Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, która jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Aby nawiązać współpracę z kontrahentem, Wnioskodawca musiał uzyskać certyfikat członkostwa w Międzynarodowym Stowarzyszeniu, co wiązało się z koniecznością uiszczenia tzw. "opłaty wejścia" w wysokości 35.000 EUR. Pierwszą ratę tej opłaty, wynoszącą 11.667 EUR, Wnioskodawca zaliczył jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów w lipcu 2018 r. Organ podatkowy uznał jednak tę kwalifikację za nieprawidłową. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składki członkowskie na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Wyjątki od tej zasady dotyczą jedynie podatników prowadzących działalność w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej oraz składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw. Międzynarodowe Stowarzyszenie, do którego należy Wnioskodawca, nie spełnia tych warunków, w związku z czym poniesiona przez niego "opłata wejścia" nie może być uznana za koszt uzyskania przychodów.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2018 r. (data wpływu 4 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów „opłaty wejścia” – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów „opłaty wejścia”.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka prowadzi księgi rachunkowe. Działalność Wnioskodawcy to m.in. przetwórstwo drewna, produkcja wyrobów z drewna, handel drewnem oraz świadczenie usług termicznej modyfikacji drewna.
Do Wnioskodawcy zgłosił się kontrahent zainteresowany nawiązaniem współpracy w zakresie zakupu usługi termicznej modyfikacji drewna na powierzonym materiale. Warunkiem tej współpracy było posiadanie przez Wnioskodawcę Certyfikatu potwierdzającego członkostwo w Międzynarodowym Stowarzyszeniu. Celem Stowarzyszenia jest zwiększanie wiedzy dotyczącej modyfikowanego termicznie drewna wraz z podobnymi metodami. Stowarzyszenie dba też o interesy poszczególnych członków m.in. poprzez organizację szkoleń, wykonywanie badań technologiczno-przemysłowych, pomoc w promowaniu marki X itp.
W związku z powyższym, w celu zabezpieczenia przyszłego źródła przychodów, Wnioskodawca poddał się audytowi, który został przeprowadzony przez przedstawicieli Stowarzyszenia. Kontroli został poddany proces produkcji i obróbki termicznej drewna w firmie Wnioskodawcy. W wyniku pozytywnego audytu w dniu 3 lipca 2018 r. Wnioskodawca uzyskał wymagany Certyfikat. Został on wydany na czas nieokreślony - pod warunkiem poddawania się corocznemu audytowi i spełnienia określonych wymogów wskazanych przez Stowarzyszenie.
Jednym z warunków uzyskania członkostwa w Stowarzyszeniu było także poniesienie przez Wnioskodawcę tzw. „opłaty wejścia” w wysokości 35.000 EUR. Płatność ta została podzielona na 3 raty płatne w kolejnych następujących po sobie latach. Pierwsza płatność w wysokości: 11.667 EUR została zapłacona w miesiącu lipcu 2018 r. na podstawie faktury (invoice) wystawionej przez Stowarzyszenie na rzecz Wnioskodawcy. Zgodnie z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opłata ta została zakwalifikowana przez Wnioskodawcę jako koszt pośredni i zaliczona bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu lipcu 2018 r. Kolejne płatności (w następnych dwóch latach) Wnioskodawca zamierza również zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie zaksięgowania faktury.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy zgodnie z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca postąpił prawidłowo zaliczając jednorazowo w miesiącu lipcu 2018 r. do kosztów uzyskania przychodów 1/3 część tzw. „opłaty wejścia” do Międzynarodowego Stowarzyszenia na podstawie otrzymanej faktury (invoice) na kwotę: 11.667 EUR?
Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), należało ująć 1/3 część „opłaty wejścia” jednorazowo w miesiącu lipcu 2018 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 30, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:
Powołany powyżej przepis wskazuje, iż co do zasady składki członkowskie płacone na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Pierwszy wyjątek od tej zasady zawarty w art. 23 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy podatników prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej. Zatem rodzaj prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie mieści się we wskazanym katalogu działalności.
Natomiast drugi wyjątek zawarty w art. 23 ust. 1 pkt 30 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy składek członkowskich na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw.
Przepis ten jest wyjątkiem od ogólnej reguły zapisanej w art. 23 ust. 1 pkt 30 ww. ustawy i jako taki musi być interpretowany ściśle.
Podnieść należy, że zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami, wykładnia gramatyczna jest metodą podstawową, a pozostałe rodzaje wykładni mogą być stosowane w sytuacji, gdy wykładnia językowa prowadzi do wątpliwości interpretacyjnych. Jak uznał Sąd Najwyższy „w procesie wykładni pierwszeństwo mają dyrektywy językowe. Oznacza to, że odwoływanie się do innych reguł wykładni dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy wykładnia językowa nie daje jednoznacznego wyniku, tzn. gdy z językowego punktu widzenia możliwe jest co najmniej dwojakie rozumienie tekstu prawnego.” (wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2004 r., sygn. akt V KK 337/03).
Według internetowego Słownika języka polskiego (sjp.pwn.pl) „odrębny” oznacza różniący się od innych, a „odrębnie” – inaczej, oddzielnie. W konsekwencji stwierdzić należy, że wykładnia językowa daje jednoznaczny wynik, tzn. z językowego punktu widzenia możliwe jest jednoznaczne rozumienie przedmiotowego tekstu prawnego. We wskazanym przepisie w przypadku „działania organizacji na podstawie odrębnych ustaw”, pojęcie to obejmuje te z nich, które ze swej natury mogą zrzeszać tylko przedsiębiorców i pracodawców.
W konsekwencji, aby wydatek na opłacenie przedmiotowych składek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:
Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Działalność Wnioskodawcy to m.in. przetwórstwo drewna, produkcja wyrobów z drewna, handel drewnem oraz świadczenie usług termicznej modyfikacji drewna. Do Wnioskodawcy zgłosił się kontrahent zainteresowany nawiązaniem współpracy w zakresie zakupu usługi termicznej modyfikacji drewna na powierzonym materiale. Warunkiem tej współpracy było posiadanie przez Wnioskodawcę Certyfikatu potwierdzającego członkostwo w Międzynarodowym Stowarzyszeniu. W wyniku pozytywnego audytu w dniu 3 lipca 2018 r. Wnioskodawca uzyskał wymagany Certyfikat. Został on wydany na czas nieokreślony - pod warunkiem poddawania się corocznemu audytowi i spełnienia określonych wymogów wskazanych przez Stowarzyszenie. Jednym z warunków uzyskania członkostwa w Stowarzyszeniu było także poniesienie przez Wnioskodawcę tzw. „opłaty wejścia” w wysokości 35.000 EUR. Płatność ta została podzielona na 3 raty płatne w kolejnych następujących po sobie latach. Pierwsza płatność w wysokości: 11.667 EUR została zapłacona w miesiącu lipcu 2018 r. na podstawie faktury (invoice) wystawionej przez Stowarzyszenie na rzecz Wnioskodawcy.
Zauważyć należy, iż Międzynarodowe Stowarzyszenie jest stowarzyszeniem - którego celem jest propagowanie i certyfikacja produktów drzewnych modyfikowanych termicznie.
Zatem podstawą działania ww. organizacji, do której należy Wnioskodawca, nie jest odrębna dla kategorii podmiotów, o których mowa w powołanym przepisie ustawa, lecz przepisy które obowiązują w kraju gdzie powstało stowarzyszenie, regulujące powstanie i możliwość założenia stowarzyszenia.
Natomiast odrębnymi ustawami, o których mowa w powołanym powyżej przepisie są, np. ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców, czy też inne ustawy regulujące działalność samorządowych organizacji przedsiębiorców. Zatem organizacjami, o których mowa w omawianym przepisie są zasadniczo te z nich, które ze swej natury mogą zrzeszać tylko przedsiębiorców i pracodawców, jak np. organizacje przewidziane w ustawie z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz. U. z 2018 r., poz. 1267), ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1218 z późn. zm.), ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o samorządzie zawodowym niektórych przedsiębiorców (Dz. U. z 1989 r. Nr 35, poz. 194 z późn. zm.).
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że nie został spełniony warunek mówiący, iż organizacjami, o których mowa w przepisie art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są zasadniczo te, które ze swej natury mogą zrzeszać tylko przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw. Tut. organ nie kwestionuje, iż członkostwo w przedmiotowym Stowarzyszeniu można oceniać w aspekcie możliwości osiągnięcia z tego tytułu przez Wnioskodawcę przychodów, czy też zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, jednak jednoznaczne postanowienia cytowanego przepisu przesądzają, że poniesione z tego tytułu składki nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Reasumując, „opłata wejścia” na rzecz Międzynarodowego Stowarzyszeniu nie spełnia wszystkich warunków art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym wydatki te nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili