1061-IPTPB2.4511.402.2016.1.EC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2016 r. (data wpływu 16 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawczyni wraz z mężem przez cały czas trwania małżeństwa pozostawali we wspólności majątkowej małżeńskiej. Nie zawierali umów małżeńskich.

Dnia 23 marca 1990 r. w oparciu o postanowienia statutu i regulaminu spółdzielni mieszkaniowej otrzymali oni przydział lokalu mieszkalnego w budynku ….., należącym do spółdzielni w związku z prawem użytkowania wieczystego. Następnie w dniu 12 maja 1997 r. na podstawie umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego i własności budynku Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyli odpłatnie do wspólności majątkowej od spółdzielni prawo użytkowania wieczystego przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Na mocy decyzji Prezydenta …., z dnia 9 października 1998 r. prawo użytkowania wieczystego zostało za opłatą przekształcone w prawo własności. Tym samym, od ww. daty Wnioskodawczyni razem z mężem w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej dysponowali prawem własności lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego …..

Mąż Wnioskodawczyni zmarł 12 maja 2015 r., a jego spadkobiercami na podstawie ustawy, stosownie do aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 28 sierpnia 2015 r., zostali: Wnioskodawczyni i jedyny syn małżonków, którzy otrzymali po 1/2 udziału w spadku. Wobec tego udział Wnioskodawczyni w przedmiotowej nieruchomości lokalowej wynosi obecnie 3/4, z czego 1/2 to część przypadająca ze wspólności majątkowej małżeńskiej, natomiast 1/4 otrzymana po zmarłym mężu, w wyniku dziedziczenia. Udział syna Wnioskodawczyni w tej nieruchomości wyniósł 1/4 z tytułu nabycia spadku po ojcu.

W najbliższej przyszłości Wnioskodawczyni planuje razem z synem sprzedać lokal mieszkalny położony …`(...)` Wysokość udziału Wnioskodawczyni w sprzedawanej nieruchomości wyniesie zatem 3/4, w tym 1/2 wynikająca ze współwłasności małżeńskiej i 1/4 nabyta w drodze spadku po zmarłym mężu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży, po śmierci męża, udziału 3/4 części w nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny objętej małżeńską wspólnością majątkową, w której 1/4 stanowi udział nabyty w drodze spadku po zmarłym mężu, po stronie Wnioskodawczyni wystąpi przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym?

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, że przedmiotowa nieruchomość lokalowa została nabyta w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej, a od wspólnego nabycia minęło więcej niż 5 lat, w przypadku sprzedaży Jej udziału w wysokości 3/4, nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: jako u.p.d.o.f.) źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jak wynika z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (współwłasność łączna), obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Istotą współwłasności łącznej jest jej bezudziałowy charakter, co oznacza, że współwłaściciel nie może rozporządzać swoim prawem dopóty, dopóki trwa współwłasność łączna.

Zatem, w przypadku nabycia nieruchomości w czasie trwania wspólności małżeńskiej, każdy z małżonków nabywa to prawo w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwencją takiego rozwiązania, w przypadku sprzedaży tego prawa, jest uznanie, że każdy z małżonków zbywałby to prawo w całości, skoro nie w określonym udziale.

Odnosząc zasady obowiązujące na gruncie prawa rodzinnego oraz skutki prawne, jakie wywołują czynności małżonków objętych wspólnością ustawową, do będącego przedmiotem pytania art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie sposób jednoznacznie stwierdzić, że nabycie własności nieruchomości w ramach wspólności małżeńskiej, skuteczne wobec całej nieruchomości na gruncie prawa rodzinnego i cywilnego - dla potrzeb podatku dochodowego powinno być ustalane ponownie, w kontekście śmierci małżonka i zbycia nieruchomości.

W opinii Wnioskodawczyni nabycie w drodze spadku po zmarłym współmałżonku udziału w nieruchomości zakupionej do majątku wspólnego w ramach wspólności małżeńskiej nie stanowi „nabycia” w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego nie można uznać, że pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, biegnie od daty nabycia udziału w nieruchomości w drodze otwarcia spadku. Konkludując, Wnioskodawczyni uważa, że nabycie nieruchomości miało miejsce w momencie uzyskania przez Nią wspólnie z mężem prawa własności, a więc w 1998 r. Tym samym błędne, byłoby twierdzenie, że Wnioskodawczyni nabyła po raz drugi przedmiotową nieruchomość w 2015 r., tj. w momencie otwarcia spadku po zmarłym mężu i opodatkowanie przychodu ze sprzedaży Jej udziału w tej nieruchomości.

Stanowisko Wnioskodawczyni potwierdza liczne orzecznictwo. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 29 lipca 2015 r. (sygn. akt I SA/Łd 569/15) uznał, że: „nade wszystko należy mieć na uwadze funkcję i cel, jaki art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. pełni w systemie prawa podatkowego. Jego wprowadzenie miało przeciwdziałać pozostawieniu poza opodatkowaniem obrotu przedmiotami i prawami w nim wymienionymi. W ocenie Sądu, tych mających swoje uzasadnienie w realiach gospodarczych założeń prawodawcy, nie narusza zbycie w 2014 r. przez współmałżonka nieruchomości nabytej do wspólnego majątku w 1995 r. Zdaniem Sądu sporna w tej sprawie kwestia prawna mająca swoje źródło w prawie cywilnym, rodzinnym i podatkowym, przy występujących problemach interpretacyjnych, powinna być rozstrzygana na korzyść podatnika. Zwłaszcza, że w szeregu przypadkach, stosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. przez organy podatkowe, dotyczy osób zbywających majątek nabyty wiele lat wcześniej do majątku wspólnego, które następnie „nabywają” go w wyniku nie swoich działań, lecz losowego zdarzenia, jakim jest śmierć współmałżonka i pozostają w przekonaniu, że z tego tytułu nie muszą uiszczać podatku dochodowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 9 września 2014 r. (sygn. akt I SA/Gd 716/14) stanął na stanowisku, że: „skoro małżonkowie nabyli raz nieruchomość do majątku wspólnego, do niepodzielnej ręki, to skarżąca nie mogła nabyć jej powtórnie. Wobec powyższego nie można też przyjąć, że pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f., biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku przez skarżącą. Za powyższym przemawia fakt, że gdyby małżonkowie zbyli nieruchomość po 1999 r. a przed śmiercią męża skarżącej, odbyło by się to bez negatywnych konsekwencji podatkowych, ponieważ pięcioletni termin upłynął z końcem 1999 r.”.

Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 8 grudnia 2011 r. (sygn. akt II FSK 1101/10) wskazał, że: „wadliwy jest pogląd, zgodnie z którym, w wyniku śmierci jednego małżonków znajdującego się w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej z art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, drugi małżonek nabywa w drodze spadku po pierwszym małżonku, po raz drugi, udział w tej samej nieruchomości, ponieważ, z uwagi na istotę wspólności majątkowej małżeńskiej, nie było możliwe wyodrębnienie przypadającego każdemu z małżonków udziału w nieruchomości już podczas pierwotnego, wspólnego jej nabycia”.

W podobnym tonie wypowiedziały się m.in.: WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. (sygn. akt I SA/Wr 1474/11), WSA w Warszawie w wyrokach: z dnia 7 listopada 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 1177/13), z dnia 12 kwietnia 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 2999/12) i z dnia 20 czerwca 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 3464/12); WSA w Kielcach w wyroku z dnia 22 sierpnia 2013 r. (sygn. akt I SA/Ke 396/13); WSA w Krakowie w wyroku z dnia 7 listopada 2012 r. (sygn. akt I SA/Kr 1378/12); WSA w Gorzowie w wyroku z dnia 7 maja 2014 r. (sygn. akt I SA/Go 136/14); WSA w Gdańsku w wyrokach: z dnia 5 sierpnia 2014 r. (sygn. akt: I SA/Gd 447/14) oraz z dnia 9 stycznia 2014 r. (sygn. akt I SA/Gd 1422/13); WSA w Bydgoszczy w wyrokach: z dnia 24 marca 2015 r. (sygn. akt I SA/Bd 55/15) oraz z dnia 6 maja 2015 r. (sygn. akt I SA/Bd 228/15).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, stanowi źródło przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wraz z mężem przez cały czas trwania małżeństwa pozostawali we wspólności majątkowej małżeńskiej, w ramach której od 1998 r. przysługiwało im prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

W dniu 12 maja 2015 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni, a spadkobiercami zostali Wnioskodawczyni i syn, w udziale po 1/2 każdy z nich.

Wnioskodawczyni wraz z synem planują sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.

Istotną kwestią, którą należy rozpatrzyć w niniejszej sprawie jest ustalenie daty nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności nieruchomości.

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami ustaje m.in. z chwilą śmierci jednego z małżonków. Natomiast w myśl art. 501 Kodeksu - w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Ustrój wspólności majątkowej będący współwłasnością łączną trwa zatem tak długo, jak długo trwa małżeństwo. Z chwilą ustania wspólności np. w wyniku śmierci jednego ze współmałżonków dochodzi do przekształcenia współwłasności łącznej, a udział każdego z małżonków w majątku wspólnym, według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci jednego z małżonków posiadane przez niego udziały w majątku wspólnym wchodzą w skład masy spadkowej po tym małżonku i podlegają dziedziczeniu.

Zgodnie natomiast z treścią art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tym samym, dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Zatem, w niniejszej sprawie dniem nabycia przez Wnioskodawczynię i pozostałych spadkobierców spadku jest data śmierci małżonka Wnioskodawczyni. W konsekwencji nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w masie spadkowej po zmarłym mężu nastąpiło w dniu 12 maja 2015 r.

Zaaprobowanie poglądu Wnioskodawczyni, zgodnie z którym w dacie śmierci małżonka nie nabyła Ona żadnego udziału w nieruchomości, wobec czego za datę jej nabycia należy uznać datę pierwotnego nabycia tej nieruchomości przez małżonków oznaczałoby, że Wnioskodawczyni nie mogłaby dziedziczyć po małżonku. Nie mogłyby także po nim dziedziczyć dzieci, gdyby przyjąć, że cały spadek był własnością małżonka pozostającego przy życiu. Wysnucie takiego wniosku stoi w sprzeczności z całokształtem regulacji dotyczących majątkowej wspólności ustawowej oraz dziedziczenia i oznaczałoby przyjęcie tezy, że śmierć małżonka będącego w ustawowej wspólności majątkowej nie ma żadnego wpływu na przysługujące mu za życia prawa własności do nieruchomości, gdyż te w pełnym zakresie przysługują pozostającemu przy życiu małżonkowi, jako że nieruchomość ta została nabyta przez nich wspólnie na własność a nie na współwłasność. Współwłasność - w tym także współwłasność łączna - oznacza, że własność przysługuje obojgu małżonkom. Ustaje ona jednak z chwilą śmierci jednego z małżonków, w sytuacji braku małżeńskiej umowy majątkowej, przepis - art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - przesądza o tym, że udział w majątku wspólnym każdego z małżonków wynosił po 1/2.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w skład masy spadkowej po zmarłym mężu Wnioskodawczyni wchodził udział w prawie własności lokalu mieszkalnego wynoszący 1/2. W omawianej sprawie Wnioskodawczyni nabyła spadek wraz z jedynym synem w chwili śmierci Jej małżonka, w udziale po 1/2 części każdy ze spadkobierców.

Powyższe argumenty Organu potwierdza m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 29 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Gl 1061/08, który został utrzymany w mocy przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 listopada 2010 r., sygn. akt II FSK 1054/09 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12 grudnia 2011 r., który został utrzymany w mocy przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt II FSK 832/12. Przykładem jest również orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 2319/13.

Oceniając zatem opisane zdarzenie przyszłe w świetle przywołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nabyła udziały w prawie własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, w różnym czasie i w różny sposób, tj.:

• w 1997 r. poprzez nabycie w ramach majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską udziału 1/2 we współwłasności lokalu mieszkalnego oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu, przekształconego w 1998 r. w prawo własności,

• w 2015 r. poprzez nabycie udziału 1/4 części we współwłasności ww. lokalu mieszkalnego w drodze spadku po zmarłym mężu.

Oznacza to, że przychód z zamierzonej sprzedaży udziałów we współwłasności lokalu mieszkalnego, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1997 r. na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej, nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ 5 letniego terminu, o którym mowa w tym przepisie, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Natomiast, opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegać będzie przychód ze sprzedaży udziału 1/4 we współwłasności lokalu mieszkalnego, który Wnioskodawczyni nabyła w 2015 r. w spadku po zmarłym mężu, w przypadku dokonania odpłatnego zbycia przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Z uwagi na fakt, że nabycie tego udziału w lokalu mieszkalnym miało miejsce po 1 stycznia 2009 r. zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, koszty ogłoszeń w prasie, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Natomiast za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ustawy).

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT (podatek od towarów i usług) w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl natomiast art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 3 (PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. l pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Podsumowując, Wnioskodawczyni powinna przyjąć dwie daty nabycia udziałów w prawie własności lokalu mieszkalnego, tj.: 1997 r., w którym nastąpiło nabycie udziału w lokalu w trakcie trwania związku małżeńskiego i 2015 r., w którym nastąpiło nabycie udziału w lokalu mieszkalnym w drodze spadku po zmarłym mężu. Przy czym udział nabyty w 1997 r. nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, przychód uzyskany z planowanej sprzedaży udziału w prawie własności lokalu mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawczynię w drodze spadku w 2015 r., może stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym – zgodnie z art. 30e ww. ustawy, w sytuacji jego sprzedaży przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, tj. przed 31 grudnia 2020 r.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów, które zdaniem Wnioskodawczyni przemawiają za słusznością przedstawionego stanowiska, tutejszy Organ zaznacza, że przeanalizował ich treść. Podkreślić należy, że jakkolwiek orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Orzeczenia te, zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z poźn. zm.), nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa. Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Zatem, wymienione we wniosku przez Wnioskodawczynię wyroki, nie mogą stanowić podstawy do żądania podobnego rozstrzygnięcia sprawy Wnioskodawczyni, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa. Podkreślić jednocześnie należy, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku sądy administracyjne nie prezentują jednolitej linii orzeczniczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.