Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wytwarzanie oprogramowania. W ramach tej działalności tworzy programy komputerowe, będące wynikiem jego indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Oprogramowanie to stanowi utwór chroniony na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi na klientów pełnię autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania, za co otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, znanej jako IP Box. Organ podatkowy potwierdził, że działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca będzie mógł zastosować 5% stawkę opodatkowania dochodu uzyskiwanego z przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytwarzanego przez siebie oprogramowania.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku 25 kwietnia 2020 r., który wpłynął w tym samym dniu, uzupełnionym 5 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia czy:
UZASADNIENIE
W dniu 25 kwietnia 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia czy:
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 czerwca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4011.79.2020.1.IM, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków, co też nastąpiło 5 czerwca 2020 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca na podstawie umów zawieranych z klientami świadczy usługi programistyczne - usługi te są rozliczane bądź godzinowo według faktycznego czasu pracy nad wytworzeniem oprogramowania lub ryczałtowo za cały projekt zlecony przez klienta. W ramach umów z klientami Wnioskodawca przenosi na nich całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych wytworzonych na podstawie ww. umów za określonym w nim wynagrodzeniem. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca tworzy programy (kody źródłowe) na podstawie własnej wiedzy, według wytycznych i wymagań klientów. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji tworzone oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach omawianej działalności gospodarczej Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, które jest wynikiem jego pracy twórczej i nie jest oparte na innych istniejących rozwiązaniach. Są to programy oryginalne tworzone na indywidualne zlecenia klientów, przy wykorzystaniu najnowszych praktyk i rozwiązań technologicznych. Tworzone oprogramowanie ma na celu optymalizację rozwiązań stosowanych do tej pory przez klienta. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie od początku lub udoskonala istniejące już programy posiadane przez klienta. Udoskonalanie polega na dodawaniu lub zmianie funkcjonalności programów. Realizacja umów zawartych z klientami ma charakter twórczy, wykonywana jest systematycznie i ma na celu ulepszanie istniejących rozwiązań i rozwijanie oprogramowania poprzez tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań i zastosowań. Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Co więcej, Wnioskodawca, na podstawie umów z klientami, ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat prac programistycznych i osiągnięcie celu umowy, a zlecone prace nie są wykonywane pod kierownictwem klientów. Sposób wykonywania prac i metody są zależne od Wnioskodawcy, Wnioskodawca odpowiada także za dobór zespołu i narzędzi do wykonywania prac, w tym sprzęt, system operacyjny, środowisko programistyczne itp. Miejsce wykonywania prac jest dowolne i należy do wyboru Wnioskodawcy - prace przeważnie wykonywane są w sposób zdalny. Czas wykonania zlecenia wynika z umów z klientami i jest szacowany przez Wnioskodawcę na podstawie jego obliczeń. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością spoczywa na Wnioskodawcy. Może on korzystać z podwykonawców ale ponosi za nich odpowiedzialność jak za działania własne. W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami tzw. IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego. W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza rozliczać dochód uzyskany z autorskiego prawa do wytworzonych dzieł w postaci programów komputerowych lub ich ulepszenia z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. W tym celu Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów przypadających na każde wyżej wymienionych praw i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
W odpowiedzi na wezwanie z 2 czerwca 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny o następujący opis:
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca uzyskuje dochód z tworzenia oprogramowania komputerowego. Tworzenie nowego programowania obejmuje ciągły proces polegający na kształceniu, badaniu runku i nowych możliwości technicznych i technologicznych, poszukiwaniu nowych rozwiązań, projektowaniu, tworzeniu nowych rozwiązań, a dopiero na końcu tworzenie nowego produktu i usług. Działalność ta stanowi podstawowy przedmiot działalności Wnioskodawcy, co oznacza, że podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i produktów, jakim jest oprogramowanie. Wnioskodawca wykonuje ww. czynności, aby móc zaoferować swoim klientom produktu spełniające ich oczekiwania i o najwyższej jakości. Sam produkt tworzony jest na zlecenie klienta, ale to do Wnioskodawcy należy wymyślenie najlepszych rozwiązań technicznych i technologicznych, zaprojektowanie produktu od strony technicznej i ostatecznie stworzenie nowego produktu, który następnie jest przenoszony jako przedmiot odrębnych praw autorskich na rzecz klienta. W ramach tak prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi koszty i osiąga dochody (tworzone oprogramowanie ma walor komercyjny).
Jednocześnie w odpowiedzi na wezwanie z 2 czerwca 2020 r. Wnioskodawca informuje, że zajmuje się zarówno wytwarzaniem nowych programów jak i rozwijaniem/ulepszaniem wytworzonych wcześniej programów komputerowych. W przypadku ulepszania programów nie stanowiących własności Wnioskodawcy, dokonuje on ulepszeń na podstawie przekazanych mu przez właściciela uprawnień. Ulepszony program stanowi przedmiot odrębnej własności, do którego prawa posiada wyłączne prawa autorskie, który objęty jest ochroną na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku zostało i zostanie wytworzone w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności w ramach działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wprowadzone zmiany zmieniają istniejące oprogramowanie w sposób zasadniczy i nie stanowią jedynie rutynowych czy okresowych zmian. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego w tym przedmiocie działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od początku 2019 r., jednocześnie Wnioskodawca prosi o potwierdzenie (ustalenie) przez organ, że prowadzona przez niego działalność stanowi działalność badawczo rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wnioskodawca prowadzi odrębne ewidencje w odniesieniu do programów stanowiących wynik działalności badawczo-rozwojowej, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest prowadzona przez Wnioskodawcę „na bieżąco" tj. od rozpoczęcia działalności w zakresie wytwarzania oprogramowania co do którego zamierza zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania.
Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% od uzyskanego dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (zadania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytwarzaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia innowacyjnego systemu logistycznego, przy wykorzystaniu i rozwijaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie systemu w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo- rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem, w ocenie Wnioskodawcy, osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowane przez niego działania w zakresie ulepszania lub tworzenia nowego oprogramowania (jako podstawowa i stała działalność jego firmy na rzecz podmiotów trzecich (klientów), w stosunku do której ponosi koszty i której celem jest uzyskanie dochodu), należy uznać za prace rozwojowe, które przepisy definiują jako działalność „obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe”. Zdaniem Wnioskodawca, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, gdyż wykonuje prace polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, co ma twórczy charakter, ponieważ służy tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.
Wnioskodawca przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania oprogramowania (aplikacji) przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu różnych dziedzin, w tym: informatyki, logiki, matematyki, przy wykorzystaniu nowych technologii i znanych języków programowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są i będą prowadzone w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.
Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na klientów całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje oraz będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga i będzie osiągał on kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).
W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo – rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.
Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo - rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania
W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT).
Według art. 30cb ust. 3 ustawy o PIT, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Odnosząc przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.; dalej: „ustawa o prawie autorskim”). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo – rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 1 ustawy o prawie autorskim, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo – rozwojowych.
Mając powyższe na uwadze, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo – rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 i 3 ustawy o PIT.
Jednocześnie, warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5
Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT. I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z póżn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W świetle powyższych definicji, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji. Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy więc stwierdzić, w opisanym zdarzeniu Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę. Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy, uznać za prawidłowe.
W ocenie tut. Organu, działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili