INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości mieszkalnych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości mieszkalnych.
We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca dokonał zakupu trzech lokali mieszkalnych. Pierwszy lokal został zakupiony dnia 9 lutego 2009 r., drugi dnia 9 maja 2011 r., natomiast trzeci dnia 31 maja 2011 r. Lokale mieszkalne były wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i wprowadzone jako środki trwałe [powinno być: wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – dopisek organu]. Następnie, na podstawie protokołu przekazania środka trwałego (trzech lokali mieszkalnych), Wnioskodawca wycofał powyższe lokale mieszkalne z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazał je do własnego majątku prywatnego. Czynność ta nastąpiła w roku 2020 r.
Wnioskodawca pozostaje w ustroju małżeńskiej rozdzielności majątkowej, zatem wskazane lokale mieszkalne (wycofane z działalności gospodarczej) weszły do jego majątku osobistego. Transfer lokali mieszkalnych z majątku prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej do majątku osobistego podatnika nie łączył się z żadnym przysporzeniem majątkowym na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca – po dokonanym wycofaniu trzech lokali mieszkalnych z działalności gospodarczej – zamierza je sprzedać. Z tytułu sprzedaży każdego z lokali mieszkalnych podatnik uzyska przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości. Sprzedaż lokali mieszkalnych nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym lokale mieszkalne zostały nabyte.
W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytania.
- Czy sama czynność przekazania składników majątku w postaci trzech lokali mieszkalnych z działalności gospodarczej do majątku prywatnego powoduje obowiązek podatkowy na gruncie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
- Czy sprzedaż lokali mieszkalnych (wycofanych uprzednio z działalności gospodarczej i przekazanych do majątku osobistego Wnioskodawcy) po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, powoduje powstanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Przedstawiając własne stanowisko w zakresie pierwszego pytania Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z tytułu działalności gospodarczej zaliczane są m.in. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi, wykorzystywanymi na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.
Wnioskodawca uważa, że przekazanie majątku w postaci trzech lokali mieszkalnych wykorzystywanych w działalności gospodarczej do majątku prywatnego podatnika stanowi czynność transferową niepowodującą powstania żadnego przychodu. Wnioskodawca podkreślił również, że jako właściciel lokali mieszkalnych ma prawo zdecydować, czy majątek będzie wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy też będzie stanowił majątek prywatny.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z działalności gospodarczej, kwalifikuje m.in. czynność odpłatnego zbycia środka trwałego, co zdaniem Wnioskodawcy oznacza, że jeśli nie możemy zakwalifikować danej czynności jako odpłatne zbycie środka trwałego, to czynność ta nie podlega opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego – w ocenie Wnioskodawcy – sama czynność przekazania składników majątku w postaci trzech lokali mieszkalnych z działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie powoduje powstania obowiązku podatkowego na gruncie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność przekazania trzech lokali mieszkalnych z działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie spełnia warunku odpłatnego zbycia, a więc nie podlega opodatkowaniu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Odnosząc się do drugiego pytania Wnioskodawca wskazał natomiast, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega odpłatne zbycie nieruchomości, jeśli zostało dokonane w ciągu pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, o ile nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.
Wnioskodawca podkreślił, że stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażonej w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącej odpłatnego zbycia nieruchomości nie stosuje się do składników majątku będących środkami trwałymi, wykorzystywanymi na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, nawet jeśli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, chyba, że odpłatne zbycie dotyczy lokalu mieszkalnego.
Stosownie do art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasadę wyrażoną w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stosować także do czynności odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.
Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy dotyczące opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, uprzednio wycofanego z działalności gospodarczej, wskazują, że podatnik, który wykorzystywał lokal mieszkalny w działalności gospodarczej, a następnie przekazał ten lokal mieszkalny do swojego majątku prywatnego, w przypadku uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tego lokalu mieszkalnego, stosuje zasadę wyrażoną w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego przed upływem pięciu lat, liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie). Do odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w tym przypadku nie będzie miała zastosowania ogólna zasada dotycząca opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości będących środkami trwałymi wykorzystywanymi w działalności gospodarczej, nawet jeśli zostały wycofane z działalności gospodarczej, wyrażona w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W opinii Wnioskodawcy, sprzedaż lokali mieszkalnych (wycofanych uprzednio z działalności gospodarczej i przekazanych do majątku osobistego podatnika) w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, powoduje powstanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca dodał również, że jeśli upłynęło pięć lat, od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego, to przychód z odpłatnego zbycia tego lokalu nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego Wnioskodawca stwierdził, że dla podatnika dokonującego odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego istotnym jest ustalenie daty nabycia każdego z lokali mieszkalnych, które w niniejszej sprawie przedstawiają się następująco: 9 lutego 2009 r., 9 maja 2011 r., oraz 31 maja 2011 r. Wnioskodawca w tym przypadku, zastosuje zasadę wyrażoną w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia trzech lokali mieszkalnych, gdyż od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie upłynęło pięć lat. W tej sprawie nie powstanie przychód z odpłatnego zbycia trzech lokali mieszkalnych, więc Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od tych sprzedaży.
Wnioskodawca podkreślił, że powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 14 lipca 2017 r. znak 0112–KDIL3–3.4011.82.2017.1.MC, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy, odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:
- pozarolnicza działalność gospodarcza;
- odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia ww. nieruchomości i praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Natomiast zgodnie z treścią art. 10 ust. 3 przywołanej ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Oznacza to, że przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw wymienionych w tym przepisie (art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) nie są zaliczane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. do pozarolniczej działalności gospodarczej, nawet jeśli były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej.
Powyższe znajduje swoje potwierdzenie także w brzmieniu art. 14 ust. 2c wskazanej wyżej ustawy, zgodnie z którym do przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w ust. 2 pkt 1 tego artykułu, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia (wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej): budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 wyżej cytowanej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
- środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
- składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
- składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
- składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca dokonał zakupu trzech lokali mieszkalnych. Przedmiotowe lokale mieszkalne były wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych („wprowadzone jako środki trwałe”). Lokale zostały nabyte (odpowiednio) dnia 9 lutego 2009 r., dnia 9 maja 2011 r. oraz dnia 31 maja 2011 r. Wnioskodawca (w 2020 r.) wycofał powyższe lokale mieszkalne z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazał je do własnego majątku prywatnego. Wnioskodawca zamierza sprzedać wyżej przywołane lokale. Sprzedaż nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomości te zostały nabyte.
Mając powyższe na względzie – w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego – stwierdzić należy, że odpłatne zbycie opisanych we wniosku lokali mieszkalnych nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe przedmiotowej sprzedaży rozpatrywane będą w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści przywołanego artykułu, bieg określonego w nim pięcioletniego terminu rozpoczyna się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa własności nieruchomości. Z powyższych względów odpłatne zbycie przedmiotowych lokali mieszkalnych, dokonane po upływie tego okresu nie będzie skutkować powstaniem przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Odnosząc się natomiast do zawartego we wniosku stanu faktycznego podkreślić należy, że czynność przesunięcia składnika majątku – z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy – nie rodzi skutków w postaci powstania przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przekazanie przez Podatnika danego środka trwałego na potrzeby własne jest czynnością, która w myśl przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wywołuje żadnych skutków podatkowych.
Zatem, wskazane w opisie stanu faktycznego wycofanie środków trwałych z prowadzonej działalności gospodarczej (trzech lokali mieszkalnych), jest czynnością neutralną podatkowo w zakresie powstania przychodu podatkowego po stronie Wnioskodawcy.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem
faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym
wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów–w art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy)
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.