Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się tworzeniem, rozwijaniem i modyfikowaniem programów komputerowych. Tworzy kod źródłowy oprogramowania, które ma na celu usprawnienie procesów biznesowych w dużych przedsiębiorstwach. Oprogramowanie to jest częścią platformy udostępnianej przez Spółkę jej klientom. Wnioskodawca przenosi na Spółkę majątkowe prawa autorskie do wytwarzanego oprogramowania. Zamierza rozliczać dochody z tytułu sprzedaży tych praw autorskich na zasadach ulgi IP BOX, stosując 5% stawkę podatku dochodowego. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca spełnia warunki do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX) – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX).
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Nie zatrudnia żadnych pracowników ani na podstawie umowy o pracę, ani na podstawie innej umowy cywilnoprawnej. Nie jest też stroną umowy spółki cywilnej. Dochody z prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza na zasadach podatku liniowego (art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”). Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości rezygnować z tej formy rozliczania podatku dochodowego. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów na potrzeby rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym w Polsce. Realizuje wszystkie swoje usługi na rzecz jednej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) na podstawie umowy o świadczenie usług. Spółka posiada siedzibę w Polsce. Jedynym udziałowcem Spółki jest spółka z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości świadczenia usług również na rzecz innych podmiotów. Podstawą współpracy Wnioskodawcy ze Spółką jest pisemna umowa o współpracy. Umowa określa jedno wynagrodzenie za wszystkie usługi realizowane przez Wnioskodawcę. Od około trzech lat Wnioskodawca wystawia jednak Spółce co miesiąc dwie faktury: jedną opiewającą na wynagrodzenie za realizowanie usług programistycznych polegających na tworzeniu kodu źródłowego i przeniesienie majątkowych praw autorskich do stworzonego oprogramowania (ok. 95% kwoty umownego wynagrodzenia) i drugą opiewającą na wynagrodzenie za czynności niestanowiące bezpośrednio tworzenia kodu źródłowego, ale związane z jego opracowywaniem takie jak spotkania i konsultacje z klientem, opracowywanie dokumentacji oprogramowania (ok. 5% kwoty umownego wynagrodzenia). Taki sposób podziału wynagrodzenia jest akceptowany przez obie strony, a przyjęta proporcja odpowiada proporcjom czasu poświęcanego przez Wnioskodawcę na realizowanie poszczególnych obowiązków i czynności.
Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy są usługi programistyczne. W ramach prowadzonej działalności podatnik zajmuje się tworzeniem, rozwijaniem, modyfikowaniem programów komputerowych (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z). Wnioskodawca tworzy kod źródłowy oprogramowania przeznaczonego do usprawniania procesów biznesowych w dużych przedsiębiorstwach. Oprogramowanie to stanowi część innego programu komputerowego – platformy udostępnianej przez Spółkę jej klientom.
W działalności programistycznej Wnioskodawcy można wskazać na dwa zasadnicze obszary:
Opisane wyżej programy komputerowe stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). W ramach działalności programistycznej Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę informatyczną (m.in. znajomość języków programowania, metodologii programowania) oraz wiedzę matematyczną. Wykorzystanie tej wiedzy jest podstawą tworzenia nowych programów komputerowych, które realizują różnego rodzaju funkcje służące usprawnianiu procesów biznesowych. Wspomniane funkcje tworzone są na indywidualne potrzeby konkretnych klientów Spółki, w związku z czym stanowią one rozwiązania nowe. Usługi informatyczne podatnika świadczone są głównie w technologii Big data. W znacznej mierze oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę służy zatem analizie dużych i zmiennych w czasie danych, na podstawie której korzystający z takiego narzędzia podmiot może pozyskać nową wiedzę pozwalającą zoptymalizować, tj. zaprojektować nowe lub ulepszyć istniejące procesy biznesowe. Przeprowadzenie takich analiz nie byłoby możliwe bez zaprojektowania i wdrożenia specjalnych programów komputerowych, których funkcjonowanie opiera się na specjalnie wykreowanych, nowych i specyficznych metodach analizy określonych danych. Tego typu analizy nie stanowią rutynowych procesów w działalności podmiotów gospodarczych. W swojej działalności Wnioskodawca opracowuje zarówno nowe, jak i ulepszone produkty (oprogramowanie komputerowe) niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Jego kontrahentów i użytkowników oprogramowania i istotnie odróżniające się od już funkcjonujących rozwiązań. Wnioskodawca wykonuje swoją działalność w sposób systematyczny. Wszelkie prace mają charakter zorganizowany – realizowane są wedle ustalanego harmonogramu i zgodnie z przyjętą dla danych prac metodyką prac programistycznych. Wiele prac jest realizowanych przez Wnioskodawcę we współpracy z innymi programistami prowadzącymi niezależne działalności gospodarcze i posiadającymi podobne do Wnioskodawcy umowy o współpracy ze Spółką. Nie zmienia to faktu, że Wnioskodawca samodzielnie tworzy programy komputerowe opisane wyżej pod lit. a) i b). Prace poszczególnych programistów ewidencjonowane są w specjalnym systemie w taki sposób, że jest możliwe ustalenie kto i kiedy stworzył poszczególne elementy kodu źródłowego. Programy tworzone przez Wnioskodawcę połączone z programami tworzonymi przez innych programistów współtworzą jeden program komputerowy realizujący kompleksowy zestaw wielu powiązanych funkcji. Praca nad oprogramowaniem tworzonym przez Wnioskodawcę nie ma charakteru incydentalnego, ze względu na stałe i zmienne potrzeby klientów w zakresie tworzenia tego typu narzędzi. Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest już od kilku lat. Wszystkie programy komputerowe wykonane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy są Jego autorstwa. Otrzymuje On od Spółki konkretny problem, który należy rozwiązać projektując stosowne rozwiązanie informatyczne. Wnioskodawca dysponuje swobodą w określeniu sposobu rozwiązania tego problemu – samodzielnie poszukuje rozwiązania i dobiera metody pracy, projektuje strukturę oprogramowania w zakresie, w jakim je samodzielnie tworzy i samodzielnie tworzy kod źródłowy programu komputerowego. Jego działalność ma charakter kreatywny. Struktura programu i kod źródłowy zawsze stanowią nowe wytwory intelektu i nie są kopiami istniejących rozwiązań. Najczęściej nowa jest również sama funkcja, projektowana do bardzo konkretnych celów klienta podatnika, który wcześniej nie korzystał z takiego rozwiązania. W oparciu o swoją wiedzę Wnioskodawca tworzy zatem nowe narzędzia informatyczne. Efekt Jego prac jest zawsze ustalony w formie konkretnego kodu źródłowego podlegającego ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W świetle powyższego, działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową, tj. w tym wypadku działalnością obejmującą prace rozwojowe podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy (matematycznej, informatycznej) do tworzenia nowych zastosowań (usprawnianie konkretnych procesów biznesowych). Na podstawie umowy o współpracy Wnioskodawca w zamian za wynagrodzenie przenosi całość majątkowych praw autorskich do programów komputerowych na rzecz Spółki już z chwilą powstania utworu. Umowa o współpracy precyzyjnie i szeroko określa pola eksploatacji objęte przeniesieniem majątkowych praw autorskich. Na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca zobowiązał się też do niewykonywania osobistych praw autorskich do programów komputerowych i wyraził zgodę na wprowadzanie przez nabywcę modyfikacji w oprogramowaniu. Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę Wnioskodawcy naliczane jest według ustalonej umownie stawki za każdy dzień realizacji umowy o współpracy. Stosownie do postanowień umownych, wynagrodzenie to obejmuje również przeniesienie majątkowych praw autorskich. Wynagrodzenie wypłacane jest raz w miesiącu.
Wnioskodawca będzie prowadził wyodrębnioną ewidencję dla projektu dotyczącego kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencję będzie prowadził w sposób zapewniający wyodrębnienie wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tj. praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych) oraz ustalenie przychodu, kosztu uzyskania przychodu i dochodu (straty) przypadającej na dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tu: prawo autorskie do programu komputerowego). Ewidencja spełni również inne wymagania z art. 30cb ustawy o PIT.
Wszystkie wykonywane przez siebie prace, które prowadzą do wytworzenia kwalifikowanych praw autorskich do programów komputerowych, Wnioskodawca traktował będzie jako jeden projekt badawczo-rozwojowy. Wszystkie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę stanowią ostatecznie część głównego projektu, tj. platformy (oprogramowania komputerowego) udostępnianej ostatecznym użytkownikom. Programy komputerowe, realizujące poszczególne funkcjonalności nie są wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od powyższej platformy. Wszystkie prace Wnioskodawcy prowadzą do wytworzenia jednego rodzaju kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. praw autorskich do programu komputerowego. Dochody uzyskiwane przez podatnika są też dochodami ze sprzedaży wyłącznie majątkowych praw autorskich. Podatnik nie wytwarza i nie planuje wytwarzać żadnych innych praw własności intelektualnej. W przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym), Wnioskodawca zamierza rozpocząć rozliczanie podatku dochodowego na zasadach określonych w art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT rozliczając w ten sposób po raz pierwszy dochody za 2019 r.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy w opisanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) Wnioskodawca będzie mógł rozliczać dochody ze zbycia (sprzedaży) majątkowych praw autorskich do programów komputerowych na zasadach określonych w art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ulga IP BOX)?
Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W ocenie Wnioskodawcy, nie budzi wątpliwości fakt, że prowadzi On działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT. W ramach tej działalności Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej i osiąga dochody z ich sprzedaży.
Kwalifikowane prawa własności intelektualnej zostały zdefiniowane w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Jedną z kategorii takich praw są prawa autorskie do programu komputerowego. Jednocześnie tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe podlegają ochronie z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 ww. ustawy). Prawa autorskie do programu komputerowego przysługujące Wnioskodawcy mają charakter kwalifikowany w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, ponieważ są wytwarzane przez Niego w ramach działalności badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.
Z opisu stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) wynika, że Wnioskodawca prowadzi systematyczne (zorganizowane, ciągłe i z wykorzystaniem swoich wszystkich zasobów) i jednocześnie twórcze (kreatywne) prace rozwojowe, realizujące dwa cele:
Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw IP, ponieważ:
Wobec powyższego w opisanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym), Wnioskodawca jest uprawniony do rozliczania dochodów osiąganych ze zbycia majątkowych praw autorskich do programu komputerowego (dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej), na zasadach określonych w art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT. Spełnia On bowiem przesłanki wskazane w tych przepisach.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
Jak wynika z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Dochody z prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza na zasadach podatku liniowego (art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: „ustawa o PIT”). Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów na potrzeby rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym w Polsce. Realizuje wszystkie swoje usługi na rzecz jednej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”). Podstawą współpracy Wnioskodawcy ze Spółką jest pisemna umowa o współpracy. Umowa określa jedno wynagrodzenie za wszystkie usługi realizowane przez Wnioskodawcę. Od około trzech lat Wnioskodawca wystawia jednak Spółce co miesiąc dwie faktury: jedną opiewającą na wynagrodzenie za realizowanie usług programistycznych polegających na tworzeniu kodu źródłowego i przeniesienie majątkowych praw autorskich do stworzonego oprogramowania (ok. 95% kwoty umownego wynagrodzenia) i drugą opiewającą na wynagrodzenie za czynności niestanowiące bezpośrednio tworzenia kodu źródłowego, ale związane z jego opracowywaniem takie jak spotkania i konsultacje z klientem, opracowywanie dokumentacji oprogramowania (ok. 5% kwoty umownego wynagrodzenia). Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy są usługi programistyczne. W ramach prowadzonej działalności podatnik zajmuje się tworzeniem, rozwijaniem, modyfikowaniem programów komputerowych. Wnioskodawca tworzy kod źródłowy oprogramowania przeznaczonego do usprawniania procesów biznesowych w dużych przedsiębiorstwach. Oprogramowanie to stanowi część innego programu komputerowego – platformy udostępnianej przez Spółkę jej klientom. Programy komputerowe stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). W ramach działalności programistycznej Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę informatyczną (m.in. znajomość języków programowania, metodologii programowania) oraz wiedzę matematyczną. Wykorzystanie tej wiedzy jest podstawą tworzenia nowych programów komputerowych, które realizują różnego rodzaju funkcje służące usprawnianiu procesów biznesowych. Wspomniane funkcje tworzone są na indywidualne potrzeby konkretnych klientów Spółki, w związku z czym stanowią one rozwiązania nowe. W swojej działalności Wnioskodawca opracowuje zarówno nowe, jak i ulepszone produkty (oprogramowanie komputerowe) niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Jego kontrahentów i użytkowników oprogramowania i istotnie odróżniające się od już funkcjonujących rozwiązań. Wnioskodawca wykonuje swoją działalność w sposób systematyczny. Wszelkie prace mają charakter zorganizowany – realizowane są wedle ustalanego harmonogramu i zgodnie z przyjętą dla danych prac metodyką prac programistycznych. Praca nad oprogramowaniem tworzonym przez Wnioskodawcę nie ma charakteru incydentalnego, ze względu na stałe i zmienne potrzeby klientów w zakresie tworzenia tego typu narzędzi. Wszystkie programy komputerowe wykonane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy są Jego autorstwa. Jego działalność ma charakter kreatywny. Struktura programu i kod źródłowy zawsze stanowią nowe wytwory intelektu i nie są kopiami istniejących rozwiązań. W oparciu o swoją wiedzę Wnioskodawca tworzy zatem nowe narzędzia informatyczne. Efekt Jego prac jest zawsze ustalony w formie konkretnego kodu źródłowego podlegającego ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową, tj. w tym wypadku działalnością obejmującą prace rozwojowe podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy (matematycznej, informatycznej) do tworzenia nowych zastosowań (usprawnianie konkretnych procesów biznesowych). Na podstawie umowy o współpracy Wnioskodawca w zamian za wynagrodzenie przenosi całość majątkowych praw autorskich do programów komputerowych na rzecz Spółki już z chwilą powstania utworu. Wnioskodawca będzie prowadził wyodrębnioną ewidencję dla projektu dotyczącego kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ewidencję będzie prowadził w sposób zapewniający wyodrębnienie wytworzonych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tj. praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych) oraz ustalenie przychodu, kosztu uzyskania przychodu i dochodu (straty) przypadającej na dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tu: prawo autorskie do programu komputerowego). Ewidencja spełni również inne wymagania z art. 30cb ustawy o PIT. Wszystkie prace Wnioskodawcy prowadzą do wytworzenia jednego rodzaju kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. praw autorskich do programu komputerowego. Dochody uzyskiwane przez podatnika są też dochodami ze sprzedaży wyłącznie majątkowych praw autorskich.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na Spółkę praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte, zmodyfikowane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wg stawki 5%.
Należy przy tym zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji przedmiotem oceny Organu – zgodnie z zakresem żądania wynikającym z wniosku – była wyłącznie możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej wobec osiągania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili