komputerowym, telefonach i serwerach prowadzone są prace. Łącze internetowe oraz sieć `(...)` pozwala na współpracę z serwerami (własnymi lub Zamawiającego), komunikację z Zamawiającym oraz innymi podmiotami zaangażowanym w realizację biznesowych potrzeb Zamawiającego. Środki transportu i komunikacji wykorzystywane są w działalności w celu kontaktu z Zamawiającym oraz innymi podmiotami zaangażowanym w realizację biznesowych potrzeb Zamawiającego. Dobra komunikacja sprzyja zadowoleniu klienta i zminimalizowaniu roszczeń z tytułu błędów/nienależytego wykonania umowy. Materiały biurowe wykorzystywane są w pracach nad oprogramowaniem, tworzeniu notatek, dokumentacji, jak również na potrzeby rozliczeń z fiskusem i innymi organami państwa. Zgodnie z zaleceniami lekarza Wnioskodawca stosuje wodę o podwyższonej ilości magnezu, aby podtrzymywać wydajną pracę umysłu, woda kranowa niestety nie posiada odpowiednich składników mineralnych. Składki ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) są obligatoryjnym zobowiązaniem wobec państwa. Zobowiązania prawno-księgowe narzucone przez państwo w prowadzonej działalności gospodarczej są negatywnym czynnikiem, którego uniknąć nie można. Szkolenia księgowe i prawne mają na celu zwiększenie efektywności wykonywania tych obowiązkowych obciążeń/kosztów. Szkolenia wizerunkowe i wydatki wkoło marketingowe pozwalają na pozyskanie klientów. Zatem eliminacja czynników negatywnie wpływających na efektywność pracy nad IP oraz przychodów z nich uzyskiwanych jest dla Wnioskodawcy oczywistym kryterium zaliczenia wydatku do kosztów na podstawie art. 22, z wyłączeniem rzeczy wymienionych w art. 23. Wnioskodawca dokonał zawężenia oferowanych usług tak, aby w 2020 r. swoje działania skupić na działalności związanej z IP Box. Nie pozwoliło to na wyeliminowania wymienionych kosztów, co utwierdziło Wnioskodawcę w przekonaniu o poprawnej ich klasyfikacji.

W przypadku kosztów „wspólnych” działalności w 2019 r. Wnioskodawca zastosował współczynnik wynikający ze stosunku czasu poświęconego na wytwarzanie oprogramowania w odniesieniu do czasu poświęconego na inne usługi IT. Jeżeli zastosowany współczynnik jest nieprawidłowy Wnioskodawca prosi o wskazanie poprawnego sposobu jego wyliczania. W przypadku uznania kosztu za niezwiązany, Wnioskodawca prosi o wskazanie w jaki sposób może prowadzić swoją działalność z zachowaniem obecnej efektywności bez ponoszenia wskazanego kosztu. Są to niezależne od Wnioskodawcy podmioty (lub ich pracownicy) zaangażowane w powstanie systemu, nad którego komponentami pracuje Wnioskodawca.

Samochody, od których Wnioskodawca zamierza zaliczyć amortyzację, paliwo, serwis ubezpieczenie samochodu do kosztów uzyskania przychodów, są samochodami firmowymi, stanowiącymi środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej.

Koszt wynajmu serwerów jest to koszt wynajmu maszyny wirtualnej w usłudze chmurowej dostawcy zewnętrznego. Koszt ten jest naliczany miesięcznie w zależności od klasy wynajmowanej maszyny i oprogramowania na niej pracującego. Maszyny te są wykorzystywane w procesie tworzenia oprogramowania na analogicznej zasadzie, jak pozostały sprzęt komputerowy np. kompilacja, testowanie kodu aplikacji, dystrybucja, zbieranie danych analitycznych, czy raportów z pracy programów (np. crash-y). Wnioskodawca zastosował wnioskowanie logiczne opisane powyżej, stosując kryterium wpływu na efektywność pracy, której efektem jest powstanie programu komputerowego i uzyskiwane przychody.

Bez sprzętu (komputery, serwery, telefony) i łączy internetowych Wnioskodawca nie jest w stanie tworzyć oprogramowania, kompilować, testować uruchamiać go. Bez środków komunikacji i transportu niemożliwa jest współpraca ze Zleceniodawcami i innymi podmiotami zaangażowanymi w tworzenie systemu, którego elementy tworzy Wnioskodawca. Materiały biurowe pozwalają na tworzenie notatek, dokumentacji i organizację strony formalnej/urzędowej. Woda podnosi efektywność pracy. Nieregulowanie zobowiązań wobec ZUS niesie z sobą negatywne skutki prawno-skarbowe. Szkolenia wizerunkowe i wydatki marketingowe pozwalają pozyskiwać klientów. Szkolenia prawne, księgowe i wydatki związane z legalnym prowadzeniem działalności pozwalają efektywnie wykonywać przymusowe zobowiązania wobec organów państwowych i więcej czasu poświecić na wytwarzanie wartości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w ramach opisanej sytuacji gospodarczej do kwalifikowanych kosztów uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca może zaliczyć wymienione koszty: koszty paliwa, amortyzacji, serwisu i ubezpieczenia samochodu wykorzystywanego do dojazdów do klientów (w przypadku świadczenia również usług innych, koszty te będą uwzględnione w części przypadającej na przychody z kwalifikowanego IP), koszty komunikacyjne (bilety kolejowe, autobusowe) zakupione w celu dojazdów do klientów (w przypadku świadczenia również usług innych, koszty te będą uwzględnione w części w jakiej będą przypadały na przychody z kwalifikowanego IP), koszty komunikacji elektronicznej z klientem (łącza internetowe, usługi `(...)`, abonamenty telefoniczne), sprzęt komputerowy, urządzenia mobilne, karty pamięci, tonery oraz koszt wynajmu serwerów, koszty wody pitnej udostępnianej klientom i współpracownikom, koszty szkoleń z zakresu prawa, księgowości, wizerunku, czy usług księgowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane przez Niego dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego uzyskiwane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z regulacją IP Box.

Zdaniem Wnioskodawcy wymienione koszty prowadzenia działalności gospodarczej mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W Jego opinii, uzyskiwane przez Niego dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego uzyskiwane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z regulacją IP Box.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione koszty prowadzenia działalności gospodarczej mieszczą się w definicji kosztu z art. 22-22p ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mają związek przyczynowo-skutkowy z prowadzonym wytwarzaniem oprogramowania i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z regulacją IP Box.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

„(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac”.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi firmę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest między innymi działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. W ramach zawartych ze Spółkami umów Wnioskodawca przenosił i przenosi na spółki całość praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymywał i otrzymuje wynagrodzenie. Działalność Wnioskodawcy polega na programowaniu - rozwijaniu aplikacji mobilnych dla przedsiębiorstw: banków, loterii, startupów. Nad aplikacjami pracuje zespół osób, a Wnioskodawca jest członkiem tych zespołów. Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Aplikacje współtworzone przez Wnioskodawcę służą klientom przedsiębiorstw (w tym loterii, banków) i wspomagają prowadzenie biznesu. Programowanie omawianych aplikacji odbywa się przy wykorzystaniu technologii przetwarzania obrazów, biometrii, dedykowanych urządzeń i architektury mikroserwisowej. Aplikacje agregują w jednym produkcie wiele usług. Aplikacje wykorzystują też dziesiątki bibliotek i frameworków. Tworzone i rozwijane aplikacje są na bieżąco testowane manualnie i za pomocą testów automatycznych, które to testy również są programowane przez zespół programistów, do którego należy Wnioskodawca. Jako członek zespołu, Wnioskodawca odpowiada za projektowanie, wytwarzanie dokumentowanie i testowanie oprogramowania. Zespół otrzymuje od klienta wysokopoziomowe wytyczne dotyczące funkcjonalności, które mają być dostępne w produkcie końcowym. Zespół analizuje te wytyczne, dzieli między sobą i planuje wykonanie projektu. Wnioskodawca odpowiada za tworzenie części mobilnej systemu i programuje głównie aplikacje przeznaczone dla systemu Android. Wnioskodawca wykorzystuje takie języki programowania jak `(...)`, `(...)`, `(...)`, `(...)`, …, …. Wnioskodawca korzysta z technologii …, …, biometrii, szyfrowania, …, http i baz danych. Ponadto Wnioskodawca tworzy testy automatyczne i manualne w technologii …, …, …, …. Omawiane oprogramowanie tworzone jest, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy. Oprogramowania, o których mowa we wniosku, zostały (i będą) wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody wynikają z opłat ze sprzedaży praw majątkowych i autorskich do stworzonego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego. W przypadku ulepszania oprogramowania już istniejącego Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania lub użytkownikiem posiadającym prawo do użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniach rocznych począwszy od 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach współpracy ze Spółkami z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box prowadzi odrębną ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego przez Wnioskodawcę z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w zeznaniach podatkowych począwszy od zeznania podatkowego za 2019 r.

Rozpatrując z kolei kwestię uznania wskazanych we wniosku wydatków ponoszonych na: paliwo, amortyzację, serwis i ubezpieczenie samochodu wykorzystywanego do dojazdów do klientów (w przypadku świadczenia również usług innych, koszty te będą uwzględnione w części przypadającej na przychody z kwalifikowanego IP), koszty komunikacyjne (bilety kolejowe, autobusowe) zakupione w celu dojazdów do klientów (w przypadku świadczenia również usług innych, koszty te będą uwzględnione w części przypadającej na przychodów z kwalifikowanego IP), koszty komunikacji elektronicznej z klientem (łącza internetowe, usługi `(...)`, abonamenty telefoniczne), sprzęt komputerowy, urządzenia mobilne, karty pamięci, tonery oraz koszt wynajmu serwerów, koszty wody pitnej udostępnianej klientom i współpracownikom, koszty szkoleń z zakresu prawa, księgowości, wizerunku, czy usług księgowych, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających z udzielenia licencji na oprogramowanie, Organ wskazuje, że określenie działalności badawczo-rozwojowej jest pojęciem szerszym niż działalność badawczo-rozwojowa skutkująca wytworzeniem kwalifikowanego IP. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową. Jeżeli zatem podatnik realizuje działalność badawczo-rozwojową, to niewątpliwie projekty realizowane przez Niego związane z powstaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, chronionego prawem autorskim, stosownie do art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.), stanowią jej część.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W odniesieniu do powyższego należy zauważyć, że zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy wynika, że do kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku wytworzeniem/rozwojem/ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,

• kwalifikowanymi IP,

• dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Koncentrując się zatem na wykazaniu powyższego związku, dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy ocenić to, czy wydatki ponoszone przez podatnika, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą zostać uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 ustawy litera a wzoru określającego wysokość kwalifikowanego dochodu), abstrahując w tym przypadku od kwalifikacji tych kosztów do celów ustalania dochodu w świetle ustawy o podatku dochodowym.

Podkreślenia wymaga, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Jak wskazuje Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej ponosi On wydatki na: paliwo, amortyzację, serwis i ubezpieczenia samochodu wykorzystywanego do dojazdów do klientów (w przypadku świadczenia również usług innych, koszty te będą uwzględnione w części przypadającej na przychody z kwalifikowanego IP), koszty komunikacyjne (bilety kolejowe, autobusowe) poniesione w celu dojazdów do klientów (w przypadku świadczenia również usług innych, koszty te będą uwzględnione w części przypadającej na przychodów z kwalifikowanego IP), koszty komunikacji elektronicznej z klientem (łącza internetowe, usługi `(...)`, abonamenty telefoniczne), sprzęt komputerowy, urządzenia mobilne, karty pamięci, tonery oraz koszt wynajmu serwerów, koszty wody pitnej udostępnianej klientom i współpracownikom, koszty szkoleń z zakresu prawa, księgowości, wizerunku, czy usług księgowych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy w świetle przytoczonych wyżej przepisów prawa, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym ponoszone wydatki na: paliwo, amortyzację, serwis i ubezpieczenie samochodu wykorzystywanego do dojazdów do klientów (w przypadku świadczenia również usług innych, koszty te będą uwzględnione w części przypadającej na przychodów z kwalifikowanego IP), koszty komunikacyjne (bilety kolejowe, autobusowe) zakupione w celu dojazdów do klientów (w przypadku świadczenia również usług innych, koszty te będą uwzględnione w części przypadającej na przychodów z kwalifikowanego IP), koszty komunikacji elektronicznej z klientem (łącza internetowe, usługi `(...)`, abonamenty telefoniczne), sprzęt komputerowy, urządzenia mobilne, karty pamięci, tonery oraz koszt wynajmu serwerów, koszty wody pitnej udostępnianej klientom i współpracownikom, koszty szkoleń z zakresu prawa, księgowości, wizerunku, czy usług księgowych, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie oprogramowania, w tym obliczone według przywołanej wyżej proporcji przychodów z udzielenia licencji do oprogramowania, do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi wyłącznie rozstrzygnięcie w zakresie postawionych pytań i nie odnosi się do innych kwestii poruszonych we wniosku.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.