1061-IPTPB4.4511.284.2016.1.MG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2016 r. (data wpływu 21 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów pogrzebu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W sierpniu 2016 r. zmarła sąsiadka Wnioskodawcy będąca osobą samotną, w związku z czym Wnioskodawca zajął się organizacją jej pogrzebu, ponosząc jego koszty w wysokości 5 820 zł.

Na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy Prawo bankowe, bank na wniosek Wnioskodawcy dokonał zwrotu poniesionych kosztów pogrzebu z konta sąsiadki, wypłacając kwotę 5 820 zł, udokumentowaną fakturami dotyczącymi pogrzebu. Koszty te nie przekraczały kosztów urządzenia pogrzebu zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w danym środowisku.

Kwota wypłacona zgodnie z ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r., poz. 1376, z późn. zm.) nie wchodzi do spadku po posiadaczu rachunku (art. 55 ust. 2 ww. ustawy). Z powołanych powyżej przepisów wynika, że bank ma obowiązek wypłaty kwoty wydatkowanej na koszty pogrzebu posiadacza rachunku. Kwota ta wypłacana jest osobie, która przedstawi rachunki stwierdzające wysokość poniesionych wydatków. Wydatki te nie mogą jednak przekroczyć wysokości kosztów urządzenia pogrzebu zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w danym środowisku. Ponadto, nie istnieją żadne ograniczenia co do kręgu, z jakiego wywodzić ma się osoba, na rzecz której dokonuje stosownej wypłaty.

Oryginały faktur zostały przekazane do ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) wraz z wnioskiem o wypłatę zasiłku pogrzebowego. Zasiłek pogrzebowy w kwocie 4 000 zł został wypłacony na konto Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zwrot kosztów pogrzebu z konta sąsiadki stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym na Wnioskodawcy ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego w wysokości 18% od uzyskanej kwoty stosując jednocześnie koszty uzyskania tego przychodu w wysokości kosztów faktycznie poniesionych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z generalna zasadą dotyczącą opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zdaniem Wnioskodawcy, użyte w konstrukcji art. 20 ust. 1 ww. ustawy, sformułowanie „w szczególności”, świadczy o przykładowym katalogu przychodów z innych źródeł. Oznacza to, że przychodami z innych źródeł są także inne przychody, nie wymienione wprost w tym przepisie.

W związku z tym, zwrot kosztów pogrzebu dokonany przez bank z konta zmarłej, w kwocie 5 820 zł, stanowi przychód w rozumieniu ww. ustawy zaliczany na podstawie art. 20 do przychodów z innych źródeł. Przychód ten powinien zostać wykazany w rozliczeniu rocznym PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36 (rozliczając się wspólnie z małżonkiem).

Jednocześnie, na podstawie art. 22 ust. 1, Wnioskodawca ma prawo zastosować koszty uzyskania przychodu w kwocie wydatków faktycznie poniesionych, czyli 5 820 zł, co spowoduje, że podstawa opodatkowania wyniesie 0 zł i podatek nie powstanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia jest otrzymanie zasiłku pogrzebowego z ZUS, który zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jest wolny od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca określił katalog źródeł przychodów. Do katalogu tego zalicza się wymienione w pkt 9 „inne źródła”.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny co jest przychodem z „innych źródeł”. Użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” przesądza, że przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego, wyczerpującego. Innymi słowy, przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie stanowią przychody z innych źródeł.

Stosownie do art. 11 ust. 1 przywołanej wyżej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w sierpniu 2016 r. zmarła sąsiadka Wnioskodawcy, będąca osobą samotną, w związku z czym Wnioskodawca zajął się organizacją jej pogrzebu, ponosząc jego koszty w wysokości 5 820 zł. Na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy Prawo bankowe, bank na wniosek Wnioskodawcy dokonał zwrotu poniesionych kosztów pogrzebu z konta sąsiadki wypłacając kwotę 5 820 zł, udokumentowaną fakturami dotyczącymi pogrzebu. Koszty te nie przekraczały kosztów urządzenia pogrzebu, zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w danym środowisku.

Zgodnie z art. 55 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2016 r., poz. 1988) w przypadku śmierci posiadacza rachunku oszczędnościowego, rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej bank jest obowiązany wypłacić z tych rachunków kwotę wydatkowaną na koszty pogrzebu posiadacza rachunku osobie, która przedstawiła rachunki stwierdzające wysokość poniesionych przez nią kosztów – w wysokości nieprzekraczającej kosztów urządzenia pogrzebu zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w danym środowisku.

Kwota wypłacona zgodnie z ust. 1 pkt 1 nie wchodzi do spadku po posiadaczu rachunku (art. 55 ust. 2 ww. ustawy).

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że bank ma obowiązek wypłaty kwoty wydatkowanej na koszty pogrzebu posiadacza rachunku. Kwota ta wypłacana jest osobie, która przedstawi rachunki stwierdzające wysokość poniesionych wydatków. Wydatki te nie mogą jednak przekroczyć wysokości kosztów urządzenia pogrzebu, zgodnie ze zwyczajami przyjętymi w danym środowisku. Ponadto, nie istnieją żadne ograniczenia co do kręgu, z jakiego wywodzić ma się osoba, na rzecz której bank dokonuje stosownej wypłaty.

Skoro Wnioskodawca przedstawił rachunki dotyczące pogrzebu właścicielki rachunku, to bank miał obowiązek wypłaty z rachunku zmarłej sąsiadki Wnioskodawcy kwoty wydatkowanej przez Niego na koszty pogrzebu.

Zatem, jeżeli Wnioskodawcy zwrócono koszty pogrzebu w wysokości faktycznie poniesionej przez Wnioskodawcę, ww. zwrot nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ po stronie Wnioskodawcy nie nastąpiło realne przysporzenie majątkowe. Kwota ta jest jedynie zwrotem poniesionych wcześniej wydatków.

Skoro zwrot kosztów pogrzebu nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to Wnioskodawca nie ma obowiązku wykazywać tej kwoty w zeznaniu rocznym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-36 za rok podatkowy 2016.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.