0113-KDWPT.4011.12.2019.2.MG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2019 r. (data wpływu 7 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2019 r. (data wpływu 11 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 29 listopada 2019 r., nr 0113-KDWPT.4011.12.2019.1.MG, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 29 listopada 2019 r. (doręczono w dniu 3 grudnia 2019 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 9 grudnia 2019 r. (data wpływu 11 grudnia 2019 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 10 grudnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 28 sierpnia 2014 r. znak … Starosta …na podstawie art. 5, art. 136 ust. 3, art. 137 ust. 1, art. 139, art. 140 ust. 1 i 2, art. 216 ust. 1, art. 227 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w związku z art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, orzekł zwrot nieruchomości położonej w … przy … oznaczonej w dokumentacji geodezyjnej zaewidencjonowanej w Miejskim Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej Urzędu Miasta … pod nr … jako projektowana działka nr 1 o pow. 0,0736 ha w areale działki ewidencyjnej nr 2 (obręb …), stanowiącej własność Gminy …, uregulowanej w KW nr. Nieruchomość będąca przedmiotem decyzji została aktem notarialnym Rep. A nr… z dnia 3 lutego 1975 r. nabyta przez Skarb Państwa w trybie ustawy z dnia 12 marca 1968 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r., Nr 10, poz. 64). Zwrot nieruchomości nastąpił na rzecz spadkobierców poprzedniego właściciela Pana…, tj. Wnioskodawczyni (córki …) w udziale 1/2 części oraz pozostałych spadkobierców w udziałach po 1/8 części.

Aktem notarialnym z dnia 14 października 2019 r. (Repertorium A nr …) współwłaściciele zwróconej nieruchomości decyzją z dnia 28 sierpnia 2014 r. Starosty …, dla której w Sądzie Rejonowym … prowadzona jest księga wieczysta nr … sprzedali przedmiotową nieruchomość.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 grudnia 2019 r. Wnioskodawczyni dodała, że poprzednim właścicielem opisanej wyżej nieruchomości był zmarły Pan …, który własność działki nabył w dniu 24 listopada 1962 r. przez zasiedzenie, co stwierdził Sąd Powiatowy w … II Wydział Cywilny postanowieniem z dnia 19 lutego 1974 r., sygn. …. Pan … zmarł dnia 18 czerwca 1987 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu sprzedaży udziału w prawie własności zwróconej nieruchomości Wnioskodawczyni ma obowiązek zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym stanie faktycznym jest Ona zwolniona z obowiązku zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży udziału ½ części w prawie własności nieruchomości zwróconej decyzją z dnia 28 sierpnia 2014 r. znak …. Powyższe stanowisko wynika z faktu, że własność przedmiotowej nieruchomości została nabyta przez Pana … przez zasiedzenie z dniem 24 listopada 1962 r., a zwrot tej nieruchomości nastąpił na podstawie decyzji Starosty …z dnia 28 sierpnia 2014 r. na rzecz spadkobierców zmarłego w dniu 18 czerwca 1987 r. Pana …– na podstawie art. 136 ust. 3 u.g.n.

Zwrot nieruchomości na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nie stanowi nabycia nieruchomości, o którym mówi art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f. Takie stanowisko jest zgodne z ustabilizowanym orzecznictwem sądów administracyjnych (por. np. wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 1368/17). W konsekwencji, zwrot nieruchomości wywłaszczonej spadkobiercom i dalszym spadkobiercom pierwszego właściciela nie powoduje u nich powstania przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f., nawet jeżeli zbyli nabytą nieruchomość, jej część (udział w niej) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił jej zwrot.

W sprawie niniejszej nawet przy założeniu, że Wnioskodawczyni nabywając spadek po zmarłym ojcu nabyła tym samym przedmiotową nieruchomość (ekspektatywę jej zwrotu), to od daty otwarcia spadku do daty sprzedaży udziału 1/2 części w prawie własności nieruchomości minęło ponad 30 lat, a zatem sprzedaż udziału w prawie własności nieruchomości w 2019 r. nie spowodowała powstania obowiązku podatkowego na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowanego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że decyzją z dnia 28 sierpnia 2014 r. Starosta na podstawie art. 5, art. 136 ust. 3, art. 137 ust. 1, art. 139, art. 140 ust. 1 i 2, art. 216 ust. 1, art. 227 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w związku z art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, orzekł zwrot nieruchomości. Nieruchomość będąca przedmiotem decyzji została aktem notarialnym z dnia 3 lutego 1975 r. nabyta przez Skarb Państwa w trybie ustawy z dnia 12 marca 1968 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości. Poprzedni właściciel zmarł dnia 18 czerwca 1987 r. Zwrot nieruchomości nastąpił na rzecz spadkobierców poprzedniego właściciela, tj. Wnioskodawczyni w udziale 1/2 części oraz pozostałych spadkobierców w udziałach po 1/8 części. Aktem notarialnym z dnia 14 października 2019 r. współwłaściciele sprzedali przedmiotową nieruchomość.

Należy zauważyć, że wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy.

Jednocześnie ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518, z późn. zm.) zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

W myśl art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami (w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania decyzji o zwrocie przedmiotowej nieruchomości), poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.

Decyzja o zwrocie nieruchomości powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe. W związku z tym w momencie zwrotu nieruchomości nie następuje nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji ma miejsce restytucja stosunków sprzed wywłaszczenia, tj. zwrot prawa własności do nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobierców. Zwrot uprzednio wywłaszczonej nieruchomości, do którego dochodzi na podstawie decyzji administracyjnej jest więc zdarzeniem prawnym zmieniającym podmiotową stronę stosunku prawnorzeczowego odnośnie zwracanej nieruchomości, przywraca wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe. W związku z powyższym, jeżeli wywłaszczona nieruchomość jest zwracana następcy prawnemu osoby, której nieruchomość tę wywłaszczono, to prawo do zwrotu tej nieruchomości ma swe źródło w stosunku prawnym, z którego wynika to następstwo prawne.

W sytuacji, gdy tytułem prawnym do nabycia uprawnienia do wywłaszczonej nieruchomości jest spadkobranie, wówczas za dzień jej nabycia uznać należy datę śmierci uprawnionego, tj. wywłaszczonego właściciela lub też jego spadkobierców. Zgodnie bowiem z art. 924 i art. 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast data wydania decyzji o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości pozostaje bez wpływu dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nabytej w ten sposób nieruchomości (jak też udziału w niej).

W świetle powyższego stwierdzić należy, że dokonany na rzecz Wnioskodawczyni zwrot udziału w wywłaszczonej nieruchomości na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie stanowi nabycia w rozumieniu przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do nabycia ww. udziału doszło w dacie śmierci ojca Wnioskodawczyni, tj. w 1987 r.

Mając zatem na uwadze wyżej przywołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 10 ust. 5 ustawy należy liczyć od daty nabycia nieruchomości przez spadkodawcę. Zatem w niniejszej sprawie odpłatne zbycie w 2019 r. udziału w nieruchomości, z uwagi na upływ okresu, o którym mowa w ww. przepisie, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ww. przepisu, a uzyskany z tej transakcji przychód nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z póź. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.