Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wytwarzanie oprogramowania. W ramach tej działalności tworzy programy komputerowe, które następnie przenosi na zleceniodawcę (Klienta) wraz z prawami autorskimi. Prowadzi odrębną ewidencję kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca spełnia warunki do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 30ca ustawy o PIT w odniesieniu do dochodów uzyskanych z przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych wytworzonych w ramach jego działalności badawczo-rozwojowej. Organ potwierdził, że Wnioskodawca prawidłowo rozliczy dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach współpracy z Klientem, stosując 5% stawkę podatku dochodowego.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2020 r., uzupełnionym pismem w dniu 17 lutego 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem w dniu 17 lutego 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca od 2 stycznia 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z).
Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. la ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)") i rozlicza podatek dochodowy na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów w formie liniowej, zgodnie z art. 30c ustawy o PIT.
Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy od 2 stycznia 2019 r. do dnia 30 września 2019 r. z X sp. z o.o. , spółka komandytowa z siedzibą w W., od 1 października 2019 r. (umowa na czas nieokreślony) z Z spółka komandytowa z siedzibą w W., (dalej: "Klient"), jako członek zespołu programistów współpracujących z Klientem zobowiązany jest do tworzenia programów komputerowych w technologii JAVA i pokrewnych, udoskonalania funkcjonalności (w tym: optymalizacji, zapewnienia najwyższego standardu bezpieczeństwa), tworzenia architektury rozwiązań informatycznych, nadzoru nad wdrożeniami rozwiązań informatycznych, wykorzystując przy tym dostępną wiedzę z informatyki, algorytmiki i matematyki. Tworzenie programów komputerowych (utworów) to inaczej zapisywanie przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania w ramach prac rozwojowych, o których mowa w treści regulacji art. 5a pkt 40 ustawy o PIT.
Utwory Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.
Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie utworów ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z postanowieniami umowy z Klientem Wnioskodawca działa jako niezależny wykonawca. Umowa zastrzega, że na jej podstawie Wnioskodawcy nie przysługują żadne uprawnienia czy zobowiązania właściwe dla pracownika, charakterystyczne dla umowy o pracę. Wnioskodawca w zakresie realizacji wskazanych umów działa na własne ryzyko.
Prace rozwojowe wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach wskazanej umowy z Klientem są działalnością obejmującą tworzenie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie ma na celu rozszerzanie funkcjonalności i schematów zastosowań. Ze względu na specyfikę odbiorcy (sektor bankowy) projektowanie, tworzenie i rozwijanie odbywa się z wykorzystaniem nowych i innowacyjnych technologii.
Programy wymagają opracowania rozwiązań będących w stanie zapewnić szybkie przetwarzanie dużych wolumenów danych z najwyższą dbałością o bezpieczeństwo. Efektem prac jest każdorazowo nowy program komputerowy oparty o nowe lub ulepszone, bardziej wydajne od istniejących algorytmy. Wśród przykładowych można wyróżnić prace nad: tworzeniem nowych funkcjonalności automatycznej i kompleksowej analizy wniosków składanych przez klientów banku, ulepszeniem programu do automatycznego zarządzania danymi nieaktywnych klientów banku lub zaawansowanym programem do analizy i kontroli ruchu sieciowego pomiędzy elementami systemu bankowego.
Za wykonane usługi w ramach umowy Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie ustalone jako iloczyn sumy przeznaczonych na wykonanie zlecenia godzin i stawki za godzinę. Faktury za wykonane prace zgodnie z umową Wnioskodawca wystawia w cyklach miesięcznych. Wnioskodawca za otrzymane wynagrodzenie przenosi prawa autorskie majątkowe do stworzonych utworów (programów komputerowych) podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych z chwilą przyjęcia przez Klienta lub osobę działającą w jego imieniu utworu stworzonego przez Wnioskodawcę. Utwory stają się własnością Klienta bez ograniczeń czasowych oraz terytorialnych oraz bez składania dodatkowych oświadczeń woli. Wraz z majątkowymi prawami autorskimi Wnioskodawca przenosi na Klienta również prawo do wyłącznego wykonywania praw zależnych.
Wnioskodawca zobowiązany jest każdorazowo do przekazania Klientowi kodów źródłowych programów komputerowych, raportów z prac badawczo-rozwojowych i projektów nowych funkcjonalności wykonanych w ramach umowy. Wnioskodawca przenosi na Klienta w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do stworzonych programów komputerowych co oznacza, że Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT.
Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów oraz odrębną ewidencję kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT.
W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca zamierza skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania w zakresie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego. Wnioskodawca w zeznaniu rocznym za rok 2019 rozliczy dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej powyżej współpracy z Klientem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.
Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że wskazana we wniosku odrębna ewidencja kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT prowadzona jest na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. od 2 stycznia 2019 r. Ewidencja wyodrębnia prawo własności intelektualnej i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodu i dochodu/straty przypadającej na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne i analityczne jako członek zespołu programistów w ramach realizacji projektu na rzecz Odbiorcy Klienta (zgodnie z nomenklaturą zastosowaną we wniosku, Klientem jest np. spółka Z). W efekcie realizacji przedmiotu umowy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie już istniejące, które nie jest jego własnością; prace wykonywane są dla podmiotu będącego jego właścicielem. Klient zleca Wnioskodawcy prace, których efektem są utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi na Klienta autorskie prawa majątkowe do stworzonych i przekazanych mu utworów. Wnioskodawca po przyjęciu przez Klienta lub osobę działającą w jego imieniu stworzonego przez siebie utworu, który staje się własnością Klienta otrzymuje od niego wynagrodzenie za wykonane zadania i w kwotę tego wynagrodzenia wkalkulowane jest wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego, wyodrębnione następnie w opisanej ewidencji, które w efekcie Wnioskodawca ma zamiar opodatkować preferencyjną stawką.
Zgodnie z postanowieniami umowy z Klientem Wnioskodawca samodzielnie ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w szczególności ponosi odpowiedzialność za należyte wykonanie zobowiązań objętych umową zarówno względem Klienta, jak i względem Odbiorców Klienta w interesie, i na rzecz których zobowiązanie to wykonuje. Czynności objęte umową wskazaną we wniosku wykonywane są przez Wnioskodawcę w jego miejscu prowadzenia działalności, w siedzibie Klienta lub też Odbiorcy Klienta, chyba że zamówienie wskazuje na inne miejsce lub miejsca, w których obecność Wnioskodawcy będzie niezbędna do prawidłowego wykonania usług. Wnioskodawca sam ustala tempo prac, mając założenia brzegowe wynikające z zamówienia i zobowiązuje się do wykonania usług w takim czasie, jaki będzie niezbędny dla prawidłowego i terminowego ich wykonania. Wnioskodawca samodzielnie ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością , w szczególności ponosi odpowiedzialność za należyte wykonanie zobowiązań objętych umową z Klientem. Wnioskodawcy nie przysługuje wynagrodzenie za okresy niewykonywania lub nienależytego wykonywania usług, także nie zawinionego przez Wnioskodawcę (jak np. choroba, zdarzenie losowe, konieczność wypoczynku). Wnioskodawca samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi własne należne rozliczenia z ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych), Urzędem Skarbowym i innymi urzędami ponosząc z tego tytułu pełną odpowiedzialność.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie mógł w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2019 zastosować preferencyjną 5% stawkę, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT w stosunku do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (programu komputerowego) uzyskanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, opisanych powyżej?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Jak stanowi art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Powyższe przepisy wskazują, że kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki: zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej; należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT; podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
Definicja działalności badawczo-rozwojowej wskazana jest w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Jak stanowi powyższy przepis działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Pojęcia badań naukowych i prac rozwojowych zostały zdefiniowane w art. 5a pkt 39 oraz pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą: badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; badania aplikacyjne rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Stosownie do treści art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, sformułowanie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli: działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Kryteria dla uznania danej działalności za działalność badawczo-rozwojową to: twórczość, systematyczność oraz zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Systematyczność to prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Rezultatem działalności badawczo-rozwojowej jest zdobycie nowej wiedzy i umiejętności (badania naukowe) lub wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności (badania rozwojowe) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).
W ocenie Wnioskodawcy, prowadzona przez Niego działalność spełnia wszystkie powyższe kryteria pozwalające uznać ją za działalność badawczo-rozwojową. Powołane wcześniej przepisy stanowią, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi być przez podatnika wytworzone, rozwinięte lub ulepszone. Wnioskodawca spełnia powyższy warunek, gdyż osobiście tworzy oprogramowanie komputerowe. Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego (art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. wskazano, że "zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego". Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego".
W ocenie Wnioskodawcy, wytwór jego pracy spełnia kryteria pozwalające uznać go za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, tj. autorskie prawo do programu komputerowego. Rezultat pracy Wnioskodawcy podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca po stworzeniu koncepcji sprzedaje wytwór swojej pracy i przenosi na klienta prawa autorskie w ramach zawartej umowy o współpracy. Wnioskodawca prowadzi dodatkową ewidencję, w której wyodrębnia każde wytworzone kwalifikowane prawo własności intelektualnej zgodnie z dyspozycją art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT.
W ocenie Wnioskodawcy, spełnia on kryteria określone w art. 30ca ust. 1-2 i 7 ustawy o PIT dające możliwość skorzystania z 5% stawki podatku, tj.:
Mając na uwadze przedstawione powyżej okoliczności faktyczne, Wnioskodawca ma prawo do opodatkowania osiąganych dochodów 5% stawką podatku, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego – autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5% dokonując rozliczenia podatkowego za rok 2019.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Y za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili