0112-KDIL3-1.4011.161.2018.1.AN
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca prowadzi salon gier komputerowych, który wykorzystuje technologię wirtualnej rzeczywistości. Aktualnie dostępne formy płatności to gotówka, karta płatnicza oraz przelew na konto firmowe. Wnioskodawca planuje wprowadzenie możliwości płatności za usługi w kryptowalutach. Jego wątpliwości dotyczą momentu powstania przychodu z tytułu płatności kryptowalutami, a konkretnie, czy podatek należy odprowadzać w momencie wpłaty kryptowaluty, czy w momencie jej wypłaty z wirtualnego portfela. Organ podatkowy uznał, że przychód powstaje w momencie faktycznego dokonania transakcji w salonie, czyli gdy klient realizuje płatność na wirtualny portfel Wnioskodawcy.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2018 r. (data wpływu 13 lutego 2018 r.), uzupełniony w dniu 13 marca 2018 r. oraz w dniu 27 marca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:
- momentu powstania przychodu,
- formy opodatkowania przychodów.
Z uwagi na to, że wniosek w zakresie formy opodatkowania przychodów nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 6 marca 2018 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.78.2018.1.AN, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.
Nadmienić należy, że Wnioskodawca – zanim odebrał przedmiotowe wezwanie – wpłacił brakującą kwotę w wysokości 40 zł w dniu 5 marca 2018 r.
Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 8 marca 2018 r., a zatem wyznaczony termin upłynął z dniem 15 marca 2018 r. i w tym czasie nie uzupełniono wniosku.
Uzupełnienie wpłynęło w dniu 27 marca 2018 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 21 marca 2017 r.), a więc po upływie wyznaczonego terminu.
Zatem poniższe rozstrzygnięcie dotyczy tylko momentu powstania przychodu, a wniosek dotyczący formy opodatkowania przychodów został rozstrzygnięty w dniu &10 kwietnia 2018 r. o nr 0112-KDIL3-1.4011.78.2018.2.AN postanowieniem o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi salon gier komputerowych (nie hazardowych) z wykorzystaniem technologii wirtualnej rzeczywistości. Usługa polega na udostępnieniu klientom gogli do wirtualnej rzeczywistości, przez które mogą oglądać filmy wykonane w technologii 360o, grać w gry i korzystać z różnych programów. Obecnie możliwe formy płatności za usługę to gotówka (Wnioskodawca ma kasę fiskalną), karta płatnicza (Wnioskodawca ma terminal płatniczy), ewentualnie przelew na konto firmowe (do tej pory Zainteresowany nie korzystał z tej formy, ale jest możliwa).
Wnioskodawca zamierza wprowadzić możliwość płatność za usługę kryptowalutami. Klienci skanowaliby kod QR do jego wirtualnego portfela kryptowalut i wykonywali płatność telefonem komórkowym. Kwota księgowana na wirtualnym portfelu Zainteresowanego byłaby zgodna z obowiązującym w salonie cennikiem po kursie z godziny wykonania płatności (z racji dużej zmienności wartości kryptowalut).
Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy sposobu rozliczania podatkowego wyżej wspomnianych wpływów.
Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że salon nie będzie świadczył usług spieniężania wirtualnej waluty zgodnie z Ustawą o praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie momentu powstania przychodu.
Czy odprowadzać podatek od kwoty, która wpłynęła w danym momencie, czy jak w przypadku lokat bankowych i funduszy inwestycyjnych w momencie realizacji zysków (lub strat), czyli w momencie wypłaty pieniędzy z wirtualnego portfela kryptowalut?
Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na dużą zmienność wartości kryptowalut powinien odprowadzić podatek od kwoty wpłaconej przez klienta i nabitej na kasę fiskalną, niezależnie od faktycznej wartości kryptowalut w momencie ich wypłacenia z wirtualnego portfela. Wynika to również z tego, że nie jest nikomu znana faktyczna wartość kryptowalut w przyszłości, a obowiązek podatkowy jest z miesiąca na miesiąc. Poza tym, klient zakupujący usługę w salonie Wnioskodawcy musi otrzymać paragon fiskalny na zapłaconą kwotę i od tejże kwoty powinien odprowadzić podatek.
W przesłanym do tut. Organu uzupełnieniu w dniu 27 marca 2018 r. Wnioskodawca wskazał również, że moment powstania przychodu nie jest w tym przypadku jasno określony i zależy od wydanej. Można go bowiem rozpatrywać dwojako. Albo będzie nim moment faktycznego zaistnienia transakcji w salonie (czyli kiedy klient wykonuje płatność na wirtualny portfel Wnioskodawcy), albo w momencie kiedy Wnioskodawca dokona jakiejś transakcji zarobionymi w ten sposób kryptowalutami (bądź Zainteresowany wypłaci ich aktualną na dany moment wartość w formie przelewu na jego konto bankowe). W pierwszym przypadku ich wartość jest ustalana na dzień sprzedaży, po kursie z godziny zawarcia transakcji, w drugim zaś, w okresie bliżej niewiadomym i o wartości bliżej nieokreślonej, uzależnionej od kursu kryptowaluty po jakim wykona przelew.
Jak wspominał we wniosku, w jego odczuciu momentem powstania przychodu jest moment zawarcia transakcji, gdyż wtedy właśnie klient przelewa środki na jego wirtualne konto.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.
Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest określona w pkt 3 tego przepisu pozarolnicza działalność gospodarcza.
Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Należy zauważyć, że przytoczony wcześniej przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy traktować jako generalną zasadę określającą przychód ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Na mocy art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
- wystawienia faktury albo
- uregulowania należności.
W myśl ww. przepisu przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:
- wystawienie faktury przed datą wydania rzeczy, zbycia prawa lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,
- uregulowanie należności przed wydaniem rzeczy, zbyciem prawa lub wykonania usługi albo częściowym wykonaniem usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności.
Stosownie natomiast do art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia zdarzeń wskazanych w ww. art. 14 ust. 1c ww. ustawy, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia. Wyjątek od powyższej zasady stanowi otrzymanie zaliczki na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Zauważyć jednak należy, że za zaliczkę nie może zostać uznana taka przedpłata, która ma ostateczny i definitywny charakter i nie podlega rozliczeniu lub zwrotowi w późniejszym terminie.
Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi salon gier komputerowych (nie hazardowych) z wykorzystaniem technologii wirtualnej rzeczywistości. Usługa polega na udostępnieniu klientom gogli do wirtualnej rzeczywistości, przez które mogą oglądać filmy wykonane w technologii 360o, grać w gry i korzystać z różnych programów. Obecnie możliwe formy płatności za usługę to gotówka (Wnioskodawca ma kasę fiskalną), karta płatnicza (Wnioskodawca ma terminal płatniczy), ewentualnie przelew na konto firmowe (do tej pory Zainteresowany nie korzystał z tej formy, ale jest możliwa). Wnioskodawca zamierza wprowadzić możliwość płatność za usługę kryptowalutami. Klienci skanowaliby kod QR do jego wirtualnego portfela kryptowalut i wykonywali płatność telefonem komórkowym.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz cytowane uprzednio przepisy uznać należy, że datę powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy określić zgodnie z cytowanym powyżej art. 14 ust. 1c ustawy. Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że datą powstania przychodu jest moment faktycznego zaistnienia transakcji w salonie (czyli kiedy klient wykonuje płatność na wirtualny portfel Wnioskodawcy).
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Końcowo wskazać należy, że interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatków, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku; nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez Wnioskodawcę. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności Wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.
Tut. Organ zaznacza, że wydając niniejsze rozstrzygnięcie odniósł się tylko do momentu powstania przychodu z tytułu uregulowania płatności za usługę. Nie odniósł się natomiast do powstania przychodu z ewentualnej zamiany kryptowaluty na walutę tradycyjną, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili