Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłej matce i ojcu, w tym nieruchomości gruntowe. Część z tych nieruchomości została objęta jej zarządem. Wnioskodawczyni odpłatnie zbyła 1/2 udziału w częściach nieruchomości gruntowych, które wcześniej należały do spadkodawców. Nieruchomości te zostały nabyte przez spadkodawców ponad 5 lat przed otwarciem spadku. W związku z tym odpłatne zbycie udziału w tych nieruchomościach przez Wnioskodawczynię nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 maja 2020 r. (data wpływu 12 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.
Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 16 kwietnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.86.2020.1.BO, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 16 kwietnia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 kwietnia 2020 r.), zaś w dniu 12 maja 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 6 maja 2020 r., przesłane za pośrednictwem poczty.
We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:
Postanowieniem z dnia 14 lutego 2014 r., sygn. akt …, Sąd Rejonowy w … Wydział I Cywilny stwierdził, że Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłej matce w 1/2 części. Postanowienie uprawomocniło się w dniu 8 marca 2014 r. W dniu 25 sierpnia 2014 r. Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po zmarłej matce na druku SD-Z2 wykazując m.in. nieruchomości zabudowane i niezabudowane. Postanowieniem z dnia 28 maja 2014 r., sygn. akt …, Sąd Rejonowy w … Wydział I Cywilny stwierdził, że Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłym ojcu w 1/2 części. Postanowienie uprawomocniło się w dniu 25 lipca 2014 r. W dniu 18 grudnia 2014 r. Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po zmarłym ojcu na druku SD-Z2 wykazując m.in. nieruchomości zabudowane i niezabudowane. W dniu 12 września 2015 r. do Sądu Rejonowego w … I Wydział Cywilny został złożony wniosek o dział spadku po zmarłej matce i zmarłym ojcu. Postanowieniem z dnia 13 lutego 2015 r. Sąd Rejonowy w … postanowił unormować prawa i obowiązki spadkobierców w ten sposób, że do czasu prawomocnego zakończenia postępowania przyznać zarząd obejmujący czynności zwykłego zarządu Wnioskodawczyni do nieruchomości:
prawo własności nieruchomości zabudowanych oznaczonych numerami: …, … i …, położonych w …, gm. …,
prawo własności nieruchomości rolnej składającej się z działek oznaczonych numerami: …, …, …, …, …, …, …, położonych w … przy ul. …,
prawo własności nieruchomości rolnej zabudowanej budynkami i budowlami przeznaczonymi do produkcji rolnej, składającej się z działek oznaczonych na dzień złożenia niniejszego wniosku numerami ewidencyjnymi: …, …, …, …, … i …, położonych w …, obręb …,
prawo własności nieruchomości gruntowej oznaczonej numerem … położonej w … przy ul. …,
a do pozostałych nieruchomości zarząd drugiemu spadkobiercy.
Spadkodawcy za życia zaciągali pożyczki gotówkowe od osób fizycznych, tj. małżonków S. prowadzących działalność gospodarczą. Spłatę zaciągniętych pożyczek wraz z należnymi od nich odsetkami zabezpieczano poprzez ustanawianie hipotek na nieruchomościach będących własnością spadkodawców. W przypadku niespłacenia pożyczki przez spadkodawców, pożyczkodawcy, małżonkowie S., w drodze przewłaszczenia na zabezpieczenie nabywali prawo własności do nieruchomości.
Zmierzając do ustalenia faktycznej wysokości długów i ciężarów spadku, Wnioskodawczyni wystąpiła do Sądu Okręgowego w … o przeprowadzenie postępowania w tym zakresie. Z ustaleń Sądu Okręgowego w …, sygn. akt …, wynika, że małżonkowie S. w dniu 14 marca 2011 r. udzielili pożyczki każdemu ze spadkodawców osobno. Pożyczkobiorcy, tj. spadkodawcy w celu zabezpieczenia spłaty wierzytelności z tytułu ww. pożyczek wraz z odsetkami, przenieśli na rzecz małżonków S. udziały po 1/2 części w nieruchomości obejmującej działki gruntu nr: …, …, …, … i …. Pożyczkodawcy małżonkowie S. zobowiązali się do zwrotnego przeniesienia na rzecz spadkodawców udziałów w nieruchomości w terminie 14 dni po całkowitym wywiązaniu się przez pożyczkobiorców, tj. spadkodawców z zobowiązań powstałych z tytułu ww. pożyczek. Do dnia śmierci spadkodawców pożyczkodawcy małżonkowie S. nie dokonali zwrotnego przeniesienia własności niezabudowanych działek gruntu o numerach ewidencyjnych: …, …, …, … i …, położonych w … przy ul. … i ul. …, KW … uznając, że powyższe pożyczki nie zostały przez spadkodawców spłacone. Z ustaleń poczynionych przez Sąd Okręgowy w … wynika, wbrew twierdzeniom pożyczkodawców małżonków S., że pożyczki zaciągnięte w dniu 14 marca 2011 r. przez spadkobierców zostały spłacone w całości. W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy w … wyrokiem z dnia 23 maja 2019 r., sygn. akt …, nakazał pożyczkodawcom, tj. małżonkom S. złożyć oświadczenie woli o zwrotnym przeniesieniu na Stronę, jako spadkobierczynię, udziału wynoszącego 1/2 części we własności nieruchomości stanowiącej działki gruntu o numerach ewidencyjnych: …, …, …, … i …, położonych w … przy ul. … i ul. …, dla których Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą KW …. Powyższe rozstrzygnięcie zostało utrzymane w mocy przez Sąd Apelacyjny w … wyrokiem z dnia 10 lipca 2019 r., sygn. akt …. Działki gruntu nr: …, …, …, … i …, dla których Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą KW …, zostały nabyte do majątku wspólnego spadkodawców w dniu 30 kwietnia 1977 r. aktem notarialnym Rep. …. Z uwagi na zwiększenie masy spadkowej Wnioskodawczyni w dniu 31 grudnia 2019 r. złożyła korektę zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po zmarłej matce i po zmarłym ojcu na druku SD-Z2. Ponieważ postępowanie o podział spadku nie zostało zakończone, a na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek utrzymania w stanie niepogorszonym nieruchomości oddanych Jej w zarząd obejmujący czynności zwykłego zarządu oraz ponoszenie wszelkich ciężarów publicznoprawnych związanych z tymi nieruchomościami, Wnioskodawczyni w dniu 12 września 2019 r., akt notarialny …, zbyła odpłatnie przysługujący Jej udział wynoszący 1/2 części prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w … przy ul. … i ul. …, oznaczonej jako działki nr: …, …, …, … i …. Należy nadmienić, że Wnioskodawczyni jest osobą bezrobotną, nie posiada jakichkolwiek źródeł dochodów pozwalających na utrzymanie w stanie niepogorszonym nieruchomości przekazanych Jej w zarząd. Wszystkie nieruchomości wchodzące w skład masy spadkowej, jak również grunty zwrotnie otrzymane od małżonków S., były nabyte przez spadkodawców w okresie dłuższym niż 5 lat licząc od dnia otwarcia spadku.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że zgodnie z uzasadnieniem wyroku Sądu Okręgowego w … I Wydział Cywilny z dnia 23 maja 2019 r., sygn. akt …, zawartym na str. 27, cyt.: „(`(...)`) na podstawie art. 64 k.c. nakazano pozwanym złożenie oświadczenia woli, obejmującego zwrotne przeniesienie na rzecz powódki … udział wynoszący 1/2 części we własności nieruchomości, stanowiącej działki gruntu nr …, …, …, …, …, dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą KW Nr …. Powódka bowiem nabyła spadek po zmarłych rodzicach - po 1/2 części. Obowiązek pozwanych do złożenia oświadczenia woli wynika z zawartej umowy z pożyczkobiorcami”.
Wnioskodawczyni wskazała, że nie prowadzi działalności gospodarczej, w związku z czym odpłatne zbycie udziału w nieruchomości wskazanej we wniosku nastąpiło z jej majątku osobistego.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w świetle art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie udziału wynoszącego 1/2 części we własności nieruchomości stanowiącej działki gruntu o numerach ewidencyjnych: …, …, …, … i …, będzie podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 30e ust. 1 tej ustawy?
Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku odpłatnego zbycia udziału wynoszącego 1/2 części we własności nieruchomości stanowiącej działki gruntu o numerach ewidencyjnych: …, …, …, … i …, położonych w …, przeniesionej zwrotnie przez małżonków S., nie będzie podlegała opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 30e ust. 1 ww. ustawy z uwagi na upływ 5-letniego okresu, jaki upłynął od nabycia przedmiotowych gruntów przez spadkodawców.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów m.in. jest odpłatne zbycie:
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Natomiast art. 30e ust. 1 ww. ustawy stanowi, że od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) dodano do art. 10 ustęp 5, którego treść obowiązuje od 1 stycznia 2019 r. Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Jednocześnie art. 16 ustawy zmieniającej stanowi, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1-3, w brzmieniu nadanym tą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r., z wyjątkiem art. 6 i art. 6a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 7b ust. 2 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2018 r.
Podkreślenia wymaga, że przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 16 ww. ustawy zmieniającej, nie zawiera żadnych wyłączeń i nie odnosi się wyłącznie do spadków otwartych po dacie jego wejścia w życie, ale również do spadków, których otwarcie nastąpiło wcześniej.
Z powołanych norm prawnych wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tych nieruchomości przez spadkodawcę. Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz.1145, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki przechodzą na spadkobierców, a chwila śmierci spadkodawcy określa, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
W opisanym stanie faktycznym, uwzględniając powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że bieg 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w związku z art. 16 ustawy zmieniającej rozpoczął się w roku, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowych działek gruntu przez spadkodawców do ich majątku wspólnego.
W związku z tym odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w dniu 12 września 2019 r. 1/2 części we własności nieruchomości stanowiącej działki gruntu o numerach ewidencyjnych: …, …, …, … i …, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie. Zatem na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty 19% podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30e ust. 1 ww. ustawy.
Powyższe stanowisko znajduje oparcie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in.:
z dnia 16 kwietnia 2019 r., nr 0115-KDIT3.4011.101.2019.1.DP,
z dnia 14 sierpnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.222.2019.2.MK,
z dnia 16 grudnia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.623.2019.1.BO.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu.
Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytych w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tych nieruchomości przez spadkodawcę.
Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że postanowieniem z dnia 14 lutego 2014 r., Sąd Rejonowy w … Wydział I Cywilny stwierdził, że Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłej matce w 1/2 części (postanowienie uprawomocniło się w dniu 8 marca 2014 r.), zaś postanowieniem z dnia 28 maja 2014 r. Sąd Rejonowy w … Wydział I Cywilny stwierdził, że Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłym ojcu w 1/2 części (postanowienie uprawomocniło się w dniu 25 lipca 2014 r.).
W wyniku działu spadku po zmarłej matce i zmarłym ojcu postanowieniem z dnia 13 lutego 2015 r. Sąd Rejonowy w … unormował prawa i obowiązki spadkobierców w ten sposób, że do czasu prawomocnego zakończenia postępowania przyznał zarząd obejmujący czynności zwykłego zarządu Wnioskodawczyni do nieruchomości:
prawo własności nieruchomości zabudowanych oznaczonych numerami: …, … i …, położonych w …, gm. …,
prawo własności nieruchomości rolnej składającej się z działek oznaczonych numerami: …, …, …, …, …, …, …, położonych w … przy ul. …,
prawo własności nieruchomości rolnej zabudowanej budynkami i budowlami przeznaczonymi do produkcji rolnej, składającej się z działek oznaczonych na dzień złożenia niniejszego wniosku numerami ewidencyjnymi: …, …, …, …, … i …, położonych w …, obręb …,
prawo własności nieruchomości gruntowej oznaczonej numerem …, położonej w … przy ul. …,
a do pozostałych nieruchomości zarząd drugiemu spadkobiercy.
Ponadto z opisu stanu faktycznego wynika, że spadkodawcy Wnioskodawczyni za życia zaciągali pożyczki gotówkowe od osób fizycznych, tj. małżonków S. prowadzących działalność gospodarczą. Spłatę zaciągniętych pożyczek wraz z należnymi od nich odsetkami zabezpieczano poprzez ustanawianie hipotek na nieruchomościach będących własnością spadkodawców. W przypadku niespłacenia pożyczki przez spadkodawców (pożyczkodawców) małżonkowie S., w drodze przewłaszczenia na zabezpieczenie nabywali prawo własności do nieruchomości.
Z ustaleń poczynionych przez Sąd Okręgowy w … wynika, że pożyczki zaciągnięte w dniu 14 marca 2011 r. przez spadkobierców zostały spłacone w całości. W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy w … wyrokiem z dnia 23 maja 2019 r. nakazał pożyczkodawcom, tj. małżonkom S. złożyć oświadczenie woli o zwrotnym przeniesieniu na Wnioskodawczynię, jako spadkobierczynię, udziału wynoszącego 1/2 części we własności nieruchomości stanowiącej działki gruntu o numerach ewidencyjnych: …, …, …, … i …. Powyższe rozstrzygnięcie zostało utrzymane w mocy przez Sąd Apelacyjny w ….
Działki gruntu nr: …, …, …, … i …, zostały nabyte do majątku wspólnego spadkodawców w dniu 30 kwietnia 1977 r. Z opisu sprawy wynika, że wszystkie nieruchomości wchodzące w skład masy spadkowej, jak również grunty zwrotnie otrzymane od małżonków S., były nabyte przez spadkodawców w okresie dłuższym niż 5 lat, licząc od dnia otwarcia spadku. Wnioskodawczyni w dniu 12 września 2019 r. zbyła odpłatnie przysługujący jej udział wynoszący 1/2 części prawa własności nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki nr: …, …, …, … i ….
Wnioskodawczyni wskazała, że nie prowadzi działalności gospodarczej, w związku z czym odpłatne zbycie udziału w nieruchomości wskazanej we wniosku nastąpiło z jej majątku osobistego.
Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię udziału wynoszącego 1/2 części we własności nieruchomości stanowiącej działki gruntu o numerach ewidencyjnych: …, …, …, … i …, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie udziału w ww. nieruchomościach nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie praw do ww. nieruchomości przez spadkodawców.
Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu – do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy.
Wyjaśnić należy, że przewłaszczenie na zabezpieczenie jest umową nienazwaną, a możliwość jej zawarcia wynika, z ogólnej zasady swobody umów zawartej w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.). Podstawowym celem tej umowy jest zabezpieczenie wierzytelności przez przeniesienie na wierzyciela własności oznaczonej rzeczy z równoczesnym zobowiązaniem wierzyciela do korzystania z tej rzeczy w sposób oznaczony w umowie i do powrotnego przeniesienia własności na zbywcę po zaspokojeniu zabezpieczonej wierzytelności. Konstrukcja umowy może opierać się na warunku rozwiązującym, po spełnieniu którego własność automatycznie przechodzi na dłużnika lub warunku zawieszającym, gdzie istnieje dopiero zobowiązanie do przeniesienia własności rodzące obowiązek ponownego zawarcia umowy przenoszącej tę własność. Przewłaszczenie na zabezpieczenie może przybrać dwie formy.
W pierwszym wypadku, przewłaszczenie następuje pod warunkiem rozwiązującym i jest ono stosunkiem obligacyjnym, na podstawie którego właściciel przenosi własność rzeczy ruchomej na wierzyciela – pod warunkiem, że w razie spłaty przez dłużnika zobowiązań w terminie, umowa o przewłaszczenie ulegnie rozwiązaniu i własność rzeczy przejdzie z mocy prawa z powrotem na dłużnika.
W sytuacji, w której dłużnik nie spełni zobowiązania w terminie, własność rzeczy przechodzi definitywnie i to z mocy prawa na wierzyciela. W tym miejscu należy zaznaczyć, że stosownie do art. 157 § 1 Kodeksu cywilnego własność nieruchomości nie może być przeniesiona pod warunkiem ani z zastrzeżeniem terminu.
W drugim przypadku, wierzyciel staje się definitywnym właścicielem rzeczy z chwilą zawarcia umowy, jednocześnie zobowiązując się do przeniesienia jej własności na dłużnika w przypadku spełnienia przez tego ostatniego przyjętych na siebie zobowiązań. W tym wypadku do powrotnego przeniesienia własności konieczne jest złożenie oświadczenia woli o przeniesienie własności.
Z uwagi na to, że nabycie własności nieruchomości przez wierzyciela następuje bezwarunkowo i bezterminowo, zobowiązanie wierzyciela do zwrotnego przeniesienia własności nieruchomości na dłużnika po zaistnieniu określonych przesłanek ma charakter obligacyjny. Własność przechodzi od razu na pożyczkodawcę, z tym że mocą umowy jest on zobowiązany powrotnie przenieść własność na pożyczkobiorcę, poprzez złożenie stosownego oświadczenia woli, gdy ten wykona swoje zobowiązanie z tejże umowy w terminie. W tym stanie rzeczy własność nieruchomości przewłaszczonej zostaje „ostatecznie” przeniesiona na pożyczkodawcę, mocą jednak umowy obligacyjnej pożyczkodawca zostaje ograniczony w rozporządzaniu tą nieruchomością w zakresie określonym w umowie do upływu terminu spłaty pożyczki oraz zobowiązany do powrotnego przeniesienia własności po wykonaniu zobowiązań z umowy przez pożyczkobiorcę.
Z zacytowanego art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że przewłaszczenie w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki stanowi źródło przychodów, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 jedynie w sytuacji, gdy następuje ostateczne przeniesienie własności nieruchomości, a więc gdy podmiot zobowiązany do zwrotu zaciągniętej pożyczki (kredytu) nie wykona ciążącego na nim obowiązku. Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia składnika majątku powstanie tylko wówczas, gdy przedmiot przewłaszczenia – w związku z nieuiszczeniem długu – definitywnie przejdzie na własność wierzyciela.
Wobec tego powrotne nabycie własności nieruchomości przez pożyczkobiorcę, który spełnił ciążący na nim obowiązek, nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wskazano w treści wniosku, z uwagi na fakt, że zobowiązanie zostało spłacone przez spadkodawców będących pożyczkobiorcami, nieruchomość będąca zabezpieczeniem udzielonych pożyczek – zgodnie z konstrukcją przewłaszczenia na zabezpieczenie – została powrotnie przeniesiona na rzecz spadkodawców (pożyczkobiorców).
Z opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotowe nieruchomości, tj. działki gruntu nr …, …, …, … i …, zostały nabyte przez spadkodawców do majątku wspólnego w dniu 30 kwietnia 1977 r.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że bieg 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozpoczął się dla wskazanych we wniosku nieruchomości, tj. działek gruntu nr …, …, …, … i … w 1977 r., w którym nastąpiło ich nabycie przez spadkodawców. Wobec powyższego dokonane przez Wnioskodawczynię w 2019 r. odpłatne zbycie udziału wynoszącego 1/2 części we własności nieruchomości stanowiącej działki gruntu o numerach ewidencyjnych: …, …, …, … i …, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie. Zatem na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty 19% podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia ww. udziału w odziedziczonych nieruchomościach na podstawie art. 30e ust. 1 ww. ustawy.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.
Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili