0461-ITPB2.4511.893.2016.1.NP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2016 r. (data wpływu 2 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z żoną, aktem notarialnym, w dniu 7 czerwca 2006 r. zakupił niezabudowane działki nr 1581 o powierzchni 0,1767 ha i nr 1588 o powierzchni 0,1188 ha. Początkowo była to sprzedaż warunkowa. Następnie, aktem notarialnym, w dniu 1 sierpnia 2006 r., poprzedni właściciel przeniósł na Wnioskodawcę i małżonkę prawo własności ww. nieruchomości.

W 2010 r. Wnioskodawca wraz z małżonką złożył zawiadomienie do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zamierzonym terminie rozpoczęcia robót budowlanych przy budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Pismem z dnia 22 października 2015 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego potwierdził, iż zostało zgłoszone zakończenie budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego usytuowanego na działce nr 1588.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualna sprzedaż działki zabudowanej budynkiem jednorodzinnym spowoduje konieczność zapłaty podatku od dochodu z jej zbycia?

Zdaniem Wnioskodawcy ewentualna sprzedaż działki zabudowanej budynkiem jednorodzinnym nie będzie opodatkowana, z uwagi na to, że budynek trwale związany z gruntem jest integralną częścią nieruchomości i nie może być przedmiotem odrębnej własności i w związku z tym pięcioletni termin należy liczyć od dnia nabycia gruntu, a nie zakończenia budowy domu.

Wnioskodawca wskazuje, że stanowisko takie podziela m.in. Pierwszy Urząd Skarbowy w Poznaniu w interpretacji z dnia 18 maja 2006 r., PD-2/415/133/06; Urząd Skarbowy w Wołominie w interpretacji z dnia 30 grudnia 2005 r., US/42/DP-II/3/4110-2/05; Trzeci Urząd Skarbowy w Lublinie w interpretacji z dnia 2 czerwca 2005 r., D-3/415/14/05.

Pogląd ten podzieliło również Ministerstwo Finansów w piśmie z 30 sierpnia 2004 r. (PB2/PS/033-0283-1090/04). Ministerstwo wskazało jednak na różnicę pomiędzy wybudowaniem budynku na własnym gruncie, a wybudowaniem na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. W tym drugim przypadku, termin pięcioletni ustala się bowiem w oparciu o datę wybudowania budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem, źródłem przychodów w rozumieniu zacytowanego przepisu jest czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, jeżeli zostanie dokonane w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Stąd też dla ustalenia skutków podatkowych planowanej sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym istotne znaczenie ma ustalenie daty, od której liczyć należy upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa powyżej.

Z treści przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2006 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył działkę, na której wybudował w latach późniejszych budynek mieszkalny dla potrzeb własnych. Wnioskodawca planuje ewentualną sprzedaż zabudowanej nieruchomości.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, sięgnąć więc należy do definicji zawartej w art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380). Stanowi on, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Zgodnie z art. 48 ww. Kodeksu z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości, oznacza to, że własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Biorąc pod uwagę zacytowany wyżej art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli na nieruchomości gruntowej znajduje się jako jej część składowa budynek, który na mocy przepisów szczególnych nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności, to sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.

Ponadto zauważyć należy, iż w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy jest mowa tylko o sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości. Przepis ten nie rozdziela sprzedaży gruntu od sprzedaży budynku stanowiącego jego część składową. Nie wymienia ponadto sprzedaży budynku jako odrębnego źródła przychodu w podatku dochodowym. Nie można więc traktować, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również kodeksu cywilnego, odrębnie sprzedaży gruntu oraz sprzedaży znajdującego się na nim budynku.

W związku z tym bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nie może być odrębnie liczony dla nabycia własności gruntu oraz dla wybudowanego na tym gruncie budynku, stanowiącego jego część składową.

Biorąc powyższe pod uwagę, w niniejszej sprawie za datę nabycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym należy przyjąć datę nabycia nieruchomości gruntowej – co jak podano we wniosku – miało miejsce w 2006 r. W konsekwencji planowana sprzedaż ww. nieruchomości nastąpi po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie stanowić źródła przychodu, w rozumieniu tego przepisu. Zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w związku z tą sprzedażą.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.