Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w drodze spadku po zmarłej matce, która zmarła 5 stycznia 2012 r. Zgodnie z art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się w momencie śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek w chwili jego otwarcia. W związku z tym Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w dniu 5 stycznia 2012 r. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zbycie nieruchomości nabytej w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jeśli nastąpi po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie. W związku z tym, sprzedając nieruchomość 1 stycznia 2018 r., Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z tym zbyciem.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 8 grudnia 2017 r. (data wpływu 14 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą nieruchomości nabytej w drodze spadku - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą nieruchomości nabytej w drodze spadku.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Spadkodawczyni, która zmarła 5 stycznia 2012 r., była jedynym właścicielem nieruchomości. Przed śmiercią sporządziła testament w którym jako jedynego spadkobiercę wskazała córkę – Wnioskodawczynię. Spadek po zmarłej (nieruchomość) nabyła wprost w całości córka – Wnioskodawczyni. Postanowienie Sądu Rejonowego o nabyciu spadku datowane jest na dzień 31 marca 2016 r.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Jaka jest data, od której spadkobierczyni (Wnioskodawczyni) może sprzedać odziedziczoną nieruchomość bez obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z odpłatnym zbyciem tejże nieruchomości (czy jest to okres liczony od daty śmierci spadkodawcy t.j. 2018 r. czy okres liczony od daty postanowienia sądu t.j. 2022 r.)?
Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Tak więc początek biegu pięcioletniego terminu po upływie którego sprzedaż nie podlega obowiązkowi zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych wyznacza koniec roku kalendarzowego w którym nastąpiła śmierć spadkodawcy. Śmierć spadkodawczyni nastąpiła 5 stycznia 2012 r. Mając na względzie powyższe w opinii Wnioskodawczyni sprzedając nieruchomość już 1 stycznia 2018 r. nie podlega obowiązkowi zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości, ponieważ od zaistnienia zdarzenia tj. śmierci spadkodawczyni minęło 5 lat, a postanowienie sądu jedynie potwierdza fakt nabycia spadku przez Spadkobierczynię. Dodatkowo za takim podejściem przemawia fakt, że jest ona jedynym spadkobiercą i nabyła spadek wprost w całości.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 200) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy – źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (…).
W świetle przywołanego powyżej przepisu, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.
Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment jej nabycia i zbycia.
Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku nieruchomość po matce, która zmarła 5 stycznia 2012 r. Postanowienie Sądu o nabyciu spadku datowane jest na dzień 31 marca 2016 r.
W związku z powyższym po stronie Wnioskodawczyni powstała wątpliwość co do daty od której może sprzedać odziedziczoną nieruchomość bez obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, dlatego w tym zakresie należy posiłkować się normami prawa cywilnego. W myśl art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459) – spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.
Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Istotnym zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy. Następstwo prawne po osobie zmarłej ma zatem charakter sukcesji uniwersalnej, gdyż spadkobierca na mocy jednego zdarzenia, jakim jest otwarcie spadku, wstępuje w ogół praw i obowiązków osoby zmarłej (spadkodawcy).
Mając na uwadze przywołane uregulowania prawne oraz opisane we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową nieruchomość w dacie śmierci spadkodawczyni, czyli w dniu 5 stycznia 2012 r.
Zatem zbycie przedmiotowej nieruchomości nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdy nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca 2012 r., w którym nastąpiło nabycie. W związku z powyższym, należy podzielić pogląd Wnioskodawczyni, że sprzedając nieruchomość już 1 stycznia 2018 r. nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze zbyciem tej nieruchomości.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili