Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie tworzenia autorskiego oprogramowania dostosowanego do indywidualnych potrzeb klientów. Programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę są uznawane za utwory w rozumieniu prawa autorskiego, co zapewnia im ochronę. Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, mając na celu tworzenie nowych oraz ulepszonych programów komputerowych. W zeznaniu rocznym za 2019 r. Wnioskodawca planuje rozliczyć dochód uzyskany z praw autorskich do programów komputerowych, korzystając z preferencyjnej stawki podatku dochodowego w wysokości 5% (tzw. IP BOX). Organ podatkowy uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, a dochody z przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania lub udzielenia licencji na korzystanie z tego oprogramowania będą opodatkowane stawką 5%, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w przepisach.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2020 r. (data wpływu 8 stycznia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 18 marca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 18 marca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.
We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca prowadzi na terenie Polski pozarolniczą działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem. Polega ona przede wszystkim na programowaniu - stworzeniu, a następnie utrzymywaniu i rozwijaniu programu komputerowego według indywidualnych potrzeb klienta.
Wnioskodawca zatrudnia obecnie 7 pracowników, w tym 5 programistów, którzy wraz z Wnioskodawcą tworzą i rozwijają oprogramowanie. Ponadto, przy wykonywaniu oprogramowania Wnioskodawca niejednokrotnie korzysta z gotowych elementów - zakupionych na rynku lub stworzonych przez podwykonawców pojedynczych funkcjonalności, szaty graficznej lub elementów interfejsu, stanowiących części składowe gotowego oprogramowania. W przyszłości Wnioskodawca planuje także korzystanie z usług podwykonawców, którzy na zlecenie Wnioskodawcy będą brali udział w tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania.
W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem autorskiego specjalistycznego oprogramowania według indywidualnych potrzeb klienta. Wnioskodawca dostarcza rozwiązania informatyczne, samodzielnie tworząc architekturę programową (a niekiedy także sprzętową) która według wiedzy Wnioskodawcy i prowadzonych badań najlepiej nadaje się do rozwiązania problemu przedstawionego przez klienta. Zazwyczaj jest to oprogramowanie serwerowe oparte o bazę lub hurtownię danych do którego klient (lub jego uprawnieni pracownicy) mają dostęp z poziomu przeglądarki lub specjalnie stworzonej aplikacji mobilnej. Jest to odrębne, tworzone od podstaw oprogramowanie dla konkretnego zastosowania wymaganego przez klienta. Gotowe oprogramowania Wnioskodawca instaluje na serwerze klienta lub serwerze dzierżawionym przez klienta. Oprogramowanie zazwyczaj posiada część konfiguracyjno-administracyjną (która parametryzuje jego pracę) oraz użytkową (dającą wgląd klientowi w wyniki jego działania). Na serwerze uruchamianych jest szereg procesów, które zapewnić mają komplet danych i ich analizę w momencie gdy klient zamierza skorzystać z usług systemu.
Wskazane oprogramowanie służy zwiększeniu wydajności przedsiębiorstw klientów Wnioskodawcy. Zadaniem tworzonych programów jest zwiększenie efektywności lub tempa pracy w przedsiębiorstwach klientów, a także redukcja kosztów ich działalności. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest zwykle wykorzystywane do zbierania, utrwalania i przetwarzania informacji, jak również do wykorzystywania zebranych informacji w celu optymalizacji funkcjonowania przedsiębiorstw. Oprogramowanie służy także do przetwarzania i analizy tzw. „big data” - obszernych zbiorów nieuporządkowanych danych, których uporządkowanie i analiza może przyczynić się do znacznego zwiększenia wydajności przedsiębiorstwa. Ponadto znaczna część tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę oprogramowania wykorzystuje „uczenie maszynowe”. Jest to intensywnie rozwijana w ostatnich latach interdyscyplinarna dziedzina nauki, łącząca elementy informatyki, robotyki i statystki. Głównym celem uczenia maszynowego jest praktyczne zastosowanie dokonań w dziedzinie sztucznej inteligencji do stworzenia automatycznego systemu potrafiącego doskonalić się przy pomocy zgromadzonego doświadczenia (czyli danych) i nabywania na tej podstawie nowej wiedzy.
Przykładem stworzonego przez Wnioskodawcę dla jednego ze swoich klientów oprogramowania jest program służący do inteligentnego sterowania ogrzewaniem, na podstawie zbieranych i analizowanych przez program danych. Wskazane oprogramowanie doprowadziło do znacznej redukcji ponoszonych przez klienta kosztów ogrzewania.
Innym przykładem programu stworzonego przez Wnioskodawcę jest oprogramowanie do automatycznego pozyskiwania i analizy danych na temat kształtowania się cen i wielkości sprzedaży w konkurencyjnych względem klienta sklepach internetowych. Moduł robotyczny odwiedza raz dziennie wszystkie zadane sklepy internetowe poszukując produktów identycznych lub podobnych do produktów z oferty klienta. Dane na temat aktualnej ceny i dostępności są składowane w hurtowni danych i przeliczane na dynamikę sprzedaży asortymentu.
Oprogramowanie uczy się odrzucać towary zwrócone oraz nietypowe zakupy zaburzające statystykę. W oparciu o dane eksperckie dostarczane przez system klient podejmuje decyzje o cenach, promocjach i uzupełnianiu stanów magazynowych na poszczególnych asortymentach, dostosowując je do dynamiki rynku i działań konkurencji.
Kolejny przykładem programu stworzonego przez Wnioskodawcę jest system do projektowania, wyceny i zamawiania przez Internet (`(...)`). Klient końcowy lub sprzedawca uzyskuje dostęp do aplikacji na stronie internetowej, gdzie może narysować (`(...)`). Serwer, nadążając za działaniami użytkownika, przelicza aktualną wycenę (`(...)`).
Wnioskodawca dla jednego ze swoich klientów stworzył również system do zamawiania (`(...)`). Oprogramowanie na serwerze prowadzi bazę danych geolokalizacyjnych usług (`(...)`). Dzięki temu można zdefiniować dowolnie wiele stref i firm obsługujących dane strefy, a w ślad za tym cenników usług dla odpowiednich gabarytów i metod transportu.
Wnioskodawca stworzył także system wspomagania procesów treningowych dla (`(...)`). Program zawiera bazę zawodników z możliwością rejestrowania całego przebiegu ich kariery (klub/trener/udział w zawodach) oraz charakterystyką (akcje techniczne w których zawodnik zdobywał punkty i je tracił). System zawiera także moduł (`(...)`).
Wnioskodawca zawarł w 2018 r. z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej umowę na dofinansowanie przedsięwzięcia. W ramach tej umowy, Wnioskodawca uzyskał dofinansowanie, jednak nie więcej niż 80% kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektu.
Wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, gdyż są wyrazem jego własnej (lub jego pracowników) twórczości intelektualnej. Programy komputerowe zostają ustalone w formie kodu źródłowego. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę lub jego pracowników w ramach prowadzonej działalności skutkują wytworzeniem programu komputerowego, który jest utworem stanowiącym przedmiot polskiego prawa autorskiego, podlegającym ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim.
Stworzenie programu komputerowego przez Wnioskodawcę według indywidualnych potrzeb klienta następuje na podstawie pisemnej umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a klientem Wnioskodawca stosuje dwa warianty umowy. W pierwszym z nich, wynagrodzenie ustalone jest w sposób ryczałtowy, za każdy dzień pracy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W drugim wariancie, klient płaci Wnioskodawcy zryczałtowane wynagrodzenie za wykonanie umowy, niezależnie od nakładu i czasu pracy Wnioskodawcy. W obydwu wariantach umowa przewiduje jednak, że wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmuje jego honorarium za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub za udzielenie licencji na korzystanie z programu. Żadna z umów zawartych lub zawieranych przez Wnioskodawcę nie rozbija wynagrodzenia na części (np. procentowe) odpowiadające poszczególnym czynnościom w ramach wykonania umowy. Wynagrodzenie to ma charakter jednorodny i niepodzielny, stanowiąc zapłatę za wszystkie czynności Wnioskodawcy niezbędne do wykonania umowy.
Wnioskodawca prowadzi w ramach swojej działalności gospodarczej Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów. Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, w której:
Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z opisanych powyżej autorskich praw do programów komputerowych z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Podobne zasady opodatkowania Wnioskodawca zamierza stosować również w rozliczeniu za przyszłe lata podatkowe.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w ramach swojej szerokiej działalności programistycznej opisanej we wniosku, Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem autorskiego specjalistycznego oprogramowania według indywidualnych potrzeb klienta. Wnioskodawca dostarcza rozwiązania informatyczne, samodzielnie tworząc architekturę programową (a niekiedy także sprzętową) która według wiedzy Wnioskodawcy i prowadzonych badań najlepiej nadaje się do rozwiązania problemu przedstawionego przez klienta. Zazwyczaj jest to oprogramowanie serwerowe oparte o bazę lub hurtownię danych do którego klient (lub jego uprawnieni pracownicy) mają dostęp z poziomu przeglądarki lub specjalnie stworzonej aplikacji mobilnej. Jest to odrębne, tworzone od podstaw oprogramowanie dla konkretnego zastosowania wymaganego przez klienta. Gotowe oprogramowania Wnioskodawca instaluje na serwerze klienta lub serwerze dzierżawionym przez klienta. Oprogramowanie zazwyczaj posiada część konfiguracyjno-administracyjną (która parametryzuje jego pracę) oraz użytkową (dającą wgląd klientowi w wyniki jego działania). Na serwerze uruchamianych jest szereg procesów, które zapewnić mają komplet danych i ich analizę w momencie gdy klient zamierza skorzystać z usług systemu.
Wskazane oprogramowanie służy zwiększeniu wydajności przedsiębiorstw klientów Wnioskodawcy. Zadaniem tworzonych programów jest zwiększenie efektywności lub tempa pracy w przedsiębiorstwach klientów, a także redukcja kosztów ich działalności. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest zwykle wykorzystywane do zbierania, utrwalania i przetwarzania informacji, jak również do wykorzystywania zebranych informacji w celu optymalizacji funkcjonowania przedsiębiorstw. Oprogramowanie służy także do przetwarzania i analizy tzw. „big data” - obszernych zbiorów nieuporządkowanych danych, których uporządkowanie i analiza może przyczynić się do znacznego zwiększenia wydajności przedsiębiorstwa. Ponadto znaczna część tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę oprogramowania wykorzystuje „uczenie maszynowe”. Jest to intensywnie rozwijana w ostatnich latach interdyscyplinarna dziedzina nauki, łącząca elementy informatyki, robotyki i statystki. Głównym celem uczenia maszynowego jest praktyczne zastosowanie dokonań w dziedzinie sztucznej inteligencji do stworzenia automatycznego systemu potrafiącego doskonalić się przy pomocy zgromadzonego doświadczenia (czyli danych) i nabywania na tej podstawie nowej wiedzy.
Zatem działalność Wnioskodawcy w opisanym powyżej zakresie ma charakter twórczy - w jej wyniku powstają bowiem utwory w rozumieniu prawa autorskiego, które to utwory stanowią źródło dochodu Wnioskodawcy. Działalność Wnioskodawcy ma także charakter systematyczny - jest ona wykonywana w ramach profesjonalnej działalności programistycznej, stanowiącej przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy (która jest prowadzona metodycznie, uporządkowanie i w sposób zaplanowany). Ponadto działalność Wnioskodawcy jest podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jak już wskazano, w przedstawionym stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy obejmuje m.in. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów.
Opisaną powyżej działalność Wnioskodawca prowadzi od 2008 r., w sposób nieprzerwany.
Z uwagi na różne modele współpracy Wnioskodawcy z klientami, możliwe są dwa rozwiązania:
W obydwu przypadkach prace niezwiązane z rozwojem oprogramowania (np. polegające jedynie na zwiększeniu jego możliwości przez operacje na danych lub prace konfiguracyjne), są wynagradzane i rozliczane osobno, jako usługa wsparcia serwisowego. Wnioskodawca nie zamierza tej usługi opodatkowywać preferencyjną stawką (w ramach IP BOX). Jest to osobna usługa, która nie skutkuje powstaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej i stanowi dochód odrębny od dochodu uzyskiwanego w ramach IP BOX (rozliczany jest też po dużo niższych stawkach).
Od tego rodzaju wsparcia serwisowego Wnioskodawca odróżnia jednak sytuacje, w której klient chce istotnie rozwinąć (zmodyfikować) wykorzystywane przez siebie dotychczas oprogramowanie. W takiej sytuacji istniejące oprogramowanie otrzymuje całkowicie nowe funkcjonalności, których program wcześniej nie posiadał. W tym wypadku powstaje nowy utwór w rozumieniu prawa autorskiego, a Wnioskodawca pisemną umową przenosi prawa autorskie do tak stworzonego programu komputerowego (czyli funkcjonalności w istniejącym programie) na klienta lub na mocy aneksu do umowy licencyjnej zwiększa opłatę licencyjną (za korzystanie z programu z nową funkcjonalnością). Dochód z takiego programu (stworzonego jako część istniejącego oprogramowania) Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną stawką, tj. w ramach ulgi IP BOX.
W praktyce Wnioskodawca oraz jego klient nie mają większego problemu w odróżnieniu zwykłej usługi wsparcia serwisowego, w ramach której dokonywane są drobne usprawnienia, od stworzenia nowego programu w oparciu o kod i funkcje innego programu i działającego w ramach tego innego programu. Wyróżnikiem jest zakres i sposób wykonania zmian, który między stronami jest łatwy do odróżnienia. Takie rozróżnienie znajduje też zastosowanie w pisemnej umowie pomiędzy stronami. W ramach wsparcia serwisowego nie powstają żadne nowe utwory - jest to tylko usługa. Natomiast w ramach tworzenia nowego programu (nowej funkcjonalności) w oparciu o już istniejący program, dochodzi do wytworzenia nowego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia lub rozwinięcia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Z uwagi na różne modele współpracy Wnioskodawcy z klientami, możliwe są dwa rozwiązania:
Wnioskodawca rozróżnia w tym zakresie dwa rodzaje swojej działalności:
Taka funkcjonalność stanowi odrębny utwór w rozumieniu prawa autorskiego. Dochody z praw do tego programu (funkcjonalności), Wnioskodawca zamierza opodatkować stawką preferencyjną, w ramach ulgi IP BOX.
Aby bardziej zobrazować zakres rozwoju programu, w ramach którego powstają nowe utwory, wskazać można na poniższe przykłady, występujące na rynku:
Przez korzystanie z „gotowych elementów, zakupionych na rynku lub stworzonych przez podwykonawców (`(...)`) stanowiących części składowe gotowego oprogramowania” Wnioskodawca rozumie istniejące utwory, które powszechnie są wykorzystywane do tworzenia oprogramowania przez programistów. W zasadzie żaden programista (poza największymi korporacjami) nie tworzy takich elementów od podstaw, a wykorzystuje już istniejące - albo w oparciu o odpłatną licencję, albo nieodpłatnie (przy programach o otwartym kodzie źródłowym, np. OpenSource).
Element twórczy Wnioskodawcy w tworzeniu oprogramowania polega na pisaniu kodu (źródłowego i wynikowego), w efekcie czego powstaje program komputerowy. Trzeba mieć jednak na uwadze, że oprogramowanie jako całość to ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Celem oprogramowania jest przetwarzanie danych w wyznaczonym przez twórcę zakresie. Nie wszystkie elementy gotowego oprogramowania są tworzone od podstaw przez programistów - w tym celu wykorzystuje się wiele gotowych elementów co jednak nie wpływa na ocenę oprogramowania (ocenianego jako pewna całość) jako utworu w rozumieniu prawa autorskiego.
Jak już wskazano, w efekcie pracy Wnioskodawcy powstaje program komputerowy, który stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytworzenie takiego programu komputerowego odbywa się w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę, opisanej wcześniej, działalności badawczo-rozwojowej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w przedstawionym stanie faktycznym, podatek od osiągniętych przez podatnika dochodów z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania albo z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z tego oprogramowania, będzie wynosił 5% podstawy opodatkowania?
Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od osiągniętych przez podatnika dochodów z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania albo z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z tego oprogramowania, będzie wynosił 5% podstawy opodatkowania.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2019 r., podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Ponadto, warunkiem preferencyjnego opodatkowania jest również prowadzenie ewidencji odpowiadającej wymogom opisanym w art. 30cb u.p.d.o.f.
Definicję działalności badawczo-rozwojowej zawiera art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem wskazane pojęcie oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym).
W ocenie Wnioskodawcy, dochody uzyskiwane przez niego z praw autorskich do tworzonych i rozwijanych przez siebie programów komputerowych spełniają wszystkie warunki niezbędne do opodatkowania w sposób określony w art. 30ca i art. 30cb u.p.d.o.f.
Przede wszystkim przedmiot praw autorskich Wnioskodawcy, czyli wytworzone przez Niego programy komputerowe, powstają w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Jest to bowiem efekt działalności twórczej Wnioskodawcy w postaci prac rozwojowych, podejmowanych w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań dopasowanych do wymagań poszczególnych klientów. Inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży natomiast po stronie Wnioskodawcy. Programy stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej stanowią oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.
Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują zdobywanie i wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnych programów zwiększających wydajność przedsiębiorstw lub zmniejszających koszty ich funkcjonowania.
Po trzecie, prace nad oprogramowaniem, mają systematyczny charakter. Są one bowiem wykonywane jako główny przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a więc w sposób zorganizowany i ciągły.
Stanowisko Wnioskodawcy w podobnego rodzaju działalności potwierdzają liczne interpretacje indywidualne wydane w bardzo podobnych sprawach.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.
Stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
W myśl art. 5a pkt 40 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem działalność badawczo-rozwojowa to działalność o charakterze twórczym podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia praw autorskich do wytwarzanego, ulepszanego i rozwijanego oprogramowania oraz z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 z późn. zm.).
Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo ww. wstrzymania biegu terminu.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili