INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2017 r. (data wpływu 3 lipca 2017 r.) uzupełniony pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. (data nadania 18 sierpnia 2017 r., data wpływu 21 sierpnia 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 31 lipca 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.252.2017.1.JM (data nadania 1 sierpnia 2017 r., data doręczenia 12 sierpnia 2017 r.) oraz uzupełniony pismem z dnia 7 września 2017 r. (data nadania 7 września 2017 r., data wpływu 14 września 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 31 sierpnia 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.252.2017.2.JM (data nadania 31 sierpnia 2017 r., data doręczenia 6 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu świadczenia usług w postaci treningów – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie Polski.
Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 31 lipca 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.252. 2017.1.JM (data nadania 1 sierpnia 2017 r., data doręczenia 12 sierpnia 2017 r.) oraz pismem z dnia 31 sierpnia 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.252.2017.2.JM (data nadania 31 sierpnia 2017 r., data doręczenia 6 września 2017 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowania stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.
Pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. (data nadania 18 sierpnia 2017 r., data wpływu 21 sierpnia 2017 r.) oraz pismem z dnia 7 września 2017 r. (data nadania 7 września 2017 r., data wpływu 14 września 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawczyni jest zameldowana w Polsce, ale na stałe mieszka w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni jest tam rezydentem podatkowym i jest samozatrudnioną (self – employed) jako sole trader. Na początku 2017 r., w ramach umowy o dzieło ze zrezczeniem się praw autorskich, Wnioskodawczyni pisała teksty piosenek do serialu telewizyjnego dla polskiej firmy. W czasie wykonywania pracy fizycznie Wnioskodawczyni znajdowała się w Wielkiej Brytanii. Za wykonaną pracę Wnioskodawczyni otrzymała wynagrodzenie pomniejszone o podatek w wysokości 5%. Wnioskodawczyni zamierza sporadycznie świadczyć usługi w postaci treningów osobom fizycznym na terytorium Polski.
Ponadto, uzupełniając złożony wniosek Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotem rozpatrzenia wniosku jest marzec 2017 r. Wnioskodawczyni nie przebywała/nie przebywa/nie będzie przebywać na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym będącym przedmiotem zapytania. Centrum interesów życiowych i centrum interesów gospodarczych Wnioskodawczyni posiadała/posiada/będzie posiadać w Wielkiej Brytanii, chociaż posiada w Polsce konto bankowe i odziedziczoną po ojcu ziemię. Wnioskodawczyni będzie przebywać w Polsce tylko w celach zarobkowych na pobyt tymczasowy. Umowa o dzieło wraz ze zrzeczeniem się praw autorskich nie była zawarta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie dysponowała stałą placówką dla wykonania swej działalności na podstawie umowy o dzieło. Usługi treningów na terenie Polski nie będą odbywały się za pośrednictwem stałej placówki (zakładu) położonej na terytorium Polski. Będą prowadzone w ramach samozatrudnienia Wnioskodawczyni (Self – employed sole trader) w Wielkiej Brytanii. Treningi nie będą świadczone na podstawie umowy o dzieło wraz z przeniesieniem praw autorskich. Treningi będą polegały na udzieleniu porady dotyczącej behawiorystyki koni i udzielenia praktycznych wskazówek dotyczących szkolenia i postępowania z koniem. Takie 1, 2 lub 3 – godzinne konsultacje/treningi odbywałyby się raz na kilka tygodni podczas kilkudniowego pobytu Wnioskodawczyni w Polsce z indywidualnymi klientami w Polsce będącymi osobami fizycznymi. Wnioskodawczyni nie wie jaki rodzaj umowy powinna zawierać z takimi indywidualnymi klientami w Polsce. W Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni nie zawiera pisemnej umowy z klientem, nie licząc mailowego potwierdzenia stawki godzinowej za czas, który spędzi z klientem/koniem. Liczbę godzin i częstotliwość spotkań Wnioskodawczyni ustala z klientem na bieżąco w zależności od jego chęci i potrzeb. Rachunek wystawia jako sole trader za liczbę godzin spędzonych z klientem. Wnioskodawczyni będzie przebywała w Polsce w okresie nieprzekraczającym łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym będącym przedmiotem zapytania. Wynagrodzenie za usługi treningowe będzie wypłacane i ponoszone przez osoby fizyczne w Polsce.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy podatek w Polsce powinien był być odprowadzony?
- Czy Wnioskodawczyni musi składać w Polsce PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) lub w innej formie informować urząd skarbowy w Polsce o uzyskanych zarobkach czy wystarczy zamieszczenie tej informacji w rozliczeniu podatkowym w Wielkiej Brytanii?
- Czy jeżeli sporadycznie Wnioskodawczyni świadczyłaby usługi w postaci treningów osobom fizycznym na terenie Polski, jest zobowiązana do informowania o tym polskiego urzędu skarbowego i/lub płacenia podatku w Polsce czy Wnioskodawczyni rozlicza się z przychodu uzyskanego w Polsce wyłącznie w Wielkiej Brytanii?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z treningów (pyt. Nr 3). W zakresie stanu faktycznego, tj. opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu umowy o dzieło ze zrzeczeniem się praw autorskich (pyt. Nr 1 i 2) została wydana odrębna interpretacja indywidualna.
Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Wielką Brytanią oraz w oparciu o informację uzyskaną na infolinii podatkowej nie powinna płacić podatku w Polsce ani składać w Polsce rozliczenia podatkowego, a z całego dochodu powinna rozliczać się w Wielkiej Brytanii.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
- posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
- przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
- pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
- działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
- działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
- położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).
W przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie Konwencja z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. Konwencji, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba, że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.
Według postanowień art. 7 ust. 2 umowy, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.
Oznacza to, że co do zasady, dochód uzyskiwany z działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii chyba, że działalność gospodarcza na terytorium Polski prowadzona jest przez położony tam „zakład”, przez który zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 Konwencji należy rozumieć, stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa, a w szczególności:
- siedzibę zarządu,
- filię,
- biuro,
- fabrykę,
- warsztat,
- kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom, albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. Konwencji, części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest zameldowana w Polsce, ale na stałe mieszka w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni jest tam rezydentem podatkowym i jest samozatrudnioną (self – employed) jako sole trader. Wnioskodawczyni zamierza sporadycznie świadczyć usługi w postaci treningów osobom fizycznym na terytorium Polski. Usługi treningów na terenie Polski nie będą odbywały się za pośrednictwem stałej placówki (zakładu) położonej na terytorium Polski. Będą prowadzone w ramach samozatrudnienia Wnioskodawczyni (Self – employed sole trader) w Wielkiej Brytanii. Treningi będą polegały na udzieleniu porady dotyczącej behawiorystyki koni i udzielenia praktycznych wskazówek dotyczących szkolenia i postępowania z koniem. Takie 1, 2 lub 3 – godzinne konsultacje/treningi odbywałyby się raz na kilka tygodni podczas kilkudniowego pobytu Wnioskodawczyni w Polsce z indywidualnymi klientami w Polsce będącymi osobami fizycznymi. Wnioskodawczyni nie wie jaki rodzaj umowy powinna zawierać z takimi indywidualnymi klientami w Polsce. W Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni nie zawiera pisemnej umowy z klientem, nie licząc mailowego potwierdzenia stawki godzinowej za czas, który spędzi z klientem/koniem. Liczbę godzin i częstotliwość spotkań Wnioskodawczyni ustala z klientem na bieżąco w zależności od jego chęci i potrzeb. Rachunek wystawia jako sole trader za liczbę godzin spędzonych z klientem.
Mając na względzie wyżej powołane przepisy prawa w odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie usługi treningów na terenie Polski nie będą odbywały się za pośrednictwem stałej placówki (zakładu) położonej na terytorium Polski, to dochód uzyskany przez nią z tytułu samozatrudnienia (self – employed), zgodnie z art. 21 ust. 1 Konwencji, będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Wielkiej Brytanii, gdzie Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania. Tym samym, Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku informowania polskiego urzędu skarbowego o uzyskanych z tego tytułu dochodach.
Stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu świadczenia usług w postaci treningów jest prawidłowe.
Jednocześnie tut. Organ nie może odnieść się do rozliczenia podatkowego w Wielkiej Brytanii, bowiem nie posiada do tego uprawnień. Brytyjska jurysdykcja podatkowa nie może być analizowana przez polski organ podatkowy w ramach wydanej interpretacji.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.