0461-ITPB2.4511.1075.2016.2.HD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 27 grudnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 1 marca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania u mieszkańca gminy przychodu oraz obowiązku wystawienia informacji PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-8C – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania u mieszkańca gminy przychodu oraz obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Likwidacja roślin z gatunku barszcz Sosnowskiego jest zadaniem własnym Gminy. Obowiązek ten wynika z zapisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.).

Uchwałą z dnia 13 listopada 2015 r. Rada Miejska – na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy o samorządzie gminnym – przyjęła „Program usuwania barszczu Sosnowskiego” z terenu gminy. Program ten realizowany jest przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Program przeznaczony jest dla jednostek samorządu terytorialnego i jednostek sektora finansów publicznych z województwa. Wsparciem finansowym mogą zostać objęte grunty, których właścicielami są m.in. osoby fizyczne.

Wnioskodawca (Gmina) złożył wniosek do WFOŚiGW o przyznanie dofinansowania na realizację zadania w zakresie usuwania barszczu Sosnowskiego.

W 2016 r. Wnioskodawca – Gmina podjęła decyzję naboru chętnych wśród osób fizycznych będących właścicielami nieruchomości, na posesjach których znajdują się siedliska barszczu.

Zgodnie z regulaminem naboru wniosków na udzielenie dofinansowania ze środków WFOŚiGW w formie dotacji na zadania z zakresu usuwania barszczu Sosnowskiego na terenie województwa, Gmina zawarła porozumienia z siedmioma zainteresowanymi udziałem w realizacji zadania. Warunki realizacji dofinansowania likwidacji barszczu Sosnowskiego nie przewidują możliwości bezpośredniego udzielenia wsparcia dla prywatnych właścicieli gruntów. Beneficjentem dotacji, który zawarł umowę z WFOŚiGW na realizacje zadania w zakresie usuwania barszczu Sosnowskiego, jest Gmina. W związku z tym osoby fizyczne nie otrzymały bezpośrednio żadnej dotacji ze środków WFOŚiGW, a jedynie jako właściciele terenów objętych działaniami realizacji przedsięwzięcia skorzystali z dotacji otrzymanej przez Gminę ze środków WFOŚiGW (tylko w takim znaczeniu Wnioskodawca użył w zapytaniu sformułowania „dotacja”). Wnioskodawca wskazuje, że w wyniku udzielonej dotacji na usuwanie barszczu Sosnowskiego z terenu gminy, po stronie osób fizycznych biorących udział w realizacji zadania nie nastąpiło przysporzenie majątkowe.

W porozumieniach z zainteresowanymi udziałem w realizacji ww. zadania zawarto zapisy dotyczące wniesienia przez właścicieli nieruchomości wkładu własnego stanowiącego 25% kosztów kwalifikowanych przedsięwzięcia. Pozostałe 75% zostało sfinansowane dotacją z WFOŚiGW.

W wyniku postępowania o udzielnie zamówienia publicznego zawarto umowę z wykonawcą na usunięcie barszczu Sosnowskiego z terenu gminy. Umowę z wykonawcą usługi usuwania barszczu Sosnowskiego z terenu gminy zawarł Wnioskodawca. Gmina zapłaciła wykonawcy należne wynagrodzenie, a otrzymana dotacja została rozliczona z WFOŚiGW.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwoty udzielonych „dotacji” osobom fizycznym należy uznać za przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i wystawić PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty udzielonych „dotacji” nie należy uznawać za przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Działania w zakresie zwalczania barszczu Sosnowskiego są obowiązkiem samorządów lokalnych, co wynika wprost z ustawy o samorządzie gminnym i rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 września 2011 r. w sprawie listy roślin i zwierząt gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić gatunkom rodzimym lub siedliskom przyrodniczym (Dz. U. Nr 210, poz. 1260). Załącznik do tego aktu wymienia m.in. barszcz Sosnowskiego. Działania te mogą być finansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) oraz Wojewódzkich Funduszy Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (WFOŚiGW). Jednakże, aby wystąpić o dofinansowanie gmina powinna posiadać zagwarantowane środki finansowe w budżecie gminy na zwalczanie tego chwastu. Mogą one pochodzić z różnych źródeł, w tym od właścicieli terenów objętych działaniem.

Wobec powyższego, nie można na właścicieli nieruchomości zrzucać całego ciężaru walki z tą rośliną. Poza tym niejednokrotnie działania związane z usunięciem tej rośliny muszą zostać powtórzone. Obciążanie właścicieli nieruchomości, którzy w geście dobrej woli przystąpili do likwidacji barszczu Sosnowskiego z należących do nich posesji dodatkowo podatkiem dochodowym z tytułu przyznanej przez WFOŚiGW dotacji spowoduje brak zainteresowania dalszą realizacją programu usuwania barszczu Sosnowskiego na terenie gminy. Likwidacja barszczu Sosnowskiego stanowi zadanie własne gminy z zakresu ochrony środowiska i zdrowia obywateli i nie można wymuszać na mieszkańcach wykonania tego zadania. Nałożenie na Gminę przez ustawodawcę obowiązku realizacji zadań własnych oznacza, że nie może ona uchylić się od ich realizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Również zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono katalog źródeł przychodów, wyszczególniając w pkt 9 – inne źródła.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. W świetle powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Gmina złożyła wniosek do WFOŚiGW o przyznanie dofinansowania na realizację zadania w zakresie usuwania barszczu Sosnowskiego. Likwidacja roślin z gatunku barszcz Sosnowskiego jest zadaniem własnym Gminy, które wynika z zapisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym. Uchwałą z dnia 13 listopada 2015 r. Rada Miejska przyjęła „Program usuwania barszczu Sosnowskiego” z terenu gminy, który przeznaczony jest dla jednostek samorządu terytorialnego i jednostek sektora finansów publicznych z województwa. Wsparciem finansowym mogą zostać objęte grunty, których właścicielami są m.in. osoby fizyczne. Zgodnie z regulaminem naboru wniosków na udzielenie dofinansowania ze środków WFOŚiGW w formie dotacji na zadania z zakresu usuwania barszczu Sosnowskiego na terenie województwa, Gmina zawarła porozumienia z siedmioma osobami zainteresowanymi udziałem w realizacji zadania. Warunki realizacji dofinansowania likwidacji barszczu Sosnowskiego nie przewidują możliwości bezpośredniego udzielenia wsparcia dla prywatnych właścicieli gruntów. Beneficjentem dotacji, który zawarł umowę z WFOŚiGW na realizacje zadania w zakresie usuwania barszczu Sosnowskiego, jest Gmina. W związku z tym osoby fizyczne nie otrzymały bezpośrednio żadnej dotacji ze środków WFOŚiGW, a jedynie jako właściciele terenów objętych działaniami realizacji przedsięwzięcia skorzystali z dotacji otrzymanej przez gminę (tylko w takim znaczeniu Wnioskodawca użył w zapytaniu sformułowania „dotacja”). W porozumieniach z zainteresowanymi udziałem w realizacji ww. zadania zawarto zapisy dotyczące wniesienia przez właścicieli nieruchomości wkładu własnego stanowiącego 25% kosztów kwalifikowanych przedsięwzięcia. Pozostałe 75% zostało sfinansowane dotacją z WFOŚiGW. W wyniku postępowania o udzielnie zamówienia publicznego Gmina zawarła umowę z wykonawcą na usunięcie barszczu Sosnowskiego z jej terenu. Gmina zapłaciła wykonawcy należne wynagrodzenie, a otrzymana dotacja została rozliczona z WFOŚiGW. Wnioskodawca wskazuje, że w wyniku udzielonej dotacji na usuwanie barszczu Sosnowskiego z terenu gminy, po stronie osób fizycznych biorących udział w realizacji zadania nie nastąpiło przysporzenie majątkowe.

Z treści wniosku wynika zatem, że likwidacja roślin z gatunku barszcz Sosnowskiego jest zadaniem własnym Gminy, wynikającym z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, a jego realizacji ma służyć „Program usuwania barszczu Sosnowskiego” z terenu gminy. Źródłem finansowania działań związanych z wykonaniem tego zadania będzie dotacja z WFOŚiGW oraz wkład własny właścicieli nieruchomości. Zasady udziału w tym zadaniu, polegającym na usuwaniu barszczu Sosnowskiego, współfinansowanym przez Gminę, są dla wszystkich osób w nim uczestniczących takie same. Zatem nie mają one charakteru indywidualnego. Nie można w związku z tym mówić o powstaniu przysporzenia majątkowego dla konkretnego mieszkańca gminy – właściciela nieruchomości, na posesji którego znajdują się siedliska barszczu Sosnowskiego, biorącego udział w realizacji ww. zadania.

Mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego i przedstawione przepisy prawa stwierdzić należy, że u osób fizycznych, które biorą udział w realizacji zadania w zakresie usuwania barszczu Sosnowskiego z terenu gminy nie powstanie przychód w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca (Gmina) nie będzie miał obowiązku sporządzenia tym osobom informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.