Wnioskodawca w 2013 roku otrzymał od matki nieruchomość w drodze darowizny, składającą się z kilku działek. W celu dostosowania nieruchomości do aktualnych wymogów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, Wnioskodawca przeprowadził podział geodezyjny działek. Następnie sprzedał część z nich i planuje sprzedaż kolejnych. Organ podatkowy uznał, że przychody ze sprzedaży tych działek nie są przychodem z działalności gospodarczej, lecz przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na to, że od nabycia nieruchomości w drodze darowizny minęło ponad 5 lat, przychody te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2019 r. (data wpływu 19 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 stycznia 2020 r. (data wpływu 10 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 listopada 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.
Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 20 grudnia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.679.2019.1.SR, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie wysłane zostało w dniu 20 grudnia 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 stycznia 2020 r.), zaś w dniu 10 stycznia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 10 stycznia 2020 r.).
We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
W dniu 14 sierpnia 2013 r. w drodze darowizny od matki Wnioskodawca nabył nieruchomość położoną w … przy ul. …, składającą się z działek o numerach: A, B, C, D, E, F i G. Wnioskodawca nabył prawo własności nieruchomości zabudowanej dwoma budynkami wielorodzinnymi (kamienicami kilkulokalowymi) z zabudowaniami gospodarczymi za nimi. Nieruchomość za zabudowaniami przed nabyciem była nieużytkiem.
Następnie Wnioskodawca z uwagi, że dotychczasowy podział geodezyjny działek charakterystyczny był jedynie dla przeszłego sposobu użytkowania terenów przy ul. `(...)` w `(...)` (tj. funkcji zabudowy mieszkaniowej wyłącznie bezpośrednio przy ul. `(...)` oraz funkcji rolnej dla reszty nieruchomości aż do nasypu czynnej linii kolejowej …), celem dostosowania do aktualnie obowiązującego sposobu użytkowania Jego nieruchomości przewidzianego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla … (uchwała Nr … Rady Miasta … z dnia 22 czerwca 2006 r.; …), dokonał nowego podziału geodezyjnego, przystosowującego darowaną nieruchomość do funkcji budowlanej z wydzieleniem drogi wewnętrznej dojazdowej.
Wnioskodawca podkreśla, że funkcja rolna dominowała na przedmiotowym obszarze przez kilkadziesiąt lat do 2006 r. Podział na nowe działki w celu racjonalnego zagospodarowania i wykorzystania nieruchomości w zgodzie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nastąpił decyzją Prezydenta Miasta … z dnia 18 stycznia 2019 r. Ostatecznie w 2017 r. po nowym podziale geodezyjnym dokonanym przez Wnioskodawcę powstały działki o następujących numerach geodezyjnych: H (pow. 502 m 2; użytek B), I (pow. 784 m2; użytek B i RIVa), J (pow. 692 m2; użytek PsIII i RIVa), K (pow. 735 m2; użytek PsIII i RIVa), L (pow. 693 m2; użytek PsIII i RIVa), M (pow. 709 m2; użytek PsIII i RIVa), N (pow. 731 m2; użytek PsIII i RIVa), O (pow. 1158 m2; użytek B, RIIIb, PsIII i RIVa), P (pow. 768 m2, użytek RIIIb i RIVa), Q (pow. 659 m2; użytek RIIIb i RIVa), R (pow. 698 m2, użytek RIVa), S (pow. 745 m2, użytek RIVa), T (pow. 884 m2; użytek RIVa), U (pow. 686 m2; użytek B i RIVa), V (pow. 657 m2; użytek B) i W (pow. 15517 m2; użytek PsIII, RIIIb i RIVa). Łączna ilość nowych działek wynosi 16. Działka nr W jest działką największą, stanowiącą ok 60% powierzchni całej nieruchomości podarowanej Wnioskodawcy w 2013 r. i jako jedyna zachowała cechy działek przedpodziałowych (gabaryty, szerokość, długość). Z kolei działka O to wewnętrzna droga dojazdowa.
Wnioskodawca sprzedał już działki o numerach: K, L, N, P, Q i R. Daty sprzedaży: działka nr K – 28 lutego 2019 r.; działki nr N, nr Q, nr Q – 21 marca 2019 r.; działka nr R – 24 maja 2019 r., działka nr L – 7 sierpnia 2019 r. W grudniu 2019 r. zamierza zbyć działki o numerach: M, S i T. Wnioskodawca nie zamierza zbywać działek bezpośrednio przy ul. `(...)`, tj. działek o numerach: H, I, U i V. W późniejszym okresie Wnioskodawca zamierza także zbyć działkę nr J. Wnioskodawca na ten moment nie rozważa sprzedaży majątku darowanego Mu przez matkę w większym zakresie.
W celu uatrakcyjnienia działek Wnioskodawca wydzielił drogę dojazdową i w minimalnym stopniu ją utwardził. Wnioskodawca poszukiwał nabywców poprzez ogłoszenia w internecie.
Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Na działkach nie była prowadzona pozarolnicza działalności gospodarczej. Nie były one dzierżawione ani najmowane. Zbycie działek nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie sprzedawał wcześniej innych nieruchomości. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jest współwłaścicielem w udziale 3/32 nieruchomości w `(...)` przy ul. … oraz wraz z żoną współwłaścicielem mieszkania w … przy ul. …, których nie najmuje ani nie dzierżawi.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy przychód Wnioskodawcy już osiągnięty ze sprzedaży działek o nr K, nr L, nr N, nr P, nr Q i nr R oraz ewentualnie osiągnięty w przyszłości ze sprzedaży działek nr J, nr M, nr S i nr T, stanowić będzie przychód zaliczony do przypadków z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy, przychód Wnioskodawcy już osiągnięty ze sprzedaży ww. działek oraz ewentualnie osiągnięty w przyszłości ze sprzedaży ww. działek, stanowi przychód zaliczony do przypadków z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Powyższe stanowisko podyktowane jest faktem, że Wnioskodawca nie prowadzi samodzielnej działalności funkcjonalnie i organizacyjnie przygotowanej do realizacji zarobkowego celu i nie ma ona charakteru działalności ciągłej.
Podobnie jak zostało to wskazane w wyroku NSA z dnia 4 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 855/14, takie czynności Wnioskodawcy uznać należy wyłącznie za czynności podejmowane w ramach zwykłego zarządu majątkiem własnym, tzn. mające za cel prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny. Działań takich – normalnych w takich przypadkach – nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.
Działania podejmowane przez Wnioskodawcę po otrzymaniu darowizny od matki nie odbiegają od normalnego wykonywania prawa własności, a On sam nie uczynił sobie z powyższego stałego źródła zarobkowania.
Przy wykładni powyższego przepisu oraz przepisu art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, respektowana powinna być zasada in dubio pro tributario, która została potwierdzona wprowadzeniem art. 2a do ustawy Ordynacja podatkowa, o rozstrzyganiu niedających się usunąć wątpliwości na korzyść podatnika.
Stanowiska powyższego nie zmienia również fakt, że Wnioskodawca w ramach zwykłego zarządu własnym majątkiem, kierując się gospodarnością i racjonalnością oraz wymaganiami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dokonał podziału działek darowanych Mu przez matkę, tak aby przystosować je z dotychczasowej funkcji rolnej do aktualnie obowiązującej funkcji mieszkaniowej.
Poprawność powyższej wykładni potwierdza m.in. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 sierpnia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.338.2019.1.KU.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.
Odrębnym źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej ‒ oznacza to działalność zarobkową:
‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:
zarobkowym celu działalności,
wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 14 sierpnia 2013 r. w drodze darowizny od matki Wnioskodawca nabył nieruchomość położoną w `(...)` przy ul. `(...)`, składającą się z działek o numerach: A, B, C, D, E, F i G. Wnioskodawca nabył prawo własności nieruchomości zabudowanej dwoma budynkami wielorodzinnymi (kamienicami kilkulokalowymi) z zabudowaniami gospodarczymi za nimi. Nieruchomość za zabudowaniami przed nabyciem była nieużytkiem. Następnie, Wnioskodawca z uwagi, że dotychczasowy podział geodezyjny działek charakterystyczny był jedynie dla przeszłego sposobu użytkowania terenów przy ul. `(...)` w `(...)` (tj. funkcji zabudowy mieszkaniowej wyłącznie bezpośrednio przy ul. `(...)` oraz funkcji rolnej dla reszty nieruchomości aż do nasypu czynnej linii kolejowej …), celem dostosowania do aktualnie obowiązującego sposobu użytkowania Jego nieruchomości przewidzianego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla … (uchwała Nr … Rady Miasta … z dnia 22 czerwca 2006 r.; …), dokonał nowego podziału geodezyjnego, przystosowującego darowaną nieruchomość do funkcji budowlanej z wydzieleniem drogi wewnętrznej dojazdowej. Wnioskodawca podkreśla, że funkcja rolna dominowała na przedmiotowym obszarze przez kilkadziesiąt lat do 2006 r. Podział nowych działek nastąpił decyzją Prezydenta Miasta … z dnia 18 stycznia 2019 r. w celu racjonalnego zagospodarowania i wykorzystania nieruchomości w zgodzie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ostatecznie w 2017 r. po nowym podziale geodezyjnym dokonanym przez Wnioskodawcę powstały działki o następujących numerach geodezyjnych: H (pow. 502 m2; użytek B), I (pow. 784 m2; użytek B i RIVa), J (pow. 692 m2; użytek PsIII i RIVa), K (pow. 735 m2; użytek PsIII i RIVa), L (pow. 693 m2; użytek PsIII i RIVa), M (pow. 709 m2; użytek PsIII i RIVa), N (pow. 731 m2; użytek PsIII i RIVa), O (pow. 1158 m2; użytek B, RIIIb, PsIII i RIVa), P (pow. 768 m2, użytek RIIIb i RIVa), Q (pow. 659 m2; użytek RIIIb i RIVa), R (pow. 698 m2, użytek RIVa), S (pow. 745 m2, użytek RIVa), T (pow. 884 m2; użytek RIVa), U (pow. 686 m2; użytek B i RIVa), V (pow. 657 m2; użytek B) i W (pow. 15517 m2; użytek PsIII, RIIIb i RIVa). Łączna ilość nowych działek wynosi 16. Działka nr W jest działką największą, stanowiącą ok 60% powierzchni całej nieruchomości podarowanej Wnioskodawcy w 2013 r. i jako jedyna zachowała cechy działek przedpodziałowych (gabaryty, szerokość, długość). Z kolei działka nr O to wewnętrzna droga dojazdowa.
Wnioskodawca sprzedał już działki o numerach: K, L, N, P, Q i R. Daty sprzedaży: działka nr K – 28 lutego 2019 r.; działki nr N, nr Q, nr Q – 21 marca 2019 r.; działka nr R – 24 maja 2019 r., działka nr L – 7 sierpnia 2019 r. W grudniu 2019 r. zamierza zbyć działki o numerach: M, S i T. Wnioskodawca nie zamierza zbywać działek bezpośrednio przy ul. `(...)`, tj. działek o numerach: H, I, U i V. W późniejszym okresie Wnioskodawca zamierza także zbyć działkę nr J. Wnioskodawca na ten moment nie rozważa sprzedaży majątku darowanego mu przez matkę w większym zakresie.
W celu uatrakcyjnienia działek Wnioskodawca wydzielił drogę dojazdową i w minimalnym stopniu ją utwardził. Wnioskodawca poszukiwał nabywców poprzez ogłoszenia w internecie. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Na działkach nie była prowadzona pozarolnicza działalności gospodarczej. Nie były one dzierżawione ani najmowane. Zbycie działek nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie sprzedawał wcześniej innych nieruchomości. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jest współwłaścicielem w udziale 3/32 nieruchomości w `(...)` przy ul. … oraz wraz z żoną współwłaścicielem mieszkania w … przy ul. …, których nie najmuje ani nie dzierżawi.
Okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że sprzedaż działek nr K, nr L, nr N, nr P, nr Q i nr R oraz planowana sprzedaż działek nr J, nr M, nr S i nr T, nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż przez Wnioskodawcę wskazanych we wniosku działek powstałych po podziale działek nabytych w drodze darowizny w dniu 14 sierpnia 2013 r. nie ma związku z działalnością gospodarczą i nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej, zatem przychód ze sprzedaży wskazanych przez Wnioskodawcę działek nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej i Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu. W związku z tym, kwota uzyskana ze sprzedaży ww. działek nie stanowi/nie będzie stanowiła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Skutki podatkowe tych czynności należy więc ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.
Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu lub zaniechaniu działania. Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy oraz zbywalne prawa majątkowe. Tym samym, zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że dokonana w 2019 r. sprzedaż przez Wnioskodawcę działek nr K, nr L, nr N, nr P, nr Q i nr R, powstałych po podziale działek nabytych w drodze darowizny w dniu 14 sierpnia 2013 r., nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Wnioskodawcę upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w ww. artykule.
Także planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek nr J, nr M, nr S i nr T, powstałych po podziale działek nabytych w drodze darowizny w dniu 14 sierpnia 2013 r., nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Wnioskodawcę upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w ww. artykule. Zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży ww. działek.
Wobec powyższego stanowiska Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Jednocześnie należy zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe będą się różniły od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili