1061-IPTPB1.4511.240.2016.1.AG

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, będzie wspólnikiem spółki komandytowej, która planuje prowadzić działalność gospodarczą w zakresie usług doradczych, co może skutkować generowaniem różnic kursowych. Zarówno spółka komandytowa, jak i Wnioskodawca, poinformują naczelnika urzędu skarbowego o wyborze metody ustalania różnic kursowych zgodnie z przepisami o rachunkowości. Wnioskodawca ma również możliwość prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca ma prawo ustalać różnice kursowe w ramach swojej indywidualnej działalności gospodarczej na podstawie art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosując metodę podatkową. To prawo przysługuje mu niezależnie od faktu, że spółka komandytowa będzie stosować metodę rachunkową do ustalania różnic kursowych. Wybór metody rachunkowej przez spółkę oraz Wnioskodawcę w zakresie działalności spółki nie wpływa na możliwość Wnioskodawcy wyboru metody podatkowej dla swojej indywidualnej działalności gospodarczej.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy po dokonaniu przez Spółkę i Wnioskodawcę zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy o wyborze metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, w stosunku do działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, przychody podatkowe oraz koszty uzyskania przychodów rozpoznawane przez Wnioskodawcę w związku z udziałem w zysku Spółki powinny uwzględniać różnice kursowe ustalone przez Spółkę na podstawie przepisów o rachunkowości? Czy w zakresie Działalności Indywidualnej Wnioskodawca ma prawo ustalania różnic kursowych na podstawie art. 24c Ustawy o PIT, nawet w przypadku stosowania przez Spółkę metody rachunkowej dla ustalania różnic kursowych (które stanowią przychody podatkowe/koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy rozpoznawane z tytułu udziału zysku Spółki)?

Stanowisko urzędu

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, w tym spółce komandytowej, określa się proporcjonalnie do prawa do udziału w zysku (udziału) i łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali. W konsekwencji, przychody podatkowe oraz koszty uzyskania przychodów rozpoznawane przez Wnioskodawcę w związku z udziałem w zysku Spółki powinny uwzględniać różnice kursowe ustalone przez Spółkę na podstawie przepisów o rachunkowości. Wnioskodawca może ustalać różnice kursowe w ramach prowadzonej przez siebie indywidualnej działalności gospodarczej na podstawie art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (metoda podatkowa), niezależnie od tego, że Spółka komandytowa, której jest wspólnikiem, stosuje metodę rachunkową ustalania różnic kursowych. Dokonany przez Spółkę i Wnioskodawcę wybór rachunkowej metody ustalania różnic kursowych w zakresie działalności Spółki nie wpływa na prawo Wnioskodawcy do wyboru podatkowej metody ustalania różnic kursowych w ramach jego indywidualnej działalności gospodarczej.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 7 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 9 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ustalania różnic kursowych w indywidualnie prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku, gdy Spółka komandytowa, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, stosować będzie metodę rachunkową ustalania różnic kursowych (pytanie Nr 5) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 31 maja 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.236.2016.1.AG, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 31 maja 2016 r. za pośrednictwem platformy ePUAP, a doręczono w dniu 1 czerwca 2016 r. Uzupełnienie ww. wniosku wpłynęło do tut. Organu w dniu 9 czerwca 2016 r., nadane zostało w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 7 czerwca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która będzie wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: „Spółka”) w charakterze komandytariusza. Spółka będzie prowadzić działalność gospodarczą. W Spółce będą uczestniczyć inne osoby fizyczne oraz prawne. Spółka będzie prowadzić księgi rachunkowe na podstawie ustawy o rachunkowości.

Działalność Spółki może powodować powstawanie różnic kursowych. Spółka i Wnioskodawca zawiadomią naczelnika urzędu skarbowego, właściwego dla rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy, o wyborze metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, w stosunku do działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Spółka zamierza stosować tę metodę ustalania różnic kursowych przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, a w okresie stosowania tej metody sprawozdania finansowe Spółki będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca może prowadzić działalność gospodarczą, która nie dotyczy uzyskiwania przez Wnioskodawcę przychodów z udziału w zysku Spółki (dalej: „Działalność Indywidualna”).

W piśmie z dnia 6 czerwca 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, w odniesieniu do działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie, że zamierza prowadzić działalność gospodarczą, w zakresie usług doradczych. Przychody osiągnięte z tej działalności gospodarczej zamierza opodatkować zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym. Dla potrzeb tej działalności gospodarczej będzie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ww. dokumentacji podatkowej Wnioskodawca zamierza dokumentować zdarzenia gospodarcze związane wyłącznie z działalnością prowadzoną indywidualnie.

Natomiast w odniesieniu do działalności gospodarczej, którą Wnioskodawca zamierza prowadzić w Spółce komandytowej Wnioskodawca dodał, że siedziba Spółki komandytowej, której będzie wspólnikiem, będzie znajdowała się w Polsce. Wysokość Jego udziału w zysku Spółki komandytowej będzie każdorazowo wynikała z uchwały wspólników. Wnioskodawca zamierza opodatkować przychody z działalności gospodarczej prowadzonej w Spółce komandytowej, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym.

Spółka komandytowa będzie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie usług doradczych, w szczególności doradztwa prawnego i podatkowego.

Różnice kursowe będą powstawać w Spółce komandytowej w ramach normalnej działalności gospodarczej. W szczególności Spółka komandytowa może:

  • wystawiać faktury w walucie obcej, które będą regulowane w walucie obcej oraz

  • otrzymywać od kontrahentów faktury w walucie obcej i regulować je w walucie obcej.

Spółka komandytowa będzie prowadziła pełną księgowość, zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy po dokonaniu przez Spółkę i Wnioskodawcę zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy o wyborze metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, w stosunku do działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, przychody podatkowe oraz koszty uzyskania przychodów rozpoznawane przez Wnioskodawcę w związku z udziałem w zysku Spółki powinny uwzględniać różnice kursowe ustalone przez Spółkę na podstawie przepisów o rachunkowości?
  2. Czy przy obliczaniu limitu określonego w art. 24a ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.; dalej Ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)), przekroczenie którego skutkuje koniecznością prowadzenia ksiąg rachunkowych, Wnioskodawca powinien uwzględniać również przychody z udziału w zysku Spółki? W konsekwencji, czy w zakresie Działalności Indywidualnej Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych nawet jeśli przychody z wykonywania Działalności Indywidualnej (bez uwzględniania przychodów z udziału w zysku Spółki) nie osiągną wartości określonej w art. 24a ust. 4 Ustawy o PIT?
  3. Czy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej dla Działalności Indywidualnej, Wnioskodawca powinien uwzględniać przychody oraz koszty uzyskania przychodów związane z uczestnictwem w Spółce?
  4. Czy w przypadku nieprowadzenia Działalności Indywidualnej, Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić, odrębnie od Spółki, podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe oraz ewidencję niezbędną do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych, w związku z uczestnictwem w Spółce?
  5. Czy w zakresie Działalności Indywidualnej Wnioskodawca ma prawo ustalania różnic kursowych na podstawie art. 24c Ustawy o PIT, nawet w przypadku stosowania przez Spółkę metody rachunkowej dla ustalania różnic kursowych (które stanowią przychody podatkowe/koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy rozpoznawane z tytułu udziału zysku Spółki)?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 5. W zakresie pozostałych pytań wydane zostaną odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie Działalności Indywidualnej może On ustalać różnice kursowe na podstawie art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: Ustawa o PIT (tzn. według metody podatkowej), niezależnie od wyboru przez Spółkę i Wnioskodawcę metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości w zakresie działalności gospodarczej Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy, dokonanie przez Spółkę i Wnioskodawcę wyboru rachunkowej metody ustalania różnic kursowych w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę ma zastosowanie wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, i w konsekwencji nie wypływa na sposób ustalania przez Wnioskodawcę różnic kursowych w zakresie prowadzonej przez Niego Działalności Indywidualnej.

Dokonany przez Spółkę i Wnioskodawcę wybór rachunkowej metody ustalania różnic kursowych w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę nie może wpływać na prawo Wnioskodawcy do wyboru podatkowej metody ustalania różnic kursowych w zakresie Działalności Indywidualnej, którą Wnioskodawca prowadzi we własnym imieniu, i w ramach której Wnioskodawca prowadzi własne ewidencje dla celów podatkowych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, np. w interpretacjach:

  • Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 lutego 2015 r., Nr IPPB1/415-1289/14- 2/ES i z dnia 3 kwietnia 2014 r., Nr IPPB1/415-17/14-2/ES,

  • Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2014 r., Nr ILPB1/415-478/14-2/AMN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej − oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z treścią art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

W myśl art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej, posiada jednak podmiotowość prawną. W konsekwencji, posiada także własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zostać wspólnikiem Spółki komandytowej. Niezależnie od tego może podjąć prowadzenie działalności gospodarczej indywidualnie. Zarówno w Spółce komandytowej, jak i w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnie mogą powstać różnice kursowe.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą sposobu ustalania różnic kursowych w działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie.

Przepis art. 23c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje dwie metody ustalania różnic kursowych (art. 14b ust. 1 i 2 Ustawy o PIT), na podstawie art. 24c Ustawy o PIT (tzw. metoda podatkowa) oraz na podstawie przepisów o rachunkowości (tzw. metoda rachunkowa).

Zasadą jest rozliczanie różnic kursowych metodą podatkową Jednakże Ustawa o PIT dopuszcza ustalanie różnic kursowych metodą rachunkową przy łącznym spełnieniu poniższych warunków:

  • prowadzenia ksiąg rachunkowych,

  • stosowania rachunkowej metody ustalania różnic kursowych przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda,

  • badania sprawozdań finansowych w okresie stosowania rachunkowej metody ustalania różnic kursowych przez podmioty uprawnione do ich badania,

  • zawiadomienia w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze rachunkowej metody ustalania różnic kursowych.

Zauważyć należy, że Wnioskodawca może prowadzić działalność gospodarczą indywidualnie lub w formie spółki osobowej. Przy czym w obrocie prawnym spółka osobowa, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, stanowi odrębny podmiot gospodarczy od firmy prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnie Każdy z tych podmiotów obowiązany jest prowadzić dla celów prowadzonej działalności gospodarczej księgi podatkowe. Na podstawie tych ksiąg, każdy z podmiotów ustala dochód osiągnięty z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej oraz inne dane niezbędne do ustalenia obowiązku podatkowego. Każdy z tych podmiotów ma prawo do wyboru najkorzystniejszej, w jego ocenie, metody ustalania różnic kursowych.

Przy czym, wspólnik spółki niebędącej osobą prawną do przychodów bądź kosztów uzyskania przychodów powinien, uwzględniać różnice kursowe, które powstały w związku z działalnością tej spółki. Natomiast w przypadku działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie, uwzględnia się różnice kursowe powstałe w związku z tą działalnością.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że zasadnie Wnioskodawca uznał, że dokonany przez Spółkę wybór rachunkowej metody ustalania różnic kursowych w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę nie może wpływać na prawo Wnioskodawcy do wyboru podatkowej metody ustalania różnic kursowych w zakresie działalności gospodarczej, którą Wnioskodawca prowadzi we własnym imieniu, i w ramach której prowadzi własne ewidencje dla celów podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili