0111-KDIB2-3.4014.96.2025.4.MD

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 17 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej w ramach umowy powiernictwa. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 26 marca 2025 r. (data wpływu 28 marca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną, która jest komandytariuszem w spółce komandytowej. Ze względu na obecną sytuację osobistą i związaną z tym czasową niemożność aktywnego uczestnictwa w codziennym funkcjonowaniu podmiotu, planuje Pan zbyć na pewien okres przysługujący Panu ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej, na rzecz podmiotu trzeciego. W związku z powyższym, zamierza Pan zawrzeć umowę powierniczego zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, na podstawie której powiernik zobowiąże się do jego nabycia oraz tymczasowego zarządzania. Powierzenie ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej nakierowane jest na umożliwienie Panu koncentracji na uregulowaniu spraw osobistych, a jednocześnie zachowaniu kontroli nad Pana majątkiem. Po zakończeniu obowiązywania umowy powierniczej, powiernik zobowiązany będzie do przeniesienia na Pana rzecz ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, który został mu powierzony w zamian za cenę zbycia. Za wykonane powiernictwo, będzie Pan zobowiązany do zapłaty powiernikowi wynagrodzenia z tytułu należytego wykonania obowiązków wynikających z umowy powierniczej, które na dzień dzisiejszy nie zostało ustalone. Zaznaczyć należy, że w okresie obowiązywania opisywanej umowy, ekonomiczne władztwo nad ogółem praw i obowiązków w spółce komandytowej pozostanie po Pana stronie, natomiast powiernik będzie wyłącznie jego formalnym właścicielem w rozumieniu przepisów prawa cywilnego. Umowa powiernictwa, której zawarcie jest planowane przez Pana, będzie miała charakter umowy zlecenia świadczenia usług powiernictwa. W związku z tym, powiernik będzie występował we wpisie KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) spółki komandytowej jako komandytariusz. Faktycznie będzie on natomiast posiadaczem ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, który został objęty w imieniu własnym, lecz na Pana rzecz, w związku z zawartą umową powiernictwa i na zasadach w niej określonych. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że: Umowa powiernictwa przestanie obowiązywać po złożeniu przez Pana pierwszego żądania do zwrócenia przez powiernika ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, co nastąpi po uregulowaniu Pana spraw osobistych, tj. po upływie 4-5 lat od zawarcia przedmiotowej umowy. Zgodnie z planowanym brzmieniem umowy powiernictwa, prawa udziałowe w spółce komandytowej będą realizowane przez powiernika, zgodnie z instrukcjami i poleceniami,

przekazanymi przez Pana. Ponadto powiernik będzie zobowiązany do przekazywania Panu wszelkich przysporzeń uzyskanych w związku z powierzonym ogółem praw i obowiązków w spółce komandytowej. Zgodnie z planowanym brzmieniem umowy powiernictwa, instrukcje oraz wytyczne będą przekazywane przez Pana ustnie oraz pisemnie. Zgodnie z planowanym brzmieniem umowy powiernictwa, powiernik będzie zobowiązany do przestrzegania instrukcji oraz wytycznych, które zostały wydane przez powierzającego. Zgodnie z planowanym brzmieniem umowy powiernictwa, umowa nie będzie regulowała kwestii finansowania powiernika przez powierzającego w inny sposób, niż zostało to wskazane w opisie zdarzenia, tj. w zamian za wykonane powiernictwo, będzie Pan zobowiązany do zapłaty powiernikowi wynagrodzenia z tytułu należytego wykonania obowiązków wynikających z umowy powierniczej. Zgodnie z planowanym brzmieniem umowy powiernictwa, przeniesienie prawa własności do ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej nastąpi w drodze umowy sprzedaży tego ogółu praw i obowiązków w zamian za cenę zbycia. Umowa powiernictwa nie przewiduje sytuacji (warunków bądź terminów), po ziszczeniu się /upływie których powiernik będzie mógł swobodnie dysponować ogółem praw i obowiązków w spółce komandytowej. Stwierdzenie „Po zakończeniu obowiązywania umowy powierniczej, powiernik zobowiązany będzie do przeniesienia na Pana rzecz ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, który został mu powierzony w zamian za cenę zbycia” należy rozumieć tak, jak zostało to przedstawione wyżej, tj. w wykonaniu umowy powiernictwa jako powierzający otrzyma Pan od powiernika zapłatę za ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej, a następnie powiernik dokonując zwrotnego przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej otrzyma taką samą kwotę, tj. cenę zbycia. Cena zbycia ma na celu zabezpieczenie wykonania zwrotnego przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej z powiernika na powierzającego, w związku z wykonywaniem umowy powiernictwa. Umowa powiernictwa nie przewiduje sytuacji (warunków bądź terminów), po ziszczeniu się /upływie których powiernik definitywnie stanie się właścicielem ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej. Po zwróceniu przez powiernika ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, otrzyma on cenę zbycia, która stanowi zabezpieczenie wykonania zwrotnego przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowej. Na dzień udzielania odpowiedzi na wezwanie, nie zamierza Pan ujawniać treści umowy powiernictwa dla osób trzecich. Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, przeniesienie na podstawie umowy powiernictwa ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej z Pana na powiernika, będzie generowało po Pana stronie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) Pana stanowisko w sprawie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych W Pana ocenie, w opisanym zdarzeniu przyszłym, przeniesienie na podstawie umowy powiernictwa ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej z Pana na powiernika, nie będzie generowało po Pana stronie obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne: a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, c) umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, d) umowy dożywocia, e) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat, f) ustanowienie hipoteki, g) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, h) umowy depozytu nieprawidłowego, i) umowy spółki. Przedstawiony katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności prawnych ma charakter zamknięty, a zatem czynności, które nie zostały w nim wyszczególnione nie podlegają opodatkowaniu. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne czynności, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, planuje Pan zawrzeć umowę powierniczego zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, na podstawie której powiernik zobowiąże się do ich nabycia oraz tymczasowego zarządzania. Powierzenie ogółu praw i obowiązków w spółce nakierowane jest na umożliwienie Panu koncentracji na uregulowaniu spraw osobistych, a jednocześnie zachowaniu kontroli nad Pana majątkiem. Po zakończeniu obowiązywania umowy powierniczej, powiernik zobowiązany będzie do przeniesienia na Pana rzecz ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, który został mu powierzony w zamian za cenę zbycia. Za wykonane powiernictwo, będzie Pan zobowiązany do zapłaty powiernikowi wynagrodzenia z tytułu należytego wykonania obowiązków wynikających z umowy powierniczej, które na dzień dzisiejszy nie zostało ustalone. Zaznaczyć należy, że w okresie obowiązywania opisywanej wyżej umowy, ekonomiczne władztwo nad przedmiotowym ogółem praw i obowiązków w spółce pozostanie po Pana stronie, natomiast powiernik będzie wyłącznie jego formalnym właścicielem w rozumieniu przepisów prawa cywilnego. Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim, a zatem umowa powiernicza należy do kategorii umów nienazwanych. Podstawą do 1konstruowania czynności powierniczych jest zasada swobody umów wyrażona w art. 353 ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy zatem zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu. Jak wynika z art. 734 i 735 Kodeksu cywilnego, istotą umowy zlecenia jest odpłatne lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiducjarny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zd. 2 Kodeksu cywilnego). Podkreślić należy, iż umowa powiernictwa nie jest umową sprzedaży lub zamiany rzeczy i praw majątkowych, albowiem zgodnie z art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Zawartej umowy nie można zakwalifikować do sprzedaży, albowiem nie dochodzi do definitywnego przeniesienia własności ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, ponieważ po zakończeniu obowiązywania umowy powierniczej, powiernik zobowiązany jest do ich zwrotnego przeniesienia na Pana rzecz. Ponadto zawarta umowa nie będzie pożyczką, ponieważ jedną z cech pożyczki jest przeniesienie własności pieniędzy, co umożliwia biorącemu pożyczkę posługiwanie się nabytymi rzeczami jak właściciel, w tym swobodne nimi dysponowanie. W tym stanie faktycznym, nie można mówić o udzieleniu pożyczki, ze względu na fakt, iż dojdzie do przeniesienia własności ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, które nie może być przedmiotem pożyczki, a nadto powiernik nie będzie mógł nim dysponować w sposób inny niż określony w postanowieniach umowy. Umowa nie będzie stanowiła również depozytu nieprawidłowego. Zgodnie bowiem z art. 845 Kodeksu cywilnego, jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu. Jak wynika z przywołanego przepisu, instytucja depozytu nieprawidłowego jest podobna do instytucji pożyczki. W odróżnieniu jednak od pożyczki, depozyt nieprawidłowy jest czynnością prawną realną, co oznacza, że dochodzi do skutku w momencie wydania przechowawcy pieniędzy albo innych rzeczy oznaczonych co do gatunku. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze albo inne rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, a przechowawca nabywa przedmiot depozytu nieprawidłowego na własność (ma prawo nim rozporządzać) i zobowiązany jest do jego zwrotu. W konsekwencji, przekazanie powiernikowi ogółu praw i obowiązków w spółce nie stanowi depozytu nieprawidłowego, albowiem powiernik nie ma prawa do swobodnego rozporządzania nimi, z uwagi na fakt, iż prawa oraz obowiązki stron ściśle określa zawarta umowa powiernictwa. W świetle powyższych rozważań, należy stwierdzić, iż zawarcie umowy powierniczej i przeniesienie na podstawie umowy powiernictwa ogółu praw i obowiązków z Pana na powiernika, nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności określonych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym, z powyższych przyczyn przeniesienie na podstawie umowy powiernictwa ogółu praw i obowiązków z Pana na powiernika, w wykonaniu zawartej umowy powiernictwa, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca znajduje m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 marca 2020 r., nr 0111-KDIB2- 3.4014.104.2019.6.BD, w której zostało wskazane, że,(...) zawarcie umowy powierniczej i przeniesienie na jej podstawie prawa własności nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności określonych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym – z powyższych przyczyn – nieodpłatne przeniesienie prawa własności udziałów w Spółce, w wykonaniu zawartej umowy powierniczego nabycia udziałów w Spółce przez Wnioskodawcę (Powiernika 1) na rzecz Powierzającego (1, 3 oraz 4), nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.” Mając na względzie powyższe, w Pana ocenie, w opisanym zdarzeniu przyszłym, przeniesienie na podstawie umowy powiernictwa ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej z Pana na powiernika, nie będzie generowało po Pana stronie obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295): Podatkowi temu podlegają: 1) następujące czynności cywilnoprawne: a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, c) (uchylony) d) umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, e) umowy dożywocia, f) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat, g) (uchylony) h) ustanowienie hipoteki, i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, j) umowy depozytu nieprawidłowego, k) umowy spółki; 2) zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz 3) orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne. Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Zatem umowa powiernicza należy do kategorii umów nienazwanych. Podstawą do 1konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem: Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy zatem zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu. Jak wynika z art. 734 § 1 i 735 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Istotą umowy zlecenia jest odpłatne lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie, lub – jeżeli tak stanowi umowa – w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku, wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiducjarny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym. Jak wynika bowiem z art. 740 Kodeksu cywilnego: Przyjmujący zlecenie powinien udzielać dającemu zlecenie potrzebnych wiadomości o przebiegu sprawy, a po wykonaniu zlecenia lub po wcześniejszym rozwiązaniu umowy złożyć mu sprawozdanie. Powinien mu wydać wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym. Jak każda czynność cywilnoprawna, umowa zlecenia, a w konsekwencji oparta na niej umowa powiernicza, niesie za sobą dla jej stron określone prawa i obowiązki. Jednym z obowiązków dającego zlecenie jest wynikający z art. 742 i 743 Kodeksu cywilnego, obowiązek pokrycia wydatków przyjmującego zlecenie, związanych z należytym wykonaniem zlecenia oraz zwolnienia go z zaciągniętych w tym celu zobowiązań np. przez zapłatę, zwolnienie z długu. Stosownie do ww. art. 742 i 743 Kodeksu cywilnego: Dający zlecenie powinien zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, wraz z odsetkami ustawowymi; powinien również zwolnić przyjmującego zlecenie od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym. Jeżeli wykonanie zlecenia wymaga wydatków, dający zlecenie powinien na żądanie przyjmującego udzielić mu odpowiedniej zaliczki. Z powyższego wynika więc, że z przedmiotową umową wiązać się może przekazanie przyjmującemu zlecenie (powiernikowi) określonej kwoty pieniężnej, w celu wykonania wynikającego z zawartej umowy zobowiązania. Tym samym umowa zlecenia zawiera w sobie elementy kredytowania działania pewnych podmiotów przez inne. Jednakże, z art. 741 Kodeksu cywilnego wynika, że: Przyjmującemu zlecenie nie wolno używać we własnym interesie rzeczy i pieniędzy dającego zlecenie. Od sum pieniężnych zatrzymanych ponad potrzebę wynikającą z wykonywania zlecenia powinien płacić dającemu zlecenie odsetki ustawowe. Ze zdarzenia opisanego we wniosku wynika, że jest Pan komandytariuszem w spółce komandytowej. Ze względu na obecną sytuację osobistą i związaną z tym czasową niemożność aktywnego uczestnictwa w codziennym funkcjonowaniu podmiotu, planuje Pan zbyć na pewien okres przysługujący Panu ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej, na rzecz podmiotu trzeciego. W związku z powyższym, zamierza Pan zawrzeć umowę powierniczego zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, na podstawie której powiernik zobowiąże się do jego nabycia oraz tymczasowego zarządzania. Powierzenie ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej nakierowane jest na umożliwienie Panu koncentracji na uregulowaniu spraw osobistych, a jednocześnie zachowaniu kontroli nad Pana majątkiem. Po zakończeniu obowiązywania umowy powierniczej, powiernik zobowiązany będzie do przeniesienia na Pana rzecz ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, który został mu powierzony w zamian za cenę zbycia. Za wykonane powiernictwo, będzie Pan zobowiązany do zapłaty powiernikowi wynagrodzenia z tytułu należytego wykonania obowiązków wynikających z umowy powierniczej, które na dzień dzisiejszy nie zostało ustalone. W okresie obowiązywania opisywanej umowy, ekonomiczne władztwo nad ogółem praw i obowiązków w spółce komandytowej pozostanie po Pana stronie, natomiast powiernik będzie wyłącznie jego formalnym właścicielem w rozumieniu przepisów prawa cywilnego. Umowa powiernictwa, której zawarcie jest planowane przez Pana, będzie miała charakter umowy zlecenia świadczenia usług powiernictwa. W związku z tym, powiernik będzie występował we wpisie KRS spółki komandytowej jako komandytariusz. Faktycznie będzie on natomiast posiadaczem ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, który został objęty w imieniu własnym, lecz na Pana rzecz, w związku z zawartą umową powiernictwa i na zasadach w niej określonych. Zgodnie z planowanym brzmieniem umowy powiernictwa, przeniesienie prawa własności do ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej nastąpi w drodze umowy sprzedaży tego ogółu praw i obowiązków w zamian za cenę zbycia. W wykonaniu umowy powiernictwa jako powierzający otrzyma Pan od powiernika zapłatę za ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej, a następnie powiernik dokonując zwrotnego przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej otrzyma taką samą kwotę, tj. cenę zbycia. Z opisu zdarzenia wynika więc, że zamierza Pan zawrzeć umowę powiernictwa. Umowa powiernictwa jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nie jest wymieniona w zamkniętym katalogu określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wskazał Pan jednak w uzupełnieniu wniosku, że elementami umowy powiernictwa, na mocy których dojdzie do przekazania ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej z Pana na powiernika, a następnie zwrotnie z powiernika na Pana będą umowy sprzedaży – przeniesienie prawa własności w zamian za uiszczenie ceny zbycia. Należy podkreślić, że kwestia władztwa ekonomicznego dla celów opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie ma znaczenia, ponieważ w świetle przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podlega umowa sprzedaży (czynność) a nie np. dostawa, jak to ma miejsce w przypadku podatku od towarów i usług. Dla podatku od czynności cywilnoprawnych będzie miało znaczenie to, że zostanie zawarta umowa sprzedaży ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej. Bez wpływu na skutki podatkowe pozostanie fakt, po czyjej stronie będzie faktyczne władztwo ekonomiczne nad tym ogółem praw i obowiązków. Podatek od czynności cywilnoprawnych obejmuje czynności cywilnoprawne, a taką czynnością – wymienioną w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – jest umowa sprzedaży. Jej zawarcie zatem podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy: Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych: Obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym. W przypadku zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej przez Pana na rzecz powiernika istotnie nie będzie na Panu ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, ale nie dlatego, że – jak Pan twierdzi – opisana umowa nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, lecz dlatego, że będzie Pan stroną sprzedającą. Dlatego też nie mogłem uznać Pana stanowiska za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Ta interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.