Wnioskodawca sprzedał nieruchomość o powierzchni 0,3923 ha, składającą się z działek nr 1534, 1613 i 1302. Nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawcę w następujący sposób: 1. Działka nr 1534 - Wnioskodawca nabył 77/150 udziału w tej działce w spadku po ojcu, który zmarł w 2006 r. Pozostałe udziały w tej działce nabyli matka, brat oraz bratanek Wnioskodawcy. 2. Działki nr 1613 i 1302 - Wnioskodawca nabył 9/10 udziału w tych działkach w spadku po matce, która zmarła w 2010 r. Pozostały 1/10 udziału w tych działkach nabył brat Wnioskodawcy. 3. W 2014 r. w wyniku działu spadku Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem wymienionych działek. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca powinien uiścić podatek dochodowy od osób fizycznych od części przychodu ze sprzedaży nieruchomości, odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2014 r. w wyniku działu spadku (1/15 przychodu ze sprzedaży działki nr 1534 oraz 1/10 przychodu ze sprzedaży działek nr 1613 i 1302). Pozostała część przychodu ze sprzedaży nieruchomości, odpowiadająca udziałom nabytym w spadku w 2006 r. i 2010 r., nie podlega opodatkowaniu, ponieważ od momentu nabycia tych udziałów minął 5-letni okres, o którym mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 27 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości:
UZASADNIENIE
W dniu 2 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca umową notarialną sprzedaży z 28 kwietnia 2016 r. zbył nieruchomość o powierzchni 0,3923 ha utworzoną z działek nr 1534, 1613 i 1302.
Wnioskodawca wcześniej nabył nieruchomość w następujący sposób:
Działka nr 1534 była wyłączną własnością ojca Wnioskodawcy, a działki nr 1613 i 1302 były wyłączną własnością matki Wnioskodawcy.
Ojciec Wnioskodawcy zmarł 18 lipca 2006 r., a spadek po nim, zgodnie z postanowieniem spadkowym Sądu Rejonowego nabyli: żona spadkodawcy (tj. matka Wnioskodawcy) w 70/150 części, syn spadkodawcy (Wnioskodawca) 77/150 częściach, syn spadkodawcy (brat Wnioskodawcy) w 1/150 części oraz wnuk spadkodawcy w 2/150 części.
Matka Wnioskodawcy zmarła 13 kwietnia 2010 r., a spadek po niej, zgodnie z postanowieniem spadkowym Sądu Rejonowego nabyli synowie: Wnioskodawca w 9/10 części oraz jego brat w 1/10 części.
Następnie, postanowieniem Sądu Rejonowego z 10 grudnia 2014 r., które stało się prawomocne 1 stycznia 2015 r., dokonano działu spadku po ojcu i matce Wnioskodawcy, w wyniku którego Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem między innymi sprzedanych działek 1534, 1613 i 1302, bez zasądzania spłat czy dopłat.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Czy w związku z umową sprzedaży nieruchomości z 28 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca jako zbywca powinien uiścić podatek dochodowy od osób fizycznych?
A jeśli tak, to czy należy go obliczyć od dochodu stanowiącego część ceny, która to część odpowiada ułamkowi nieruchomości nabytej na skutek działu spadku? Przykładowo, odnośnie działki nr 1534 opodatkowanie dotyczyłoby tylko 15/150 części jej wartości, albowiem w chwili śmierci ojca w 2007 r. Wnioskodawca nabył 77/150 części, a następnie w chwili śmierci matki w 2010 r., jako jej spadkobierca w udziale 9/10 części, nabył także 9/10 części wchodzącego w skład spadku po matce jej udziału w wysokości 70/150 części w spadku po jej mężu, czyli 63/150 części w działce nr 1534. Zatem wolne od podatku jest 77/150 + 63/150 (140/150) części, a opodatkowaniu podlega część nabyta na skutek działu spadku tj. 10/150 części. Natomiast w przypadku działek nr 1613 i 1302 opodatkowaniu podlega 1/10 część ceny ich zbycia?
Zdaniem Wnioskodawcy, podatek się nie należy, gdyż zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 września 2011 r. sygn. akt II FSK 500/10 jeżeli nabycie nieruchomości było skutkiem dziedziczenia, uznaje się, że nastąpiło w chwili, w której umarł spadkodawca, a ponieważ spadkodawcy Wnioskodawcy umarli przed 5 laty to obowiązek podatkowy nie powstał. Dotyczy to także tych przypadków, kiedy podatnik (sprzedający nieruchomość) nie był jedynym spadkobiercą, ale procedura działu spadku doprowadziła do tego, że został uznany za wyłącznego właściciela nieruchomości.
Gdy nieruchomość wchodziła do majątku spadkowego, to uznaje się, że spadkobierca nabył jej własność – w zakresie ustalonym przy dokonywaniu działu spadku – w dniu śmierci spadkodawcy, a nie w dniu działu spadku, albowiem przy sprzedaży nieruchomości nabytej ponad udział spadkowy od innych spadkobierców w drodze działu spadku nie ma dwóch terminów nabycia.
Powyższe stanowisko, zdaniem Wnioskodawcy, potwierdza wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego z 13 grudnia 2016 r. sygn. akt II FSK 2955/14 i wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 7 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 1934/13.
Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby natomiast podatek się należał, należy go obliczyć tylko od tego udziału w nieruchomości, który Wnioskodawca nabył na skutek działu spadku, natomiast udział nabyty w chwili otwarcia spadku, które nastąpiło więcej niż 5 lat przed zbyciem nieruchomości, nie wchodzi do podstawy opodatkowania. Zatem co do działki nr 1534 opodatkowaniu podlega tylko 10/150 części jej ceny, a w przypadku działek nr 1613 i 1302 opodatkowaniu podlega 1/10 część ceny ich zbycia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.
W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.
Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459) – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt notarialny poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia.
W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom.
Dział spadku nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału jaki przypadał spadkobiercom w rzeczy wspólnej. Zatem jedynie w przypadku gdy nie nastąpi wzrost majątku w porównaniu do stanu poprzedniego lub wartości te będą równe – nie będzie można mówić o nowej dacie nabycia, a dniem nabycia będzie otwarcie spadku (data śmierci spadkodawcy). Gdy z kolei w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.
Jeżeli zatem w drodze działu spadku spadkobierca nabywa nieruchomości lub prawa ponad udział, który uprzednio nabył w spadku, w części przekraczającej udział w spadku, należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem jeżeli przy dokonaniu działu spadku wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed dokonaniem tej czynności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości lub prawie nabytego w drodze działu spadku ponad pierwotnie posiadany udział, dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpił dział spadku.
Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11 czy też wyrok Wojewódzkiego Administracyjnego w Białymstoku z 22 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym sąd stwierdził, że „(…) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie – moment działu spadku”. Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest również stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2014 r. sygn. akt II FSK 2836/12 „(…) ponieważ w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia spadkobiercy, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. A contrario jeśli w opisanej sprawie doszłoby do przyrostu mienia spadkobiercy w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka byłaby utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w spadku po ojcu zmarłym 18 lipca 2006 r. nabył udział wynoszący 77/150 w działce nr 1534. Pozostałe udziały w ww. działce nabyli matka, brat i bratanek Wnioskodawcy. Następnie w wyniku spadkobrania po matce zmarłej 13 kwietnia 2010 r. Wnioskodawca nabył udział 9/10 w jej majątku, na który składał się udział 70/150 w działce nr 1534 oraz działki nr 1613 i 1302. Pozostały udział w wysokości 1/10 w składnikach majątku spadkowego po matce nabył brat Wnioskodawcy. W dniu 10 grudnia 2014 r. dokonano działu spadku w ten sposób, że Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem ww. działek nr 1534, 1613 i 1302. Działu spadku dokonano bez spłat i dopłat. W dniu 28 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca sprzedał ww. działki.
Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że Wnioskodawca powinien rozpoznać trzy daty nabycia udziałów w działkach nr 1534, 1613 i 1302, które sprzedał 28 kwietnia 2016 r., a których nabycie nastąpiło na skutek trzech zdarzeń prawnych, tj.:
Tym samym, z uwagi na okoliczność, że sprzedaży nieruchomości o powierzchni 0,3923 ha utworzonej z działek nr 1534, 1613 i 1302 Wnioskodawca dokonał 28 kwietnia 2016 r. uzyskany przez Wnioskodawcę z tego tytułu przychód w części odpowiadającej udziałom nabytym w spadku w 2006 r. i 2010 r. nie podlega w ogóle opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziałów przez Wnioskodawcę upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym sprzedaż tych udziałów nie stanowi w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Innymi słowy przychód ze sprzedaży działki nr 1534 w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w spadku po ojcu i matce (tj. razem udział w wysokości 140/150) nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu. Podobnie przychód ze sprzedaży działek nr 1613 i 1302 w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w spadku po matce (tj. udział w wysokości 9/10) również nie będzie stanowił źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast ta cześć przychodu, która odpowiada udziałowi nabytemu 10 grudnia 2014 r. w wyniku działu spadku będzie stanowiła źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi, że od końca roku, w którym dokonano działu spadku nie upłynął termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem opodatkowaniu podlegać będzie 1/15 przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki nr 1534 oraz 1/10 przychodu uzyskanego ze sprzedaży działek nr 1613 i 1302.
I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.
Zgodnie z powyższą regulacją prawną przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.
Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości lub prawa przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości lub prawa, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości lub prawa). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.
Zauważyć jednak należy, że jeśli Wnioskodawca poniósł takie koszty, to odliczyć mógł jedynie taką ich część, która proporcjonalnie odpowiada udziałowi nabytemu w dziale spadku, bo tylko przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości przypadający na ten udział stanowi źródło przychodu. To oznacza, że Wnioskodawca odliczyć od podlegającego opodatkowaniu przychodu może jedynie koszty proporcjonalnie przypadające na udział nabyty w 2014 r. (tj. 1/15 ewentualnie poniesionych kosztów w związku ze sprzedażą działki nr 1534 oraz 1/10 ewentualnie poniesionych kosztów w związku ze sprzedażą działek nr 1613 i 1302), gdyż pozostała część kosztów przypada na udział nabyty w 2006 r. i w 2010 r., którego zbycie nie stanowi w ogóle źródła przychodu (a skoro tak, to nie może generować także kosztów).
Natomiast zgodnie z przepisem art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT (podatek od towarów i usług) w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).
Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-39), wykazać:
Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).
Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy – wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 – podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).
Podsumowując, w związku ze sprzedażą 28 kwietnia 2016 r. nieruchomości o powierzchni 0,3923 ha utworzonej z działek nr 1534, 1613 i 1302 nabytych w udziałach odpowiednio w 2006 r., 2010 r. i w 2014 r. Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy. Opodatkowaniu będzie podlegała ta część dochodu uzyskanego ze sprzedaży opisanych nieruchomości, która odpowiada udziałowi nabytemu od brata i bratanka w dziale spadku z 10 grudnia 2014 r. Innymi słowy opodatkowaniu będzie podlegała 1/15 dochodu uzyskanego ze sprzedaży działki nr 1534 oraz 1/10 dochodu uzyskanego ze sprzedaży działek nr 1613 i 1302.
Tym samym stanowiska Wnioskodawcy nie można było uznać w całości za prawidłowe.
Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków, które jego zdaniem przemawiają za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku podkreślić należy, że jakkolwiek orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym.
Ponadto odnosząc się do wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 września 2011 r. sygn. akt II FSK 500/10, z 13 grudnia 2016 r. sygn. akt II FSK 2955/14 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 7 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 1934/13 (który jest nieprawomocny) tut. Organ nie podziela poglądów w nich wyrażonych.
Istnieją natomiast wyroki sądowe potwierdzające stanowisko tut. Organu np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11 oraz wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 stycznia 2015 r. sygn. akt FSK 2872/12 i z 12 lutego 2015 r. sygn. akt II FSK 1207/14. W dwóch ostatnich z wymienionych Naczelny Sąd Administracyjny wprost stwierdził, że „Gdy w wyniku działu spadku i zniesienia wspólności, udział spadkobiercy ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jego majątku osobistego. Tym samym nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy, jest równoznaczne z nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet jeśli następuje bez wzajemnych spłat i dopłat”.
Końcowo należy dodać, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili