0115-KDIT1.4011.27.2019.2.MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2019 r. (data wpływu 12 listopada 2019 r.) uzupełnionym w dniu 3 stycznia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych:

• w odniesieniu do dochodów z tytułu przeniesienia na spółkę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej będącego autorskim prawem do programu komputerowego - jest prawidłowe;
• w odniesieniu do dochodu z tytułu przeniesienia na spółkę autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów niebędących programem komputerowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 3 stycznia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania - przeważające PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) działalności 62.01.Z (działalność związana z oprogramowaniem). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca ma podpisaną umowę współpracy z amerykańską firmą P. P. wykorzystuje próbkowane dane na temat ruchu sieciowego swoich klientów (średnich i dużych firm, które przesyłają dane na serwery P.). Wyżej wymienione dane służą do budowania paneli z wizualizacjami przepływów danych, dzięki któremu klienci P. mogą lepiej zrozumieć, co dokładnie dzieje się w zarządzanej przez nich sieci komputerowej. Wyżej wymienione dane są także analizowane przez P. za pomocą oprogramowania stworzonego i rozwijanego dla P. przez Wnioskodawcę w celu wykrywania anomalii sugerujących atak typu x.

Jeżeli oprogramowanie wykryje atak, klient P. w którego sieci znaleziono anomalię jest powiadamiany, a inne oprogramowanie (Wnioskodawcy) automatycznie przekierowuje część ruchu sieciowego zawierającego atak w taki sposób, że przepływa on przez serwery należące do P. Wreszcie trzeci zbiór programów (także Wnioskodawcy) działa na serwerach P. i odfiltrowuje złą część ruchu, przesyłając dalej do klienta część dobrą.

Zatem, firma P. zajmuje się m.in.:

• analizą i wizualizacją danych sieciowych,
• wykrywaniem ataków typu x,
• przeciwdziałaniem wykrytym atakom przez przekierowanie ruchu na serwery P. gdzie odpowiednie autorskie algorytmy jeszcze dokładniej go analizują i odfiltrowują złośliwe dane.

Innymi słowy, P. oraz Wnioskodawca zajmują się świadczeniem usług w zakresie obrony klientów przed atakami sieciowymi typu x. Ataki typu x są atakami hakerskimi, które kierowane są na systemy komputerowe lub usługi sieciowe i mają za zadanie zajęcie wszystkich dostępnych i wolnych zasobów w celu uniemożliwienia funkcjonowania całej usługi w sieci Internet.

W ramach zawartej umowy współpracy Wnioskodawca świadczy na rzecz P. usługi informatyczne w zakresie m. in. instalacji i zarządzania oprogramowaniem, konfiguracji i zarządzania sieciami komputerowymi oraz tworzenia oprogramowania służącego celom P.

Do zadań Wnioskodawcy należy zatem:

• wytwarzanie nowych algorytmów programowych (twórcze badania rozwojowe w zakresie programów komputerowych),
• utrzymywanie istniejącego oprogramowania poprzez rozszerzanie jego funkcjonalności (tworzenie nowych rozwiązań funkcjonalnych) i naprawy ewentualnych błędów,
• wytwarzanie nowych narzędzi programistycznych potrzebnych do wytwarzania nowych rozwiązań informatycznych,
• zarządzanie i obsługa urządzeń oraz systemów informatycznych.

Efektem działania Wnioskodawcy jest przede wszystkim kod źródłowy, który prawie zawsze zawiera nowe algorytmy.

Kod źródłowy, który Wnioskodawca tworzy przekłada się na programy (zbiór algorytmów) które zazwyczaj należą do jednej z trzech kategorii: programy do wykrywania ataków typu x, programy filtrujące dane sieciowe płynące do klientów firmy P. (celem jest maksymalnie wydajne odfiltrowanie złośliwego ruchu sieciowego) oraz programy dynamicznie rekonfigurujące sieci komputerowe [w branży nazywa się to y. (y.)] w celu zapewnienia optymalnego przepływu danych.

Umowa między Wnioskodawcą a P. jest tak skonstruowana, że wszelkie prawa do własności intelektualnej jaką Wnioskodawca wytworzy w ramach tej umowy są przekazywane do P., za co P. płaci Wnioskodawcy miesięczne wynagrodzenie.

Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę wraz z jego dokumentacją podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efektem działań Wnioskodawcy jest utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Utwory te są przechowywane na specjalnej platformie współpracującej z P.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny obejmująca prace rozwojowe w celu tworzenia nowych zastosowań. Przy czym prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (programów). Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klientów.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej. Nie są to działania rutynowe ani okresowe, co spełnia definicję działalności rozwojowej określoną w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody za poprzedni rok nie przekroczyły 1,2 mln euro. Nie ma więc obowiązku prowadzić ksiąg rachunkowych i ich nie prowadzi. Prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 26 sierpnia 2018 r. Od dnia 27 sierpnia 2018 r. w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową zmierzającą do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2019. Wniosek dotyczy skutków podatkowych przenoszenia autorskich praw do kilku programów komputerowych. Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą programów komputerowych. Ww. programy komputerowe stanowią odrębne utwory podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz są wynikiem twórczej działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca osiągnął już dochód z rozporządzenia prawami do ww. programów komputerowych (ich sprzedaży) na podstawie umowy współpracy zawartej między Wnioskodawcą a amerykańską firmą P. Wnioskodawca zamierza dochód ten opodatkować 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca wyjaśnia, że priorytety badawczo-rozwojowe są ustalane przez firmę P. Na podstawie priorytetów Wnioskodawca bada możliwe sposoby rozwiązania problemów, zapoznając się z istniejącą wiedzą (artykuły naukowe, artykuły branżowe, otwarty kod źródłowy związany z dziedziną problemu), a następnie prototypuje rozwiązania, weryfikuje poprawność i adekwatność, implementuje finalne rozwiązanie poprzez wprowadzanie nowego kodu lub modyfikację istniejącego oraz wdraża nowe wersje programów. Wnioskodawca główną część prac badawczo-rozwojowych przeznacza na tworzenie i rozwijanie programów wytworzonych przez Niego, w szczególności wytworzonych w efekcie prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. W marginalnej części świadczonych usług, w ramach prac modyfikowane są programy stworzone przez inne podmioty. Prawa autorskie majątkowe do programów komputerowych, w okresie kiedy są przez Wnioskodawcę rozwijane przysługują zlecającemu prace tj. P. W przypadku rozwijania programów komputerowych Wnioskodawca przenosi na P. całość autorskich praw majątkowych do wprowadzonych zmian, zatem nie jest ich współwłaścicielem ani użytkownikiem posiadającym prawo do jego używania na podstawie licencji wyłącznej. Powyższe jest niemożliwe albowiem efektem zmiany/ulepszenia/rozwoju programów komputerowych jest nowy kod stworzony przez Wnioskodawcę, który stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Według natomiast umowy z P. Wnioskodawca przenosi na P. całość autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów. Za zastosowaniem ulgi IP Box przy modyfikacji i unowocześnianiu kodu programistycznego, do którego prawo autorskie przysługuje zlecającemu prace wypowiedział się także pozytywnie Dyrektor KAS w interpretacji z dnia 20 listopada 2019 r., sygn. akt 0113-KDIPT2-1.4011.492.2019.1.KO.

W ramach współpracy z P. Wnioskodawca rozwija programy komputerowe samodzielnie. Nie każdy napisany przez Wnioskodawcę kod oznacza wytworzenie nowego programu komputerowego; często jest to modyfikacja istniejącego, stworzonego uprzednio przez Wnioskodawcę programu w celu rozszerzenia jego możliwości. Programem stanowiącym kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest zbiór takich kodów (w szczególności w ramach usług wykonywanych dla P. Wnioskodawca stworzył wiele odrębnych programów składających się z odrębnych zbiorów kodów źródłowych). Wnioskodawca jest twórcą całego oprogramowania poprzez wykreowanie od podstaw poszczególnych składających się na nie kodów. Jednocześnie w przypadku modyfikacji programów stworzonych przez inne podmioty, Wnioskodawca jest twórcą jedynie wprowadzonych przez Niego modyfikacji. Podstawa ochrony prawnej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawcy w zakresie dokumentacji do wytworzonego oprogramowania oparta jest na treści art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Stosownie do brzmienia regulacji art. 74 ust. 1 ustawy programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Zarazem w świetle dyspozycji art. 74 ust. 2 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Dochód, który Wnioskodawca zamierza objąć 5% stawką opodatkowania jest osiągany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. W przypadku zarządzania i konfiguracji sprzętu komputerowego, sieci komputerowych, obsługi urządzeń oraz systemów informatycznych, nie powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca zamierza objąć 5% stawką opodatkowania jedynie dochód z usług, w ramach których powstają kwalifikowane prawa własności intelektualnej tj. autorskie prawo do programu komputerowego. Wynagrodzenie jest należne Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług dla P. w poprzednim miesiącu. Wnioskodawca nie otrzymuje ustalonego (stałego) miesięcznego wynagrodzenia; wynagrodzenie otrzymuje na podstawie wystawianej faktury, która zawiera specyfikację usług wykonanych w miesiącu poprzednim, a których wartość jest obliczana na podstawie czasu który był niezbędny do wykonania usługi. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu i wykonanych usług pozwala na wyodrębnienie usług w ramach których powstawały kwalifikowane prawa własności intelektualnej wraz z ich wartością obliczoną jak wyżej. Wnioskodawca dokonuje sprzedaży prawa na podstawie umowy współpracy zawartej między Wnioskodawcą a amerykańską firmą P. oraz comiesięcznej faktury VAT (podatek od towarów i usług). Wynagrodzenie jest ustalane na podstawie umowy współpracy z P.

Ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP, zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności ponosi zleceniodawca. Czynności zlecone Wnioskodawcy na podstawie umowy/umów nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym jest możliwość, aby Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej korzystał z opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i w przypadku tego rodzaju dochodu stosował 5% stawkę opodatkowania po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości wg art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedsiębiorcy osiągający dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. kwalifikowane IP) mogą stosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% podstawy opodatkowania (ulga IP Box).

Dodatkowo, Wnioskodawca swoje stanowisko argumentuje informacjami zawartymi w Objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box. Zgodnie z tym dokumentem preferencja IP Box skierowana jest do podatników uzyskujących dochody z komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej takich jak patenty, wzory przemysłowe oraz autorskie prawa do oprogramowania. Tak więc można zauważyć, że jest to ulga skierowana również do Wnioskodawcy, który w ramach zawartych umów z wykorzystaniem posiadanego doświadczenia oraz wiedzy, zgodnie z wymaganiami P., projektuje i tworzy autorskie programy informatyczne.

Jednym z warunków skorzystania z preferencji IP Box jest osiąganie dochodu z kwalifikowanego IP podlegającego opodatkowaniu w Polsce. Warunek ten zgodnie ze stanem faktycznym jest spełniony przez Wnioskodawcę. Dodatkowo kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym przypadku autorskie prawo do programu komputerowego;
• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy, również w tym przypadku spełnia On wszystkie powyższe wymagania. W ramach Jego działalności powstają programy informatyczne o charakterze autorskim dostosowane do wymagań klienta podlegające ochronie prawnej. Dodatkowo całość praw autorskich każdorazowo podlega przeniesieniu na rzecz klienta poprzez sprzedaż skutkującą uzyskaniem dochodu.

Według stanowiska Wnioskodawcy, zarówno jego działalność jak i zadania/czynności, które wykonuje dla P. spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako że efektem jego pracy jest kod źródłowy programu komputerowego, wytwarza On prawa własności intelektualnej. Mając na uwadze spełnienie przez Wnioskodawcę definicji działalności B+R stwierdzić należy, że wytwarza On więc kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę spełnia bowiem poniższe cechy:

1. Nowatorskość i twórczość Tworzone przez Wnioskodawcę programy/algorytmy są autorskimi rozwiązaniami, projektowanymi i kreowanymi przez Wnioskodawcę. Posiadają one indywidualny i niepowtarzalny charakter będący odpowiedzią na zmienne zapotrzebowania klientów i dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny (tzw. rynek IT).
2. Nieprzewidywalność W trakcie tworzenia programu/algorytmu Wnioskodawca staje przed koniecznością rozwiązania sytuacji charakteryzujących się niepewnością badawczą. Wymagają one zmierzenia się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych.
3. Metodyczność Prace są prowadzone w sposób zaplanowany i systematyczny. Każda faza czynności począwszy od zebrania informacji przez opracowanie koncepcji aż po przekazanie rozwiązania (programu/ulepszenia programu) z rekomendacjami do wdrożenia jest przez Wnioskodawcę realizowana w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny.
4. Możliwość przeniesienia lub odtworzenia Jednocześnie każdy etap podejmowanej przez Wnioskodawcę działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie. Utwór (program komputerowy) powstający w wyniku działania twórczego Wnioskodawcy jest możliwy do przeniesienia, co wynika już z samej jego istoty oraz z umowy z P. wiążącej Wnioskodawcę.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez niego działalność spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frasacti oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie umowy z P., Wnioskodawca wykonuje usługę informatyczną i wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz P. za pewną ustaloną opłatą. Według ustawy o podatku od towarów i usług przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Tak więc w tym przypadku następuje faktyczna sprzedaż wytworzonych przez niego kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Efektem czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę jest kod źródłowy programu komputerowego wraz z jego dokumentacją. Jest to oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne tak, aby można było na jego podstawie wycenić wartość praw własności intelektualnej związanej z tym oprogramowaniem. Tak więc dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura, którą wystawia Wnioskodawca.

Po spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia księgowości opisanych w art. 30cb podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca ma prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca ww. ustawy, ponieważ zdaniem Wnioskodawcy:

1. stan faktyczny jest taki, że w ramach prowadzonych dla P. usług efektem jego pracy są utwory objęte kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, spełniającej wymogi art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2. następuje przekazanie do P. praw własności intelektualnej, za co pobiera wynagrodzenie. Następuje więc faktyczna ich sprzedaż.

W związku z powyższym autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 analizowanej ustawy. Zatem Wnioskodawca ma prawo rozliczać dochody ze sprzedaży tych praw zgodnie z art. 30ca ww. ustawy, tj. z zastosowaniem stawki 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części jest prawidłowe, a w części jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach zawartej umowy współpracy Wnioskodawca świadczy na rzecz P. usługi informatyczne w zakresie m. in. tworzenia oprogramowania. Efektem działania Wnioskodawcy jest przede wszystkim kod źródłowy, który prawie zawsze zawiera nowe algorytmy. Wnioskodawca osiągnął już dochód z rozporządzenia prawami do ww. programów komputerowych (ich sprzedaży) na podstawie umowy współpracy zawartej między Wnioskodawcą a amerykańską firmą. Prawa autorskie majątkowe do programów komputerowych, w okresie kiedy są przez Wnioskodawcę rozwijane przysługują zlecającemu prace, tj. P. W przypadku rozwijania programów komputerowych Wnioskodawca przenosi na P. całość autorskich praw majątkowych do wprowadzonych zmian, zatem nie jest ich współwłaścicielem ani użytkownikiem posiadającym prawo do jego używania na podstawie licencji wyłącznej. Efektem zmiany/ulepszenia/rozwoju programów komputerowych jest nowy kod stworzony przez Wnioskodawcę, który stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Nie każdy napisany przez Wnioskodawcę kod oznacza wytworzenie nowego programu komputerowego; często jest to modyfikacja istniejącego, stworzonego uprzednio przez Wnioskodawcę programu w celu rozszerzenia jego możliwości. Według natomiast umowy z P. Wnioskodawca przenosi na P. całość autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku od dochodów uzyskanych z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do stworzonych programów komputerowych. Natomiast preferencyjnej stawki nie będzie mógł zastosować do dochodów uzyskanych z tytułu przenoszenia na spółkę autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów niebędących programem komputerowym, tym samym nie będących kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy przy tym zaznaczyć, że przedmiotem oceny organu – zgodnie z zakresem żądania wynikającym z wniosku – była wyłącznie możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej wobec osiągania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.