0114-KDIP3-1.4011.539.2019.4.AC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z poźn.zm.)) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2019 r. (data wpływu 19 listopada 2019 r.) uzupełnione pismem z dnia 24 stycznia 2020 r. (data nadania 24 stycznia 2020 r., data wpływu 28 stycznia 2020 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 17 stycznia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.539.2019.1.AC (data nadania 17 stycznia 2020 r., data odbioru 20 stycznia 2020 r.) oraz pismem z dnia 7 lutego 2020 r. (data nadania 8 lutego 2020 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 4 lutego 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.539.2019.3.AC (data nadania 4 lutego 2020 r., data odbioru 6 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną 5% stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopad 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną 5% stawką podatkową.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 17 stycznia 2020 r. (data nadania 17 stycznia 2020 r., data doręczenia 20 stycznia 2020 r.). Nr 0114-KDIP3-2.4011.539.2019.1.AC oraz pismem z dnia 4 lutego 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.539.2019.3.AC (data nadania 4 lutego 2020 r., data odbioru 6 lutego 2020 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 24 stycznia 2020 r. (data nadania 24 stycznia 2020 r., data wpływu 28 stycznia 2020 r.) oraz pismem z dnia 7 lutego 2020 r. ( data nadania 8 lutego 2020 r., data wpływu 11 lutego 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest między innymi działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem liniowym 19%. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi rozwoju aplikacji na rzecz kontrahenta - innego przedsiębiorcy, polskiego rezydenta podatkowego, również będącego osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Kontrahent ten działa na zasadzie pośrednika, delegując współpracujących z nim programistów do pracy nad projektem jednego ze swoich klientów, którymi są duże, zagraniczne przedsiębiorstwa użyteczności publicznej i przemysłowej, a także przedsiębiorstwa z branży telekomunikacyjnej i energetycznej. Jako członek zespołu, Wnioskodawca rozwija oprogramowania (aplikacje) w projektach przeprowadzanych u klientów kontrahenta, które polegają na:

1. rozwoju innowacyjnego oprogramowania sieciowego pomagającego przedsiębiorstwom użyteczności publicznej i przemysłowej w efektywnym zarządzaniu energią elektryczną od miejsca wytwarzania do zużycia (aplikacje …).
2. rozwoju innowacyjnego oprogramowania dla branży telekomunikacyjnej, które będzie służyło wspieraniu rozwoju i utrzymania sieci dystrybucyjnej klienta używającego oprogramowania oraz będzie współpracowało z systemami zgłoszeń awarii, wspierając działanie systemu (…),
3. rozwoju innowacyjnych aplikacji mobilnych służących paszportyzacji sieci i jej zarzadzania, współpracujących z serwerem (…) do zdalnej prezentacji sieci i wsparcia instalatorów w terenie (…),
4. tworzeniu oprogramowania, które ma za zadanie zapewnić wyższy poziom usług zarządzenia sieciami dystrybucji energii elektrycznej i gazu (w tym zakresie podejmuje on nie tylko prace programistyczne związane z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania, ale także zajmuje się analizą i udoskonalaniem poszczególnych procesów w ramach tworzonego innowacyjnego systemu; docelowo oprogramowanie będzie powiązane z istniejącymi już systemami celem ich udoskonalenia i stworzenia kompleksowego systemu wsparcia w zarządzaniu ww. sieciami dystrybucji).

Narzędzia wykorzystywane przez Wnioskodawcę do tworzenia oprogramowania to (…), edytory (…), zaś język programowania stanowi w głównej mierze ….

Oprogramowanie, o którym mowa powyżej jest wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (prac badawczo-rozwojowych) i jako rezultat jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskimi prawach pokrewnych. Działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe jest podejmowana przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), przy wykorzystaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań w informatyce. Jednocześnie należy wskazać, że Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.

Wnioskodawca przenosi na kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie oprogramowania, za co otrzymuje wynagrodzenie - kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami dotyczącymi tzw. IP Box, Wnioskodawca chciałby w rozliczeniu rocznym za 2019 r. skorzystać z preferencji z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)), zgodnie z którym podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania, w tym do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Wnioskodawca wskazuje również, że na potrzeby skorzystania z IP Box będzie posiadał odrębną od podatkowej księgi przychodowi rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

W odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 stycznia 2020 r., odebrane 20 stycznia 2020 r., znak 0114-KDIP3-1.4011.539.2019.1.AC, Wnioskodawca wskazuje:

Ad. 1.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od października 2017 r. Rozpoczął wówczas współpracę przy projekcie … (…).

Ad. 2.

Wytworzenie, modyfikacja (ulepszenie) oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 3

Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Powyższe wynika z konieczności dostosowywania algorytmów do zmieniających się wymagań kontrahenta i technologii, bowiem system informatyczny musi nadążać za stale zmieniającą się technologią.

Ad. 4.

Implementowany system (oprogramowanie)jest stale uzupełniany o nowe funkcje wspierające oraz nowotworzone procesy biznesowe u odbiorców docelowych (zagranicznych przedsiębiorstw użyteczności publicznej i przemysłowej, przedsiębiorstw z branży telekomunikacyjnej i energetycznej). Z dynamicznym rozwojem musi współgrać oprogramowanie, pomagające w utrzymaniu tempa rozwoju. W związku z powyższym, tworzony oraz modyfikowany i ulepszany jest system, który ma za zadanie wspierać potrzeby dobrze zarządzanego i dynamicznie rozwijającego się przedsiębiorstwa.

Należy również wskazać, że główną zaletą oprogramowania, która odróżnia je od konkurencji jest zamodelowanie świata realnego w programie. Rozwijany system paszportyzacji sieci elektrycznej, służy wspieraniu instalatorów/konserwatorów firmy energetycznej. Instalator wyposażony w urządzenie mobilne, dzięki odpowiedniemu przedstawieniu sieci w systemie, jest w stanie szybko zorientować się w terenie gdzie może znajdować się określona usterka. System taki wyróżnia się na tle innych tym, że każde urządzenie jest modelowane ze swoim światem wewnętrznym, co umożliwia tworzenie odpowiednich struktur hierarchii np. studzienka kablowa posiada wnętrze, gdzie widać zbiegające się w niej wykopy i rury, w których można umieszczać kable. Takie idealne przedstawienie świata rzeczywistego w aplikacji sprawia ze instalator jest w stanie szybko i sprawnie poruszać się po domenie która jest mu znana. Instalatorzy, jako osoby techniczne nie muszą się bowiem znać na oprogramowaniu, ale opisane powyżej, innowacyjne za modelowanie znanego im wyposażenia, znacząco ułatwia pracę.

Ad. 5.

W takim przypadku Wnioskodawcy przysługuje licencja niewyłączna, na podstawie której modyfikuje on lub ulepsza oprogramowanie samodzielnie, poprzez tworzenie nowych kodów (modułów, funkcjonalności) oprogramowania. Należy jednocześnie wskazać, że nawet gdy dany kod źródłowy stanowi modyfikację/ulepszenie istniejącego już oprogramowania, to od strony technicznej stanowi on, co do zasady, odrębne oprogramowanie i tym samym podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Opisana modyfikacja i ulepszanie oprogramowania przez Wnioskodawcę ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest nowo wytworzony kod/oprogramowanie, stanowiący odrębne kwalifikowane prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ad. 6.

Wnioskodawca rozwija, ulepsza czy modyfikuje oprogramowanie będące rezultatem jego własnej, innowacyjnej pracy twórczej. Modyfikacja lub ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania jego autorstwa może mieć miejsce w dwóch sytuacjach. Po pierwsze wtedy, gdy Wnioskodawca modyfikuje lub ulepsza oprogramowanie/kody, co do których nie zostały jeszcze przeniesione (sprzedane) autorskie prawa majątkowe. Po drugie, modyfikacja lub ulepszenie może odbywać się także po przeniesieniu autorskich praw majątkowych. W takiej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje licencja niewyłączna. Należy jednak podkreślić, że Wnioskodawca nawet w przypadku dokonywania modyfikacji czy ulepszeń, wytwarza odrębny kod źródłowy/oprogramowanie. Odrębny kod/oprogramowanie w takim przypadku należy więc określić jako nowe, odrębne kwalifikowane prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskimi prawach pokrewnych.

Ad. 7.

Ulepszanie/rozwijanie oprogramowania już istniejącego, którego Wnioskodawca nie jest właścicielem/współwłaścicielem oraz nie przysługuje mu licencja wyłączna, następuje na podstawie licencji niewyłącznej. Należy również wskazać, że Wnioskodawca przede wszystkim rozwija/ulepsza wytworzone przez siebie oprogramowanie, którego jest właścicielem tj. jeszcze przed przeniesieniem autorskich praw majątkowych. Jeżeli natomiast zajdzie potrzeba ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, co do którego przeniesione (a więc sprzedane) zostały autorskie prawa majątkowe, Wnioskodawcy udzielana jest licencja niewyłączna korzystanie z tego oprogramowania, w celu wykonywania zlecanych Wnioskodawcy czynności.

Ad. 8.

Tworzone są nowe kody, w języku programowania Magik, który stanowi język autorstwa (…)

Ad. 9.

Ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania są rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy, stanowiąc utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych

Ad. 10.

Wnioskodawca przenosi na swojego kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do ulepszanego/rozwijanego oprogramowania, osiągając dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 11.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów) w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencję taką Wnioskodawca prowadzi od 2017 r. czyli od rozpoczęcia wykonywania działalności badawczo-rozwojowej.

Jednocześnie w odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lutego 2020 r., odebrane 6 lutego 2020 r., znak 0114-KDIP3-1.4011.539.2019.3.AC, Wnioskodawca wyjaśnia rozbieżności:

Jak zostało wskazane w odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 17 stycznia 2020 r., Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od października 2017 r. Od tego też momentu rozpoczął ewidencjonowanie poszczególnych utworów podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytwarzanych/rozwijanych w ramach rozpoczętej działalności badawczo- rozwojowej. Ewidencja prowadzona jest osobno dla każdego projektu (…). Tym samym, Wnioskodawca już od 2017 r. na potrzeby wykonywanej działalności badawczo-rozwojowej, prowadził dodatkową ewidencję, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Natomiast od 1 stycznia 2019r., tj. od daty wprowadzenia IP Box i wejścia w życie art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzi ewidencję, o której mowa w tym przepisie.

W związku z powyższym, we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca wskazał, że na potrzeby skorzystania z IP Box (a więc na dzień składania deklaracji za rok 2019 r.) będzie posiadał odrębną ewidencję - jest to naturalna konsekwencja tego, że ewidencje prowadzi zasadniczo od początku wykonywania działalności badawczo- rozwojowej, a w szczególności od stycznia 2019 r. prowadzi ewidencję czyniącą zadość wymaganiom z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca może, zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosować 5% stawkę podatku dla dochodu osiągniętego w związku ze świadczeniem wyżej o pisanych usług i sprzedażą autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie oprogramowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zastosować 5% stawkę podatku dla dochodu osiągniętego w związku ze świadczeniem wyżej opisanych usług i sprzedażą autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie oprogramowania na podstawie art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a dokładniej - prace rozwojowe. Należy bowiem wskazać, że prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu nowych i innowacyjnych rozwiązań, rozwijaniu i ulepszaniu programowania (aplikacji) mają twórczy charakter. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w ramach zespołu programistów, stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Co więcej, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i języków oprogramowania do rozwijania, projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania oprogramowania (aplikacji), w tym aplikacji mobilnych spełniających różnorodne funkcje na potrzeby podmiotów ze wskazanych w stanie faktycznym branż, przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu szeroko pojętego wytwarzania i rozwijania oprogramowania. Należy również wskazać, że prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter i prowadzone są w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.

Wnioskodawca w 2019 roku przenosił i przenosi na kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego i rozwijanego rzez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy osiągał i osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w cytowanych powyżej przepisach ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu rocznym za rok 2019 będzie mógł skorzystać ze stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie programowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% od kwalifikowanych dochodów ze sprzedaży autorskiego oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

Odnosząc powyżej przedstawiony opis do analizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. W sytuacji, gdy podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na kontrahenta praw autorskich do oprogramowania stanowiącego własność Wnioskodawcy, wytworzonego oraz rozwiniętego/ulepszonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowiącego utwór prawnie chroniony, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5% w zeznaniu rocznym za rok 2019.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.