Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zajmując się wytwarzaniem oprogramowania oraz świadczeniem usług dla polskiej i niemieckiej firmy. W ramach działalności przenosi na klientów autorskie prawa majątkowe do stworzonego oprogramowania, za co otrzymuje wynagrodzenie. Oprogramowanie to powstało w wyniku działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza za 2020 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu, stosując 5% stawkę opodatkowania dla dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Organ uznał, że dochody Wnioskodawcy ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania komputerowego, które jest utworem prawnie chronionym i spełnia definicję prac badawczo-rozwojowych, kwalifikują się jako dochody z kwalifikowanego IP zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, Wnioskodawca ma prawo do preferencyjnego opodatkowania tych dochodów według stawki 5%.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2019 r. (data wpływu 26 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX) jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 8 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.631.2019.1.MM, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem poczty w dniu 8 stycznia 2020 r. Skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 13 stycznia 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 18 stycznia 2020 r.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i świadczy usługi na rzecz polskiej Spółki z o.o. w zakresie wytwarzania oprogramowania. Firma polska, na rzecz której świadczone są usługi dostarcza dwa produkty, które składają się na bezprzewodowy system kontroli oświetlenia - X i Y.
X to kwalifikowane oprogramowanie wbudowane, służące do sterowania komponentami oświetleniowymi (sensory), zasilacze LED, sterowniki opraw oświetleniowych, włączniki), dostarczanych przez producentów komponentów.
Y to zestaw narzędzi do uruchomienia (ang. commissioning) i zarządzania bezprzewodową siecią oświetleniową.
Na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca sprzedaje prawa do wykorzystywania wytworzonego oprogramowania w cyklach miesięcznych na podstawie faktury VAT (podatek od towarów i usług) na usługi programistyczne (badawczo-rozwojowe) na rzecz firmy polskiej. Posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.). Wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).
Przedmiotem umowy jest świadczenie na rzecz firmy polskiej profesjonalnych usług informatycznych m.in. w zakresie:
Wynikiem ww. prac jest sprzedaż usług, których efektem jest analiza, projektowanie oraz implementowanie nowych rozwiązań informatycznych. Prace te przyczyniają się do postępu technicznego oraz oferowania nowych rozwiązań przez klienta.
Z chwilą stworzenia (ustalenia) danego utworu lub przedmiotu praw pokrewnych, w całości lub w części, Wnioskodawca automatycznie przenosi na firmę polską, w ramach wynagrodzenia, całość autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do tego utworu lub przedmiotu praw pokrewnych. Sprzedaż wskazanych we wniosku praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i w związku z tym będzie wykazywał wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Działalność gospodarcza jest działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy, w celu tworzenia nowych, lepszych rozwiązań oraz poszerzania spektrum oferowanych usług. W ramach prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje produkty zupełnie nowe oraz ulepsza istniejące. Osiągane dochody są uzyskane z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.
W piśmie z dnia 17 stycznia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarcza w latach 2018-2019 była opodatkowana podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, a od 2020 r. - podatkiem liniowym. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Działalność gospodarczą o obszarze IT Wnioskodawca prowadzi nieprzerwanie od dnia .. stycznia 2018 r. Jest to działalność jednoosobowa - kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z, tj. działalność związana z oprogramowaniem, zarejestrowana w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Przez cały czas prowadzenia działalności Wnioskodawca świadczy usługi związane z wytwarzaniem oprogramowania oraz jego projektowaniem, ulepszeniem, rozwijaniem i poprawianiem. Posiada wykształcenie związane z tym zawodem - ukończył studia na … na Wydziale … . Usługi w ramach działalności świadczy zarówno dla firmy mającej siedzibę w Polsce, jak i dla firmy mającej siedzibę w Niemczech. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi są świadczone na terytorium Polski - z reguły jest to praca zdalna. W związku z prowadzoną działalnością dotyczącą tworzenia oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochody związane ze sprzedażą autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania. Całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzi ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania.
Na podstawie zawartego kontraktu sprzedaje prawa do wytworzonego oprogramowania dla firmy polskiej i niemieckiej, w cyklach miesięcznych, na podstawie faktur VAT. Oprogramowanie lub jego części są przez Wnioskodawcę wytwarzane, rozwijane i ulepszane w ramach prowadzonej działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Projektowanie i tworzenie omawianego systemu, nowego produktu, nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu wdrożenie nowego oprogramowania, jako rezultatu własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każda zlecona część z wytworzonego oprogramowania jest dziełem Wnioskodawcy, ponieważ nikt nie narzuca Mu reguł, ani sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju oprogramowania komputerowego oraz jego struktury.
W projektach odpowiada On m.in. za: prace koncepcyjne, dobór technologii i podział prac, implementację - pisanie kodu i testów. Realizując oprogramowania używa kilku języków programowania oraz technologii. W praktyce dla realizacji powyższych zadań Wnioskodawca na co dzień musi w drodze doświadczeń, testów oraz eksperymentów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z następujących nauk: matematyka, statystyka, informatyka, algorytmy, a następnie wykorzystać ją przy tworzeniu programów.
W ramach zawartych umów Wnioskodawca przenosi na zleceniodawców całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania, w związku z czym osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca chciałby za 2020 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu z uwzględnieniem 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt o) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W związku z czym, Wnioskodawca założył odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami zawartymi w art. 30cb ust. l ww. ustawy, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca przenosi całość majątkowych praw autorskich na klientów do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności i otrzymuje On z tego tytułu wynagrodzenie, a zatem osiąga kwalifikowane dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca nie jest właścicielem, ani współwłaścicielem tego oprogramowania. Nie posiada również praw do użytkowania tego oprogramowania na podstawie licencji wyłącznej. W przypadku stworzenia przez Niego jakichkolwiek utworów (projektów graficznych, programów komputerowych) w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z umową, automatycznie przenosi na Spółkę całość praw. Spółka jest wyłącznym właścicielem licencji na to oprogramowanie. Wnioskodawca rozwija je na podstawie umowy ze Spółką.
Na podstawie umowy Wnioskodawca przenosi na klienta wszelkie autorskie prawa do własności intelektualnej. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągane z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie ponosi Wnioskodawcy. Wykonując te czynności, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.
W ramach umowy wykonuje oprogramowanie dla klientów tych podmiotów, którzy realizują projekt dla klienta docelowego. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie ponosi Wnioskodawca.
Zlecone czynności nie są wykonywane pod bezpośrednim kierownictwem zlecającego te czynności. Sposób wykonywania czynności nie jest Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Samodzielnie dobiera sobie narzędzia do wykonywania usług (sprzęt i oprogramowanie, takie jak system operacyjny, środowisko programistyczne). Miejsce i czas wykonywania czynności są Mu wyznaczane – Wnioskodawca ma dowolność wyboru miejsca wykonywania czynności. W praktyce jest to z reguły w siedzibie Jego działalności gospodarczej na zasadzie pracy zdalnej. Wykonując te czynności, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Ma to miejsce również w przypadku ewentualnego skorzystania z zastępstwa lub zatrudnienia podwykonawcy. Zgodnie z umową, Wnioskodawca przenosi na swoich klientów (firmę polską i niemiecką) autorskie prawa majątkowe do oprogramowania z chwilą wykonania usługi, w ramach której następuje odbiór oprogramowania. W zakresie przenoszenia autorskich praw majątkowych nie łączą Go żadne umowy z innymi podmiotami. Wszystkie czynności, o który mowa w niniejszym wniosku, w tym dodawanie nowych funkcjonalności i poprawiania błędów w oprogramowaniu Wnioskodawca wykonuje w ramach umowy z Jego bezpośrednimi klientami (firma polska i niemiecka, dla których świadczy bezpośrednią usługę na podstawie umowy).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku:
Czy w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przeze Niego, zgodnie z przepisami art. 30ca ust. l oraz art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.)?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie stanu faktycznego, natomiast w zakresie zdarzenia przyszłego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, prowadzona przez Niego działalność generuje dochody związane ze zbyciem prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Po pierwsze, prowadzone prace polegające na wytworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań należy do Wnioskodawcy. Tworzone oprogramowanie stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace przez Niego wykonane obejmują wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie systemów w przyszłości. Wnioskodawca przenosi całość majątkowych praw autorskich na swoich klientów do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności (na firmę polską i niemiecką) i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca zaprowadził ewidencję odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymaganiami zawartymi w art. 30cb ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. od momentu rozpoczęcia pracy nad danym prawem objętym preferencyjnym rozliczeniem.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego dochodu z tytułu sprzedaży praw do oprogramowania wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).
W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”. (`(...)`) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
Na podstawie art. 30cb ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania oprogramowania i świadczy usługi w zakresie wytwarzania oprogramowania na podstawie umowy o stałej współpracy z dwoma podmiotami (firma polska i niemiecka). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi są świadczone na terytorium Polski - z reguły jest to praca zdalna. W związku z prowadzoną działalnością dotyczącą tworzenia oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochody związane ze sprzedażą autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania. Całość przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzi ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania. Z chwilą stworzenia (ustalenia) danego utworu lub przedmiotu praw pokrewnych, w całości lub w części, Wnioskodawca automatycznie przenosi na firmę, w ramach wynagrodzenia, całość autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do tego utworu lub przedmiotu praw pokrewnych. Sprzedaż wskazanych we wniosku praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność gospodarcza jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy, w celu tworzenia nowych lepszych rozwiązań oraz poszerzania spektrum oferowanych usług. W ramach prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje produkty zupełnie nowe oraz ulepsza istniejące. Osiągane dochody są uzyskane z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. Oprogramowanie lub jego części są przez Wnioskodawcę wytwarzane, rozwijane i ulepszane w ramach prowadzonej działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Projektowanie i tworzenie omawianego systemu, nowego produktu, nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu wdrożenie nowego oprogramowania, jako rezultatu własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każda zlecona część z wytworzonego oprogramowania jest dziełem Wnioskodawcy, ponieważ nikt nie narzuca Mu reguł, ani sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju oprogramowania komputerowego oraz jego struktury. Wnioskodawca chciałby za 2020 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu z uwzględnieniem 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt o) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W związku z czym, Wnioskodawca założył odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami zawartymi w art. 30cb ust. l ww. ustawy, ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca przenosi całość majątkowych praw autorskich na klientów do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności i otrzymuje On z tego tytułu wynagrodzenie, a zatem osiąga kwalifikowane dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Spółka jest wyłącznym właścicielem licencji na to oprogramowanie. Wnioskodawca rozwija je na podstawie umowy ze Spółką.
Odnosząc wyżej przedstawiony opis do zacytowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego uregulowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.
W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że dochody uzyskane przez Wnioskodawcę ze sprzedaży praw autorskich do oprogramowania komputerowego stworzonego i rozwijanego, stanowiącego utwór prawnie chroniony, spełniającego definicję prac badawczo-rozwojowych, kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%. Dodać należy, że Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia odrębnej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili