0113-KDIPT2-1.4011.319.2020.1.KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2020 r. (data wpływu 17 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przyszłych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX) (pytanie Nr 4) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 24 lutego 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.71.2020.1.KO, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 24 lutego 2020 r. (data doręczenia 24 lutego 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia …). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek za pośrednictwem poczty pismem z dnia 1 marca 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) i rozlicza się w formie podatku liniowego na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca od 7 stycznia 2019 r. związany jest umową współpracy z S. S.A., na podstawie której świadczy usługi informatyczne obejmujące m.in. projektowanie wykonywanie, wdrażanie, utrzymywanie, dokumentowanie, testowanie oraz rozwijanie systemów informatycznych. W ramach umowy Wnioskodawca z chwilą wykonania usługi przenosi na usługodawcę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych w czasie współpracy utworów (programów komputerowych), za co otrzymuje wynagrodzenie. Przeniesienie praw autorskich obejmuje w szczególności kody źródłowe do wytworzonego oprogramowania. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych uwzględnione jest w wynagrodzeniu za świadczenie usług. W ramach tej współpracy Wnioskodawca należy do zespołu programistów, którzy pracują nad oprogramowaniem dotyczącym integracji drzwi automatycznych poprzez moduł sieciowy z serwerami bazodanowymi. Zebrane dzięki opracowywanemu oprogramowaniu dane służą między innymi do planowania wizyt serwisowych, sprawdzania aktualnego stanu drzwi lub ich zdalnej konfiguracji. Oprogramowanie będzie używało zebrane dane również do przewidywania czasu i miejsca możliwej przyszłej awarii drzwi i podejmowało działania zapobiegawcze, przykładowo będzie zlecało wysłanie serwisanta do wymiany elementu drzwi, zanim on ulegnie całkowitemu uszkodzeniu. Opisana funkcjonalność zakłada wprowadzenie do oprogramowania sztucznej inteligencji jako elementu decyzyjnego. Serwisant po przybyciu na miejsce awarii będzie miał możliwość skonfigurowania parametrów działania drzwi przez aplikację mobilną, która będzie łączyła się za pomocą Bluetooth. Cały proces wymiany danych między aplikacją a drzwiami jest oparty na nowatorskim protokole wymiany danych. Wnioskodawca jako członek zespołu programistów zajmuje się tworzeniem kodu oprogramowania. Współtworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest innowacyjne, bowiem według wiedzy Wnioskodawcy podobne systemy nie istnieją jeszcze na rynku, nie zostały jeszcze przez nikogo stworzone. Na marginesie wskazać należy, że określenie „oprogramowanie” powszechnie używane jest zamiennie z takimi określeniami jak „aplikacja” i „program komputerowy”, są to bowiem synonimy. Aplikacja, oprogramowanie i program komputerowy pod względem budowy właściwie niczym się nie różnią, a określenie program komputerowy podkreśla jedynie ich rynkowy charakter. Wnioskodawca podczas wykonywania zleconych Mu czynności nie podlega kierownictwu ze strony usługodawcy lub jakiejkolwiek wyznaczonej przez nich osoby. Wnioskodawca samodzielnie organizuje formę świadczenia swoich usług, usługodawca nie ingeruje w organizację czasu pracy Wnioskodawcy. Wnioskodawca samodzielnie decyduje o godzinach pracy świadczenia swoich usług, a także o miejscu ich wykonywania. Za zgodą usługodawcy Wnioskodawca może świadczyć usługi za pomocą osób trzecich, za których działania, jak i zaniechania odpowiada jak za własne. Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność w stosunku do usługodawcy tytułem ewentualnie wyrządzonej mu szkody. Wnioskodawca oświadcza, że wytworzenie wyżej opisanego oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy ani praw autorskich innych firm. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza ma charakter badawczo-rozwojowy, ponieważ Wnioskodawca opracowuje nowe i ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już występujących, co zostało opisane obszernie powyżej. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace rozwojowe zwiększają zasoby wiedzy oraz wykorzystują zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprogramowanie wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej o charakterze badawczo-rozwojowym jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, która posiada cechy oryginalności i innowacyjności. Wytwarzanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny i ciągły. Podczas świadczenia usług w ramach wyżej opisanego kontraktu, Wnioskodawca wykorzystuje zdobytą dotychczas wiedzę w danej dziedzinie oraz w sposób ciągły zwiększa wiedzę, którą potencjalnie może wykorzystać w przyszłości. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jak wynika z kontraktu łączącego Wnioskodawcę ze S. S.A., Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie na usługodawcę autorskich praw majątkowych do utworów, które zostały przez Niego wytworzone w trakcie realizacji umowy. Wnioskodawca obowiązany jest również do wydania kodów źródłowych wytwarzanego oprogramowania. Kody źródłowe, które pisze Wnioskodawca, powstają w istocie po raz pierwszy, Wnioskodawca nie wykorzystuje gotowych rozwiązań.

Wnioskodawca oświadcza, że prowadzi odrębną ewidencję dla celów IP BOX, zawierającą wszystkie elementy, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT. Ewidencja prowadzona jest w formie arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej w danym roku podatkowym, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Wnioskodawca w związku z prowadzoną bezpośrednio działalnością gospodarczą o charakterze badawczo-rozwojowym ponosi następujące koszty: zakup komputera oraz tabletu, koszty związane z eksploatacją i amortyzacją pojazdu. Sprzęt komputerowy oraz tablet są niezbędne Wnioskodawcy do świadczenia usług programistycznych na rzecz S. S.A. Wnioskodawca korzysta z pojazdu celem dojazdu do miejsca świadczenia usług. Zarówno sprzęt komputerowy, tablet jak i pojazd są Wnioskodawcy niezbędne do realizacji usług programistycznych w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy o współpracy ze S. S.A. Wnioskodawca poza usługami na rzecz S. S. A. nie świadczy aktualnie żadnych innych usług w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Wnioskodawca zatem osiąga jedynie przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami tzw. ulgi IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania w stosunku do dochodu uzyskiwanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca Minister Finansów, który w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wskazał, że „podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Ze względu bowiem na (`(...)`) dynamikę ewolucji budowy i funkcjonowania programów komputerowych oraz brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią najbardziej adekwatnej instytucji prawnej zapewnianiającej ochronę prawnopodatkową dla podatnika”.

Opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca planuje również w przyszłości świadczenie podobnych usług programistycznych na rzecz innych kontrahentów oraz świadczenie usług programistycznych na rzecz S. S.A. na podstawie obowiązującej między stronami umowy, jednak w zakresie współtworzenia innego niż wyżej opisane oprogramowania. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w przyszłości na rzecz innych usługodawców będą spełniały te same warunki, co usługi w wyżej opisanym stanie faktycznym. Wnioskodawca zamierza kontynuować prowadzenie działalności gospodarczej oraz wytwarzać lub współtworzyć kwalifikowane prawa IP w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Kwalifikowane prawa IP, które Wnioskodawca zamierza wytwarzać lub współtworzyć będą utworami w postaci programów komputerowych lub fragmentów programów komputerowych, objętych ochroną na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca będzie także uzyskiwać dochody z kwalifikowanych praw IP w postaci programów komputerowych przez przeniesienie wynagrodzenia na przyszłego kontrahenta autorskich praw majątkowych do utworów, które zostaną przez Niego wytworzone w trakcie realizacji umowy. Wnioskodawca będzie także kontynuował prowadzenie ewidencji dla celów IP Box.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 1 marca 2020 r. Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego wskazując, że prowadzi działalność gospodarczą w obszarze IT od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, czyli od dnia 1 marca 2018 r. Całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzony i ulepszany jest program komputerowy. Wnioskodawca należy do zespołu programistów, w ramach którego wspólnie wytwarzają oprogramowanie jako całość. Należy wskazać, że współtworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest na tyle rozbudowane i czasochłonne, że powierzono jego wytworzenie kilku osobom. Każda z osób należących do zespołu programistów, w tym Wnioskodawca, jest odpowiedzialna za wytworzenie poszczególnej części oprogramowania. Każda z części oprogramowania stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z uwagi na stworzenie nowego algorytmu oraz nowych kodów źródłowych dla danego fragmentu oprogramowania. Oprogramowanie jest współtworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn.zm.). W związku z współtworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytworzonej przez siebie części oprogramowania, która stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawcy są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku, działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Dodatkowo należy wskazać, że nawet rozwój (ulepszenie) już istniejącego oprogramowania przez dodanie nowych funkcjonalności skutkuje w istocie powstaniem nowego fragmentu tego oprogramowania, który stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody źródłowe, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej, tj. odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na rzecz usługodawcy za wynagrodzeniem. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dochód został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca nie jest ani właścicielem, ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania, ani jego użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej. Ulepszanie jest dokonywane w ramach umowy współpracy z usługodawcą na zlecenie podmiotu, któremu przysługuje autorskie prawo majątkowe do oprogramowania. Zgodnie z umową, którą Wnioskodawca podpisał ze swoim usługodawcą, Wnioskodawca przenosi na swojego usługodawcę wszystkie majątkowe prawa autorskie do utworów powstałych w związku z wykonywaniem umowy. W ramach realizowania umowy o współpracy Wnioskodawca modyfikuje/ulepsza kody, algorytmy w językach oprogramowania m.in. na podstawie błędów wykrytych i opisanych przez testerów oprogramowania bądź przez dodanie do oprogramowania nowych funkcjonalności. W wyniku ulepszania/rozwinięcia oprogramowania Wnioskodawca tworzy nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca nie jest ani właścicielem, ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania, ani jego użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej. Ulepszanie jest dokonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy współpracy z usługodawcą na zlecenie podmiotu, któremu przysługuje autorskie prawo majątkowe do oprogramowania. W wyniku ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z ulepszeniem lub rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję dla celów IP BOX od lutego 2019 r. Odrębna ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych od miesiąca lutego 2019 r., w którym to miesiącu Wnioskodawca osiągnął pierwszy dochód, w stosunku do którego Wnioskodawca chce zastosować ww. preferencyjną stawkę. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz za wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności. Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wydatki wymienione w pytaniu Nr 3 wiążą się bezpośrednio z wytworzeniem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zakup sprzętu komputerowego oraz tabletu był niezbędny w celu wytworzenia oraz późniejszego przeprowadzenia testów opisanego we wniosku oprogramowania na ww. urządzeniach w celu sprawdzenia poprawności jego działania i ewentualnego poprawienia błędów lub funkcjonalności. Koszty związane z eksploatacją pojazdu również związane są bezpośrednio z wytworzeniem i ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z uwagi na konieczność dojazdów do siedziby kontrahenta Wnioskodawcy, gdy zaistnieje taka potrzeba. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku, do wytworzenia, ulepszenia, czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania.

W odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 marca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że planuje w przyszłości świadczenie podobnych usług programistycznych na rzecz innych kontrahentów w Polsce.

W związku z współtworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca planuje osiągać dochód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytworzonej przez siebie części oprogramowania, która stanowić będzie odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będą dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku gdy Wnioskodawca będzie ulepszać (rozwijać) oprogramowanie komputerowe, Wnioskodawca będzie działać na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Jednakże należy wskazać, że nawet rozwój (ulepszenie) już istniejącego oprogramowania przez dodanie nowych funkcjonalności skutkuje w istocie powstaniem nowego fragmentu tego oprogramowania, który stanowić będzie odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania będą tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstanie nowe prawo własności intelektualnej, tj. powstanie odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy będą przysługiwać prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca będzie przenosić całość autorskich praw majątkowych na rzecz usługodawcy. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca będzie osiągać dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca nie będzie ani właścicielem, ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania, ani jego użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej. Ulepszanie będzie dokonywane w ramach umowy współpracy z usługodawcą na zlecenie podmiotu, któremu przysługuje autorskie prawo majątkowe do oprogramowania. W ramach realizacji umowy o współpracy Wnioskodawca będzie modyfikować/ulepszać kody, algorytmy w językach oprogramowania, m.in. na podstawie błędów wykrytych i opisanych przez testerów oprogramowania. W wyniku ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania będą tworzone nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania i powstanie nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy będą przysługiwać prawa autorskie do ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania, które będą podlegać ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z ulepszeniem lub rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca będzie osiągać dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz za wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności. Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku będzie ponosić ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Pytania do stanu faktycznego:

1. Czy prawo autorskie do oprogramowania współtworzonego przez Wnioskodawcę jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% w stosunku do dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do współtworzonego przez Niego oprogramowania?
3. Czy wydatki na komputer, tablet oraz wydatki związane z eksploatacją samochodu, można uznać za koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 lit. a) ustawy o PIT?

Pytanie dotyczące zdarzenia przyszłego ostatecznie sformułowano w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy świadcząc podobne usługi programistyczne na rzecz innych usługodawców w przyszłości lub świadcząc usługi programistyczne na rzecz S. S.A. na podstawie obowiązującej między stronami umowy, jednak w zakresie współtworzenia innego oprogramowania, Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% w stosunku do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych lub ich fragmentów?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania Nr 4 dotyczącego zdarzenia przyszłego. Pytania Nr 1-3 odnoszące się do stanu faktycznego będą przedmiotem odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku:

Oprogramowanie, które będzie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej o charakterze badawczo-rozwojowym, będzie rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, które posiada cechy oryginalności i innowacyjności. W konsekwencji, tworzone w przyszłości przez Wnioskodawcę oprogramowanie będzie stanowić utwór w postaci programu komputerowego, podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wskazać także należy, że zarówno kompletny, ukończony program komputerowy, jak i fragment (element) programu komputerowego może posiadać cechy utworu w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku programów komputerowych ochroną autorską objęta jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Jak wynika z objaśnień Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r.: pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność. W związku z powyższym, współtworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W przypadku Wnioskodawcy, wynikiem Jego pracy będzie kod źródłowy programu komputerowego. W zamian za wytworzenie programów komputerowych i przeniesienie autorskich praw majątkowych do tych programów Wnioskodawca będzie otrzymywać wynagrodzenie.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku świadczenia przez Niego podobnych usług programistycznych na rzecz innych usługodawców w przyszłości lub świadczenia usług programistycznych na rzecz S. S.A. na podstawie obowiązującej między stronami umowy, jednak w zakresie współtworzenia innego oprogramowania, Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% w stosunku do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych lub ich fragmentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że „proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.”

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019, poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a + b) x 1,3] / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustaw w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo - rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP BOX jest posiadanie licencji do skorzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% od kwalifikowanych dochodów ze sprzedaży autorskiego oprogramowania tworzonego oraz rozwijanego/ulepszanego przez Wnioskodawcę (którego jak wynika z wniosku, Wnioskodawca jest właścicielem).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wskazał, że planuje w przyszłości świadczenie podobnych usług programistycznych na rzecz innych kontrahentów w Polsce. W związku z współtworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca planuje osiągać dochód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytworzonej przez siebie części oprogramowania, która stanowić będzie odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będą dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku gdy Wnioskodawca będzie ulepszać (rozwijać) oprogramowanie komputerowe, Wnioskodawca będzie działać na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Jednakże należy wskazać, że nawet rozwój (ulepszenie) już istniejącego oprogramowania przez dodanie nowych funkcjonalności skutkuje w istocie powstaniem nowego fragmentu tego oprogramowania, który stanowić będzie odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania będą tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstanie nowe prawo własności intelektualnej, tj. powstanie odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy będą przysługiwać prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca będzie przenosić całość autorskich praw majątkowych na rzecz usługodawcy. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca będzie osiągać dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca nie będzie ani właścicielem, ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania, ani jego użytkownikiem na podstawie licencji wyłącznej. Ulepszanie będzie dokonywane w ramach umowy współpracy z usługodawcą na zlecenie podmiotu, któremu przysługuje autorskie prawo majątkowe do oprogramowania. W ramach realizacji umowy o współpracy Wnioskodawca będzie modyfikować/ulepszać kody, algorytmy w językach oprogramowania, m. in. na podstawie błędów wykrytych i opisanych przez testerów oprogramowania. W wyniku ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania będą tworzone nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania i powstanie nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy będą przysługiwać prawa autorskie do ulepszenia i rozwinięcia oprogramowania, które będą podlegać ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z ulepszeniem lub rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca będzie osiągać dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz za wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności. Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku będzie ponosić ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis do przeanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego uregulowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostanie wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, będzie kwalifikowane do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie współtworzyć oprogramowanie, o którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego, stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i będzie przenosić całość autorskich praw majątkowych do współtworzonego przez siebie programu komputerowego, za co będzie otrzymywał wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według stawki 5%.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. współtworzonego oprogramowania oraz odpłatnego przeniesienia praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego – autorskiego oprogramowania, które stanowić będzie utwór prawnie chroniony i zostanie wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikować się będzie do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.