Wnioskodawczyni od 31 października 2013 r. zamieszkuje w Polsce. W latach 2014 i 2015 otrzymywała świadczenia z niemieckiego systemu ubezpieczenia społecznego, w tym rentę wdowią po zmarłym mężu oraz rentę z tytułu bezrobocia. Zgodnie z umową między Polską a Niemcami o unikaniu podwójnego opodatkowania, te świadczenia podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech, a nie w Polsce. W związku z tym Wnioskodawczyni nie miała obowiązku wykazywania tych dochodów w zeznaniach podatkowych w Polsce za lata 2014 i 2015. Powinna natomiast rozliczyć w Polsce jedynie emeryturę otrzymywaną z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm. ) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 7 października 2016 r. (data otrzymania 26 października 2016 r.), uzupełnionym 16 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych w 2014 r. i w 2015 r. z niemieckiego systemu ubezpieczenia socjalnego -jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 października 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych w 2014 r. i w 2015 r. z niemieckiego systemu ubezpieczenia socjalnego.
Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z 5 stycznia 2017 r. Znak: 2461-IBPB-2- 2.4511.1009.2016.1 .JG wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia wniosku dokonano 16 stycznia 2017 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Od 31 października 2013 r. miejscem zamieszkania Wnioskodawczym jest Polska. Do tego dnia Wnioskodawczym mieszkała w Niemczech. Za 2014 r. Wnioskodawczyni w Polsce otrzymała emeryturę z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz rentę z Niemiec tzw. rentę wdowią po zmarłym mężu oraz rentę z powodu bezrobocia „Altersrente wagen Arbeitslosigkeif
W dniu 3 sierpnia 2016 r. Wnioskodawczym otrzymała z niemieckiego Urzędu Skarbowego decyzję o naliczeniu podatku dochodowego od tych świadczeń w wysokości 48 EURO. Należny podatek Wnioskodawczyni zapłaciła.
Natomiast za 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymała również decyzję z 4 października 2016 r.o ustaleniu podatku dochodowego w kwocie 70 EURO i podatek ten też zapłaciła. W terminie do 30 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni złożyła zeznanie podatkowe PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36 uwzględniając dochody wypłacone na podstawie PIT-40A z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i dochody z Niemiec do tzw. stopy procentowej.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że rentę wdowią otrzymuje z Niemiec jest ona wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczenia socjalnego w Niemczech. Również renta z powodu bezrobocia - Altersrente wagen Arbeitslosigkeit - jest wypłacana z obowiązującego systemu ubezpieczenia socjalnego w Niemczech.
W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawczyni, winna złożyć zeznanie podatkowe za 2014 r., gdyż wcześniej nie wykazywała dochodów otrzymywanych z Niemiec i opodatkować je według tzw. stopy procentowej. Natomiast za 2015 r. zdaniem Wnioskodawczyni prawidłowo złożyła zeznanie podatkowe i prawidłowo opodatkowała dochody z Niemiec.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) - osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. la tej ustawy - za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
Przepisy art. 3 ust. 1, la, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).
Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni od 31 października 2013 r. ma miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymane przez nią za 2014 r. i 2015 r. świadczenia rentowe (renta wdowia po zmarłym mężu oraz renta z powodu bezrobocia „Altersrente wagen Arbeitslosigkeif1) są wypłacane z Niemiec, zastosowanie w niniejszej sprawie znajdzie umowa z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).
Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. umowy polsko-niemieckiej, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) z drugiego Umawiającego się Państwa (z Niemiec), podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie (w Polsce).
Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 tejże umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (w Polsce) z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa (z Niemiec), podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (w Niemczech).
Zatem stwierdzić należy, że emerytury i renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji gdy świadczenia (płatności) są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych (społecznych) Republiki Federalnej Niemiec, bowiem wówczas, stosownie do ww. art. 18 ust. 2 umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.
Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:
Świadczenia pochodzące z wszystkich pięciu działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego, które wypłaca się osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech. Wszelkie inne świadczenia emerytalno-rentowe przekazywane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczym pobiera tzw. rentę wdowią (po zmarłym mężu) oraz rentę z powodu bezrobocia („Altersrente wagen Arbeitslosigkeit”). Oba świadczenia wypłacane są z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w Niemczech.
Mając na uwadze przestawiony stan faktyczny oraz przywołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że skoro otrzymywana przez Wnioskodawczynię renta wdowia (po zmarłym mężu) oraz renta z powodu bezrobocia są wypłacane z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego, to w niniejszej sprawie ma zastosowanie art. 18 ust. 2 ww. umowy, a tym samym płatności otrzymywane z tytułu renty dla wdowy i renty z powodu bezrobocia podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech. Tym samym należności z tytułu ww. świadczeń emerytalnych zgodnie z postanowieniami umowy, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.
Świadczenia te nie podlegają także wykazaniu w zeznaniu podatkowym, ani uwzględnieniu dla celów progresji, tj. do ustalenia stopy procentowej mającej zastosowanie do dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce.
Podsumowując, Wnioskodawczym nie była zobowiązana do wykazania w zeznaniu podatkowym zarówno za 2014 r. i 2015 r. dochodów jakie uzyskuje z Niemiec z tzw. renty dla wdowy i renty z powodu bezrobocia, ponieważ dochody z tego tytułu nie podlegają opodatkowaniu w Polsce lecz podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech. Dlatego też Wnioskodawczyni w Polsce za 2014 r. i 2015 r. winna była rozliczyć wyłącznie dochody jakie uzyskuje w Polsce z tytułu emerytury otrzymanej z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych według skali podatkowej.
Wobec powyższej argumentacji prawnej, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.
Do wniosku dołączono dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy) Skargę wnosi się /a pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili