Wnioskodawca nabył spadek po zmarłych rodzicach w 2010 r., który obejmował 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości zabudowanej. W 2016 r. działka została podzielona na dwie części, a w 2017 r. Wnioskodawca nabył na własność działkę nr 422/2 w wyniku zniesienia współwłasności. Planuje sprzedaż tej nieruchomości w 2018 r. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu tej transakcji, ponieważ nieruchomość została nabyta ponad 8 lat temu, a zniesienie współwłasności nie wydłuża 5-letniego okresu, w którym zbycie nieruchomości podlega opodatkowaniu.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2018 r. (data wpływu 15 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2018 r. (data wpływu 18 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 16 kwietnia 2018 r. (data wpływu 18 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca na mocy prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 10 marca 2010 r. nabył spadek po zmarłych rodzicach Mariannie (zm. 17 maja 2009 r.) oraz Tadeuszu (zm. 8 lutego 2010 r. ).
W skład masy spadkowej po zmarłych rodzicach wchodził udział wynoszący 1/2 części w prawie własności nieruchomości zabudowanej stanowiącej działkę oznaczoną numerem geodezyjnym 422 o pow. 712 m2.
W 2016 r. działka oznaczona numerem geodezyjnym 422 została podzielona na dwie działki: działkę nr 422/1 o pow. 355 m2 oraz działkę nr 422/2 o pow. 359 m2.
W dniu 4 lipca 2017 r. na podstawie umowy o zniesienie współwłasności, sporządzonej w formie aktu notarialnego przez notariusza Wnioskodawca nabył na własność działkę oznaczoną numerem geodezyjnym 422/2 o pow. 359 m2.
W 2018 r. Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży zabudowanej działki o numerze 422/2, którą nabył na podstawie dziedziczenia ustawowego po swoich zmarłych rodzicach.
Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż działka oznaczona numerem geodezyjnym 422, dla której to działki Sąd Rejonowy w B.., Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w … prowadził księgę wieczystą miała powierzchnię łączną 714 m2. Wnioskodawca dodaje, iż przysługiwał mu udział wynoszący 1/2 części nieruchomości zabudowanej oznaczonej numerem geodezyjnym 422. Jednakże, w trakcie prac przygotowawczych przy zawieraniu umowy zniesienia współwłasności, tj. przy wykonywaniu specjalistycznego pomiaru przez geodetę ustalono, iż działka którą Wnioskodawca użytkował oraz ogrodził wynosi 359 m2, a działka, którą użytkują oraz ogrodzili pozostali współwłaściciele wynosi 355 m2.
Wobec powyższego, Wnioskodawca na mocy umowy o zniesienie współwłasności, sporządzonej w formie aktu notarialnego przez notariusza nabył na własność działkę oznaczoną numerem geodezyjnym 422/2 o pow. 359 m2, a pozostali współwłaściciele nabyli na własność działkę oznaczoną numerem geodezyjnym 422/1 o pow. 355 m2.
Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż Jego zdaniem wartość nieruchomości stanowiącej działkę o nr 422/2, którą nabył na mocy umowy o zniesienie współwłasności, sporządzonej w formie aktu notarialnego nie przekracza wartości udziału przysługującego Mu w nieruchomości. Wnioskodawca wręcz podkreśla, iż wartość nieruchomości stanowiącej działkę o nr 422/2, którą nabył na mocy umowy o zniesienie współwłasności odpowiada udziałowi przysługującemu Mu w przedmiotowej nieruchomości.
Zgodnie z treścią umowy o zniesienie współwłasności dokonanemu zniesieniu współwłasności ww. nieruchomości nie towarzyszył obowiązek spłat czy też dopłat po żadnej ze stron przedmiotowej umowy.
Ponadto, strony przedmiotowej umowy zgodnie oświadczyły, że nie będą wobec siebie podnosić żadnych roszczeń z tytułu przedmiotowej umowy zawartej w dniu 4 lipca 2017 r.
Powyższe oświadczenia stron umowy o zniesienie współwłasności wynikają z tego, iż według stron dokonane zniesienie współwłasności jest sprawiedliwe oraz odzwierciedla rzeczywisty stan faktyczny posiadanych przez strony udziałów we wspólnej nieruchomości zabudowanej stanowiącej działkę oznaczoną numerem geodezyjnym 422 o pow. 714 m2.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawcy, po analizie całego stanu faktycznego nie jest zobowiązany do zapłaty 19 % podatku dochodowego od osób fizycznych.
Swoje stanowisko Wnioskodawca argumentuje tym, iż zgodnie z KC spadkobierca nabywa spadek w dniu otwarcia spadku, czyli w dniu śmierci spadkodawcy. Wobec tego, iż ojciec Wnioskodawcy zmarł w dniu 8 lutego 2010 r., to całą masę spadkową nabył w owym dniu, tj. 8 lutego 2010 r. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych zbycie nieruchomości przez Wnioskodawcę podlegałoby opodatkowaniu w sytuacji, gdyby był właścicielem tej nieruchomości krócej niż przez okres 5 lat, a wobec tego, iż nieruchomość nabył w dniu 8 lutego 2010 r., a planowane zbycie nieruchomości ma nastąpić w 2018 r. to w opinii Wnioskodawcy nie powinien zapłacić podatku dochodowego w wysokości 19 % od tej transakcji.
Jednakże, w 2016 r. doszło do podziału działki 422 na dwie działki o nr 422/1 oraz nr 422/2, a w 2017 r. doszło do zniesienia współwłasności, na mocy której Wnioskodawca nabył na wyłączną własność działkę o nr 422/2. Powyższy podział spowodował, iż Wnioskodawca ma pewne wątpliwości co do tego czy taki podział ma wpływ na zobowiązanie wobec Urzędu Skarbowego w kwestii zapłaty 19 % podatku dochodowego od zbycia nieruchomości, którego Wnioskodawca ma zamiar dokonać w 2018 r. Istotnym faktem jest, że powierzchnia nabytej działki nr 422/2 odpowiada przysługującemu Wnioskodawcy wcześniej udziałowi wynoszącemu 1/2 w działce 422.
Mając na uwadze powyższy stan faktyczny, w opinii Wnioskodawcy nie będzie zobowiązany zapłacić 19 % podatku dochodowego od zbycia nieruchomości. Po pierwsze dlatego, iż ową nieruchomość nabył ponad 8 lat temu, a byłby zobowiązany do zapłaty takowego podatku, gdyby był właścicielem tej nieruchomości krócej niż przez okres 5 lat, a co istotne jest jej właścicielem ponad 8 lat. Odnosząc się do nurtującej Wnioskodawcę kwestii, to w Jego ocenie zniesienie współwłasności nieruchomości, którą nabył na mocy dziedziczenia ustawowego nie ma wpływu na upływ okresu 5-letniego wskazanego w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nadto, zdaniem Wnioskodawcy zniesienie współwłasności nie wydłuża okresu 5-letniego na kolejny okres, w którym to - w przypadku zbycia odziedziczonej nieruchomości - byłby zobowiązany do zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych.
Dlatego zdaniem Wnioskodawcy nie będzie zobowiązany do zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych, w przypadku zbycia odziedziczonej nieruchomości po 8 latach od nabycia spadku, gdyż zniesienie współwłasności powyższej nieruchomości nie ma wpływu na upływ, czy też wydłużenie okresu 5-letniego wskazanego w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwłaszcza, iż owe zniesienie współwłasności nie spowodowało u Wnioskodawcy wzbogacenia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako jedno z nich ustawodawca wskazał – w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego. Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, aby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli - art. 211 i art. 212 ustawy Kodeks cywilny.
W złożonym wniosku wskazano, że wartość nieruchomości stanowiącej działkę o nr 422/2, którą Wnioskodawca nabył na mocy umowy o zniesienie współwłasności odpowiada wartości udziału przysługującemu Wnioskodawcy przed dokonaniem zniesienia współwłasności.
Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Zatem, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych bieg terminu pięcioletniego dla części udziału w nieruchomości, ponad udział we współwłasności należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze zniesienia współwłasności. Jeżeli natomiast w wyniku zniesienia współwłasności udział się nie zwiększa, wówczas datą nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) jest data pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości, a nie data zniesienia współwłasności.
Wobec powyższego stwierdzić należy, że działkę nr 422/2 mającą być przedmiotem odpłatnego zbycia w 2018 r., Wnioskodawca nabył w części w dniu 17 maja 2009 r. (data śmierci matki) oraz w części w dniu 8 lutego 2010 r. (data śmierci ojca), a więc pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2014 r. w przypadku nabycia udziału po matce i odpowiednio z dniem 31 grudnia 2015 r. w przypadku nabycia udziału po ojcu.
W konsekwencji, planowane przez Wnioskodawcę w 2018 r. odpłatne zbycie działki nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż zostanie dokonane po upływie pięcioletniego okresu wskazanego w tym przepisie. Na Wnioskodawcy nie będzie zatem ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili