W lutym 2019 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie, które wcześniej należało do jej rodziców. Rodzice nabyli to mieszkanie do majątku wspólnego w 1999 r. Po śmierci ojca w 2014 r. i matki w 2015 r. mieszkanie przeszło na własność Wnioskodawczyni i jej brata w wyniku dziedziczenia. Organ podatkowy uznał, że sprzedaż mieszkania przez Wnioskodawczynię nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie miało miejsce po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym spadkodawcy nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020r. poz. 374 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Rodzice Wnioskodawczyni – K. i B. K. w dniu 20 maja 1975 r. otrzymali lokatorski przydział na lokal mieszkalny spółdzielczy, nabyty do majątku wspólnego. Na ich wniosek w dniu 20 grudnia 1999 r. zarząd spółdzielni mieszkaniowej dokonał zmiany prawa lokatorskiego na własnościowe. Rodzice posiadali dwoje dzieci: syna i córkę (Wnioskodawczyni). W dniu 22 maja 2014 r. zmarł B. K., a w dniu 8 marca 2015 r. zmarła K. K. W Kancelarii notarialnej w dniu 29 kwietnia 2015 r. sporządzono akt poświadczenia dziedziczenia po ojcu, gdzie spadek nabyli: żona, córka, syn i po matce, gdzie spadek nabyli córka i syn. W konsekwencji mieszkanie stało się własnością Wnioskodawczyni i jej brata. W dniu 20 lutego 2019 r. spadkobiercy dokonali sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż mieszkania w części, którą Jej matka odziedziczyła w spadku po zmarłym mężu nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Według Wnioskodawczyni znaczenia ma data nabycia mieszkania przez matkę do majątku wspólnego rodziców w dniu 20 grudnia 1999 r. Przy czym należy zauważyć, że okres pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy w tej sytuacji minął, ponieważ od daty nabycia prawa własności do lokalu mieszkalnego przez rodziców Wnioskodawczyni, do momentu jego sprzedaży przez spadkobierców upłynęło ponad 5 lat.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub innych praw majątkowych nie powstanie, jeśli zostaną spełnione łącznie dwa warunki:
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Według art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Stosownie zaś do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Natomiast, stosownie do art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
W tym miejscu należy wskazać, że ust. 5, ust. 6 i ust. 7 dodane do art. 10 ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.
Zatem w przypadku dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca nabył lub wybudował te nieruchomości.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że rodzice Wnioskodawczyni w dniu 20 maja 1975 r. otrzymali lokatorski przydział na lokal mieszkalny spółdzielczy, nabyty do majątku wspólnego. Na ich wniosek w dniu 20 grudnia 1999 r. zarząd spółdzielni mieszkaniowej dokonał zmiany prawa lokatorskiego na własnościowe. Rodzice posiadali dwoje dzieci: syna i córkę (Wnioskodawczyni). W dniu 22 maja 2014 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni, a w dniu 8 marca 2015 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. W Kancelarii notarialnej w dniu 29 kwietnia 2015 r. sporządzono akt poświadczenia dziedziczenia po ojcu, gdzie spadek nabyli: żona, córka, syn i po matce, gdzie spadek nabyli córka i syn. W konsekwencji mieszkanie stało się własnością Wnioskodawczyni i jej brata. W dniu 20 lutego 2019 r. spadkobiercy dokonali sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.
Wobec powyższego w niniejszej sprawie dla określenia skutków podatkowych sprzedaży przez Wnioskodawczynię spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nabytego w drodze spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia lokalu przez spadkodawców.
W tej kwestii należy odnieść się do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie wskazane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2086, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Ponadto, zgodnie z art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Podział majątku (zarówno sądowy, jak i umowny) jest możliwy z chwilą, kiedy ustaje wspólność majątkowa.
Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie, w czasie jej trwania, nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.
Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu rodzice Wnioskodawczyni nabyli w trakcie trwania małżeństwa. Mieszkanie to objęte było małżeńską wspólnością majątkową, co oznacza że nie można wyodrębnić udziałów, które posiadali w chwili jego nabycia. W konsekwencji matka Wnioskodawczyni w momencie śmierci swojego męża nie mogła ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości.
Tym samym za datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przez obojga spadkodawców, w tym przez matkę Wnioskodawczyni udziału w lokalu, który przypadł Jej w spadku po mężu, należy uznać datę nabycia do ich majątku wspólnego.
W konsekwencji, sprzedaż mieszkania zarówno w części nabytej w spadku po zmarłej matce jak i po zmarłym ojcu nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przez spadkodawców do majątku wspólnego. Zatem, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z dokonaną sprzedażą.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020r. poz. 374 z późn. zm.).
Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili