0111-KDIB1-1.4011.26.2020.2.DK

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, która obejmuje tworzenie oprogramowania komputerowego oraz nowych funkcjonalności do istniejących programów. Wytworzone programy i nowe funkcjonalności są odpłatnie zbywane zlecającemu ich wytworzenie, przy czym Wnioskodawca przenosi na niego pełnię autorskich praw majątkowych. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, niezwiązaną z podatkową księgą przychodów i rozchodów, umożliwiającą ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca spełnia warunki określone w przepisach, co pozwala mu na opodatkowanie dochodu uzyskanego ze sprzedaży autorskich praw do tworzonego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania preferencyjną stawką 5% (IP Box).

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, dochód Wnioskodawcy może być traktowany jako dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i w konsekwencji czy Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania rozliczenia podatkowego zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko urzędu

1. Organ podatkowy stwierdził, że skoro Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej wytwarza oprogramowanie komputerowe oraz nowe funkcjonalności, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponadto prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób wskazany w art. 30cb, a więc umożliwiający ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to uzyskany przez Wnioskodawcę dochód ze sprzedaży autorskich praw do tworzonego, rozwijanego i ulepszanego przez niego oprogramowania będzie mógł opodatkować preferencyjną 5% stawką podatku (IP Box). 2. Organ podatkowy uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900, ze zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 23 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy do uzyskiwanych dochodów, o których mowa we wniosku Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2020 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy do uzyskiwanych dochodów, o których mowa we wniosku Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 9 kwietnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4011.26.2020.1.DK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 23 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego oraz tworzeniu nowych funkcjonalności do już działających programów. Wytworzone programy komputerowe są odpłatnie zbywane zlecającemu ich wytworzenie. Podobnie, nowe funkcjonalności są zbywane właścicielowi programu głównego. W ocenie Wnioskodawcy powyższe nie jest modyfikacją, polegającą na pracy odtwórczej dla już istniejących programów. Modyfikacja polegałaby bowiem na ulepszeniu istniejących algorytmów (np. zmiana wyglądu, estetyki danej aplikacji, tj.: koloru, wielkości czcionki, zmiana nazw zmiennych oraz ich wartości, drobna edycja istniejących możliwości celem dopasowania do ich łatwiejszej obsługi dla użytkownika itp.). Wnioskodawca uważa, że nawet podczas wprowadzania nowych funkcjonalności do już istniejącego oprogramowania nie ulepsza i nie rozwija istniejącego oprogramowania, ponieważ każde rozwiązanie przez Wnioskodawcę dostarczone jest myślą autorską. Praca Wnioskodawcy jest twórcza i projekty, które tworzy są niepowtarzalne, stworzone i wymyślone przeze Wnioskodawcę. Oczywiście, Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości wykonywania także prac polegających na modyfikacjach, ulepszeniach i rozwijaniu już istniejących programów, ale ten zakres działalności wykluczam z obecnych rozważań, jako nieistotny w sprawie.

Proces tworzenia nowego oprogramowania lub nowej funkcjonalności programu odbywa się w następujący sposób: Wnioskodawca rozpoczyna pracę nad nowym projektem, spotyka się z interesariuszami zainteresowanymi stworzeniem oprogramowania do nowego procesu lub optymalizacją, automatyzacją istniejącego procesu, ten najczęściej jest wykonywany w żmudnej, niemotywującej do pracy formie. Wspomniani powyżej uczestnicy spotkania określają, co ich interesuje, stawiają problemy, ewentualnie wskazują jak wygląda obecnie cykl danego procesu. Wnioskodawca ze swojej strony proponuje w jaki sposób można tę samą pracę wykonać w sposób szybszy i mniejszym nakładem, dzięki oprogramowaniu, które zostanie stworzone. Po akceptacji Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe, które mają wypełnić wszelkie zalecenia i rozwiązać postawione problemy.

W momencie zakończenia prac programistycznych Wnioskodawca udostępnia wyniki w postaci namacalnego projektu lub nowej funkcjonalności zlecającemu. Po tym fakcie Wnioskodawca wystawia fakturę zgodnie z zapisami wynikającymi z umowy z Klientem, określającą wartość wykonanych prac i otrzymuje wynagrodzenie. W tym momencie Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych.

Równolegle do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca prowadzi ewidencję pozwalającą na zarejestrowanie daty rozpoczęcia prac nad danym projektem oraz zarejestrowanie daty ukończenia projektu. W tej ewidencji Wnioskodawca umieszcza także koszty związane z danym projektem. Ponieważ Wnioskodawca ponosi także koszty zakupu sprzętu i oprogramowania, które służy do prac nad wieloma projektami to Wnioskodawca określa okres przydatności danego sprzętu i oprogramowania do prowadzenia prac. Datę, którą uważa Wnioskodawca za graniczną dla wycofania sprzętu i oprogramowania z uwagi na dalszy brak przydatności dla tworzenia projektów, Wnioskodawca ustanawia jako datę końcową okresu używania. W ten sposób Wnioskodawca tworzy koszty amortyzacji, które przyporządkowuje okresami do projektów realizowanych.

Należy tu także podnieść, że praca Wnioskodawcy ma charakter ciągły, gdyż po zakończeniu danego projektu, Wnioskodawca rozpoczyna pracę nad kolejnym. W efekcie otrzymane rezultaty pracy w kolejnych projektach mogą wpływać na wyniki i szybkość prac przy następnych projektach, gdyż cały proces w sposób nieunikniony otwiera możliwości stosowania nowych, opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań. Stąd Wnioskodawca uważa, że cały proces jest procesem badawczo-rozwojowym, gdyż nabyta wiedza podczas już zakończonych prac wspomaga znajdowanie korzystnych rozwiązań przy kolejnych pracach.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 23 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe i nowe funkcjonalności podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wynika to w szczególności z zapisów umów, które Wnioskodawca podpisuje ze zlecającym wykonanie nałożonych zadań na wytworzenie programów i funkcjonalności, np. w umowie z firmą (…) w § 5 znajduje się następujące unormowanie: „Z tytułu wykonywania przedmiotu umowy oraz z tytułu przeniesienia praw autorskich do utworów powstałych w wyniku wykonywania przedmiotu Umowy, Wykonawcy przysługuje wynagrodzenie określone w zamówieniu”. Podobnie w umowie z firmą (…)uregulowane jest co następuje: „8.2. Konsultant niniejszym przenosi na (…) Prawa majątkowe do wszelkich dóbr niematerialnych, objętych ochrona ustawy prawo własności przemysłowej oraz Ustawy o prawie autorskim, stworzonych lub opracowanych przez Konsultanta w wyniku wykonywania obowiązków wynikających z niniejszej Umowy. Z tą samą chwilą (…) nabędzie własność przedmiotu, na którym dane dobro zostało utrwalone” oraz „8.6. Przeniesienia praw do dóbr i materiałów, o których mowa w ust. 8.2. powyżej, na wszystkich polach eksploatacji wyszczególnionych w Umowie oraz udzielenie zezwoleń i wykonanie obowiązków Konsultanta wyszczególnionych w niniejszej Umowie objęte jest Wynagrodzeniem określonym w ust. 4 niniejszej Umowy. Konsultant niniejszym potwierdza, że nie przysługuje mu żadne dodatkowe wynagrodzenie z tego tytułu”.

Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów oraz dodatkową ewidencję, która umożliwia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów i kosztów dla kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jeżeli nawet jedno wynagrodzenie miesięczne obejmuje wynagrodzenie za zakończona pracę i rozpoczęty nowy projekt w obrębie miesiąca, to z ewidencji wynika data zakończenia jednego projektu i rozpoczęcia drugiego. Zatem wartość wystawionej faktury można procentowo podzielić na okresy prowadzonych prac i w ewidencji te przychody są odpowiednio przyporządkowane do danego projektu. Ponadto, kosztem kwalifikowanym jest przede wszystkim zakup sprzętu i oprogramowania niezbędnego do prowadzenia prac i rozłożone w czasie odpisy amortyzacyjne, które Wnioskodawca przyporządkowuje procentowo do danego projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, dochód Wnioskodawcy może być traktowany jako dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i w konsekwencji czy Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania rozliczenia podatkowego zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do IP BOX znajduje zastosowanie w przypadku, gdy podatnik wytarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie. I takie właśnie jest działanie Wnioskodawcy, które wyczerpuje spełnienie koniecznych warunków do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania w wysokości 5% od dochodów kwalifikowanych. Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do zastosowania dla opodatkowania dochodu zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

  1. patent,
  2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
  3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
  4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
  5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
  6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
  7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432),
  8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

  1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
  2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
  3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
  4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

  1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
  2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
  3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
  4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
  5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box, jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Ponadto wskazać należy, że autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1231, ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej wytwarza oprogramowanie komputerowe oraz nowe funkcjonalności, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponadto prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób wskazany w art. 30cb, a więc umożliwiający ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to uzyskany przez Wnioskodawcę dochód ze sprzedaży autorskich praw do tworzonego, rozwijanego i ulepszanego przez niego oprogramowania będzie mógł opodatkować preferencyjną 5% stawką podatku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili