W dniu 3 marca 2025 r. wpłynął wniosek podatnika z dnia 24 lutego 2025 r. dotyczący skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, zamierzał zaciągnąć pożyczkę od spółki z o.o., która prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jednak nie zajmuje się udzielaniem pożyczek. Wnioskodawca zapytał, czy pożyczka zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe, wskazując, że w przypadku udzielenia pożyczki zwolnionej z VAT, nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
3 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 24 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza zaciągnąć pożyczkę od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która prowadzi wyłącznie działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Spółka czyli potencjalny pożyczkodawca nie prowadzi działalności w zakresie udzielania pożyczek, a w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) jako główny rodzaj prowadzonej działalności widnieje 70, 22, Z, pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Pożyczka zostanie zrealizowana w formie przelewu. Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych Czy jeżeli zostanie udzielona Panu pożyczka, zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to ma zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, co oznacza, że z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki, nie ciąży na Panu obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych? Pana stanowisko w sprawie Pana zdaniem, pożyczka udzielona na rzecz przedsiębiorcy – podatnika podatku od towarów i usług, przez innego przedsiębiorcę – niebędącego podatnikiem podatku od towarów i usług, w którego zakresie działalności nie mieści się udzielanie pożyczek, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych. W związku z tym podatnik – pożyczkobiorca, nie ma obowiązku złożenia deklaracji PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych)-3. Wskazał Pan, że w myśl przepisu art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi podlegają takie czynności cywilnoprawne jak umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku. Jednocześnie, na mocy art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Jeżeli zatem zostanie udzielona pożyczka, zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to ma zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, co oznacza, że z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki, nie ciąży na Panu obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołał Pan interpretacje indywidualne.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295): Podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie z dnia 23kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny stanowi: Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych: Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych: Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży – przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy. W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych: Podstawę opodatkowania stanowi – przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – kwota lub wartość pożyczki albo depozytu, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy: Stawka podatku wynosi od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego – 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5. Na podstawie przywołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że umowy pożyczki podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę. Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych: Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany: a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży, których przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, opodatkowanych zgodnie z art. 7a,
b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem: - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, - umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych. Z treści art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności, z tytułu tej czynności, jest z tego podatku zwolniona (z wyjątkami w ustawie wskazanymi). Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych: Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2023 r. poz.1570, 1598 i 1852) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zamierza Pan zawrzeć umowę pożyczki z pożyczkodawcą – spółką z o.o. Spółka czyli potencjalny pożyczkodawca nie prowadzi działalności w zakresie udzielania pożyczek. Pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast Pan nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Pożyczka zostanie zrealizowana w formie przelewu. Jakkolwiek zapytanie Pana dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia, czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak: 0111-KDIB3- 1.4012.166.2025.3.KW, wydanej dla Pana w zakresie podatku od towarów i usług wynika, że czynność udzielenia przez pożyczkodawcę odpłatnej (oprocentowanej) pożyczki pieniężnej na Pana rzecz, będzie stanowić czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, usługa udzielenia przez pożyczkodawcę odpłatnej pożyczki pieniężnej na Pana rzecz będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu. Powyższe zwolnienie będzie miało zastosowanie pod warunkiem, że dla tej czynności pożyczkodawca nie wybierze opcji opodatkowania zgodnie i na warunkach zawartych w art. 43 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług. A zatem, skoro udzielona Panu pożyczka będzie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług) to w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych a tym samym złożenia druku PCC-3.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pana stanowiska tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna znak: 0111-KDIB3-1.4012.166.2025.3.KW. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy zdnia11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art.54§ 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art.57aPPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili