0115-KDIT2.4011.10.2020.2.MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2020 r., uzupełnionym pismem z dnia 4 marca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego oraz łącznego opodatkowania dochodów małżonków - jest prawidłowe – w zakresie odnoszącym się do pytania 1 i 3 oraz nieprawidłowe w zakresie pytania nr 2.

UZASADNIENIE

W dniu 6 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego oraz łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Z uwagi, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 28 lutego 2020 r. znak: 0115-KDIT2.4011.10.2020.1.MM wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 4 marca 2020 r.

W ww. wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny:

W lutym 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała od mamy w darowiźnie mieszkanie o wartości 300.000 zł w udziale 50%. Drugą połowę otrzymała siostra. Wnioskodawczyni odsprzedała siostrze swoją część w dniu 9 sierpnia 2019 r. za 150.000 zł. Całość tych środków została już wydana na zakup i remont kolejnego mieszkania. Siostra zapłaciła Wnioskodawczyni w formie zaliczek do 1 sierpnia 2019 r. powyższą kwotę, tj. w dniu 20 czerwca 2019 r. – 10.000 zł w gotówce jako zaliczkę, 1 sierpnia 2019 r. – 75.000 zł przelewem na konto bankowe jako zaliczkę, 1 sierpnia 2019 r. – 65.000 zł w gotówce jako zaliczkę. Przy przekazaniu zaliczki gotówkowej każdorazowo strony spisywały dokument potwierdzający przekazanie pieniędzy, natomiast przelew został w tytule opisany jako zaliczka. W dniu 2 sierpnia 2019 r., wspólnie z mężem Wnioskodawczyni kupiła mieszkanie z rynku wtórnego o wartości 275.000 zł – z tego 125.000 zł małżonkowie zapłacili z otrzymanych od siostry Wnioskodawczyni pieniędzy, 150.000 zł z zaciągniętego na ten cel kredytu, 25.000 wydali na remont. Akt notarialny sprzedaży siostrze połowy mieszkania miał miejsce kilka dni później tj. 9 sierpnia 2019 r.

Jednocześnie z pisma uzupełniającego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem przez cały rok pozostawali w związku małżeńskim, przez cały rok istniała między nimi wspólność majątkowa, do żadnego z małżonków nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy o podatku tonażowym oraz ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Małżonkowie uzyskiwali przychody tylko i wyłącznie ze źródeł położonych na terytorium RP wyłącznie za pośrednictwem płatników zobowiązanych do sporządzenia imiennej informacji o wysokości tych dochodów, nie prowadzili działalności gospodarczej ani działów specjalnych produkcji rolnej, nie byli obowiązani doliczać do dochodów uzyskanych przez siebie dochodów małoletnich dzieci, nie obniżają dochodów o straty z lat ubiegłych oraz nie odliczają tzw. podatku minimalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy z uwagi na fakt, że formalnie akt zakupu kolejnego mieszkania w dniu 2 sierpnia 2019 r., miał miejsce przed aktem sprzedaży mieszkania otrzymanego w drodze darowizny tj. 9 sierpnia 2019 r., Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi podatkowej?
2. Które z poniższych wydatków zostaną uznane do rozliczenia ulgi podatkowej: wynagrodzenie notariusza i podatek od zakupionego mieszkania, duży sprzęt AGD (pralka, zmywarka, lodówka, płyta indukcyjna, piekarnik) o łącznej wartości 6.500 zł, meble kuchenne o wartości 5.500 zł, nowe okna, rolety zewnętrzne, materiały do wykonania wylewki, płytki, kleje, cement, fugi, panele podłogowe i podkłady, drzwi i ościeżnice, płyty karton gips, farby, wanna, umywalka, zlewozmywak, WC, baterie (prysznicowa i do umywalki), parawan nawannowy, koszt robocizny za układanie płytek, paneli, elektrykę itp., nadpłata kredytu zaciągniętego na zakup nowego mieszkania?
3. W jaki sposób Wnioskodawczyni powinna się rozliczyć za 2019 r., tj. czy może rozliczyć się na PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-37 wspólnie z mężem, jak w roku ubiegłym i dodatkowo złożyć PIT-39 za siebie, czy może oba PIT-y powinna złożyć oddzielnie?

Zdaniem Wnioskodawczyni co do zasady cała kwota otrzymana w zaliczkach z odsprzedaży jej części mieszkania została wydana na własne cele mieszkaniowe. Ponadto całkowity wydatek poniesiony na zakup i remont (remont przekroczył kwotę 25.000 zł) kolejnej nieruchomości dwukrotnie przewyższył kwotę otrzymaną ze sprzedaży podarowanej części mieszkania oraz pochłonął posiadane oszczędności. Wnioskodawczyni nie osiągnęła więc żadnego dochodu z tytułu sprzedaży. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe odbyło się przed upływem trzyletniego terminu od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie. Zatem, choć wydatek na zakup kolejnego mieszkania został poniesiony przed sporządzeniem aktu notarialnego sprzedaży udziałów w lokalu mieszkalnym (które Wnioskodawczyni nabyła w darowiźnie od matki), to zostały spełnione warunki określone w ustawie. W ocenie Wnioskodawczyni spełnia więc warunki konieczne, aby środki ze sprzedaży mogły zostać zwolnione od opodatkowania, bowiem pomimo, że nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło przed dniem przeniesienia prawa własności poprzedniego lokalu mieszkalnego, to wydatki na jego nabycie zostały poniesione po uzyskaniu przychodu ze zbycia przedmiotowego mieszkania. Oprócz zapłaty na rzecz sprzedających w kwocie 275.000 zł na zakup i remont mieszkania poniesione zostały poniższe koszty. Wydatkowanie związane z remontem rozpoczęło się od września 2019 r.

W ocenie Wnioskodawczyni wszystkie wskazane w zapytaniu nr 2 wydatki powinny zostać uwzględnione do zwolnienia. Wnioskodawczyni wskazała tam jedynie większe wydatki na materiały oraz wyposażenie zakupionego mieszkania, których poniesienie było niezbędne i które pozostaną na stałe w mieszkaniu lub przynależą do niego w sposób ścisły jak np. nadpłata kredytu zaciągniętego na jego zakup.

Ponadto w ocenie Wnioskodawczyni rozliczenie z osiągniętych dochodów z pracy wspólnie z mężem na PIT-37 i złożenie PIT-39 indywidualnie powinno być możliwe. Wnioskodawczyni uważa bowiem, że są to dwie odrębne sprawy i złożenie zeznania PIT-39 indywidualnie nie powinno wykluczać możliwości wspólnego złożenia zeznania PIT-37.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe – w zakresie odnoszącym się do pytania nr 1 i 3 oraz nieprawidłowe w zakresie pytania nr 2.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. u. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego w lutym 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała od mamy w darowiźnie mieszkanie o wartości 300.000 zł w udziale 50%. Drugą połowę otrzymała siostra. Wnioskodawczyni odsprzedała siostrze swoją część w dniu 9 sierpnia 2019 r. za 150.000 zł. Całość tych środków została już wydana na zakup i remont kolejnego mieszkania. Siostra zapłaciła Wnioskodawczyni w formie zaliczek do 1 sierpnia 2019 r. powyższą kwotę, tj. w dniu 20 czerwca 2019 r. – 10.000 zł w gotówce jako zaliczkę, 1 sierpnia 2019 r. – 75.000 zł przelewem na konto bankowe jako zaliczkę, 1 sierpnia 2019 r. – 65.000 zł w gotówce jako zaliczkę. Przy przekazaniu zaliczki gotówkowej każdorazowo strony spisywały dokument potwierdzający przekazanie pieniędzy, natomiast przelew został w tytule opisany jako zaliczka. W dniu 2 sierpnia 2019 r., wspólnie z mężem Wnioskodawczyni kupiła mieszkanie z rynku wtórnego o wartości 275.000 zł – z tego 125.000 zł małżonkowie zapłacili z otrzymanych od siostry Wnioskodawczyni pieniędzy, 150.000 zł z zaciągniętego na ten cel kredytu, 25.000 zł wydali na remont. Akt notarialny sprzedaży siostrze połowy mieszkania miał miejsce kilka dni później tj. 9 sierpnia 2019 r.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że sprzedaż siostrze udziałów w lokalu mieszkalnym, które Wnioskodawczyni nabyła w darowiźnie od matki w lutym 2014 r. – została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych udziałów, a zatem stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a – c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a – c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Przepis ten w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. - stanowi, że wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl natomiast art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

• wydatki poniesione na:
  1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
  2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
  3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
  4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
  5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
• wydatki poniesione na:
  1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
  2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
  3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało (art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy).

Ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych ze zbycia nieruchomości – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż okolicznością decydującą o możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z powołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych - począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie - na własne cele mieszkaniowe, które zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy obejmują m. in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość oraz nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, a także spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika (na ww. nabycie) przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia.

W określonych jednak przypadkach przedmiotowym zwolnieniem mogą być objęte również przychody uzyskane na poczet ceny sprzedaży (zadatek, przedpłata, zaliczka) i wydatkowane na nabycie prawa do lokalu przed zawarciem definitywnej umowy sprzedaży, jeżeli ich otrzymanie przez sprzedawcę zostało udokumentowane w sposób przyjęty w obrocie cywilnoprawnym. Sprzedaż w rozumieniu umowy cywilnoprawnej ma charakter umowy wzajemnej, do której odnosi się wyrażona w art. 488 ust. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilnego (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) zasada jednoczesnego wykonania świadczeń. Z ww. przepisu wynika, że świadczenia będące przedmiotem zobowiązań z umów wzajemnych (świadczenia wzajemne) powinny być spełnione jednocześnie, chyba że z umowy, z ustawy albo z orzeczenia sądu lub decyzji innego właściwego organu wynika, iż jedna ze stron obowiązana jest do wcześniejszego świadczenia. Zatem przepis ten przewiduje również wyjątki, z których najważniejsze znaczenie ma umowa pomiędzy stronami. Jednocześnie wskazać należy, że w myśl art. 3531 Kodeksu cywilnego strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z ww. przepisu wynika zatem, że strony mogą ustalić, że przed zawarciem definitywnej umowy sprzedaży kupujący może zapłacić część lub całość ceny.

Skoro zatem Wnioskodawczyni w dniu 9 sierpnia 2019 r. sprzedała udziały w lokalu mieszkalnym, zaś cenę 150.000 zł należną z ww. sprzedaży uzyskała w formie zaliczek w dniach 20 czerwca 2019 r. i 1 sierpnia 2019 r., to uznać należy, że wydatkując kwotę 125.000 zł otrzymaną z ww. zaliczek na nabycie w dniu 2 sierpnia 2019 r. kolejnego mieszkania nabyła prawo do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki na nabycie kolejnego mieszkania zostały bowiem poniesione po uzyskaniu przychodu ze zbycia udziałów w poprzednim lokalu mieszkalnym.

Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego - w przedstawionym stanie faktycznym – bez znaczenia pozostaje fakt, że akt zakupu kolejnego mieszkania w dniu 2 sierpnia 2019 r., miał miejsce przed dniem sporządzenia umowy sprzedaży (w formie aktu notarialnego) udziałów w mieszkaniu otrzymanych w drodze darowizny tj. 9 sierpnia 2019 r.

Do ww. zwolnienia uprawniają również wydatki - które zostały poniesione z kwoty uzyskanej ze sprzedaży udziałów w lokalu mieszkalnym - na opłacenie wynagrodzenia notariusza (taksy notarialnej) oraz podatku w związku z zakupem w dniu 2 sierpnia 2019 r. przez Wnioskodawczynię i jej małżonka lokalu mieszkalnego oraz wydatki na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup przez małżonków ww. lokalu, jeżeli kredyt ten został zaciągnięty przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, tj. przed dniem 9 sierpnia 2019 r.

Odnosząc się natomiast do pozostałych wydatków wyjaśnić należy, że wśród wydatków na własne cele mieszkaniowe w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały wydatki poniesione na remont własnego lokalu mieszkalnego.

Przez „własny” lokal mieszkalny rozumie się zarówno lokal mieszkalny, do którego przysługuje podatnikowi prawo własności (tj. nieruchomość lokalową), jak również lokal mieszkalny do którego przysługuje podatnikowi spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Ponadto od 1 stycznia 2019 r. przez własny lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

Zauważyć również należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje „remontu”. Dla wyjaśnienia tego pojęcia, należy odnieść się do jego znaczenia funkcjonującego w języku powszechnym. I tak, „remont” to „doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności; naprawa, odnawianie (czegoś)”. Synonimami tego pojęcia są m.in. „naprawa, przebudowa, odrestaurowanie, modernizacja”.

Pojęcie remontu zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane jako „wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym”. Niemniej jednak, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odwołuje się do tego przepisu. Tym samym, definicja „remontu” funkcjonująca na gruncie Prawa budowlanego nie może być wprost przenoszona na grunt omawianej ustawy podatkowej. Może być natomiast uwzględniona jako jeden z elementów służących ustaleniu znaczenia pojęcia „remontu” dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Za „remont” lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy więc uznać prace dotyczące tego lokalu służące utrzymaniu lokalu we właściwym stanie, doprowadzeniu go do pożądanej zdolności użytkowej, modernizacji jego elementów składowych. „Remontem” w rozumieniu omawianego przepisu jest również tzw. wykończenie lokalu mieszkalnego, a więc prace służące doprowadzeniu do zdolności użytkowej nowo wybudowanego lokalu. W każdym przypadku remont dotyczy „materii” lokalu mieszkalnego, a więc jego ścian, podłóg, sufitu, okien, drzwi, wyposażenia technicznego takiego jak instalacje: wodna, kanalizacyjna, elektryczna, grzewcza, gazowa bądź innych elementów trwale połączonych konstrukcyjnie z elementami budowlanymi lokalu.

Wobec powyższego, należy uznać, że wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na zakup: nowych okien, rolet zewnętrznych, materiałów do wykonania wylewki, płytek, klejów, cementu, fug, paneli podłogowych i podkładów, drzwi i ościeżnic, płyt kartonowo gipsowych, farb, wanny, umywalki, zlewozmywaka, WC, baterii (prysznicowej i do umywalki), parawanu nawannowego oraz wydatki na koszty robocizny związanej z układaniem płytek, paneli, elektryki uprawniają do zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za wydatki uprawniające do zwolnienia przedmiotowego należy również uznać zakup sprzętów w postaci: płyty indukcyjnej i piekarnika.

Natomiast – wbrew stanowisku Wnioskodawczyni - wydatków poniesionych na zakup: pralki, zmywarki i lodówki nie sposób zakwalifikować do wydatków na remont lokalu mieszkalnego, są to bowiem wydatki na wyposażenie tego lokalu. Wobec powyższego wydatki poniesione na te cele nie mieszczą się w katalogu wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem nie należy uwzględniać ich dla potrzeb ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania.

Również zakup mebli kuchennych, jeżeli nie są trwale połączone z elementami konstrukcyjnymi lokalu (ścianami, sufitem , podłogą) nie uprawnia do przedmiotowego zwolnienia.

Reasumując; do zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawniają wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię i jej małżonka na opłacenie części ceny zakupu lokalu mieszkalnego (a pozyskane z zapłaconych zaliczek z tytułu sprzedaży udziałów w lokalu mieszkalnym, które Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny od matki), spłatę kredytu udzielonego na zakup ww. lokalu mieszkalnego (w sytuacji, gdy kredyt ten został zaciągnięty przed dniem uzyskania przychodu z ww. sprzedaży), wydatki na zakup: nowych okien, rolet zewnętrznych, materiałów do wykonania wylewki, płytek, klejów, cementu, fug, paneli podłogowych i podkładów, drzwi i ościeżnic, płyt kartonowo gipsowych, farb, wanny, umywalki, zlewozmywaka, WC, baterii (prysznicowej i do umywalki), parawanu nawannowego, robocizny związanej z układaniem płytek, paneli, elektryki oraz wydatki na zakup sprzętów w postaci: płyty indukcyjnej i piekarnika.

Powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi ww. wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w osiągniętym z odpłatnego zbycia przychodzie (art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy).

Natomiast wydatki poniesione na zakup: mebli kuchennych (niestanowiących trwałej zabudowy), pralki, zmywarki i lodówki nie sposób zakwalifikować do wydatków na remont lokalu mieszkalnego.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

W związku ze sprzedażą udziałów w lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni jest zatem zobowiązana do złożenia zeznania podatkowego, o którym mowa w powyżej zacytowanym przepisie (na druku PIT-39).

Odnosząc się natomiast do możliwości wspólnego opodatkowania dochodów uzyskanych w 2019 r. przez Wnioskodawczynię i jej małżonka wskazać należy, że stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Natomiast w myśl art. 6 ust. 2 ww. ustawy, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26, art. 26e i art. 26h; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Z art. 6 ust. 8 tej ustawy wynika natomiast, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Złożenie indywidualnego zeznania w związku z odpłatnym zbyciem lokalu mieszkalnego – zgodnie z obowiązującymi przepisami – nie pozbawia zatem podatnika prawa do wspólnego rozliczenia z małżonkiem uzyskanych w danym roku dochodów.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni i jej małżonek w 2019 r. uzyskiwali przychody - tylko i wyłącznie ze źródeł położonych na terytorium RP - wyłącznie za pośrednictwem płatników zobowiązanych do sporządzenia imiennej informacji o wysokości tych dochodów i nie zachodzą przesłanki określone w art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Wnioskodawczyni ma prawo do rozliczenia swoich dochodów wspólnie z małżonkiem (na druku PIT-37).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe – w zakresie odnoszącym się do pytania nr 1 i nr 3 oraz nieprawidłowe w zakresie pytania nr 2.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego opisanego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.