0111-KDIB2-1.4011.20.2020.3.PB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 29 kwietnia 2020 r. i 10 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną 5% stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną 5% stawką podatkową.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 16 kwietnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4011.20.2020.1.PB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 29 kwietnia 2020 r. Wniosek ten nadal jednak nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 30 kwietnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.20.2020.2.PB ponownie wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 10 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 28 kwietnia 2020 r. i w piśmie z 10 czerwca 2020 r.):

Od grudnia 2012 roku, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, gdzie głównym profilem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem - PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca rozlicza się na zasadzie podatku liniowego. Jedynym źródłem przychodu Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej w roku 2019 była usługa programowania dla Klienta będącego zagranicznym bankiem inwestycyjnym. Współpraca ta przebiegała na podstawie dwóch następujących po sobie umów. Pierwsza umowa zlecenia z polską spółką działającymi na zlecenie Klienta obowiązywała do sierpnia 2019 r., kolejna umowa od sierpnia 2019 r. do końca grudnia 2019 r. została podpisana z zagranicznym przedstawicielem Klienta. Przedmiot pierwszej umowy został określony następująco: „ § 1. Przedmiot Umowy: Przedmiotem niniejszej umowy („Umowy”) jest świadczenie przez Zleceniobiorcę za wynagrodzeniem usług programistycznych („Usługi”) w oparciu o zamówienia Zleceniodawcy. Rozpoczęcie świadczenia Usług następuje po podpisaniu niniejszej Umowy, w dacie wskazanej w zamówieniu przysyłanym przez Zleceniodawcę do Zleceniobiorcy, a jeżeli zamówienie nie wskazuje daty rozpoczęcia, niezwłocznie po jego otrzymaniu przez Zleceniobiorcę („Zamówienie”). Wzór Zamówienia stanowi Załącznik nr 1. Umowa zawierała także następujące zapisy: § 2 pkt 4. W zależności od potrzeb, Zleceniobiorca będzie wykonywał Usługi we własnej siedzibie, siedzibie Klienta oraz innych miejscach, w których obecność Zleceniobiorcy będzie niezbędna do prawidłowego wykonania Usług. § 2 pkt 7. W celu prawidłowego wykonania usług Zleceniobiorcy zostanie zapewniony dostęp do infrastruktury biurowej, informatycznej, poczty elektronicznej, materiałów pomocniczych, sprzętu IT, niezbędnych licencji oprogramowania oraz środków łączności, a także innych środków niezbędnych do prawidłowego wykonania zobowiązań wynikających z Umowy. Przekazanie jakichkolwiek urządzeń elektronicznych lub środków transportu będzie następowało w formie pisemnego protokołu. Kwestia praw autorskich została uregulowana w paragrafie 4 umowy: „§ 4. Przeniesienie Autorskich Praw Majątkowych. W ramach wynagrodzenia za wykonanie Usług, otrzymywanego na podstawie niniejszej Umowy, Zleceniobiorca zobowiązuje się do przeniesienia na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów w rozumieniu Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r. (w tym dokumentów, ilustracji, tabel, zestawień, projektów graficznych i oprogramowania), które zostaną stworzone przez Zleceniobiorcę w wyniku wykonywania Usług. Z chwilą przyjęcia przez Zleceniodawcę lub osobę działającą w jego imieniu utworu, stworzonego przez Zleceniobiorcę, majątkowe prawa autorskie do przyjętego utworu przeniesione zostają na Zleceniodawcę i stają się jego własnością, bez ograniczeń czasowych oraz terytorialnych oraz bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów dotyczyć będzie w szczególności następujących pól eksploatacji: utrwalenie, zwielokrotnianie określoną techniką, wprowadzenie do obrotu, wprowadzenie do pamięci komputera lub innych elektronicznych środków komunikacji, publiczne wykonanie albo publiczne odtworzenie, wystawienie, wyświetlenie, najem, dzierżawa, nadanie za pomocą wizji lub fonii przewodowej albo bezprzewodowej przez stację naziemną lub satelitarną, wykorzystywanie w każdy sposób i w każdej formie w Internecie lub innej sieci komputerowej. Strony uzgadniają, że po dokonaniu przeniesienia autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Zleceniobiorcę utworów, wyłącznie Zleceniodawca będzie upoważniony do podejmowania decyzji co do sposobu i terminu wykorzystania danego utworu. Równocześnie Strony uzgodniły, iż jeżeli Zleceniodawca zrezygnuje z rozpowszechniania utworu, prawo do rozpowszechniania nie wraca do Zleceniobiorcy. Wraz z majątkowymi prawami autorskimi Zleceniobiorca przenosi również na Zleceniodawcę prawo do wyłącznego wykonywania autorskich praw zależnych. Zleceniodawca nabywa także własność nośników, na których zapisane będą utwory. Zleceniobiorca udziela Zleceniodawcy nieodpłatnej i nieodwołalnej zgody na dokonywanie wszelkich opracowań utworów, w szczególności jego przeróbek, tłumaczeń i adaptacji oraz na rozporządzanie i korzystanie z tych opracowań. Zleceniobiorca oświadcza, że czyniąc użytek z autorskich praw osobistych wyraża zgodę na anonimowe udostępnianie stworzonych przez siebie utworów. Powyższe zasady stosować się będą również do nabycia przez Zleceniodawcę wszelkich innych praw własności intelektualnej, w tym praw do wszelkich rozwiązań technicznych (podlegających opatentowaniu lub nie), znaków towarowych, wzorów użytkowych lub przemysłowych, nieautorskich baz danych, receptur i metod technologicznych będących tajemnicą przedsiębiorstwa oraz ich ulepszeń i modyfikacji, a także topografii układów scalonych, które zostały stworzone przez Zleceniobiorcę w wyniku wykonywania niniejszej Umowy; prawa te podlegają przeniesieniu na Zleceniodawcę na zasadach wskazanych w niniejszej Umowie.” Druga umowa została zawarta po rozwiązaniu pierwszej i w tłumaczeniu z języka angielskiego dotyczyła świadczenia usług w zakresie inżynierii informatycznej. Prawa autorskie zostały w niej uregulowane w następujący sposób: „Wykonawca przenosi na Klienta z pełną gwarancją tytułu własności i bez żadnych praw osób trzecich prawa autorskie oraz prawa pokrewne, znaki towarowe, prawa do projektowania, prawa do oprogramowania komputerowego, prawa do baz danych, prawa topograficzne, moralne prawa, nazwy domen, prawa do tworzenia, prawa do wartości firmy lub do pozwania o przekazanie, prawa do informacji poufnych oraz wszelkie inne prawa własności intelektualnej do produktu usług świadczonych przez Wykonawcę. Wykonawca dostarczy Klientowi kod obiektowy i kod źródłowy, zestawienia, schematy programowe, wykresy, plany oraz inne dokumenty techniczne, podręczniki użytkownika, modyfikacje, aktualizacje i nowe wydania związane z produktem usługi. Wykonawca niniejszym przenosi na Klienta wszelkie prawa, tytuły i udziały w prawach własności intelektualnej, w pełnej wysokości gwarancji własności i wolne od wszelkich praw osób trzecich.” Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu współpracy jest rozliczane za godzinę pracy na podstawie faktur wystawianych raz na miesiąc. Na fakturach dokumentujących usługi świadczone na rzecz Klienta, Wnioskodawca wskazuje jedynie łączne wynagrodzenie za usługi wykonane w danym okresie. Nazwa towaru/usługi na fakturze to „Opłata za usługę”. Wnioskodawca na podstawie zawartych umów przenosi na Klienta całość praw autorskich do programu komputerowego/fragmentów programu. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz banku obejmują tworzenie i rozwijanie programu komputerowego poprzez pisanie kodu źródłowego w języku programowania. W większości kod programu pisany przez Wnioskodawcę jest całkowicie nowy, czasami bywa też poprawką do fragmentów napisanych przez inne osoby. Kod programu komputerowego, wytworzony lub rozwinięty przez Wnioskodawcę w powyższy sposób, co do zasady nie stanowi kompletnego (ukończonego) programu komputerowego, lecz zazwyczaj kod ten jest fragmentem programu komputerowego, który ma być włączany do większego systemu rozwijanego przez Klienta zwanego „O”. Świadczenie usług odbywa się w ten sposób, że Wnioskodawca na podstawie otrzymanych od Klienta wytycznych dotyczących oczekiwanych cech i funkcjonalności, tworzy kod programu komputerowego - zdalnie na komputerze Klienta z wykorzystaniem jego oprogramowania, narzędzi i procedur. Wytyczne przedstawione przez Klienta mają charakter ogólny i dotyczą funkcjonalności. W ramach rzeczonej działalności Wnioskodawca opracowuje nowe oraz ulepszone oprogramowanie dla klienta odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących. W ramach prac Wnioskodawca zarówno wykonuje badania mające na celu optymalizacje procesów biznesowych, jak i przeprowadza wdrażanie innowacyjnych i autorskich metod przetwarzania danych, które zapewniają zdecydowanie większą wydajność. System „O” służy do tworzenia aplikacji biznesowych pozwalających na wykonywanie wszechstronnych analiz rynkowych przy dowolnie zadanych założeniach dotyczących faktów mających wystąpić w przyszłości w celu optymalizacji wyników osiąganych przez różnorodne instrumenty finansowe i minimalizacji ryzyka strat. Umożliwia on szybkie wykonywanie rozproszonych obliczeń na ogromnych ilościach danych i sprawne ich prezentowanie. System nie jest końcowym produktem sam w sobie, ale platformą do tworzenia aplikacji biznesowych, co sprawia, że nie ma charakteru odtwórczego, ale pozwala na tworzenie nowych rozwiązań i zastosowań przez programistów współpracujących z użytkownikami końcowymi oprogramowania. System „O” jest w większości napisany w języku programowania Scala, który jest jednym z nowocześniejszych języków. Kod systemu stanowi jedno z największych na świecie repozytoriów kodu w języku Scala - zawiera 6,5 miliona linii kodu, co samo w sobie stanowi spore wyzwanie. Zespół pracujący nad systemem „O” bierze aktywny udział w rozwoju języka scala poprzez prace nad rozwiązywaniem napotykanych problemów, na przykład znacznym przyśpieszeniem algorytmu kompilacji języka. Dzięki temu prace nad tym systemem przyczyniają się do wzrostu wiedzy i rozwoju w dziedzinie języka scala. O badawczo-rozwojowym charakterze prac nad systemem „O” może również świadczyć fakt, że pracuje nad nim 650 wysokopłatnych specjalistów od 9 lat. Bank nie inwestowałby takich zasobów w produkt, który istniałby na rynku i mógłby zostać przez niego zakupiony. O statusie systemu „O” świadczy również to, że jest prezentowany na konferencjach branżowych i spotyka się z dużym zainteresowaniem. Wnioskodawca oprócz języka scala wykorzystuje w pracy najnowsze technologie i języki programowania takie jak: scala, typescript, angular, electron i tworzy kod, który w danym języku jeszcze nie istnieje. Wnioskodawca prowadzi pracę w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany wykorzystując wiedzę z zakresu matematyki, algorytmiki, logiki i programowania. Ponadto Wnioskodawca zdobywa i rozwija swoją wiedzę z zakresu szeroko pojętego wytwarzania oprogramowania, analizy i przetwarzania danych oraz ekonomii. Księgowanie odbywa się poprzez przypisanie przychodów i rozchodów do odrębnej kategorii w KPiR, gdzie taka kategoria odpowiada jednemu kwalifikowanemu prawu własności intelektualnej. To pozwala na wygenerowanie w KPiR zestawienia przychodów i rozchodów dotyczących IP Box. Następnie dane te są przenoszone do oddzielnego arkusza kalkulacyjnego tworząc comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Dane te są zestawione w arkuszu kumulacyjnym wykazując dochód za każdy miesiąc.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 28 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że:

1. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje prace rozwojowe.
2. Działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
3. Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.
4. Działalność Wnioskodawcy obejmuje również rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
5. W ramach działalności Wnioskodawca opracowuje produkt, który znacznie rożni się od tych, które już występują na rynku.
6. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw indywidualnej działalności twórczej Wnioskodawcy.
7. Prawa autorskie Wnioskodawcy podlegają ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r.
8. W wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności mających na celu ulepszenie, modyfikację czy też rozwój oprogramowania powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe, kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
9. Działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu, rozwijaniu, modyfikowaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.
10. Wnioskodawca modyfikuje, ulepsza i rozwija oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej, jak również oprogramowanie autorstwa innych osób.
11. Wnioskodawca nie nabywa prawa od innego podmiotu lub licencji wyłącznej do korzystania z modyfikowanego/ulepszanego prawa.
12. Ulepszanie/modyfikacja dokonywane jest na zlecenie podmiotu będącego właścicielem takiego programu komputerowego. Ulepszaniem/modyfikacją ww. programu Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży świadczonej przez Wnioskodawcę usługi i taki dochód - wraz z dochodem z tytułu wytwarzania programów komputerowych - ma Wnioskodawca zamiar opodatkować preferencyjną stawką.
13. Modyfikowania lub ulepszania oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy odbywa się po przeniesieniu na Zleceniodawcę praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, tj. w momencie gdy nie będą Wnioskodawcy już przysługiwać prawa majątkowe do ww. prawa. Wnioskodawcy nie przysługuje wyłączna licencja do korzystania z modyfikowanego lub ulepszonego prawa celem dokonania jego modyfikacji lub ulepszenia.
14. Dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uwzględniony jest w cenie produktu.
15. Odrębna ewidencja prowadzona jest od początku 2019 r. Księgowanie odbywa się poprzez przypisanie przychodów i rozchodów do odrębnej kategorii w KPiR, gdzie taka kategoria odpowiada jednemu kwalifikowanemu prawu własności intelektualnej. To pozwala na wygenerowanie w KPiR zestawienia przychodów i rozchodów dotyczących IP Box. Następnie dane te są przenoszone do oddzielnego arkusza kalkulacyjnego tworząc comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Dane te są zestawione w arkuszu kumulacyjnym wykazując dochód za każdy miesiąc.
16. Wnioskodawca tworzy i rozwija programy komputerowe od grudnia 2012 r.
17. Wnioskodawca chce zastosować preferencyjną stawkę za rok 2019 r. oraz zaliczki na podatek według preferencyjnej stawki począwszy od 2020 r.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 10 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że dla potrzeb preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej prowadzona jest odrębna ewidencja (poza obowiązującą księgą przychodów i rozchodów). Dane w niej ujmowane zawierają daty dokumentów księgowych, numery, kwoty z nich wynikające. Ponadto każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z którego są czerpane przychody zawiera wskazanie jaki jest to rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i na podstawie jakich przepisów prawo to podlega ochronie. Ewidencja ta zawiera przychody, koszty oraz dochód lub stratę na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, tj. każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej ma przyporządkowane do siebie odpowiadające mu przychody i koszty podatkowe. Ponadto wyodrębnia ona koszty, o których mowa w artykule 30 ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to mówi o opodatkowaniu dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencja ta ma postać arkusza kalkulacyjnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe na podstawie zawartej umowy z kontrahentem jest prawem, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ?
2. Czy opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy w zakresie prac B+R spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia definicję odrębnej ewidencji wskazanej w art. 30cb ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
4. Czy Wnioskodawca prawidłowo zakwalifikował dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do jednej z kategorii dochodów wskazanych w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
5. Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawca ma prawo zastosować 5% stawkę podatku od kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętego przez Wnioskodawcę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1.

W przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym), ma on prawo zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb., które przewidują korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX). W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. W Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy podlega ochronie jak utwory literackie, w myśl art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Kod programu komputerowego rozwijany i tworzony przez Wnioskodawcę, nawet jeżeli stanowi jedynie fragment programu komputerowego, to jest utworem w rozumieniu przepisów Prawa autorskiego. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Ad 2.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu nowego oprogramowania - ma twórczy charakter. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Wnioskodawca w pracy wykorzystuje najnowsze technologie i języki programowania oraz tworzy kod, który w danym języku jeszcze nie istnieje. Wnioskodawca prowadzi pracę w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, skutkującą wytworzeniem, ulepszeniem i rozwinięciem programu komputerowego. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach działalności Wnioskodawca opracowuje nowy produkt niewystępujący na rynku. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę jest więc wynikiem prowadzonych przez niego prac badawczo rozwojowych.

Ad 3.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję w sposób pozwalający na wyodrębnienie poszczególnych praw własności intelektualnej, kosztów oraz ustalenie dochodów przypadających na te prawa. Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej został zaklasyfikowany jako dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Ad 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca uzyskuje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawartej w cenie sprzedaży produktu/usługi. W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, co ma miejsce w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę.

Ad 5.

W przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym), biorąc pod uwagę rozważania zawarte powyżej Wnioskodawca ma prawo zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm. dalej: „ustawa o PIT”) podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. poz. 1668 z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r., poz. 85), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

• badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz
• prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 24.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ustawy o PIT, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Odnosząc przedstawiony opis zdarzenia przyszłego do analizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że wytwarzane przez Wnioskodawcę na podstawie wskazanych we wniosku umów oprogramowanie komputerowe jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT a prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w ramach, której wytwarza i rozwija kwalifikowane IP spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca uzyskuje On dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawartej w cenie sprzedaży produktu/usługi, a tym samym dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Dochód ten kwalifikuje się zatem do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT. Ponadto jak wynika z wniosku Wnioskodawca od początku 2019 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja ta prowadzona jest zatem zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o PIT.

W związku z powyższym, skoro jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie programy komputerowe stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych a całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych przenosi na Zleceniodawcę, za co otrzymuje wynagrodzenie - uprawniony jest On do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5%.

Nadmienić przy tym należy, że stosownie do art. 30ca ust. 11 ustawy o PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30ca ust. 10 ustawy o PIT, o wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowymi obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX stwierdziło jednoznacznie, że dochód z kwalifikowanych IP wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty. Oznacza to, że IP Box, podobnie jak ulga B+R, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, przez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Wnioskodawca, w uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wskazał, że chce zastosować preferencyjną stawkę za rok 2019 r. oraz przy ustalaniu zaliczek na podatek według preferencyjnej stawki począwszy od 2020 r. Z uwagi jednak na fakt, iż kwestia dotycząca wpłacania zaliczek na podatek według preferencyjnej stawki nie jest elementem pytań oraz własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie, nie podlega ona ocenie Organu.

Wobec powyższego z ww. zastrzeżeniem przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.