Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, nabyła w dniu 19 lutego 2016 r. lokal mieszkalny w współwłasności, nie będąc jeszcze w związku małżeńskim. Następnie, jako małżonkowie, sprzedali tę nieruchomość w dniu 14 maja 2019 r. za kwotę 470 000 PLN. Z tej kwoty 231 737,48 PLN przeznaczono na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup nieruchomości. Pozostała suma 238 262,52 PLN została podzielona po równo pomiędzy Wnioskodawczynię a jej małżonka. Wnioskodawczyni wykorzystała swoją część przychodu na zakup mieszkania o powierzchni 28,80 m2 oraz działki budowlanej o powierzchni 0,1180 ha, na której planują budowę domu jednorodzinnego. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawczyni nie ma prawa do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie całość uzyskanego przychodu ze sprzedaży została przeznaczona na cele mieszkaniowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 13 stycznia 2020 r.) uzupełnionym w dniu 19 lutego 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.
W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 4 lutego 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.43.2020.1.PW, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.
Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.
Wezwanie wysłane w dniu 4 lutego 2020 r., skutecznie doręczono w dniu 13 lutego 2020 r., natomiast w dniu 19 lutego 2020 r. (data nadania 14 lutego 2020 r.), do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, w dniu składania wniosku pozostaje z w związku małżeńskim od 23 maja 2016 r., w którym panuje ustrój wspólnoty majątkowej. W dniu 19 lutego 2016 r. nie będąc jeszcze w związku małżeńskim obecni małżonkowie zakupili w stanie deweloperskim (rep. ) lokal mieszkalny w budynku jednorodzinnym dwulokalowym, o powierzchni 100m2, za kwotę 334 999,00 PLN. Następnie jako małżonkowie nieruchomość sprzedali w dniu 14 maja 2019 r. (rep. ) za kwotę 470 000 PLN. Kwota ta została częściowo wydatkowana na spłatę wspólnie zaciągniętego w dniu 21 października 2014 r. kredytu hipotecznego na zbytą nieruchomość. Spłata kredytu wynosiła 231 737, 48 PLN.
W dniu 16 maja 2019 r. małżonkowie zakupili mieszkanie (rep. ) o powierzchni 28,80 m2 za kwotę 153 000 PLN, w którym obecnie mieszkają i w którym zameldowani. W dniu 8 lipca 2019 r. małżonkowie zakupili działkę budowlaną (rep. ) o powierzchni 0,1180 ha za kwotę 150 000 PLN. Na zakupionej działce planują w 2020 r. rozpocząć budowę domu jednorodzinnego, w którym po jego wybudowaniu zamieszkają. Obecnie trwa kompletowanie dokumentów potrzebnych do uzyskania pozwolenia na budowę.
Uzupełniając wniosek Wnioskodawczyni wyjaśniła, że do zakupionego 16 maja 2019 r. mieszkania przysługuje jej udział w 1/2 (współwłasność). W sprzedanej w dniu 14 maja 2019 r. nieruchomości przysługiwał Wnioskodawczyni udział w wysokości 1/2 (współwłasność).
Po zawarciu związku małżeńskiego ww. nieruchomość (lokal mieszkalny) nie została włączona do majątku objętego wspólnością majątkową.
Wraz z małżonkiem łącznie uzyskali przychód w wysokości 470 000 PLN. Przychód Wnioskodawczyni stanowi połowa tej kwoty, tj. 235 000 PLN.
Spłata kredytu hipotecznego w kwocie 231 737,48 PLN zaciągniętego na nabycie sprzedanej nieruchomości została dokonana w dniu jej sprzedaży tj. 14 maja 2019 r. przez osobę kupującą nieruchomość na wskazany w zaświadczeniu wydanym przez bank z siedzibą w rachunek banku do spłaty kredytu. Pozostała kwota tj. 238 262,52 PLN została zapłacona Wnioskodawczyni i jej małżonkowi po połowie.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy wydatkując cały przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego, tj. 470 000 PLN na nabycie nowego lokalu mieszkalnego, na nabycie działki budowlanej oraz budowę na tej działce domu jednorodzinnego, podatnik zostanie zwolniony od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej?
Zdaniem Wnioskodawczyni, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeznaczenie środków pieniężnych w kwocie 470 000 PLN pochodzących ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na nabycie lokalu mieszkalnego, w którym obecnie mieszka wraz z mężem oraz działki budowlanej i wybudowanie na niej domu jednorodzinnego, będzie uznane jako wydatkowanie środków na własne cele mieszkaniowe, które uzasadnia uzyskanie zwolnienia od podatku dochodowego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:
Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.
Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni 19 lutego 2016 r. nie będąc jeszcze w związku małżeńskim zakupiła na współwłasność lokal mieszkalny w budynku jednorodzinnym dwulokalowym. Następnie współwłaściciele już jako małżonkowie nieruchomość sprzedali w dniu 14 maja 2019 r.
Wobec tego zbycie przysługującego Wnioskodawczyni udziału w mieszkaniu – z uwagi na fakt, że doszło do niego przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie - jest źródłem przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym uzyskany z owego zbycia dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-39), wykazać:
Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy podatkowej, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Natomiast w myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Jednakże, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.
Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:
dochód zwolniony = D x (W / P)
gdzie:
W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.
Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego uprawniają do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:
1. wydatki poniesione na:
- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
W celu rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem niniejszego wniosku, w pierwszej kolejności rozpatrzenia wymaga zagadnienie, czy za realizacje celu mieszkaniowego może zostać uznane nabycie kilku nieruchomości.
Z istoty rozwiązania zawartego w zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter enumeratywny (wyczerpujący). Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.
Zatem, przy zwolnieniu uwzględnić można tylko takie wydatki, które poniesione zostaną na „własne cele mieszkaniowe”. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Podkreślenia wymaga bowiem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Powyższy warunek wynika wprost z brzmienia przepisu normującego zwolnienie. Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją, jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych.
W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu, remontu celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem lub dla realizacji potrzeb mieszkaniowych innych osób, np. dzieci.
Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego.
Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym – z różnych powodów – zamieszka po upływie określonego czasu, np. kilku miesięcy lub w lokalu tym po nabyciu będzie mieszkał tylko przez pewien czas. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez kilka miesięcy lokal będzie wynajmowany. Prawa do zwolnienia nie traci również podatnik, który nabył lokal mieszkalny na cele mieszkaniowe, mieszkał w nabytym lokalu mieszkalnym, np. przez kilka miesięcy, a następnie przedmiotowy lokal zbył w drodze darowizny lub sprzedaży, bądź przeznaczył go na wynajem.
W przedmiotowej sprawie z informacji zawartych we wniosku wynika, że Zainteresowana środki ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym przeznaczyła na zakup mieszkania, w którym obecnie mieszka z mężem oraz zakup działki budowlanej, na której małżonkowie planują rozpocząć budowę domu, w którym po jego wybudowaniu zamieszkają.
W tak przedstawionych okolicznościach sprawy należy stwierdzić, że nabycie mieszkania oraz działki budowlanej i budowę na niej domu jednorodzinnego można uznać za realizację własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni.
Przechodząc natomiast do odpowiedzi na zadane przez Wnioskodawczynię we wniosku pytanie, czy wydatkując cały przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego, tj. 470 000 PLN na nabycie nowego lokalu mieszkalnego, na nabycie działki budowlanej oraz budowę na tej działce domu jednorodzinnego, podatnik zostanie zwolniony od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy podatkowej należy wyjść od wyjaśnienia jaka kwota, w sytuacji Wnioskodawczyni, stanowi uzyskany przez nią przychód.
Jak wskazała Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku, w sprzedanym lokalu mieszkalnym posiadała udział w wysokości 1/2. W takiej zatem wysokości Wnioskodawczyni uzyskała przychód ze sprzedaży.
Skoro cały lokal mieszkalny małżonkowie sprzedali za kwotę 470 000zł zatem Wnioskodawczyni osiągnęła przychód w wysokości 235 000zł. (co zostało przez nią wskazane w uzupełnieniu wniosku).
Wnioskodawczyni wskazała, że w dniu sprzedaży kupujący nieruchomość dokonał spłaty kredytu hipotecznego w kwocie 231 737,48 PLN zaciągniętego na nabycie przez Wnioskodawczynię sprzedanej nieruchomości. Pozostała kwota tj. 238 262,52 PLN została zapłacona Wnioskodawczyni i jej małżonkowi po połowie.
Zatem fizycznie ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni uzyskała połowę kwoty 238 262,52 PLN i to wyłącznie taką ilość środków finansowych, nie zaś 470 000 zł (czy kwotę 235 000 zł stanowiącą cały przychód Wnioskodawczyni) Wnioskodawczyni mogła przeznaczyć na realizacje celu mieszkaniowego w postaci nabycia mieszkania oraz działki budowlanej i budowę na niej domu jednorodzinnego.
Jak już wcześniej wskazano w niniejszej interpretacji, wyłącznie w sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.
W rozpatrywanej sprawie z sytuacją taką nie mamy jednak do czynienia, gdyż nie cały uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód został/zostanie wydatkowany na nabycie mieszkania oraz działki budowlanej i budowę na niej domu jednorodzinnego, bowiem z części przychodu Wnioskodawczyni spłacony został (przez nabywcę) kredyt hipoteczny zaciągnięty na nabycie owej nieruchomości.
W konsekwencji za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawczyni, że przeznaczenie środków pieniężnych w kwocie 470 000 PLN pochodzących ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na nabycie lokalu mieszkalnego, w którym obecnie mieszka wraz z mężem oraz działki budowlanej i wybudowanie na niej domu jednorodzinnego, będzie uznane jako wydatkowanie środków na własne cele mieszkaniowe, które uzasadnia uzyskanie zwolnienia od podatku dochodowego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili