0114-KDIP3-1.4011.540.2019.3.MK1

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 25 listopada 2019 r.) uzupełnione pismem z dnia 24 grudnia 2019 r. (data nadania 24 grudnia 2019 r., data wpływu 24 grudnia 2019 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 17 grudnia 2019 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.540.2019.1.MK1 (data doręczenia 18 grudnia 2019 r.) oraz uzupełnione pismem z dnia 27 stycznia 2020 r. (data nadania 27 stycznia 2020 r., data wpływu 27 stycznia 2020 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 21 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.540.2019.2.MK1 (data doręczenia 23 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 17 grudnia 2019 r. (data nadania 17 grudnia 2019 r., data doręczenia 18 grudnia 2019 r.) Nr 0114-KDIP3-1.4011.540.2019.1.MK1, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 24 grudnia 2019 r. (data nadania 24 grudnia 2019 r., data wpływu 24 grudnia 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami, które pojawiły się po uzupełnieniu wniosku pismem z dnia 21 stycznia 2020 r. (data nadania 21 stycznia 2020 r., data doręczenia 23 stycznia 2020 r.) Nr 0114-KDIP3-1.4011.540.2019.2.MK1, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 27 stycznia 2020 r. (data nadania 27 stycznia 2020 r., data wpływu 27 stycznia 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność jednoosobową zajmującą się wytwarzaniem oprogramowania. Praca Wnioskodawcy polega na ścisłej współpracy z klientem, który wymaga bardzo indywidualnego i spersonalizowanego oprogramowania, którego nie jest w stanie znaleźć gotowego na rynku. Obecnie Wnioskodawca współpracuje z firmą A, dla której tworzy oprogramowanie, które jest produktem medycznym (…). Wnioskodawca jest częścią zespołu i do jego obowiązków należy dostarczenie wszystkich działających poprawnie, a zarazem możliwie szybko mechanizmów obsługi diagnozy oraz terapii (…). Dodatkowo cały system posiada system sprzedaży terapii, oraz abonamentów i stworzenie tego, również należało do obowiązków Wnioskodawcy. Praca Wnioskodawcy polega w 90% na tworzeniu nowych rzeczy, specjalnie utworzonych na potrzeby aplikacji, a 10% są to implementacje narzędzi ogólnodostępnych, oraz drobne poprawki systemów którymi Wnioskodawca się opiekuje. Innym rodzajem oprogramowania które Wnioskodawca tworzył, było wyspecjalizowane oprogramowanie dla firmy, która zajmuje się zbieraniem (…). Cały system polega na zarządzaniu transportem i logistyką (…), łącznie z planowaniem zadań, oraz zleceń ich klientów.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 grudnia 2019 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.540.2019.1.MK1 Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego poprzez wskazanie, że:

• Niniejszy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.
• Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.
• Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od 1 lipca 2018 roku.
• Wytworzenie, modyfikacja oraz ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.
• Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca jest twórcą programu, właścicielem programu tylko do momentu pierwszego przekazania wersji testowej oprogramowania, następnie prawa do własności programu przechodzą na kontrahenta i od tej pory pracuje na programie, który jest jego własnością, a zadaniem Wnioskodawcy jest ulepszenie go do stanu satysfakcjonującego kontrahenta. Oprogramowanie które Wnioskodawca tworzy jest częścią bardziej złożonego programu i po pierwszym przekazaniu zostaje ono zaimplementowane wewnątrz całego systemu. Wnioskodawca przygotowuje część dużego programu, którą wgrywa w niego i od wtedy tworzą całość. Pojęcia „modyfikowanie” oraz „udoskonalanie” programów komputerowych oznaczają ulepszenie oraz rozwój już istniejącego oprogramowania komputerowego. Usługi Wnioskodawcy obejmują czynności napisania programu wraz z uruchomieniem, dostosowaniem, ulepszeniem i rozwojem programu.
• W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe i modyfikuje programy komputerowe niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Rozwiązania są innowacyjne, autorskie i w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących,
• Autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.) i powstają w wyniku wykonywania obowiązków umowy z Kontrahentem.
• Działania Wnioskodawcy polegające głównie na modyfikacji/ulepszeniu/rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania będącego rezultatem własnej pracy twórczej.
• W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca modyfikuje/ulepsza oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej świadcząc usługi programistyczne na rzecz jednego polskiego kontrahenta. Zasada współpracy w przypadku Wnioskodawcy jest systematyczna i metodologiczna. Polega na pisaniu programu (software) i fazie testów, która polega na ciągłym modyfikowaniu oprogramowania, będącego rezultatem własnej pracy twórczej Wnioskodawcy. Całościowo program współtworzą także zespoły składające się z kilku innych osób, zadaniem Wnioskodawcy jest napisanie programów sterujących całym układem. Umowa współpracy stanowi, że wszystkie własności intelektualne powstałe podczas współpracy pozostają własnością klienta. Część zadań Wnioskodawcy polega na pisaniu programów w językach (…).
• Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę w wyniku sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. autorskiego prawa do programu komputerowego.
• Dochody z działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje w formie liniowej i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.
• Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję rachunkową (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 roku. W ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca prowadzi zazwyczaj równolegle kilka projektów dla których stosuje ewidencję zawierającą: opis projektu, czas rozpoczęcia i zakończenia projektu, wykaz prac stworzonych w danym projekcie.

W związku z dalszymi wątpliwościami odnośnie kwestii czy zadane przez Wnioskodawcę pytanie dotyczy tylko i wyłącznie oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę, czy też oprogramowania rozwijanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.540.2019.2.MK1 doprecyzował opis przedstawionego stanu faktycznego poprzez wskazanie, że

• przedstawione przez Wnioskodawcę pytanie dotyczy tylko i wyłącznie oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę, będącego rezultatem własnej pracy twórczej, który Wnioskodawca zarówno tworzy jak i modyfikuje/ulepsza do stanu satysfakcjonującego kontrahenta. Pytanie natomiast nie dotyczy prac, które Wnioskodawca wstępnie oszacował jako 10% swojej działalności tj. implementacji narzędzi ogólnodostępnych, oraz drobne poprawki systemów, którymi się opiekuje. Usługi Wnioskodawcy zgodnie z obowiązującą go umową z jednym polskim kontrahentem, obejmują zarówno czynności napisania programu wraz z uruchomieniem, dostosowaniem, ulepszeniem i rozwojem programu (ok. 90% pracy Wnioskodawcy, której dotyczy pytanie we wniosku) jak i drobne poprawki systemów, którymi się opiekuje, zlecane, wg bieżących potrzeb przez kontrahenta (10% pracy Wnioskodawcy, której nie dotyczy pytanie zawarte we wniosku). Przedstawione w uzupełnieniu wniosku stanowisko Wnioskodawcy miało na celu doprecyzowanie faktycznego charakteru jego pracy, jednakże Wnioskodawca rozgranicza w odrębnej ewidencji rachunkowej (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie prac rozwojowych, które identyfikuje jako tworzenie i modyfikacje własnej pracy twórczej tj. kwalifikowane prawo własności intelektualnej i pozostałe czynności, które wykonuje za wynagrodzeniem w ramach tej samej umowy z kontrahentem.
• Prace w zakresie ulepszania / rozwijania oprogramowania już istniejącego, (którego Wnioskodawca nie jest właścicielem/współwłaścicielem oraz nie przysługuje mu licencja wyłączna do korzystania z ulepszanego /rozwijanego produktu) wykonuje na podstawie umowy z kontrahentem, której przedmiot również obejmuje w/w prace.
• W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania własnej pracy twórczej Wnioskodawcy, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.
• Autorskie prawa do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z póżn. zm.) i powstają w wyniku wykonywania obowiązków umowy z kontrahentem.
• W związku z ulepszaniem/rozwinięciem oprogramowania, Wnioskodawca osiągnie dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmując się wytwarzaniem oprogramowania (szczegółowo opisane w pozycji 74) Wnioskodawca może opodatkować uzyskiwane z tego dochody według stawki 5% zgodnie z artykułem 30ca Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zarabia na prawach własności intelektualnej. Wnioskodawca spełnia warunki zastosowania ulgi na działalność innowacyjną zgodnie z art. 30ca Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z Ustawą Wnioskodawca jest twórcą, który dostarcza rozwiązania z zakresu nowych technologii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019, poz. 1387, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo - rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność jednoosobową zajmującą się wytwarzaniem oprogramowania. Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od 1 lipca 2018 roku. Wytworzenie, modyfikacja oraz ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca jest twórcą programu, właścicielem programu tylko do momentu pierwszego przekazania wersji testowej oprogramowania, następnie prawa do własności programu przechodzą na kontrahenta i od tej pory pracuje na programie, który jest jego własnością, a zadaniem Wnioskodawcy jest ulepszenie go do stanu satysfakcjonującego kontrahenta. Oprogramowanie, które Wnioskodawca tworzy jest częścią bardziej złożonego programu i po pierwszym przekazaniu zostaje ono zaimplementowane wewnątrz całego systemu. Wnioskodawca przygotowuje część dużego programu, którą wgrywa w niego i od wtedy tworzą całość. Pojęcia „modyfikowanie” oraz „udoskonalanie” programów komputerowych oznaczają ulepszenie oraz rozwój już istniejącego oprogramowania komputerowego. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe i modyfikuje programy komputerowe niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Rozwiązania są innowacyjne, autorskie i w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działania Wnioskodawcy polegające głównie na modyfikacji/ulepszeniu/rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania będącego rezultatem własnej pracy twórczej. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę w wyniku sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. autorskiego prawa do programu komputerowego. Dochody z działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje w formie liniowej i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję rachunkową (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 roku.

W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania własnej pracy twórczej Wnioskodawcy, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Autorskie prawa do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i powstają w wyniku wykonywania obowiązków umowy z kontrahentem. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem oprogramowania, Wnioskodawca osiągnie dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych, za co otrzymuje wynagrodzenie, będzie uprawniony do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania według stawki 5%.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca najpierw wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz Spółki, która w następnej kolejności udostępni to oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy w celu jego rozwinięcia lub modyfikacji, Wnioskodawca będzie dokonywał ww. rozwoju/modyfikacji oprogramowania na zlecenie Spółki, to dojdzie do ulepszenia „przedmiotu cudzej własności”, ponieważ Wnioskodawca przed rozwinięciem/modyfikacją wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. rozwinięcia/modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box.

Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.

Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych w uzupełnieniu wniosku wynika jednak, że w wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania własnej pracy twórczej Wnioskodawcy, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Autorskie prawa do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i powstają w wyniku wykonywania obowiązków umowy z kontrahentem. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem oprogramowania, Wnioskodawca osiągnie dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. rozwijanego i ulepszanego oprogramowania oraz odpłatnego przeniesienia na Zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego – autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5% w zeznaniu rocznym za rok 2019.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.