0111-KDIB1-3.4011.91.2020.2.MBD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 marca 2020 r., (data wpływu 18 marca 2020 r.) uzupełnionym 28 i 29 maja 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy:

• Utwór wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach Umowy jest kwalifikowanym IP w rozumieniu ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych),
• Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie Umowy,
• koszty związane z wytwarzaniem kwalifikowanych IP, takie jak koszty nabycia komputera, monitora, klawiatury, twardego dysku, drukarki, pendrive, mikrofonu, słuchawek, kamery internetowej, laptopa, literatury fachowej, wynajmu serwera oraz dostępu do Internetu, faktycznie poniesione/ponoszone przez Wnioskodawcę, mogą być uwzględnione przy kalkulacji wskaźnika nexus

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy:

• Utwór wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach Umowy jest kwalifikowanym IP w rozumieniu ustawy PIT,
• Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie Umowy,
• koszty związane z wytwarzaniem kwalifikowanych IP, takie jak koszty nabycia komputera, monitora, klawiatury, twardego dysku, drukarki, pendrive, mikrofonu, słuchawek, kamery internetowej, laptopa, literatury fachowej, wynajmu serwera oraz dostępu do Internetu, faktycznie poniesione/ponoszone przez Wnioskodawcę, mogą być uwzględnione przy kalkulacji wskaźnika nexus.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego tez pismem z 31 marca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4011.91.2020.1.MBD wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 28 i 29 maja 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387, dalej: „ustawa PIT”), podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest w szczególności tworzenie programów komputerowych (oprogramowania). Wnioskodawca zawarł z polską spółką działającą na rynku usług informatycznych (dalej: „Spółka”) umowę o współpracę (dalej: „Umowa”). W ramach Umowy Wnioskodawca zobowiązuje się do świadczenia na rzecz Spółki usług tworzenia oprogramowania oraz projektowania i wdrożenia systemów informatycznych. Świadcząc powyższe usługi Wnioskodawca wykonuje takie czynności jak:

• poznawanie potrzeb klienta, dotyczących zamówionego oprogramowania,
• projektowanie architektury, wymyślanie algorytmów,
• kodowanie,
• zapewnienie jakości (testowanie, weryfikacja kodów tworzonych przez innych programistów),
• tzw. debugowanie funkcjonalności tj. weryfikacja, że napisany program jest zgodny z wymaganiami i ewentualne usuwanie błędów i niezgodności z wymaganiami,
• tworzenie dokumentacji wykonanego kodu, algorytmów lub architektury,
• testowanie i analiza osiągów.

W ramach świadczonych usług programistycznych Wnioskodawca, w szczególności, tworzy algorytmy, opisy procedur operacyjnych, interfejsy, kody źródłowe i kody wynikowe oraz funkcjonalne części składowe tych kodów (dalej: „Utwory”). W przypadku gdy Utworem jest kod, Wnioskodawca tworzy kod od zera, weryfikuje działanie kodów napisanych przez innych programistów, współpracujących ze Spółką, porównując je z wynikami kodu stworzonego przez siebie, pisze specyfikacje potrzebne do stworzenia danego kodu oraz uczestniczy w spotkaniach omawiających działanie kodów i ewentualnie ustalających kierunek zmian, które należy wprowadzić do danego kodu. Poza tworzeniem nowego oprogramowania „od zera”, Wnioskodawca, w ramach prac zleconych przez Spółkę, rozwija lub ulepsza w sposób twórczy istniejące oprogramowanie. W sytuacji gdy Wnioskodawca stworzy Utwór we własnym zakresie, jest on wyłącznym twórcą Utworu, natomiast w sytuacji gdy w wytworzeniu Utworów Wnioskodawca bierze udział wraz z innymi programistami współpracującymi ze Spółką (co, ze względu na skalę i złożoność tworzonego oprogramowania, jest sytuacją bardzo częstą), Wnioskodawca jest współautorem (współtwórcą) takich Utworów. Wnioskodawca jest zobowiązany do przeniesienia na Spółkę wszystkich autorskich praw majątkowych na wszystkich polach eksploatacji do wszelkich Utworów, które są utworami w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231; dalej: „prawo autorskie”), a które powstały w wyniku świadczenia przez niego usług w trakcie obowiązywania Umowy. Powyższe oznacza, że z chwilą stworzenia każdego poszczególnego Utworu, na Spółkę przechodzą wszelkie autorskie prawa majątkowe do tego Utworu, co oznacza, że począwszy od tej chwili Spółce przysługuje wyłączne i nieograniczone w czasie prawo korzystania z Utworu i rozporządzania Utworem na wszystkich polach eksploatacji. Utwory powstałe w wyniku prac Wnioskodawcy podlegają ochronie na mocy art. 74 prawa autorskiego. Rozliczenia między Spółką a Wnioskodawcą są dokonywane na podstawie faktur wystawianych przez Wnioskodawcę za miesięczne okresy rozliczeniowe, a wynagrodzenie Wnioskodawcy ustalane jest jako iloczyn uzgodnionej stawki godzinowej oraz czasu (w ujęciu godzinowym) poświęconego przez Wnioskodawcę na świadczenie usług na rzecz Spółki. Oprócz powyższego wynagrodzenia, Wnioskodawca może otrzymać od Spółki dodatkową premię w przypadku osiągnięcia określonych celów. Wynagrodzenie Wnioskodawcy obliczone w powyższy sposób zawiera w sobie również zapłatę za przeniesienie na Spółkę praw autorskich do Utworów, które powstaną w wyniku świadczenia usług przez Wnioskodawcę, i które są utworami w rozumieniu art. 1 prawa autorskiego.

Wnioskodawca oraz Spółka nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy PIT lub art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865). Dla potrzeb księgowych i podatkowych, Wnioskodawca ewidencjonuje operacje gospodarcze związane ze świadczeniem usług na rzecz Spółki w księdze przychodów i rozchodów (dalej: „KPiR”). W związku z uzyskiwaniem przychodów z tytułu powyższych usług, wykonywanych w ramach Umowy, Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową (dalej: „IP BOX”) dochodów osiąganych z tzw. kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: „kwalifikowane IP”). W związku z powyższym, Wnioskodawca prowadzi odrębną od KPiR ewidencję, umożliwiającą prawidłową kalkulację dochodów osiąganych z kwalifikowanego IP, wytworzonego w ramach świadczenia usług na podstawie Umowy. Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco w formie arkusza kalkulacyjnego. W ramach wykonywania Umowy Wnioskodawca może również otrzymywać wynagrodzenie za czynności, które nie skutkują wytworzeniem kwalifikowanego IP. Wynagrodzenie za takie czynności nie jest uwzględniane przy kalkulacji dochodu z kwalifikowanego IP i tym samym nie jest wykazywane w odrębnej ewidencji.

W celu wytworzenia kwalifikowanego IP Wnioskodawca korzysta z komputera, monitora, klawiatury, twardego dysku, drukarki, pendrive, mikrofonu, słuchawek, kamery internetowej, laptopa, telefonu, literatury fachowej, a także wynajmuje serwer oraz korzysta z dostępu do Internetu. W związku z powyższym Wnioskodawca faktycznie ponosi koszty na nabycie powyższych rzeczy i usług, które służą Wnioskodawcy do wytworzenia kwalifikowanego IP. Koszty związane z kwalifikowanym IP, które zostało lub zostanie wytworzone w roku podatkowym następującym po 31 grudnia 2018 r., Wnioskodawca ponosił także w poprzednich latach podatkowych.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 28 maja 2020 r., Wnioskodawca wskazał, że:

1. Modyfikuje (rozwija, ulepsza) istniejące oprogramowanie będące autorstwa wielu osób, w tym między innymi mojego autorstwa i będącej jednocześnie rezultatem mojej własnej pracy twórczej i rezultatem pracy twórczej innych osób.
2. Nie jest właścicielem, nie jestem współwłaścicielem, nie jestem użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej.
3. Nie zawiera umowy licencyjnej.
4. Ulepszenie/rozwinięcie programu następuje na podstawie oczywistej zgody właściciela programu, która jest niezbędna do tego aby stworzone ulepszenie lub nowa funkcjonalność pasowały do całości programu. Tak jak szewc korzysta z moich butów za moją oczywistą zgodą, by je naprawić i nie zawiera ze mną umowy najmu butów na czas naprawy, podobnie ja korzystam z programu właściciela, za jego oczywistą zgodą, w zakresie koniecznym do tego, by stworzyć w tym programie coś nowego i pasującego do całości. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
5. Dochód z takiego prawa, uwzględniony jest w cenie sprzedaży świadczonej przeze mnie usługi i taki dochód mam zamiar opodatkować preferencyjną stawką.
6. Za okres od początku roku 2019 Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
7. Przesłanki o bezpośrednim powiązaniu kosztów:
   1. komputer - by tworzyć oprogramowanie niezbędny jest komputer,
   2. monitor - by tworzyć oprogramowanie niezbędny jest monitor podłączony do komputera, by to oprogramowanie móc zobaczyć,
   3. klawiatura - by tworzyć oprogramowanie trzeba je pisać używając klawiatury,
   4. drukarka - przy tworzeniu oprogramowania dokumentację projektową trzeba czasem dostarczyć na piśmie lub najwygodniej nad nią pracować w formie wydruku,
   5. twardego dysku - komputer by działał potrzebuje twardego dysku,
   6. pendrive - czasem pewne dane (np. duży obraz maszyny wirtualnej) muszę przenieść między biurem zlecającego w Warszawie, a moim biurem i zewnętrzny przenośny nośnik danych jest najwygodniejszy,
   7. laptopa - by tworzyć oprogramowanie będąc poza biurem potrzebny jest przenośny komputer - laptop,
   8. wynajem serwera - by przetestować działanie stworzonego programu lub jego części na komputerze w konfiguracji nie posiadanej przeze mnie fizycznie w biurze (np. posiadającego bardzo wydajną kartę graficzną do obliczeń równoległych GPU), taniej jest mi wynająć taki komputer na czas testów zamiast go kupować,
   9. dostępu do Internetu - tworzenie oprogramowania wymaga ciągłej wymiany danych między moim komputerem w (…), a serwerami zamawiającego w Warszawie, gdzie znajduje się cały program który rozwijam. Internet jest konieczny do współpracy z innymi programistami tworzącymi rozwijany program oraz do kontaktu z zamawiającym,
   10. literatury fachowej - ze względu na twórczy charakter pracy konieczne jest ciągłe zdobywanie przeze mnie nowej wiedzy, m.in. poprzez literaturę,
   11. mikrofonu, słuchawek i kamery internetowe - sprzęt do wideokonferencji jest konieczny do przeprowadzenia wideokonferencji, a wideokonferencje są konieczne do efektywnej współpracy z innymi programistami tworzącymi rozwijany program oraz do kontaktu z zamawiającym.
8. Współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie, więc przysługują mi autorskie prawa majątkowe do wytworzonego Utworu wspólnie z innymi autorami utworu.

Nie zawieram i nie będę zawierać osobnych umów z innymi programistami współtworzącymi Utwór.

Będę osiągał dochody na podstawie faktur wystawianych przeze mnie za miesięczne okresy rozliczeniowe, a moje wynagrodzenie ustalane będzie jako iloczyn uzgodnionej stawki godzinowej oraz czasu (w ujęciu godzinowym) poświęconego przeze mnie na pracę nad Utworem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Utwór wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach Umowy jest kwalifikowanym IP w rozumieniu ustawy PIT?
2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie Umowy?
3. Czy koszty związane z wytwarzaniem kwalifikowanych IP, takie jak koszty nabycia komputera, monitora, klawiatury, twardego dysku, drukarki, pendrive, mikrofonu, słuchawek, kamery internetowej, laptopa, literatury fachowej, wynajmu serwera oraz dostępu do Internetu, faktycznie poniesione/ponoszone przez Wnioskodawcę, mogą być uwzględnione przy kalkulacji wskaźnika nexus?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Utwór wytworzony przez niego w ramach Umowy jest kwalifikowanym IP w rozumieniu ustawy PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast, w myśl art. 30ca ust. 1 ustawy PIT, kwalifikowanymi IP są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z treści powyższych przepisów wynika, że kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej, które spełnia łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy PIT;
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ad. a)

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl powyższej definicji, w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową niezbędne jest, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe.

Zatem, nie jest wymagane jednoczesne prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych. Przepisy podatkowe, chociaż wskazują kryteria działalności badawczo-rozwojowej, a mianowicie: twórczość, systematyczność i zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, to w kwestii definicji badań naukowych i prac rozwojowych odsyłają do przepisów zawartych w art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 poz. 1668; dalej: „prawo o nauce”). Zgodnie z art. 4 ust. 3 prawa o nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność wykonywana w ramach Umowy spełnia kryteria powyższej definicji prac rozwojowych. Jak wskazano bowiem, w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, na mocy Umowy Wnioskodawca zobowiązuje się do świadczenia na rzecz Spółki usług tworzenia oprogramowania oraz projektowania i wdrożenia systemów informatycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, „tworzenie” i „projektowanie” świadczy o tym, że usługi wpisują się w definicję prac rozwojowych i jednocześnie nie mają „rutynowego” charakteru.

Ponadto, Wnioskodawca będąc przedsiębiorcą wyspecjalizowanym w zakresie wykonywania projektów z branży informatycznej dysponuje faktycznymi i prawnymi możliwościami prawidłowego wykonywania Umowy, a w szczególności dysponuje on odpowiednią wiedzą i umiejętnościami do świadczenia usług tworzenia i projektowania oprogramowania. W konsekwencji, Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Spółki z wykorzystaniem tej wiedzy i umiejętności.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność wypełnia również kryteria prac badawczo-rozwojowych tj. twórczość, systematyczność i zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Kryteria pierwsze i trzecie zostały wskazane powyżej. Natomiast, w kwestii systematyczności, zdaniem Wnioskodawcy, należy odwołać się do znaczenia słownikowego tego słowa. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/szukaj/systematyczny.html), systematyczność to działania prowadzone w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność mieści się w powyższej definicji, gdyż jest ona prowadzona w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Ponadto, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy prowadzi on prace badawczo-rozwojowe stale (tak jak ma to miejsce w jego przypadku), czy też gdyby robił to okazjonalnie (np. w związku z określonym projektem czy umową). W podobny sposób do kwestii systematyczności odnoszą się również opublikowane w dniu 16 lipca 2019 r. przez Ministerstwo Finansów „Objaśnienia podatkowe dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX” (dalej: „Objaśnienia”). Zgodnie bowiem, z Objaśnieniami: wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Podsumowując powyższe, a w szczególności biorąc pod uwagę, że działalność Wnioskodawcy mieści się w definicji prac rozwojowych, zawartej w art. 4 ust. 3 prawa o nauce oraz spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej z art. 5a pkt 38 ustawy PIT, zdaniem Wnioskodawcy, należy ją uznać za działalność badawczo-rozwojową dla celów IP BOX.

Ad. b)

Jak wskazano powyżej, katalog kwalifikowanych IP został zawarty w art. 30ca ust. 2 ustawy PIT. Katalog ten ma charakter zamknięty, co oznacza, że tylko prawa wymienione w tym przepisie są kwalifikowanymi IP. Wśród kwalifikowanych IP znajduje się także autorskie prawo do programu komputerowego. Prawo do programu komputerowego podlega ochronie prawnej na mocy art. 74 ust. 1 prawa autorskiego, co oznacza, iż nie jest wymagane zgłoszenie ani rejestracja tego prawa w celu uzyskania ochrony prawnej. Pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” czy też „program komputerowy (oprogramowanie)” nie zostały zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego ani w prawie autorskim. Ze względu na dynamiczny rozwój technologiczny, taka uniwersalna definicje powyższych pojęć nie została również wypracowana w judykaturze. Z kolei, w doktrynie program komputerowy (oprogramowanie) jest często definiowany jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Natomiast, zgodnie z Objaśnieniami (pkt 80 Objaśnień), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Utwory tworzone przez niego są programami komputerowymi objętymi ochroną prawną. Zawierają bowiem element twórczy oraz noszą cechę funkcjonalności zapewniającą możliwość wykorzystania ich w pracy na komputerze. Powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie w Objaśnieniach, w których stwierdzono, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Podobne stanowisko prezentuje również Dyrektor KIS w wydanych interpretacjach indywidualnych, np. w interpretacji z dnia z 8 października 2019 r. (sygn. 0115-KDIT2-1.4011.287.2019.2.KK), w której potwierdził, że działalność podatnika polegająca na tworzeniu nowych lub bardziej wydajnych algorytmów czy tworzeniu nowych typów danych jest działalnością uprawniającą go do skorzystania z IP BOX.

Takie samo stanowisko Dyrektor KIS zajął w przypadku działalności, której efektem jest powstanie kodu źródłowego (np. interpretacja z 23 września 2019 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.398.2019.2.MG).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wytworzone przez niego Utwory, co do których na mocy Umowy zostały (lub zostaną) przeniesione na Spółkę prawa autorskie, są autorskimi prawami do programu komputerowego.

Ad. c)

Zgodnie z art. 74 ust. 1 prawa autorskiego, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

W związku z powyższym, Utwory jako programy komputerowe podlegają ochronie prawnej na mocy art. 74 ust. 1 prawa autorskiego.

Mając zatem na uwadze, iż Utwory: zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej; należą do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy PIT; podlegają ochronie prawnej na podstawie prawa autorskiego zdaniem Wnioskodawcy stanowią one kwalifikowane IP w rozumieniu ustawy PIT.

Ad. 2

Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie Umowy.

Zgodnie z art. 30 ust. 7 pkt 2 ustawy PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego IP jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego IP. Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą. Ponadto, Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Spółkę praw autorskich do Utworu tj. wytwarzanego programu komputerowego - autorskiego oprogramowania, które stanowi Utwór prawnie chroniony, wytworzony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i który kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy PIT. Wnioskodawca prowadzi również na bieżąco odrębną od KPiR ewidencję umożliwiającą kalkulację dochodu dla celów IP BOX. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tytułu IP BOX według stawki 5%.

Ad. 3

Koszty związane z wytwarzaniem kwalifikowanych IP takie jak koszty nabycia komputera, monitora, klawiatury, drukarki, zewnętrznego twardego dysku, pendrive, laptopa, mikrofonu, słuchawek, kwery internetowej, literatury fachowej, wynajmu serwera oraz dostępu do Internetu, faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę, mogą być uwzględnione przy kalkulacji wskaźnika nexus.

Jak wskazano powyżej, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP, osiągniętego w roku podatkowym, i wskaźnika nexus. Wzór, według którego oblicza się wskaźnik nexus, został zawarty w przepisie art. 30ca ust. 4 ustawy PIT. Jedną z kategorii kosztów, która została uwzględniona w tymże wzorze pod literą a), są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP.

Z kolei, zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy PIT, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Mając na uwadze powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić/uznać, że jeżeli Wnioskodawca faktycznie poniósł koszty związane bezpośrednio z kwalifikowanym IP, które nie mają postaci odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami, takie koszty mogą zostać uwzględnione przez Wnioskodawcę we wzorze nexus pod literą a). W związku z powyższym koszty wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym faktycznie poniesione na nabycie:

1. komputera,
2. monitora,
3. klawiatury,
4. drukarki,
5. twardego dysku,
6. pendrive,
7. laptopa,
8. wynajmu serwera,
9. oraz dostępu do Internetu oraz
10. literatury fachowej,
11. mikrofonu, słuchawek i kamery internetowej

są kosztami związanymi bezpośrednio z kwalifikowanym IP z racji tego, że zostały/są poniesione przez Wnioskodawcę w celu nabycia rzeczy i usług, które służą Wnioskodawcy do wytworzenia kwalifikowanego IP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm., dalej: „updopf”), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 updof, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 updof, działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. poz. 1668, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 updof wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 updof, Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 updof, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 updof, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 updof, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że Utwór wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach Umowy jest kwalifikowanym IP w rozumieniu ustawy PIT, a uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Spółkę praw autorskich do wytworzonych Utworów, które stanowią utwór prawnie chroniony i zostały wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 updof. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących możliwości uznania za koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wydatków wymienionych w złożonym wniosku wskazać należy, że z powołanego już wcześniej art. 30ca ust. 5 ustawy wynika, że do kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, koszty kwalifikowane powinny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podejście nexus koncentruje się na wykazaniu związku między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku wytworzeniem/rozwojem/ulepszeniem kwalifikowanych IP w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej,
• kwalifikowanymi IP,
• dochodami uzyskanymi z kwalifikowanych IP.

Koncentrując się zatem na wykazaniu powyższego związku, dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy ocenić to, czy wydatki ponoszone przez podatnika, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą zostać uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 updof), abstrahując w tym przypadku od kwalifikacji tych kosztów do celów ustalania dochodu w świetle ustawy o podatku dochodowym.

Podkreślenia wymaga, że ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu jakim jest kalkulacja tego wskaźnika i nie zmienia zasad traktowania kosztów dla innych celów, w tym do obliczania dochodu, który jest przemnażany przez ten wskaźnik.

Wobec tego, koszty związane z wytwarzaniem kwalifikowanych IP, takie jak koszty nabycia komputera, monitora, klawiatury, twardego dysku, drukarki, pendrive, mikrofonu, słuchawek, kamery internetowej, laptopa, literatury fachowej, wynajmu serwera oraz dostępu do Internetu, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 updof.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości ustalenia, czy:

• Utwór wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach Umowy jest kwalifikowanym IP w rozumieniu ustawy PIT, należy uznać za prawidłowe,
• Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie Umowy, należy uznać za prawidłowe,
• koszty związane z wytwarzaniem kwalifikowanych IP, takie jak koszty nabycia komputera, monitora, klawiatury, twardego dysku, drukarki, pendrive, mikrofonu, słuchawek, kamery internetowej, laptopa, literatury fachowej, wynajmu serwera oraz dostępu do Internetu, faktycznie poniesione/ponoszone przez Wnioskodawcę, mogą być uwzględnione przy kalkulacji wskaźnika nexus, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.