INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2019 r. (data wpływu 2 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania otrzymanych nagród za związane ze sprzedażą premiową – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania otrzymanych nagród za związane ze sprzedażą premiową.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawczyni zamierza skorzystać z aplikacji mobilnej, za pomocą której będzie miała możliwość wykonywania szeregu uprawnień z zakresu ochrony własnych danych osobowych oraz odpłatnego udostępniania swych danych do celów marketingowych. Aplikacja nosi nazwę (…) i jest rozpowszechniana przez Spółkę, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie informatyki.
Aplikacja skierowana jest wyłącznie do osób będących konsumentami. Użytkownik (konsument), chcąc korzystać z aplikacji, pobiera ją ze strony internetowej Spółki, uiszcza cenę i wykonuje czynności weryfikujące jego tożsamość. Dokumentem potwierdzającym zakup aplikacji jest faktura wystawiana Użytkownikowi przez Spółkę w formie elektronicznej. Spółka otrzymuje zapłatę za aplikację wyłącznie przelewem. Na podstawie faktury istnieje możliwość jednoznacznego zidentyfikowania transakcji. Stanowi ona dokument wykorzystywany do zaksięgowania przychodu Spółki. Wszelkie czynności, związane z korzystaniem z aplikacji odbywają się wyłącznie elektronicznie, tj. przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość.
Sposób działania aplikacji Spółki jest następujący. Użytkownik aplikacji po jej zakupie i zainstalowaniu, otrzymuje trzy narzędzia:
- wystąpienie za jej pomocą do Administratorów danych osobowych na terenie całej Polski z zapytaniem czy przetwarzają oni jego dane osobowe;
- egzekwowanie praw wynikających wprost z art. 15 oraz art. 16-22 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), tj. m.in. cofnięcie zgody na przetwarzanie danych osobowych, usunięcie danych, przeniesienie danych etc.;
- wyrażenie zgody na czasowe udostępnienie danych osobowych konkretnym podmiotom, do celów marketingowych, za wynagrodzeniem.
Wszystkie ww. czynności są dokonywane za pośrednictwem aplikacji, która przesyła do Administratorów danych osobowych stosowne wezwania, zależnie od woli Użytkownika. Wezwania te są skonstruowane według jednego wzorca, którego sporządzenie Spółka zleciła obsługującemu go adwokatowi. Wezwania podpisane są przez członków zarządu Spółki i kierowane do Administratorów danych wyłącznie w formie elektronicznej. Jeśli Użytkownik skorzysta z opcji wysłania zapytań do Administratorów danych, w jego panelu klienta w aplikacji mobilnej pojawia się raport na temat tego kto i na jakiej podstawie przetwarza jego dane osobowe. Jest to lista podmiotów, które uda się zweryfikować Spółce i które odpowiedzą na zapytanie kierowane za pośrednictwem aplikacji. Jeżeli Administrator odmawia udzielenia odpowiedzi na zapytanie kierowane za pośrednictwem aplikacji, Spółka zleca adwokatowi, będącemu jej pełnomocnikiem, dokonanie dalszych czynności (tj. sporządzenie stosownej odpowiedzi na stanowisko Administratora i dalsze kroki prawne).
Z niektórymi Administratorami danych osobowych Spółka podpisuje umowy o stałej współpracy. Wówczas stają się oni Partnerami Spółki. Na podstawie ww. umów Spółka gromadzi dane użytkowników realnie zainteresowanych towarami lub usługami oferowanymi przez Partnerów widniejących na liście w aplikacji mobilnej. Partnerzy mogą dzięki temu prowadzić działalność marketingową, skierowaną do osób zainteresowanych. Użytkownicy aplikacji mogą wyrazić zgodę na przekazanie danych np. wyłącznie podmiotom świadczącym usługi finansowe, ponieważ są zainteresowani zawarciem umowy kredytu i chcą poznać oferty różnych podmiotów.
Administratorzy wyrażają zapotrzebowanie na dane osobowe celem możliwości oferowania konsumentom towarów i usług. Użytkownik aplikacji (…) może wyrazić zgodę na czasowe (minimum 30 dni) udostępnienie jego danych konkretnemu podmiotowi za wynagrodzeniem. W takiej sytuacji, Administrator danych płaci Spółce za dostarczenie danych osobowych konsumentów, którzy wyrazili na to zgodę (tj. zawarli w drodze elektronicznej umowę ze Spółką). Użytkownik (konsument) otrzymuje 60% kwoty, jaką Administrator zapłaci Spółce za uzyskane dane osobowe (ww. kwota podlega zmniejszeniu o koszt przelewu bankowego). Administrator zapłaci za dane wyłącznie w sytuacji, gdy będzie mógł kontaktować się z Użytkownikiem w celach marketingowych przez okres udzielenia zgody na udostępnienie danych. Administrator danych przesyła Spółce raport, z którego wynika z iloma osobami, które wyraziły zgodę na udostępnienie danych, udało mu się skontaktować. Jeżeli np. Użytkownik udzielił zgody, jednak nie odbierał telefonów od Administratora, wówczas Administrator nie wypłaci wynagrodzenia Spółce. Tym samym, wynagrodzenia nie otrzyma również Użytkownik.
Wynagrodzenie za czasowe udostępnienie danych przysługuje Użytkownikowi po upływie 30 dni od dnia wyrażenia zgody na przekazanie danych do celów marketingowych. Administrator przekazuje Spółce raport oraz wypłaca jej wynagrodzenie za udostępnione dane. Następnie Spółka przekazuje wynagrodzenie Użytkownikowi na wskazany przez niego rachunek bankowy dziesiątego dnia następnego miesiąca.
Skorzystanie z aplikacji mobilnej, której autorem jest Spółka wymaga od Użytkownika pobrania jej ze strony internetowej. Użytkownik musi następnie zweryfikować swoją tożsamość poprzez podanie: imienia, nazwiska, daty urodzenia, nr PESEL (w celu ustalenia czy jest osobą pełnoletnią), adresu e-mail, numeru telefonu oraz dokonania przelewu weryfikacyjnego. Pobranie aplikacji jest odpłatne, zaś jej cena wynosi 14 zł 97 gr brutto. Po uiszczeniu ceny, płatnej przelewem, Użytkownik otrzymuje na podany adres e-mail fakturę wystawioną przez Spółkę w formie elektronicznej.
Spółka nie rozlicza się z żadnym podmiotem w formie gotówkowej. Wszelkie płatności z tytułu nabycia aplikacji są dokonywane wyłącznie przelewem na rachunek bankowy Spółki. Aplikacja jest przeznaczona wyłącznie dla osób będących konsumentami. Maksymalna kwota możliwa do uzyskania przez Użytkownika z tytułu udostępniania danych osobowych nie przekracza 700 zł miesięcznie (stan faktyczny).
Spółka nosi się z zamiarem rozszerzenia praw, jakie przysługują Użytkownikom aplikacji. Zamierza wprowadzić rozwiązanie, które przewiduje traktowanie wynagrodzenia otrzymywanego przez Użytkowników nie jako środków pieniężnych, lecz jako punktów w relacji jeden do jednego. Spółka zamierza rozszerzyć współpracę z Partnerami, którzy nabywają dostęp do danych osobowych Użytkowników aplikacji. Na mocy takiej współpracy Partnerzy mogliby oferować Użytkownikom prawo do nabywania nagród rzeczowych, o jednorazowej wartości nie większej niż 2 000 zł. Użytkownicy mogliby zbierać punkty, udostępniając dane osobowe różnym Partnerom, a następnie wymienić je na nagrody. Użytkownicy nie musieliby zamieniać punktów zebranych za udostępnienie danych na nagrody Partnera, któremu dane udostępnili. Tym samym mogliby zdobyć punkty udostępniając dane np. firmom oferującym kredyty, a zamienić je na nagrody oferowane przez firmę kosmetyczną. Nagrodami mogłyby być nie tylko towary, lecz także usługi. Proponowany mechanizm byłby zatem oparty o zasady, na jakich funkcjonują programy lojalnościowe (zdarzenie przyszłe).
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Odnośnie zdarzenia przyszłego:
- Czy Wnioskodawczyni mogłaby uznać nagrody otrzymywane od Spółki jako nagrody związane ze sprzedażą premiową towarów lub usług w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które są objęte zwolnieniem podatkowym?
- Czy wobec uznania, że nagrody otrzymywane przez Użytkowników są związane ze sprzedażą premiową – od wynagrodzenia z tytułu udostępnienia danych osobowych, jakie otrzymałaby Wnioskodawczyni, powinna zostać pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz sporządzony i przesłany formularz PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11?
Zdaniem Wnioskodawcy,
Ad 1
Odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca. Działalność Wnioskodawczyni pozwala na skojarzenie Użytkowników aplikacji mobilnej z Administratorami danych osobowych, którzy są zainteresowani kierowaniem działalności marketingowej do osób potencjalnie zainteresowanych nabyciem oferowanych przez nich towarów i usług. Administratorzy mogą tym samym skuteczniej prowadzić marketing, trafiając do konsumentów o wysokim stopniu zainteresowania konkretnymi ofertami. Użytkownicy za udostępnienie danych osobowych do celów marketingowych będą mogli otrzymać punkty, które następnie będą mogli wymienić na towary i usługi. Jednorazowa wartość nagrody wymienionej za punkty nie będzie przekraczała 2 000 zł (obecnie maksymalna kwota, możliwa do wygenerowania z tytułu udostępnienia danych nie przekracza 700 zł). Dojdzie zatem do powstania trójstronnego stosunku prawnego, w ramach którego:
- Użytkownicy będą nabywać aplikację mobilną stworzoną przez Spółkę i za jej pomocą otrzymywać raport na temat podmiotów oferujących interesujące ich towary i usługi,
- Administratorzy zapłacą Spółce za zgromadzenie i udostępnienie danych osobowych Użytkowników,
- Użytkownicy w zamian za udostępnienie danych osobowych do celów marketingowych otrzymają punkty, które będą mogli wymienić na nagrody.
W związku z powyższym dojdzie do sytuacji, w której każdy z podmiotów opisanej powyżej relacji osiągnie korzystne efekty swych działań. W ocenie Wnioskodawczyni, istnieje zatem możliwość uznania nagród otrzymywanych przez Użytkowników za związane ze sprzedażą premiową. Wyrażenie przez Wnioskodawczynię zgody na udostępnienie podmiotom gospodarczym danych osobowych będzie wiązało się z otrzymaniem korzyści materialnych. Użytkownik otrzyma punkty, które będzie mógł wymienić na nagrody. Czynności podejmowane przez Użytkowników aplikacji są zatem najbardziej zbliżone do sprzedaży w rozumieniu art. 535 Kodeksu cywilnego.
Ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem „sprzedaż premiowa”, lecz nie sformułował tego pojęcia w ustawie, wskazał jedynie, ze sprzedaż premiowa dotyczy zarówno towarów, jak i usług. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży. Na gruncie zdarzenia przyszłego, będącego przedmiotem wniosku nie mamy jednak do czynienia ze sprzedażą w klasycznym rozumieniu tego pojęcia – jako relacji sprzedającego i kupującego. Zasadne jest zatem odwołanie się do przepisów ogólnych, tj. art. 535 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z jego treścią, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Powyższy przepis stanowi zatem, że obowiązkiem sprzedawcy jest przeniesienie własności i wydanie rzeczy na kupującego, zaś obowiązkiem kupującego – odebranie rzeczy i zapłata ceny. Zgodnie z treścią art. 555 Kodeksu cywilnego, przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii, praw oraz wody. Ustawa zawiera zatem przepis odsyłający, co oznacza odpowiednie stosowanie przepisów o sprzedaży zarówno do rzeczy, jak i m.in. praw, a także innych dóbr prawnych. W obrocie funkcjonuje m.in. sprzedaż papierów wartościowych, jednak w rzeczywistości na skutek zawarcia takiej umowy następuje sprzedaż praw, jakie te papiery inkorporują. Wykładnia cytowanego przepisu prowadzi do wniosku, że przedmiotem umowy sprzedaży mogą być prawa, jeżeli istnieje możliwość ich identyfikacji i określenia ich ceny. Ponadto, z zasady swobody umów, zawartej w art. 3531 Kodeksu cywilnego wynika dowolne ułożenie stosunku prawnego, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Na gruncie zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku dochodziłoby do – bardzo zbliżonej do sprzedaży – umowy udzielenia czasowego prawa do dysponowania danymi osobowymi Wnioskodawcy, który otrzymałby z tego tytułu mierzalną korzyść. Pozwala to na postawienie tezy o możliwości zastosowania przepisów o sprzedaży. Administrator danych otrzymawszy zgodę miałby bowiem swobodę w podejmowaniu działań marketingowych z wykorzystaniem danych, udostępnionych mu przez Użytkownika za pośrednictwem aplikacji mobilnej.
Na gruncie niniejszej sprawy proponowany schemat otrzymywania korzyści przez Wnioskodawczynię jest w Jej ocenie najbardziej zbliżony do sprzedaży. Zatem nagrody otrzymane przez Użytkowników, biorących udział w trójstronnej, odpłatnej relacji Administrator – Wnioskodawczyni, mogą być uznawane za związane ze sprzedażą premiową. Należy również wskazać, że „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedającymi a kupującymi, połączoną jednak z przyznaniem przez przynajmniej jednego sprzedającego premii kupującemu. Przy czym premia nie musi polegać na czynnościach wykonywanych przez sprzedającego – nagrodą mogą być rzeczy, którymi sprzedający nie dysponuje (zob.: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 marca 2017 r., nr 2461-IBPB-2-2.4511.21.2017.1.IN).
Przedstawiona powyżej wykładnia pozwala Wnioskodawcy na udzielenie odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1.
Ad 2
Uznanie, że nagrody otrzymywane przez Użytkowników są związane ze sprzedażą premiową pozwala na skorzystanie ze zwolnienia podatkowego, o którym ustawa mówi wprost w art. 21 ust. 1 pkt 68. Jeśli wartość nagród nie będzie przekraczać jednorazowo kwoty 2 000 zł, to przepis ten znajdzie zastosowanie.
Wobec powyższego, odpowiedź na pytanie nr 2 jest w ocenie Wnioskodawczyni przecząca. Spółka nie będzie miała podstaw do pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowego od osób fizycznych ani sporządzania deklaracji PIT, gdyż w omawianej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.
W świetle powyższego przepisu podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika niewymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.
Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymieniono „inne źródła”.
Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, w tym również premie przyznawane w związku z uczestnictwem w różnego rodzaju akcjach, czy programach.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2 000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.
Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawierają definicji pojęcia nagroda, wobec czego w celu ich określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl), „nagroda” to dyplom, odznaczenie, pieniądze lub wartościowy przedmiot, będące formą uznania lub wyróżnienia za osiągnięcia, zwycięstwo w konkursie, w zawodach, itp.
Ponadto, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca połączył pojęcie nagrody z wyrażeniem „sprzedaż premiowa”. Nie sformułował jednak tego pojęcia w ustawie, wskazał jedynie, że sprzedaż premiowa dotyczy zarówno towarów, jak i usług.
Natomiast, pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.). W myśl art. 535 ww. ustawy przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.
Natomiast, internetowy Słownik języka polskiego wyjaśnia, że za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś. Innymi słowy, pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.
Przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast, zgodnie z art. 353 § 2 ww. ustawy świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.
Zatem, strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.
Mając na uwadze powyższe, „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Celem sprzedaży premiowej jest też co do zasady zwiększenie sprzedaży i/lub promocja wybranych produktów/usług.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zamierza skorzystać z aplikacji mobilnej, za pomocą której będzie miała możliwość wykonywania szeregu uprawnień z zakresu ochrony własnych danych osobowych oraz odpłatnego udostępniania swych danych do celów marketingowych. Aplikacja jest rozpowszechniana przez Spółkę, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie informatyki. Aplikacja skierowana jest wyłącznie do osób będących konsumentami. Z niektórymi Administratorami danych osobowych Spółka podpisuje umowy o stałej współpracy. Wówczas stają się oni Partnerami Spółki. Na podstawie ww. umów Spółka gromadzi dane użytkowników realnie zainteresowanych towarami lub usługami oferowanymi przez Partnerów widniejących na liście w aplikacji mobilnej. Partnerzy mogą dzięki temu prowadzić działalność marketingową, skierowaną do osób zainteresowanych. Użytkownicy aplikacji mogą wyrazić zgodę na przekazanie danych np. wyłącznie podmiotom świadczącym usługi finansowe, ponieważ są zainteresowani zawarciem umowy kredytu i chcą poznać oferty różnych podmiotów. Administratorzy wyrażają zapotrzebowanie na dane osobowe celem możliwości oferowania konsumentom towarów i usług. Użytkownik aplikacji (…) może wyrazić zgodę na czasowe (minimum 30 dni) udostępnienie jego danych konkretnemu podmiotowi za wynagrodzeniem. W takiej sytuacji, Administrator danych płaci Spółce za dostarczenie danych osobowych konsumentów, którzy wyrazili na to zgodę (tj. zawarli w drodze elektronicznej umowę ze Spółką). Użytkownik (konsument) otrzymuje 60% kwoty, jaką Administrator zapłaci Spółce za uzyskane dane osobowe (ww. kwota podlega zmniejszeniu o koszt przelewu bankowego). Administrator zapłaci za dane wyłącznie w sytuacji, gdy będzie mógł kontaktować się z Użytkownikiem w celach marketingowych przez okres udzielenia zgody na udostępnienie danych. Administrator danych przesyła Spółce raport, z którego wynika z iloma osobami, które wyraziły zgodę na udostępnienie danych, udało mu się skontaktować. Jeżeli np. Użytkownik udzielił zgody, jednak nie odbierał telefonów od Administratora, wówczas Administrator nie wypłaci wynagrodzenia Spółce. Tym samym, wynagrodzenia nie otrzyma również Użytkownik. Wynagrodzenie za czasowe udostępnienie danych przysługuje Użytkownikowi po upływie 30 dni od dnia wyrażenia zgody na przekazanie danych do celów marketingowych. Administrator przekazuje Spółce raport oraz wypłaca jej wynagrodzenie za udostępnione dane. Następnie Spółka przekazuje wynagrodzenie Użytkownikowi na wskazany przez niego rachunek bankowy dziesiątego dnia następnego miesiąca. Spółka zamierza wprowadzić rozwiązanie, które przewiduje traktowanie wynagrodzenia otrzymywanego przez Użytkowników nie jako środków pieniężnych, lecz jako punktów w relacji jeden do jednego. Spółka zamierza rozszerzyć współpracę z Partnerami, którzy nabywają dostęp do danych osobowych Użytkowników aplikacji. Na mocy takiej współpracy Partnerzy mogliby oferować Użytkownikom prawo do nabywania nagród rzeczowych, o jednorazowej wartości nie większej niż 2 000 zł. Użytkownicy mogliby zbierać punkty, udostępniając dane osobowe różnym Partnerom, a następnie wymienić je na nagrody. Użytkownicy nie musieliby zamieniać punktów zebranych za udostępnienie danych na nagrody Partnera, któremu dane udostępnili. Tym samym mogliby zdobyć punkty udostępniając dane np. firmom oferującym kredyty, a zamienić je na nagrody oferowane przez firmę kosmetyczną. Nagrodami mogłyby być nie tylko towary, lecz także usługi.
Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że „sprzedaż premiowa” to umowa sprzedaży, zawarta między sprzedawcą a kupującym, połączona z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu w związku z dokonanym przez niego zakupem towaru/usługi, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru/usługi. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru lub usługi, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów/usług).
Natomiast w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie mamy do czynienia ze sprzedażą premiową. Wnioskodawczyni jako Użytkownik ww. aplikacji będzie miała naliczane punkty, nie za dokonanie przez Nią zakupu towarów czy nabycie usług, lecz w związku z udostępnianiem swoich danych osobowych do celów marketingowych. Zatem, nie będą to punkty związane ze sprzedażą premiową, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji otrzymane nagrody nie będą nagrodami związanymi ze sprzedażą premiową, objętymi zwolnieniem przedmiotowym na podstawie tego przepisu.
A zatem, Wnioskodawczyni uzyska konkretną korzyść majątkową w postaci przyznanych punktów. Przychód kwotowo odpowiadający liczbie punktów uprawniających do otrzymania nagrody będzie stanowił dla Niej przychód z innych źródeł, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni zobowiązana będzie wykazać ww. przychód w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym ten przychód uzyska, łącznie z innymi dochodami osiągniętymi w tym samym roku i opodatkować na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie na tle innego zdarzenia przyszłego, dotyczącego przyznawania uczestnikom Program punktów (wymienianych następnie na nagrody) naliczanych za dokonanie określonych czynności, tj. zakupy towarów u wskazanych sprzedawców.
Dodać również należy, że na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), interpretacje co do zasady wiążą w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego.
Z uwagi na powyższe powołana we wniosku interpretacja indywidualna nie może stanowić podstawy prawnej przy wydawaniu niniejszej interpretacji indywidualnej.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.