0115-KDWT.4011.20.2019.3.PSZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2019 r. (data wpływu 26 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismami z dnia 23 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.) oraz z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 30 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Wniosek uzupełniono pismami z dnia 23 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.) oraz z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 30 stycznia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na tworzeniu i rozwijaniu autorskiego oprogramowania (B+R) w ramach umowy ze Spółką z o.o. oraz umowy ze Spółką SA. Zgodnie z umowami, prace dotyczą projektowania, implementacji oraz modyfikowania oprogramowania. Realizacja zadań związana jest z projektami, w ramach których wykonywane są zlecone prace. Dobór projektu, w ramach którego są wykonywane prace programistyczne, jest uzależniony od poziomu kwalifikacji i doświadczenia. Projekty dotyczą specjalistycznych prac w laboratoriach chemicznych oraz w drugim przypadku prac wykonywanych przy testowaniu urządzeń telekomunikacyjnych oraz analizowaniu wyników tych testów. Obydwa przypadki wymagają stworzenia autorskiego oprogramowania wspomagającego te procesy.

Wiodące technologie, przy użyciu których powstają programy, to:

• NodeJS: platforma uruchomieniowa o otwartym kodzie źródłowym, do tworzenia aplikacji serwerowych oraz wykorzystywana do uruchamiania skryptów pozwalających na budowanie aplikacji internetowych,
• Webpack: środowisko, pozwalające na wykonywanie skryptów w sposób zautomatyzowany i w odpowiedniej kolejności,
• Visual Studio Code/JetBrains WebStorm: narzędzia do projektowania i tworzenia oprogramowania w środowisku Windows, zawierające edytor kodu wspierający technologie HTML5, CSS, Sass, Less, JavaScript, TypeScript, AngularJS, Angular, VueJS, GIT jak i inne, oraz mechanizmy refaktoryzacji kodu,
• AngularJS/Angular/VueJS: otwartoźródłowe platformy, wspomagające tworzenie i rozwój aplikacji internetowych na pojedynczej stronie. Zadaniem bibliotek jest wdrożenie wzorców projektowych (np. MVC, wstrzykiwanie zależności, wzorzec obserwatora) do aplikacji internetowych po stronie przeglądarki, aby ułatwić zarówno ich rozwój jak i testowanie,
• JavaScript/TypeScript: zaawansowane języki programowania dla aplikacji internetowych po stronie przeglądarki,
• GIT: system kontroli wersji, używany w celu ustrukturyzowanego wprowadzania zmian w kodzie.

Tworzone oprogramowanie jest częścią większych projektów. Wszystkie projekty, w których Wnioskodawca bierze lub brał udział, są realizowane w ramach umowy ze Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością oraz umowy ze Spółką Akcyjną.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zdecydowana większość przychodów firmy pochodzi ze sprzedaży praw autorskich powyższym Spółkom, zgodnie z zapisami z umów:

1. Podwykonawca jest świadomy faktu oraz przyjmuje do wiadomości, że wszelkie tytuły własności do praw intelektualnych, tj. praw autorskich, dokumentacji, produktów, materiałów i oprogramowania wytwarzanego przez Podwykonawcę lub jego konsultantów w związku ze świadczeniem usług na podstawie Umowy, należą do Spółki i/lub jej Klienta,
2. Wykonawca przenosi na Spółkę wszelkie Prawa Własności Intelektualnej, tworzone przez niego lub przy jego współudziale w trakcie obowiązywania niniejszej Umowy, a w szczególności Wykonawca przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów (lub ich części) powstałych w wykonaniu obowiązków Wykonawcy zakreślonych niniejszą Umową.

Wnioskodawca nie nabywał wyników prac B+R prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm przy realizacji umów ze Spółkami. W związku z nowymi regulacjami IP BOX Wnioskodawca chciałby skorzystać z nowych przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8).

Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę autorskie oprogramowanie, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprogramowanie jest elementem znacznie szerszego procesu B+R prowadzonego w ramach projektów.

Prace programistyczne mają na celu wyeliminowanie naukowej lub technicznej niepewności i dążą do dokonania postępu poprzez.

• działania zmierzające do usprawnienia, usystematyzowania oraz przyspieszenia pracy użytkowników korzystających z programów,
• tworzenie nowych rozwiązań przepływu danych między użytkownikami systemów,
• projektowanie procesów biznesowych, tworzenie specyfikacji wymagań oraz projektowanie interfejsów użytkownika,
• tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco. Prace w realizowanych projektach związane są także w dużej mierze z poprawą wydajności i do tego wykorzystywane są nowe algorytmy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że miejscem zamieszkania przedsiębiorcy jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które stanowi centrum jego interesów życiowych i osobistych. Tym samym, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia ich źródeł.

W roku 2019 całość swoich dochodów z tytułu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem liniowym.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi działania badawczo-rozwojowe. Cechuje je działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, działania obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy oraz umiejętności w zakresie narzędzi informatyki lub oprogramowania są pracami rozwojowymi.

Wnioskodawca, zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykazuje dochody z praw własności intelektualnej w odrębnej ewidencji. Przedsiębiorca prowadzi ewidencję w sposób zapewniający ustalenie dochodu przypadającego na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej od początku 2019 r.

Wnioskodawca tworzy i rozwija programy komputerowe zgodnie z podaną definicją – „program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”.

Programy tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę stanowią wyraz własnej twórczości intelektualnej.

Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do programu określone w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawcy bezpośrednio nie przysługuje licencja na rozwijanie oprogramowania, gdyż wykonuje usługi na zlecenie Spółek, które te licencje posiadają.

Rozwijanie oprogramowania następuje na bezpośrednie zlecenie Spółek i ich Klientów.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągany z kwalifikowanego prawa uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi oraz ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca uzyskuje dochody, jako podwykonawca w jednej ze Spółek na podstawie zapisu w umowie: „Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji objętych Umową, udzielenia prawa do wykorzystywania wizerunku, powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej oraz uzyskania praw własności przemysłowej (w szczególności prawa do wynalazku) lub korzystania z tych praw objęte jest wynagrodzeniem opisanym w punkcie 6 Umowy”.

Natomiast w przypadku współpracy z drugą Spółką: „Podwykonawca wykona Usługi i otrzyma wynagrodzenie za wykonanie Usług w systemie rozliczeniowym wg stawki godzinowej wraz z należnym podatkiem VAT (podatek od towarów i usług), gdzie „Usługi” zdefiniowane są jako wykonywanie czynności na rzecz Klienta:

• w zakresie świadczenia usług i wykonania czynności w charakterze Frontend Deweloper Senior dla Klienta;
• w zakresie wykonywania usług zlecanych bezpośrednio przez Klienta;
• w razie konieczności, Podwykonawca zobowiązany jest do wykonywania okresowych podróży służbowych”.

Zgodnie z umową z drugą Spółką, Spółce „przysługują wszelkie prawa majątkowe do systemów, programów, dokumentacji, utworów, dzieł, oraz wszelkich rezultatów usług („Utwory”) wytworzonych przez Podwykonawcę i/lub konsultantów na zlecenie Spółki i/lub Klienta. Wszelkie prawa do wyżej wymienionych Utworów i produktów wytworzonych w ramach usług, włącznie z dokumentacją opracowaną przez Podwykonawcę i/lub konsultantów zostaną przekazane Spółce i/lub Klientowi”.

Wnioskodawca biorąc pod uwagę ww. zapis nie uzyskuje dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz drugiej Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy i od kiedy w opisanym wyżej zdarzeniu można stosować stawkę 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prace rozwojowe są definiowane jako prace rozwojowe, czyli jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace realizowane w ramach wyżej opisanych projektów, polegających na tworzeniu nowego oprogramowania, stanowią działalność BR i można używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich oprogramowania.

Po pierwsze, prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania mają twórczy charakter. Twórczy charakter działalności BR odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie programisty. W ujęciu negatywnym twórczy charakter działalności BR wyklucza uznanie za działalność BR czynności mające na celu jedynie techniczne wdrożenie produktu lub usług opracowanych przez inny podmiot. Twórczy charakter prac objętych pytaniem przejawia się w napisaniu i wdrożeniu nowego programu komputerowego od podstaw. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi oryginalny wytwór.

Po drugie, prace wykonywane w ramach powyższych projektów, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, stanowią prace rozwojowe. W świetle tego przepisu, definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Projekty te w zakresie, w jakim dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, prowadzą do powstania nowego oprogramowania dostępnego dla klientów Spółek, spełniają więc definicję prac rozwojowych.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter. Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe prowadzenie w przyszłości. Projekty mają charakter zorganizowany, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania zmieniającym się oczekiwaniom klientów, prace nad tymi projektami nie mają charakteru incydentalnego.

W konsekwencji, skoro projekty opisane powyżej dla pierwszej Spółki, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych, więc tym samym można zastosować 5% stawkę opodatkowania do dochodu ze sprzedaży praw autorskich na tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie.

Dodatkowo, jako że prowadzona jest oddzielna ewidencja na ww. kwalifikowane prawa własności intelektualnej, można zastosować stawkę 5% od dochodu od początku 2019 roku dla dochodu ze sprzedaży praw dla „pierwszej Spółki".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

-------------------

(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że dochód uzyskany przez Wnioskodawcę – jako podwykonawcę pierwszej Spółki – z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży świadczonej usługi, tj. ulepszanego i rozwijanego oprogramowania oraz odpłatnego przeniesienia na Zleceniodawców praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego – autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, jak wynika z opisanych we wniosku okoliczności, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód z ww. tytułu z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Jednocześnie, należy zauważyć, że w przypadku drugiej Spółki, skoro wszelkie prawa majątkowe do systemów, programów, dokumentacji, utworów, dzieł, oraz wszelkich rezultatów usług wytworzonych przez Podwykonawcę i/lub konsultantów na zlecenie Spółki i/lub Klienta przysługują Spółce, a ponadto – jak wskazano w uzupełnieniu wniosku – Wnioskodawca nie uzyskuje dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz „drugiej Spółki”, dochody uzyskiwane od tej Spółki nie mogą skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.