Wnioskodawca od 7 stycznia 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, obejmującą m.in. wytwarzanie oprogramowania. W 2019 r. na podstawie umowy ze Spółką świadczył usługi programistyczne, polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, które stanowi utwór chroniony prawem autorskim. Wnioskodawca przenosi na Spółkę pełnię autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania, osiągając z tego tytułu dochody. Prowadzi również działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ uznał, że Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych do dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw do programu komputerowego. Wnioskodawca ma także możliwość złożenia korekty deklaracji PIT-36L za 2019 r. w celu skorzystania z tej preferencji.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2020 r. (data wpływu 19 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 25 maja 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-UPP…), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 18 maja 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.336.2020.1.ISL, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 18 maja 2020 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 19 maja 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia UPD…). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 25 maja 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 25 maja 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-UPP…).
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca od 7 stycznia 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (sensu largo), według kodu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Wnioskodawca w 2019 r., na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z (…) z siedzibą (…), posiadającą numer identyfikacji podatkowej (…) (dalej: „Spółka”) świadczył usługi programistyczne, których przedmiot zostanie opisany poniżej. Usługi te Wnioskodawca świadczy w Polsce, na zasadzie pracy zdalnej. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych (utworów), za co otrzymuje wynagrodzenie.
Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, którego nie jest właścicielem, czyni to na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia jego rozwijanie i ulepszanie. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2018 r., poz. 1191, ze zm.).
Wnioskodawca swoją działalność badawczo-rozwojową wykonuje jako członek zespołu. W ramach swoich zadań wytwarza oprogramowanie aplikacji webowej dla jednej z najpopularniejszych platform społecznościowych o charakterze randkowym na świecie (www.secretbenefits.com). Współtworzona przez Wnioskodawcę platforma targetowana jest na wszystkie nowoczesne urządzenia, stosując skomplikowane algorytmy do weryfikacji niedozwolonych treści wysyłanych przez użytkowników, również w oparciu o uczenie maszynowe. Aplikacja korzysta z rozbudowanych systemów dopasowujących profile użytkowników, pozwalając im na wymianę wiadomości w czasie rzeczywistym oraz posiada mechanizmy stworzone w celu zapobiegania nieuczciwym praktykom użytkowników. Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie wytworzone jest m.in. w oparciu o programowanie reaktywne, tj. zorientowane na ciągłych asynchronicznych strumieniach danych oraz obserwatorach. Wytworzone oprogramowanie polega na połączeniu najnowszych języków i technologii, takich jak …, …, …, … oraz wykonane zostaje w oparciu o zestaw nowoczesnych praktyk zarówno od strony serwera, jak i od strony użytkownika, jak na przykład tworzenie podejścia …, …, czy dostosowanie się do rozwoju aplikacji internetowych sprzyjających dostępności osobom z niepełnosprawnościami (…).
Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych funkcjonalności omawianego oprogramowania. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww. ustawy).
W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza złożyć korektę zeznania rocznego za 2019 r., ale w ten sposób, aby rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% i wspomnianych wyżej przepisów. Podatnik oświadcza bowiem, że zeznanie roczne za 2019 r. - na formularzu PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36L już złożył w dniu 27 lutego 2020 r. bez wykazania kwoty odliczenia w ramach ulgi B+R na formularzu zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym oraz na formularzu załącznika PIT/IP, to wszystko w obawie, że nie uzyska akceptacji organów podatkowych (stąd niniejszy wniosek).
Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od daty rozpoczęcia współpracy ze Spółką, jako podmiot gospodarczy. Prowadzona działalność nie obejmuje zmian rutynowych i okresowych. Wnioskodawca świadczy „usługi programistyczne” na rzecz Spółki na postawie zawartej z nią umowy. Wnioskodawca ma podpisaną umowę „ramową” na stałą współpracę ze Spółką, która dokonuje płatności za świadczone, opisane we wniosku usługi. Konkretyzacja i podział zadań odbywa się w drodze rozmów pomiędzy poszczególnymi członkami zespołu programistów, a także członkami zarządu wskazanej Spółki. Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie. Wnioskodawcy przysługuje co miesiąc kwota wynagrodzenia uzależniona finalnie od poświęconego przez Wnioskodawcę czasu, stawki przyjętej przez Spółkę przy ustalaniu wynagrodzenia. Wnioskodawca otrzymywał od Spółki co miesiąc w ten sposób ustalane wynagrodzenie na mniej więcej zbliżonym poziomie. Każde wynagrodzenie zawiera w sobie wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na spółkę autorskich praw do wytworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego. Wyodrębnienie wynagrodzenia za przenoszenie na Spółkę autorskich praw majątkowych następuje w prowadzonej przez Wnioskodawcę odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, na zasadzie procentowego obliczenia czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie oprogramowania (pisanie kodu) w stosunku do całego czasu świadczenia usług. Wnioskodawca zajmuje się zarówno tworzeniem oprogramowania, jak i ulepszaniem i rozwijaniem już istniejącego oprogramowania. W projekt, nad którym pracuje Wnioskodawca, zaangażowani są inni członkowie zespołu, współpracujący ze Spółką. Poszczególni członkowie zespołu wytworzyli i wytwarzają kolejne odrębne moduły i funkcjonalności, które składają się na jeden system, dzięki któremu funkcjonuje platforma www.secretbenefits.com. Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych dochody uwzględnione w cenie sprzedaży usługi, osiągnięte z tytułu wytwarzania od podstaw programu komputerowego poszczególnych funkcjonalności (modułów), zbywanych na rzecz Spółki.
Tworzenie aplikacji webowej zarówno w części serwerowej, jak i w części interfejsu użytkownika oznacza, że powstają części składające się ostatecznie na jeden program komputerowy, którego Wnioskodawca jest współtwórcą, jednak te poszczególne części również są programami komputerowymi stworzonymi osobno przez poszczególnych programistów, a w tym przez Wnioskodawcę. Aplikacja jest programem komputerowym składającym się z wielu programów komputerowych podlegających ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka (jako Zleceniodawca dla Wnioskodawcy) nie jest autorem tej aplikacji, ani sposobu jej funkcjonowania. Aplikacja bazuje na metodologii opracowanej przez m.in. Spółkę, zaś efektem prac Wnioskodawcy jest także m.in. „zapis” tej metodologii za pomocą kodu. Metodologia jest jedynie fundamentem, na którym budowane są poszczególne funkcjonalności, które mają za zadanie usprawniać pracę z metodologią wykorzystując dostępne możliwości technologiczne. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie wytworzone przez siebie oraz przez inne podmioty. Autorskie prawa majątkowe do programu/programów w okresie, kiedy są one rozwijane/ulepszane, przysługują Spółce. Wnioskodawca rozwija lub ulepsza program/programy komputerowe na podstawie nieodpłatnej i niewyłącznej licencji. W ramach współpracy ze Spółką Wnioskodawca rozwija lub ulepsza program komputerowy albo programy komputerowe samodzielnie. Uczestnictwo w definiowaniu i planowaniu realizacji kolejnych projektów poprzez analizowanie danych od użytkowników oraz proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań to czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy ze Spółką, które nie prowadzą bezpośrednio do powstania programu komputerowego (ponieważ bezpośrednio program powstaje jedynie przez faktyczne pisanie kodu), a jedynie pośrednio, ponieważ stanowią przygotowanie do pisania kodu. Wskazane obowiązki składają się na usługi świadczone na rzecz Spółki, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w ramach zawartej umowy. Wnioskodawca uzyskuje dochód, którzy zamierza opodatkować 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych, z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.
Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest ona prowadzona na bieżąco od początku w 2019 r., ponieważ wówczas Wnioskodawca mając wiedzę o wejściu w życie przepisów dotyczących IP Box i o obowiązku prowadzenia ewidencji, powziął decyzję o jej prowadzeniu. Ewidencja obejmuje okres od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP. Za rezultat oraz wykonywanie czynności przez Wnioskodawcę odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosi Spółka. Wnioskodawca samodzielnie decyduje o miejscu i czasie świadczenia usług i nie są one wykonywane pod kierownictwem Spółki. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Dochód Wnioskodawcy nie jest stały, tylko uzależniony od ilości dni rzeczywistego świadczenia usług przez Wnioskodawcę, a wynagrodzenie nie przysługiwałoby Wnioskodawcy w przypadku braku nowych zleceń po stronie Spółki. Podatnik oświadcza, że realizuje obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box, a Wnioskodawca ma w tym zakresie własny wzór i formę ewidencjonowania takich zdarzeń. Ewidencja jest rzetelna.
W piśmie z dnia 25 maja 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że wybrał formę opodatkowania dochodów uzyskiwanych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez złożenie oświadczenia, o jakim mowa w art. 9a ust. 2 tej ustawy (podatek liniowy). Nie jest tak, że całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzony jest program komputerowy. Złożony wniosek odnosi się do przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę z tytułu współpracy ze Spółką z siedzibą (…) i przychodów osiąganych w ramach współpracy z tym podmiotem dotyczy wniosek.
Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez Niego oprogramowanie jest tworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o jakiej mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. We wniosku wskazano, że „Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od daty rozpoczęcia współpracy ze Spółką (`(...)`)”, zaś przed tym stwierdzeniem i po nim opisano, w jaki sposób wygląda wykonywanie usługi i na czym dokładnie polegają efekty pracy (wytworzone kody programowe) przez Wnioskodawcę. Udzielenie odpowiedzi na pytanie zadane we wniosku ORD-IN wymaga uprzedniego przesądzenia przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, na podstawie przedstawionego opisu, czy tworzone oprogramowanie spełnia cechy, o jakich mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem tylko wówczas możliwe jest skorzystanie z preferencji, o jakich mowa w art. 30ca tej ustawy.
Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody są - w Jego ocenie - przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. We wniosku wskazano, że „aplikacja jest programem komputerowym składającym się z wielu programów komputerowych podlegających ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych”, a także „Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane (`(...)`) stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o ochronie prawie autorskim i prawach pokrewnych”.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z tworzeniem oprogramowania, osiąga przychody (dochody) z tytułu przenoszenia na Spółkę całości autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych (utworów), za co otrzymuje wynagrodzenie. Cena za przeniesienie tych praw stanowi cenę za świadczone usługi. Oznacza to, że Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zarówno w odniesieniu do programów tworzonych, jak i do programów istniejących, ale przez Wnioskodawcę na zlecenie spółki ulepszanych (o nowe kody programowe), skoro w rezultacie ulepszenia powstają nowe utwory.
Wnioskodawca wraz z przeniesieniem autorskich prawa majątkowych do kwalifikowanych praw własności intelektualnej na wszelkich polach eksploatacji wskazanych w art. 50 ustawy o prawie autorskim), udziela, na rzecz Zleceniodawcy, zgody na wykorzystanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosi na Zleceniodawcę prawo udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom. Udzielona w ten sposób zgoda jest elementem przeniesienia (sprzedaży) kwalifikowanych praw własności intelektualnej, bowiem intencją stron (Wnioskodawcy oraz Zleceniodawcy) jest to, aby nabywcy przysługiwała pełna wiązka uprawnień.
W odniesieniu do tych elementów czynności i działań, podejmowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy, które prowadzą do rozwijania, ulepszenia, modyfikacji oprogramowania komputerowego lub jego części, tj. oprogramowania już istniejącego (wytworzonego w przeszłości), wskazać należy, że Wnioskodawca czyni to w odniesieniu do oprogramowania komputerowego, którego nie jest właścicielem, ani współwłaścicielem, a czyni to na podstawie odpowiedniej, udzielonej Mu na czas pracy, nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia rozwijanie i ulepszanie istniejących programów, a co za tym idzie działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Udzielona licencja nie jest licencją wyłączną, ale pozwala na użytkowanie (czasowe) udostępnionych autorskich praw do programów komputerowych w celu ich ulepszenia, rozwijania. Natomiast w odniesieniu do tych elementów czynności i działań, podejmowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy, które prowadzą do rozwijania, ulepszenia, modyfikacji oprogramowania komputerowego lub jego części lub tworzenia nowych modułów, które to oprogramowanie zostało stworzone przez inne podmioty, wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest właścicielem/współwłaścicielem tego oprogramowania, które ulepsza, rozwija, modyfikuje; Wnioskodawca wykonuje swoje czynności na podstawie odpowiedniej udzielonej Mu licencji, przy czym nie jest to licencja wyłączna. Wnioskodawca modyfikuje i ulepsza to oprogramowanie na podstawie odpowiedniej licencji, polegającej na udostępnieniu Mu tych utworów - które ma ulepszyć - przez Zleceniodawcę.
Wnioskodawca nie nabywa własności kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ani licencji wyłącznej od podmiotu zlecającego ulepszanie/modyfikację. Ulepszenie oraz modyfikacja następuje na podstawie uprawnień wynikających z odpowiedniej licencji, tj. Zleceniodawca udostępnia Mu utwory (programy komputerowe/kody programowe) w sposób umożliwiający pracę w celu wytworzenia nowych utworów - autorskich praw do programów komputerowych. W wyniku ulepszenia/modyfikacji oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania oraz powstają nowe prawa własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ efekty tych czynności stanowią samodzielny przedmiot tych praw (nowe utwory, algorytmy). Wnioskodawca w związku z ulepszaniem oraz modyfikacją oprogramowania osiągnie - jak sądzi - dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w wyniku sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, albowiem Wnioskodawca uważa, że wytworzone przez Niego autorskie prawa komputerowe także w ramach tego zespołu czynności, są tworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (a który to element musi przesądzić Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej). Cena sprzedaży (przeniesienia) tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej zawiera się w cenie sprzedaży usługi. Jak wspomniano we wniosku, stosunek łączący Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą jest to umowa cywilnoprawna. Wnioskodawca nie jest właścicielem oprogramowania, do którego tworzy kod, i które ulepsza. Nie posiada również umowy licencyjnej wyłącznej na jego użytkowanie. Wnioskodawca nie nabywa na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP. Dostęp do kodu programu, który tworzy udostępnia Zleceniodawca. W przypadku nowych rozwiązań, kod tworzony jest przez samego Wnioskodawcę bez wzglądu na inne rozwiązania. W wyniku tworzenia/rozwinięcia/poprawy oprogramowania/kodu, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności. Specyfika tworzenia programów komputerowych - kodów - polega właśnie na tym, że ulepszanie istniejących utworów prowadzi do powstania zawsze nowych praw. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Ten aspekt został opisany szczegółowo we wniosku i zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że jest to działalność badawczo-rozwojowa. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca zbywa efekty swych prac polegających na ulepszaniu, rozwijaniu istniejących programów komputerowych, ale które to efekty stanowią samodzielne prawa autorskie (kwalifikowane prawa własności intelektualnej).
Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, który osiąga Wnioskodawca, powstaje w następstwie sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej na rzecz Zleceniodawcy. Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że zdarza się, że rozwija, czy ulepsza oprogramowanie już istniejące i będące własnością Zleceniodawcy, a także którego w niektórych przypadkach Wnioskodawca był autorem (oprogramowanie było uprzednio wytworzone przez Wnioskodawcę, a autorskie prawa do niego następnie przeniesiono na Spółkę), a w innych nie jest i nie był autorem (udostępnione bezpłatnie, na podstawie licencji niewyłącznej). Każdorazowo jednak rozwinięcie lub ulepszenie odbywa się poprzez tworzenie przez Wnioskodawcę samodzielnie, indywidualnie nowych utworów, tj. obok już istniejącego, nieprzydatnego (np. wykorzystującego przestarzałe technologie), niewydajnego (np. wymagającego zbyt dużych zasobów technicznych) lub nieoptymalnego programu komputerowego powstaje zupełnie nowy i lepszy program, albo też dodawane są nowe moduły do już istniejącego programu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytwarzanego przez Niego oprogramowania, a w konsekwencji ma możliwość złożenia korekty złożonej deklaracji PIT-36L za 2019 r., tym razem jednak z wykazaniem w deklaracji ulgi w pozycjach deklaracji PIT-36L poprzez wykazanie preferencji w załączniku PIT/IP?
Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ww. ustawy rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:
badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu programowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania nowoczesnej platformy web, przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) z nastawieniem na rozwój i ulepszanie aplikacji w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem w ocenie Wnioskodawcy osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku Jego działań dochodzi do ulepszenia i rozwinięcia istniejącego kodu źródłowego w ten sposób, że jego wynikiem jest innowacyjny produkt - program komputerowy, przy czym dotychczas nie istnieje na rynku analogiczne oprogramowanie spełniające tego rodzaju kryteria. Niewątpliwie zatem produkt ten spełnia przesłanki uznania go za kwalifikowane IP, został bowiem rozwinięty i ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, należy do jednej z kategorii wymienionej w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (autorskie prawo do programu komputerowego) oraz podlega ochronie na podstawie przepisów odrębnych ustaw (prawa autorskiego). Co więcej, zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, dla kwalifikowanego IP, które zostało ulepszone lub rozwinięte, brak jest wymogu uzyskania dodatkowego prawa ochronnego, bowiem co do zasady prawo to stanowi już ukończone, zdefiniowane rozwiązanie lub odkrycie. Przywołując za uzasadnieniem objaśnień, „rozwój”, czy też „ulepszenie” może dotyczyć sposobu wdrożenia i zastosowania w praktyce przedmiotu ochrony tego prawa. Wynik takiego ulepszenia, czy rozwinięcia nie musi natomiast zostać objęty dodatkową ochroną. Poza tym, w zdecydowanej większości przypadków zasadnych dla kwalifikowanych IP nie jest możliwe uzyskanie dodatkowego prawa ochronnego do już wytworzonego IP. Mając powyższe na względzie - w ocenie Wnioskodawcy - wynagrodzenie, które otrzymywał On za ukończenie projektu, który współtworzy, a o którym mowa powyżej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a tym samym - przy spełnieniu przez podatnika wymogów z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegać będzie opodatkowaniu stawką w wysokości 5%, na podstawie art. 30ca ww. ustawy.
Wnioskodawca ma świadomość, że na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani: wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Wnioskodawca oświadcza, że realizuje obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box, a Wnioskodawca ma w tym zakresie własny wzór i formę ewidencjonowania takich zdarzeń. Ewidencja jest rzetelna.
Zdaniem Wnioskodawcy, ma On możliwość złożyć korektę deklaracji PIT-36L poprzez wykazanie preferencji w załączniku PIT/IP. Uprawnienie do złożenia korekty wynika z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Nie istnieje z kolei w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych zakaz korygowania deklaracji PIT-36L złożonej za dany rok podatkowy, jeżeli w deklaracji pierwotnej nie wykazano ulgi, do której podatnik miał prawo.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego programu komputerowego - autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.
Dodatkowo wskazać należy, że kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym zostały one osiągnięte. Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Podatnicy nie mają, zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego poprzez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy lub obliczanie ich przy zastosowaniu stawki 5%.
Możliwe jest od razu skorzystanie z tej preferencji w zeznaniu rocznym, ale też poprzez złożenie korekty i po uzyskaniu interpretacji indywidualnej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).
W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
„(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac”.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 7 stycznia 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania według kodu PKD 62.01.Z. Wnioskodawca w 2019 r., na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług ze Spółką świadczył usługi programistyczne w Polsce na zasadzie pracy zdalnej. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca swoją działalność badawczo-rozwojową wykonuje jako członek zespołu. Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności oprogramowania. Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania i osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od daty rozpoczęcia współpracy ze Spółką, jako podmiot gospodarczy. Prowadzona działalność nie obejmuje zmian rutynowych i okresowych. Wnioskodawca świadczy „usługi programistyczne” na rzecz Spółki na postawie zawartej z nią umowy. Wnioskodawca ma podpisaną umowę „ramową” na stałą współpracę ze Spółką, która dokonuje płatności za świadczone przez Niego usługi. Wyodrębnienie wynagrodzenia za przenoszenie na Spółkę autorskich praw majątkowych następuje w prowadzonej przez Wnioskodawcę odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, na zasadzie procentowego obliczenia czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie oprogramowania (pisanie kodu) w stosunku do całego czasu świadczenia usług. Wnioskodawca prowadzi zatem ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest ona prowadzona na bieżąco od początku w 2019 r. Ewidencja obejmuje okres od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP. Wnioskodawca zamierza złożyć korektę zeznania rocznego za 2019 r., w taki sposób, aby rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Zeznanie roczne za 2019 r. na formularzu PIT-36L Wnioskodawca złożył w dniu 27 lutego 2020 r. bez wykazania kwoty odliczenia w ramach ulgi B+R na formularzu zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym oraz na formularzu załącznika PIT/IP.
Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego przez Wnioskodawcę z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Odnosząc się natomiast do kwestii dokonania korekty złożonej deklaracji PIT-36L, w celu zastosowania obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego w 2019 r. z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania, wskazać należy, że zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację (w tym również zeznanie, wykaz oraz informację, do których składania obowiązani są, na podstawie odrębnych przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci).
W myśl art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.
Zatem, jeżeli w złożonej w terminie deklaracji PIT-36L za 2019 r. Wnioskodawca nie zastosował obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego w 2019 r., to przysługuje Mu prawo do złożenia korekty deklaracji PIT-36L oraz skorzystania z preferencji w załączniku PIT/IP, zgodnie z cytowanym wyżej art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Tutejszy Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie postawionego we wniosku pytania oraz stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę i nie odnosi się do rozwijania lub ulepszania tego oprogramowania.
Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili