DD3.8222.2.269.2015.OBQ

📋 Podsumowanie interpretacji

Interpretacja dotyczy skutków podatkowych związanych z udziałem pracowników, emerytów oraz członków ich rodzin w imprezie sportowo-rekreacyjnej oraz kulturalno-oświatowej, finansowanej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Organ podatkowy uznał, że: 1. Udział pracowników w imprezie sportowo-rekreacyjnej nie generuje przychodu ze stosunku pracy, ponieważ nie jest traktowany jako nieodpłatne świadczenie. 2. Udział pracowników, emerytów oraz ich rodzin w imprezie kulturalno-oświatowej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przy zastosowaniu zwolnienia do kwoty 380 zł dla pracowników oraz 2280 zł dla emerytów.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 i 699) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 15 kwietnia 2011 r. Nr IBPB II/1/415-128/11/BJ wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Zespołu (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku złożonym w dniu 10 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału pracowników i emerytów oraz członków ich rodzin w imprezie sportowo-rekreacyjnej oraz kulturalno – oświatowej sfinansowanej z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jest:

  • prawidłowe w zakresie braku powstania przychodu z tytułu udziału pracowników w zorganizowanej imprezie o charakterze sportowo – rekreacyjnym,
  • nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

Dnia 15 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając – na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja wydana została na wniosek złożony w dniu 10 lutego 2011 r., w którym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ma zamiar zorganizować zgodnie z regulaminem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych imprezę sportowo – rekreacyjną, oraz kulturalno – oświatową dla ogółu osób uprawnionych do korzystania z funduszu. Impreza zostanie w całości sfinansowana z ZFŚS, uczestnicy nie poniosą żadnej odpłatności.

Rozliczenie imprezy zostanie dokonane na podstawie wystawionych faktur VAT (podatek od towarów i usług) za:

-impreza sportowo – rekreacyjna

  • transport uczestników – opłata ryczałtowa
  • usługa gastronomiczna – opłata ryczałtowa

-impreza kulturalno - oświatowa

  • transport uczestników – opłata ryczałtowa
  • usługa gastronomiczna – stawka x ilość osób faktycznie korzystających z konsumpcji (nie każdy uczestnik może mieć ochotę na skorzystanie z zaproponowanego wyżywienia).

Pracodawca nie jest w stanie określić ilość osób, które wezmą udział w imprezie, gdyż kieruje zaproszenie do wszystkich uprawnionych do korzystania z ZFŚS.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:

  1. Czy od w/w świadczeń należy odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych?
  2. Czy w przypadku opodatkowania przyznanego świadczenia korzysta ono ze zwolnienia przedmiotowego do 380 zł o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
  3. Jak ustalić koszt świadczenia na jednego uczestnika?

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość otrzymanego od pracodawcy świadczenia w zakresie zorganizowanej imprezy o charakterze sportowo – rekreacyjnym nie będzie stanowiła przychodu ze stosunku pracy, gdyż istnieją trudności w ustaleniu wartości nieodpłatnego świadczenia otrzymanego przez pracowników z tytułu uczestnictwa. Trudno ustalić jakie dania i napoje skonsumuje uczestnik i czy skorzysta z transportu zapewnionego przez pracodawcę.

W przypadku imprezy kulturalno – oświatowej podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegać będzie tylko ta część świadczenia – usługa gastronomiczna – dla której będzie można ustalić, kto skorzystał z niej.

Wartość świadczenia członków rodzin należy doliczyć do przychodu pracownika lub emeryta – rencisty i opodatkować z zastosowaniem ulgi 380 zł wolnej od podatku (art. 21, pkt 1ppkt 38) i 2280,00 zł w stosunku do emeryta – rencisty (art 21, pkt 1, ppkt).

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznał za nieprawidłowe w zakresie powstania przychodu po stronie pracowników i emerytów-rencistów w związku z udziałem w imprezach sportowo – rekreacyjnych oraz kulturalno – oświatowych zorganizowanych przez pracodawcę oraz prawidłowe w zakresie doliczenia do przychodów pracowników i emerytów-rencistów otrzymanych przez nich oraz przez członków ich rodzin świadczeń i zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 38 i 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, Minister Finansów stwierdza co następuje.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przepisy ustawy PIT nie zawierają definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy PIT. Rozumienie tego pojęcie zostało jednak wypracowane w judykaturze.

W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 NSA ustalił znaczenie terminu „nieodpłatne świadczenie” na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Uznał, iż „ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.” W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10 NSA potwierdził, że powyższe stanowisko ma zastosowanie również do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 tej ustawy.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, który w wyroku z dnia 08 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 stwierdził, iż :„wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie „kursokonferencja” organizowana przez pracodawcę pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Trudno też poważnie utrzymywać, że przychodem pracownika z umowy o pracę czy stosunku służbowego jest możliwość okazjonalnego uczestnictwa w obiedzie czy kolacji, a wartość zjedzonych przez niego potraw i wypitych napojów wyznacza podstawę opodatkowania.”

Wobec tak jednoznacznego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego stwierdzić należy, iż uczestnictwo pracownika w imprezie integracyjnej organizowanej przez pracodawcę, nie stanowi dla pracownika przysporzenia majątkowego, a tym samym nie jest nieodpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy i nie stanowi przychodu ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, iż w związku z udziałem pracowników oraz byłych pracowników Wnioskodawcy (emerytów i rencistów) oraz członków ich rodzin w organizowanych i dofinansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych imprezach, ich uczestnicy nie uzyskają nieodpłatnego świadczenia, a tym samym, po stronie pracowników oraz byłych pracowników nie powstanie przychód w rozumieniu przepisów ustawy. W tej sytuacji bezprzedmiotowa jest odpowiedź na pozostałe pytania.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe w zakresie otrzymanego od pracodawcy świadczenia w związku z udziałem pracowników w zorganizowanej imprezie o charakterze sportowo – rekreacyjnym, oraz nieprawidłowe w pozostałym zakresie

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 15 kwietnia 2011 r. Nr IBPB II/1/415-128/11/BJ, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidulanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili