DD3.8222.2.46.1.2016.KDJ

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, wydaną przez Ministra Finansów zmianę interpretacji indywidualnej z dnia 25 maja 2016 r. Nr DD3.8222.2.46.2016.KDJ stwierdzającą nieprawidłowość interpretacji indywidualnej z dnia 19 stycznia 2012 r. Nr IPTPB2/415-676/11-4/AK wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w ten sposób, iż stwierdza, że stanowisko Pana …. (Wnioskodawcy) przedstawione we wniosku złożonym w dniu 31 października 2011 r., uzupełnionym w dniu 30 listopada 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2011 r. Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w jego indywidulanej sprawie. We wniosku tym, uzupełnionym w dniu 30 listopada 2011 r., zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wskazał, że od 2008 r. jest opiekunem prawnym niepełnosprawnego od urodzenia brata. Brat ma teraz 49 lat i jest ubezwłasnowolniony całkowicie, nie jest zdolny do samodzielnej egzystencji. Otrzymuje rentę rodzinną i socjalną oraz dodatek pielęgnacyjny, jako osoba niepełnosprawna. Brat mieszka z Wnioskodawcą i Jego rodziną i jest na utrzymaniu Wnioskodawcy.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy jako opiekun prawny osoby dorosłej, niepełnosprawnej, ubezwłasnowolnionej całkowicie Wnioskodawca może skorzystać z ulgi prorodzinnej doliczając Jej dochody do swojego dochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca zezwala na stosowanie ulgi prorodzinnej w przypadku dorosłych dzieci. Chodzi tu o dzieci niepełnosprawne bez względu na wiek, otrzymujące zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną. W przypadku brata Wnioskodawcy jest to dodatek pielęgnacyjny i renta socjalna (art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). Z odliczenia na dorosłe dzieci ulgi prorodzinnej mogą korzystać podatnicy (nie tylko rodzice) utrzymujący pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego. Obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo (tak jest w przypadku Wnioskodawcy). Oboje rodzice nie żyją i na mocy prawomocnego postanowienia sądu Wnioskodawca jest opiekunem prawnym ubezwłasnowolnionego całkowicie brata. Obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczania środków utrzymania a także wychowania. Brat mieszka z Wnioskodawcą, jest pod Jego opieką i na Jego utrzymaniu. W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że spełnia warunki do skorzystania z ulgi prorodzinnej na niepełnosprawnego brata, należy też pamiętać, że ulga na niepełnosprawną osobę przysługuje bez względu na wiek, co oznacza, że może dotyczyć osoby w podeszłym wieku.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznał za prawidłowe.

W związku ze stwierdzeniem przez Ministra Finansów nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 19 stycznia 2012 r. Nr IPTPB2/415-676/11-4/AK, w dniu 25 maja 2016 r. Minister Finansów zmienił z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe (zmiana interpretacji indywidualnej Nr DD3.8222.2.46.2016.KDJ).

Po ponownym zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów uprzejmie informuje.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

W myśl art. 27f ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2013 r., odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (tj. w 2010 r. i 2011 r. - 92,67 zł miesięcznie, co daje kwotę 1.112,04 zł za cały rok), za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 5 ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej. Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki tj.:

• osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,

• wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,

• utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,

• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).

Mając na uwadze treść art. 6 ust. 4 w związku z art. 27f ust. 6 ustawy należy stwierdzić, że uprawnienie do ulgi związane jest nie tylko z wykonywaniem przez podatnika władzy rodzicielskiej czy pełnieniem funkcji opiekuna prawnego bądź sprawowaniem opieki przez pełnienie funkcji rodziny zastępczej wobec dzieci małoletnich, o których mowa w art. 27f ust. 1 ustawy, ale również przysługuje w stosunku do dzieci:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

• do ukończenia 25 roku życia uczących się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy zatem stwierdzić, że jak wynika z art. 27f ust. 1 ustawy podatnik ma prawo odliczyć kwotę ulgi na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym m.in. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało oraz na pozostające na utrzymaniu pełnoletnie dzieci, o których mowa m.in. w art. 6 ust. 4 pkt 2 (dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną), w związku z wykonywaniem przez tego podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Zgodnie natomiast z art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082, z późn. zm.) obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Z uwagi na to, iż na Wnioskodawcy ciąży obowiązek alimentacyjny (tj. obowiązek dostarczania środków do życia, utrzymania, a także opieki) a brat zamieszkuje z Wnioskodawcą i Jego rodziną oraz jest pod całodobową opieką i na utrzymaniu Wnioskodawcy, należy uznać, iż spełnione zostały warunki do zastosowania przedmiotowego odliczenia na niepełnosprawnego brata.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 25 maja 2016 r. Nr DD3.8222.2.46.2016.KDJ, wydaną przez Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi.

P O U C Z E N I E

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.