Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, świadcząc usługi informatyczne dla niepowiązanych spółek. W ramach tej działalności realizuje prace badawczo-rozwojowe, które skutkują uzyskaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw do programów komputerowych. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez te prawa własności intelektualnej, znanego jako IP Box. Organ podatkowy uznał jednak, że stanowisko Wnioskodawcy dotyczące obliczenia wskaźnika nexus oraz możliwości skorzystania z IP Box jest nieprawidłowe. Zauważył, że Wnioskodawca nie poniósł żadnych kosztów, które mogłyby być uwzględnione w kalkulacji wskaźnika nexus, co uniemożliwia ustalenie podstawy opodatkowania objętej preferencyjną stawką 5%. W związku z tym Wnioskodawca nie ma prawa do skorzystania z IP Box.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lutego 2020 r., który wpłynął za pośrednictwem platformy ePUAP w tym samym dniu, uzupełnionym 18 maja 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:
UZASADNIENIE
W dniu 10 lutego 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu obliczenia wskaźnika nexus i możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 24 kwietnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4011.57.2020.1.MK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 18 maja 2020 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku:
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz rozlicza się na zasadach ogólnych podatku dochodowego z nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w Polsce. Jest czynnym płatnikiem (winno być: podatnikiem) VAT (podatek od towarów i usług). Wniosek składa zachęcony przez Ministerstwo Finansów w pkt 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”. Głównym źródłem przychodu przedsiębiorstwa są umowy z niepowiązanymi spółkami z o.o. w ramach których przedsiębiorca świadczy usługi informatyczne, a jednostką miary na fakturze jest czas świadczenia usług. Wnioskodawca prowadzi badania aplikacyjne i prace rozwojowe (tj. zdobywa nową wiedzę i umiejętności z nastawieniem na opracowanie nowych produktów, usług, procesów biznesowych lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń lub wykorzystuje do tego celu dostępną już wiedzę i umiejętności). Ich wynikiem zazwyczaj jest kwalifikowane IP w postaci prawa autorskiego do programu komputerowego, gdzie przez program komputerowy wnioskodawca rozumie zarówno kompletne programy jak i fragmenty kodu źródłowego czy nawet innowacyjne kombinacje już istniejących programów/fragmentów kodu tworzące nowe funkcjonalności lub je modyfikujące (ulepszające użyteczność). Wytwarzane i rozwijane przez wnioskodawcę oprogramowanie spełnia w jego odczuciu przesłanki działalności twórczej o indywidualnym charakterze, trafia ono do repozytoriów kodu Git, w których zostaje opatrzone informacją o autorstwie wraz z datą utrwalenia.
W ramach ww. okoliczności nie miało miejsca nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. „d” art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) lub art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, ani nabycie przez podatnika kwalifikowanego IP. Wnioskodawca nie przewiduje też tego typu wydatków w przyszłości. Dotychczas nie poniósł faktycznych kosztów na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP, nie nabył też wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. „d” art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, czego jednak nie może wykluczyć w przyszłości. Działalność badawczo-rozwojowa i powstawanie kwalifikowanego IP osiągane są pracą własną.
Każdej ze spółek Wnioskodawca wystawia jedną fakturę miesięcznie z jedną pozycją usługową na którą się składa czas jej świadczenia pomnożony przez cenę jednostki, w której przychód z kwalifikowanego IP się „zawiera”. W chwili składania wniosku Wnioskodawca ocenia średni udział innowacji (działań spełniających warunki dla preferencyjnego opodatkowania dochodów - IP Box) w całości czasu pracy dla spółki nr 1 na wynoszący ok. 60%, a dla spółki nr 2 ok. 85%. Informacja o udziale w czasie w danym miesiącu zostaje zapisywana w formie informacji o przychodach z danej usługi w odrębnej ewidencji prowadzonej dla celów IP Box.
Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję sporządzoną techniką komputerową, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (w formie wyciągów z repozytoriów kodu git zawierających identyfikator, autora, datę i opis wpisu), a także dokonuje w niej zapisów w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do danej usługi. Aktualizacja tejże ewidencji odbywa się comiesięcznie po wystawieniu faktur.
W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 17 maja 2020 r. Wnioskodawca wskazał, m.in. że:
Prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38-40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.).
Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody, od początku realizacji umowy świadczenia usług ze spółką nr 1 (tj. 6 lipca 2018 r.).
Wytworzenie, rozwijanie i ulepszenie prawa własności intelektualnej ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.
Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku. Nie stanowią one rutynowych i okresowych zmian.
Autorskie prawa do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania/części oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 1191 ze. zm.).
Wnioskodawca wskazał, że w przypadku gdy rozwija, ulepsza, oprogramowanie komputerowe, to w wyniku podjętych czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Podczas świadczenia usług w ramach zawartych umów - ulepszenia wykonywane są zarówno na oprogramowaniu autorstwa innych osób, jak i autorstwa Wnioskodawcy, zarówno podczas przysługiwania praw majątkowych, jak i po ich przeniesieniu na Zleceniodawcę bez stosownej licencji na wyłączność. Jednakże zaznaczyć należy, iż dochód, który Wnioskodawca ma zamiar opodatkować 5% stawką dotyczy zysku z tych ulepszeń oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy, do którego prawa majątkowe są własnością Wnioskodawcy.
Dochodem, który Wnioskodawca ma zamiar opodatkować 5% stawką jest dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnionych w cenie sprzedaży produktów i usług.
Wnioskodawca wskazał, że prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Od dnia 2 stycznia 2020 r., jest ona prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP w roku podatkowym 2020.
W odpowiedzi na pytanie jaka jest proporcja przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do przychodów ogółem z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, czy odpowiada przyjętej przez Pana - do ustalenia kosztów uzyskania przychodów - proporcji ilości godzin pracy na rozwój oprogramowania w stosunku do ogółu godzin pracy wykonanych na rzecz kupującego w danym okresie rozliczeniowym Wnioskodawca wskazał, że w związku z tym, że podstawą w rozliczaniu z kupującymi jest czas świadczenia usług, a kwalifikowane prawa własności intelektualnej są uwzględnione w cenie sprzedaży wspomnianych usług to proporcja przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do przychodów ogółem odpowiada przyjętej proporcji ilości godzin pracy na rozwój oprogramowania w stosunku do ogółu godzin pracy wykonanych na rzecz kupującego w danym okresie rozliczeniowym.
W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 1
Wnioskodawca uważa, że zarówno ze stanowiska matematycznego jak i celowości ustawy prawidłowe jest przyjęcie wartości nexus równej „1”. Ze względu na formę wzoru, tj. [(a+b)*1.3]/(a+b+c+d) kłopotliwe z punktu widzenia matematyki może być podstawienie wartości zgodnych z opisanym stanem faktycznym do tego wzoru, tj. [(0+0)*1.3]/(0+0+0+0) co skutkuje dzieleniem przez zero! Jest to efektem braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kosztu pracy własnej. Wziąwszy jednak pod uwagę, że wskaźnik nexus może ulec zmniejszeniu jedynie w przypadku występowania niezerowych wartości dla zmiennych „c” i „d”, można ten wzór przekształcić do [(a+b)*1.3]/(a+b+0+0), czyli [(a+b)*1.3]/(a+b)*1), co po skróceniu (czyt. podzieleniu zarówno licznika jak i mianownika przez (a+b) daje wartość 1.3, a następnie zgodnie z literą prawa obniżony zostaje on do „1”. Jest to spójne z podejściem celowym ustawy promującym własną innowację, a także wyjaśnieniami przedstawionymi przez Ministerstwo Finansów w pkt 129 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”.
Ad. 3
Wnioskodawca uważa, że przedstawiony stan faktyczny uprawnia go do skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej. W szczególności podpiera się fragmentem Pkt 9 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box: „(`(...)`) ze względu na precyzyjnie wyrażone ratio legis przepisów o IP Box, w procesie wykładni można zastosować wykładnię celowościową polegającą przede wszystkim na tym, by treści przepisów o IP Box, ustalonej za pomocą wykładni językowej, nadać takiego znaczenia, by w efekcie ich zastosowania stymulować procesy innowacyjne, tj. sprzyjać tworzeniu i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych. Ponadto, istotną metodą wykładni przepisów o IP Box, może być wykładnia systemowa z uwzględnieniem istotnego kontekstu przepisów o IP Box, jakim jest BEPS Plan Działania nr 5 - w tym celu należy zwrócić szczególną uwagę na to, czy językowe znaczenie przepisów o IP Box, potwierdzone wykładnią systemową oraz wykładnią celowościową, umożliwia przyznanie preferencji podatkowej tylko i wyłącznie wobec dochodu podatnika pochodzącego z prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP.” Wnioskodawca podpiera się przy tym nie tylko innowacyjnością swojego przedsiębiorstwa i spełnieniem wymogów formalnych prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP wraz z wymaganą ewidencją, ale także faktem, że Klienci wnioskodawcy także tworzą innowacyjne rozwiązania, np. związane z Internetem rzeczy (ang. Internet of Things) albo chmurami obliczeniowymi (ang. Cloud computing), w co inwestuje Polski Fundusz.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.
W dniu 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, z późn. zm.). Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box, Innovation Box).
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a+b) x 1,3 /a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).
W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6 powoływanej ustawy).
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Należy zauważyć, że z treści art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wysokość kwalifikowanego dochodu ustala się odrębnie dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
W tym celu należy ustalić iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus, którego wzór podano w ww. przepisie. Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W sytuacji, gdy podatnik uzyskuje dochód z kilku lub więcej kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ma obowiązek obliczyć wskaźnik nexus odrębnie dla każdego z tych praw i zastosować ten wskaźnik do dochodu przypadającego na dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Istotne jest przy tym to, aby przy ustaleniu wskaźnika nexus uwzględnić tylko te koszty wskazane w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które odnoszą się do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie zatem wynika, że dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy odrębnie ustalić kwalifikowany dochód. Potwierdza to wykładnia językowa tego przepisu. Należy bowiem zwrócić uwagę, że wskazane w nim pojęcia: „wysokość kwalifikowanego dochodu” oraz „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostały przez ustawodawcę użyte w liczbie pojedynczej. Stąd przepis ten należy interpretować w ten sposób, że odnosi się on do sposobu ustalenia wysokości kwalifikowanego dochodu odrębnie dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Powyższe rozumienie potwierdza również treść art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wskazuje, że podstawą opodatkowania jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Należy zwrócić uwagę, że w przepisie tym ustawodawcza używa liczby mnogiej w odniesieniu do powołanych wcześniej pojęć. Zatem na sumę kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej składa się każdy kwalifikowany dochód dotyczący danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie bowiem ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) „suma” to „wynik dodawania”, „zbiór pewnej liczby rzeczy, zjawisk”. Aby zatem ustalić sumę, o której mowa w art. 30ca ust. 3 powołanej ustawy, należy w pierwszej kolejności ustalić poszczególne elementy mające się składać na wynik dodawania, a więc poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym.
Należy także podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:
Jak wskazano powyżej dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik zobowiązany jest do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:
Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.
Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.
W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.
Co do przychodów zastosowanie znajdzie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi katalog tytułów, z których dochód podlega preferencyjnemu opodatkowaniu wg stawki 5%.
Jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.
Warto także pamiętać, że – co również potwierdzają ww. objaśnienia – „podatnik nie jest zobowiązany do samodzielnego prowadzenia prac badawczo-rozwojowych. Przepisy o IP Box dają podatnikowi możliwość nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych, jak i niepowiązanych. Podatnik musi jednak pamiętać, że koszty przez niego poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku nexus, tj. koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu niepowiązanego – w literze b, a koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotu powiązanego – w literze „c”.
Należy również zauważyć, że przepisy o IP Box nie nakładają na podatnika obowiązku samodzielnego wytworzenia kwalifikowanego IP. Podatnik może nabyć kwalifikowane IP od innego podmiotu w celu jego dalszej komercjalizacji.
Ponoszenie kosztów na nabywanie wyników prac badawczo-rozwojowych od podmiotów powiązanych (litera c) oraz nabywanie kwalifikowanych IP (litera d) w celu wytworzenia, rozwinięcia czy ulepszenia własnego kwalifikowanego IP będzie prowadziło do obniżenia wysokości wskaźnika. Gdy takie koszty będą znaczne w porównaniu do kosztów z liter „a” i „b”, wartość wskaźnika nexus będzie niższa niż 1. To oznacza, że niecały dochód z kwalifikowanego IP będzie podlegał preferencyjnej 5% stawce podatkowej. W pozostałym zakresie dochód będzie opodatkowany na zasadach ogólnych.
Ważne jest również przyporządkowanie konkretnych wydatków do poszczególnych liter we wzorze na wyliczenie wskaźnika nexus, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia obliczenia wskaźnika nexus, w sytuacji gdy wartości wskaźnika nexus wynoszą „zero” oraz zastosowania preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box.
Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na formę wzoru [(a+b)*1.3]/(a+b+c+d), kłopotliwe jest podstawienie wartości, zgodnych z opisem stanu faktycznego do tego wzoru, tj. „zero”- w kalkulacji wskaźnika nexus. Wnioskodawca podstawił wartość „zero”, co w efekcie dało wynik „zero”. Wnioskodawca argumentując zasadami matematyki nieprawidłowość takiego obliczenia uważa, że w takim przypadku wartość wskaźnika nexus, ma wynosić „1”, pomimo że zarówno w liczniku i w mianowniku wartości : „a”, „b” „c” „d” będą wynosiły „zero”. Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony we wniosku stan faktyczny uprawnia go do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box.
Zgodnie z ust. 128 objaśnień z 15 lipca 2019 r. do IP BOX koszty pracy własnej nie mogą być brane pod uwagę do kalkulacji wskaźnika nexus, ponieważ nie mamy w tym przypadku kwot faktycznie poniesionych (wydatkowanych) przez podatnika. Ministerstwo Finansów stwierdziło również, iż w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność badawczo-rozwojową, w której zdecydowaną większość kosztów stanowi ich praca własna, będzie najczęściej wynosił 1 lub będzie bliski 1.
Natomiast z ust. 109 objaśnień wynika, że (…) dochody związane z kwalifikowanym IP mogą być korzystnie opodatkowane jedynie w takim zakresie, w jakim konkretne kwalifikowane IP przynoszące przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika (zob. między innymi akapit nr 29 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5), czyli prac, które wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus. (…).
Literalne brzmienie art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT prowadzi również do wniosku, iż ponoszone koszty na działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym IP stanowią podstawę do ustalenia tej części osiąganego dochodu, która może korzystać z preferencji podatkowej. Brak ponoszenia takich kosztów oznacza, że nie można ustalić współczynnika nexus, a zatem żadna część osiąganego dochodu nie stanowi kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że skoro, jak wynika z wniosku, Wnioskodawca nie ponosi żadnych kosztów (oprócz kosztów pracy własnej), które podlegałyby uwzględnieniu w kalkulacji współczynnika nexus, nie ma możliwości ustalenia podstawy opodatkowania. W konsekwencji, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca nie jest zatem uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.
Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 oraz części pytania oznaczonego we wniosku Nr 3, wydano odrębne rozstrzygnięcie.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili