0113-KDIPT2-1.4011.71.2020.2.KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2020 r. (data wpływu 17 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX) (pytania Nr 1-3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 24 lutego 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.71.2020.1.KO, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 24 lutego 2020 r. (data doręczenia 24 lutego 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia …). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek za pośrednictwem poczty pismem z dnia 1 marca 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) i rozlicza się w formie podatku liniowego na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca od 7 stycznia 2019 r. związany jest umową współpracy z `(...)`. S.A., na podstawie której świadczy usługi informatyczne obejmujące m.in. projektowanie, wykonywanie, wdrażanie, utrzymywanie, dokumentowanie, testowanie oraz rozwijanie systemów informatycznych. W ramach umowy Wnioskodawca z chwilą wykonania usługi przenosi na usługodawcę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych w czasie współpracy utworów (programów komputerowych), za co otrzymuje wynagrodzenie. Przeniesienie praw autorskich obejmuje w szczególności kody źródłowe do wytworzonego oprogramowania. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych uwzględnione jest w wynagrodzeniu za świadczenie usług. W ramach tej współpracy Wnioskodawca należy do zespołu programistów, którzy pracują nad oprogramowaniem dotyczącym integracji drzwi automatycznych poprzez moduł sieciowy z serwerami bazodanowymi. Zebrane dzięki opracowywanemu oprogramowaniu dane służą między innymi do planowania wizyt serwisowych, sprawdzania aktualnego stanu drzwi lub ich zdalnej konfiguracji. Oprogramowanie będzie używało zebrane dane również do przewidywania czasu i miejsca możliwej przyszłej awarii drzwi i podejmowało działania zapobiegawcze, przykładowo będzie zlecało wysłanie serwisanta do wymiany elementu drzwi, zanim on ulegnie całkowitemu uszkodzeniu. Opisana funkcjonalność zakłada wprowadzenie do oprogramowania sztucznej inteligencji jako elementu decyzyjnego. Serwisant po przybyciu na miejsce awarii będzie miał możliwość skonfigurowania parametrów działania drzwi przez aplikację mobilną, która będzie łączyła się za pomocą Bluetooth. Cały proces wymiany danych między aplikacją a drzwiami jest oparty na nowatorskim protokole wymiany danych. Wnioskodawca jako członek zespołu programistów zajmuje się tworzeniem kodu oprogramowania. Współtworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest innowacyjne, bowiem według wiedzy Wnioskodawcy podobne systemy nie istnieją jeszcze na rynku, nie zostały jeszcze przez nikogo stworzone. Na marginesie wskazać należy, że określenie „oprogramowanie” powszechnie używane jest zamiennie z takimi określeniami jak „aplikacja” i „program komputerowy”, są to bowiem synonimy. Aplikacja, oprogramowanie i program komputerowy pod względem budowy właściwie niczym się nie różnią, a określenie program komputerowy podkreśla jedynie ich rynkowy charakter. Wnioskodawca podczas wykonywania zleconych Mu czynności nie podlega kierownictwu ze strony usługodawcy lub jakiejkolwiek wyznaczonej przez nich osoby. Wnioskodawca samodzielnie organizuje formę świadczenia swoich usług, usługodawca nie ingeruje w organizację czasu pracy Wnioskodawcy. Wnioskodawca samodzielnie decyduje o godzinach pracy świadczenia swoich usług, a także o miejscu ich wykonywania. Za zgodą usługodawcy Wnioskodawca może świadczyć usługi za pomocą osób trzecich, za których działania, jak i zaniechania odpowiada jak za własne. Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność w stosunku do usługodawcy tytułem ewentualnie wyrządzonej mu szkody. Wnioskodawca oświadcza, że wytworzenie wyżej opisanego oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza ma charakter badawczo-rozwojowy, ponieważ Wnioskodawca opracowuje nowe i ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już występujących, co zostało opisane obszernie powyżej. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace rozwojowe zwiększają zasoby wiedzy oraz wykorzystują zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprogramowanie wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej o charakterze badawczo-rozwojowym jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, która posiada cechy oryginalności i innowacyjności. Wytwarzanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny i ciągły. Podczas świadczenia usług w ramach wyżej opisanego kontraktu, Wnioskodawca wykorzystuje zdobytą dotychczas wiedzę w danej dziedzinie oraz w sposób ciągły zwiększa wiedzę, którą potencjalnie może wykorzystać w przyszłości. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jak wynika z kontraktu łączącego Wnioskodawcę ze `(...)`.. S.A., Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie na usługodawcę autorskich praw majątkowych do utworów, które zostały przez Niego wytworzone w trakcie realizacji umowy. Wnioskodawca obowiązany jest również do wydania kodów źródłowych wytwarzanego oprogramowania. Kody źródłowe, które pisze Wnioskodawca, powstają w istocie po raz pierwszy, Wnioskodawca nie wykorzystuje gotowych rozwiązań.

Wnioskodawca oświadcza, że prowadzi odrębną ewidencję dla celów IP BOX, zawierającą wszystkie elementy, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT. Ewidencja prowadzona jest w formie arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej w danym roku podatkowym, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Wnioskodawca w związku z prowadzoną bezpośrednio działalnością gospodarczą o charakterze badawczo-rozwojowym ponosi następujące koszty: zakup komputera oraz tabletu, koszty związane z eksploatacją i amortyzacją pojazdu. Sprzęt komputerowy oraz tablet są niezbędne Wnioskodawcy do świadczenia usług programistycznych na rzecz `(...)`.. S.A. Wnioskodawca korzysta z pojazdu celem dojazdu do miejsca świadczenia usług. Zarówno sprzęt komputerowy, tablet, jak i pojazd są Wnioskodawcy niezbędne do realizacji usług programistycznych w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy o współpracy ze `(...)`.. S.A. Wnioskodawca poza usługami na rzecz `(...)`.. S. A. nie świadczy aktualnie żadnych innych usług w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Wnioskodawca zatem osiąga jedynie przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami tzw. ulgi IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania w stosunku do dochodu uzyskiwanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca Minister Finansów, który w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wskazał, że „podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Ze względu bowiem na (`(...)`) dynamikę ewolucji budowy i funkcjonowania programów komputerowych oraz brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią najbardziej adekwatnej instytucji prawnej zapewnianiającej ochronę prawnopodatkową dla podatnika”.

Opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca planuje również w przyszłości świadczenie podobnych usług programistycznych na rzecz innych kontrahentów oraz świadczenie usług programistycznych na rzecz `(...)`. S.A. na podstawie obowiązującej między stronami umowy, jednak w zakresie współtworzenia innego niż wyżej opisane oprogramowania. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w przyszłości na rzecz innych usługodawców będą spełniały te same warunki, co usługi w wyżej opisanym stanie faktycznym. Wnioskodawca zamierza kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej oraz wytwarzać lub współtworzyć kwalifikowane prawa IP w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Kwalifikowane prawa IP, które Wnioskodawca zamierza wytwarzać lub współtworzyć będą utworami w postaci programów komputerowych lub fragmentów programów komputerowych, objętych ochroną na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca będzie także uzyskiwać dochody z kwalifikowanych praw IP w postaci programów komputerowych przez przeniesienie wynagrodzenia na przyszłego kontrahenta autorskich praw majątkowych do utworów, które zostaną przez Niego wytworzone w trakcie realizacji umowy. Wnioskodawca będzie także kontynuował prowadzenie ewidencji dla celów IP Box.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 1 marca 2020 r. Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego wskazując, że prowadzi działalność gospodarczą w obszarze IT od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, czyli od dnia 1 marca 2018 r. Całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzony i ulepszany jest program komputerowy. Wnioskodawca należy do zespołu programistów, w ramach którego wspólnie wytwarzają oprogramowanie jako całość. Należy wskazać, że współtworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest na tyle rozbudowane i czasochłonne, że powierzono jego wytworzenie kilku osobom. Każda z osób należących do zespołu programistów, w tym Wnioskodawca, jest odpowiedzialna za wytworzenie poszczególnej części oprogramowania. Każda z części oprogramowania stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z uwagi na stworzenie nowego algorytmu oraz nowych kodów źródłowych dla danego fragmentu oprogramowania. Oprogramowanie jest współtworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn.zm.). W związku z współtworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytworzonej przez siebie części oprogramowania, która stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawcy są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku, działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Dodatkowo należy wskazać, że nawet rozwój (ulepszenie) już istniejącego oprogramowania przez dodanie nowych funkcjonalności skutkuje w istocie powstaniem nowego fragmentu tego oprogramowania, który stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody źródłowe, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, tj. odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na rzecz usługodawcy za wynagrodzeniem. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochód został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca nie jest ani właścicielem, ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania, ani jego użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej. Ulepszanie jest dokonywane w ramach umowy współpracy z usługodawcą na zlecenie podmiotu, któremu przysługuje autorskie prawo majątkowe do oprogramowania. Zgodnie z umową, którą Wnioskodawca podpisał ze swoim usługodawcą, Wnioskodawca przenosi na swojego usługodawcę wszystkie majątkowe prawa autorskie do utworów powstałych w związku z wykonywaniem umowy. W ramach realizowania umowy o współpracy Wnioskodawca modyfikuje/ulepsza kody, algorytmy w językach oprogramowania, m.in. na podstawie błędów wykrytych i opisanych przez testerów oprogramowania, bądź przez dodanie do oprogramowania nowych funkcjonalności. W wyniku ulepszania/rozwinięcia oprogramowania Wnioskodawca tworzy nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca nie jest ani właścicielem, ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania, ani jego użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej. Ulepszanie jest dokonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy współpracy z usługodawcą na zlecenie podmiotu, któremu przysługuje autorskie prawo majątkowe do oprogramowania. W wyniku ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z ulepszeniem lub rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję dla celów IP BOX od lutego 2019 r. Odrębna ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych od miesiąca lutego 2019 r., w którym to miesiącu Wnioskodawca osiągnął pierwszy dochód, w stosunku do którego Wnioskodawca chce zastosować ww. preferencyjną stawkę. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz za wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności. Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wydatki wymienione w pytaniu Nr 3 wiążą się bezpośrednio z wytworzeniem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zakup sprzętu komputerowego oraz tabletu był niezbędny w celu wytworzenia oraz późniejszego przeprowadzenia testów opisanego we wniosku oprogramowania na ww. urządzeniach w celu sprawdzenia poprawności jego działania i ewentualnego poprawienia błędów lub funkcjonalności. Koszty związane z eksploatacją pojazdu również związane są bezpośrednio z wytworzeniem i ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z uwagi na konieczność dojazdów do siedziby kontrahenta Wnioskodawcy, gdy zaistnieje taka potrzeba. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku, do wytworzenia, ulepszenia, czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania.

W odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 marca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że planuje w przyszłości świadczenie podobnych usług programistycznych na rzecz innych kontrahentów w Polsce.

W związku z współtworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca planuje osiągać dochód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytworzonej przez siebie części oprogramowania, która stanowić będzie odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będą dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku gdy Wnioskodawca będzie ulepszać (rozwijać) oprogramowanie komputerowe, Wnioskodawca będzie działać na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Jednakże należy wskazać, że nawet rozwój (ulepszenie) już istniejącego oprogramowania przez dodanie nowych funkcjonalności skutkuje w istocie powstaniem nowego fragmentu tego oprogramowania, który stanowić będzie odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania będą tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstanie nowe prawo własności intelektualnej, tj. powstanie odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy będą przysługiwać prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca będzie przenosić całość autorskich praw majątkowych na rzecz usługodawcy. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca będzie osiągać dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca nie będzie ani właścicielem, ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania, ani jego użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej. Ulepszanie będzie dokonywane w ramach umowy współpracy z usługodawcą na zlecenie podmiotu, któremu przysługuje autorskie prawo majątkowe do oprogramowania. W ramach realizacji umowy o współpracy Wnioskodawca będzie modyfikować/ulepszać kody, algorytmy w językach oprogramowania, m.in. na podstawie błędów wykrytych i opisanych przez testerów oprogramowania. W wyniku ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania będą tworzone nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania i powstanie nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy będą przysługiwać prawa autorskie do ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania, które będą podlegać ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z ulepszeniem lub rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca będzie osiągać dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz za wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności. Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku będzie ponosić ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Pytania do stanu faktycznego:

1. Czy prawo autorskie do oprogramowania współtworzonego przez Wnioskodawcę jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% w stosunku do dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do współtworzonego przez Niego oprogramowania?
3. Czy wydatki na komputer, tablet oraz wydatki związane z eksploatacją samochodu, można uznać za koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 lit. a) ustawy o PIT?

Pytanie dotyczące zdarzenia przyszłego ostatecznie sformułowano w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy świadcząc podobne usługi programistyczne na rzecz innych usługodawców w przyszłości lub świadcząc usługi programistyczne na rzecz `(...)`.. S.A. na podstawie obowiązującej między stronami umowy, jednak w zakresie współtworzenia innego oprogramowania, Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% w stosunku do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych lub ich fragmentów?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytań Nr 1 – 3 dotyczących stanu faktycznego. Pytanie Nr 4 odnoszące się do zdarzenia przyszłego będzie przedmiotem odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1 i 2

Prawo autorskie do oprogramowania współtworzonego przez Wnioskodawcę jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT i Wnioskodawca może zastosować stawkę podatku w wysokości 5% w stosunku do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do współtworzonego przez Niego oprogramowania. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Przesłanką do skorzystania z tzw. ulgi IP BOX jest okoliczność, by przedsiębiorca w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio wytworzył, rozwinął lub ulepszył kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza, obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Jak już wcześniej wskazano, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza jest działalnością o charakterze badawczo-rozwojowym, bowiem Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykonuje prace rozwojowe o charakterze twórczym i systematycznym, polegające na opracowywaniu nowych i ulepszonych aplikacji przy wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do nowych zastosowań. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę w formie świadczenia usług programistycznych na rzecz kontrahenta należy uznać za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Oprogramowanie współtworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej o charakterze badawczo-rozwojowym jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, które posiadają cechy oryginalności i innowacyjności. W konsekwencji, współtworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór w postaci programu komputerowego, podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wskazać także należy, że zarówno kompletny, ukończony program komputerowy, jak i fragment (element) programu komputerowego mogą posiadać cechy utworu w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku programów komputerowych ochroną autorską objęta jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Jak wynika z objaśnień Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r.; pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność. W związku z powyższym, współtworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W przypadku Wnioskodawcy, wynikiem Jego pracy jest kod źródłowy programu komputerowego. W umowie łączącej Wnioskodawcę z `(...)`.. S.A. efekty pracy Wnioskodawcy określane są wprost jako utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a przysługujące prawa autorskie do wytworzonych przez siebie programów komputerowych Wnioskodawca zobowiązany jest przenieść na usługodawcę w najszerszym prawnie dopuszczalnym zakresie. W zamian za wytworzenie programów komputerowych i przeniesienie autorskich praw majątkowych do tych programów Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca prowadzi także odrębną ewidencję dla celów IP BOX w formie arkusza kalkulacyjnego. W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki. Wersja elektroniczna powinna zostać zarchiwizowana, natomiast konstrukcja arkusza kalkulacyjnego powinna umożliwiać uzyskanie danych w okresie późniejszym według stanu na koniec poszczególnych miesięcy kalendarzowych. Wnioskodawca prowadzi ewidencję w ten sposób, by móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione przez Niego wydatki na komputer, tablet niezbędny do pracy oraz wydatki związane z eksploatacją samochodu, można uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki są niezbędne do realizacji usług programistycznych na mocy umowy współpracy ze `(...)`. S.A., mają one zatem bezpośredni związek z prowadzoną przez Niego działalnością badawczo-rozwojową. Komputer oraz tablet są Wnioskodawcy niezbędne do współtworzenia oprogramowania. Koszty związane z eksploatacją pojazdu także pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, ponieważ Wnioskodawca korzysta z pojazdu, celem dojazdów do miejsca świadczenia usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że „proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.”

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019, poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a + b) x 1,3] / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP BOX jest posiadanie licencji do skorzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% od kwalifikowanych dochodów ze sprzedaży autorskiego oprogramowania tworzonego oraz rozwijanego/ulepszanego przez Wnioskodawcę (którego jak wynika z wniosku, Wnioskodawca jest właścicielem).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca jako członek zespołu programistów tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;
2. Wnioskodawca współtworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. Współtworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych; również w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie, powstaje nowe prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie na podstawie tej regulacji,
4. Całość praw własności intelektualnej do współtworzonego i rozwijanego oprogramowania przekazywana jest odpłatnie przez Wnioskodawcę na rzecz danego kontrahenta na podstawie umowy,
5. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r, poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało współtworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Reasumując – w zaistniałym stanie faktycznym dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu zbywania autorskich praw do oprogramowania opisanego w niniejszym wniosku, które powstaje w ramach prac prowadzonych przez Wnioskodawcę, są dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tego tytułu przy zastosowaniu stawki 5%, o której mowa w art. 30ca ww. ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania kosztów ogólnych prowadzenia działalności (wydatki na komputer, tablet oraz wydatki związane z eksploatacją samochodu) za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Wobec powyższego – ww. koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Tym samym ponoszone przez Wnioskodawcę koszty ogólne prowadzenia działalności (wydatki na komputer, tablet oraz wydatki związane z eksploatacją samochodu) są kosztami ponoszonymi na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej i powinny być uwzględniane w odpowiednich częściach w kosztach poszczególnych kwalifikowanych IP tworzonych przez Wnioskodawcę.

Reasumując – wymienione przez Wnioskodawcę koszty można uznać za koszty kwalifikowane związane z tworzeniem praw własności intelektualnej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.