0111-KDIB2-3.4014.94.2025.4.JS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowny Panie,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe. Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej 21 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umów pożyczek. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie (o brakującą opłatę) – pismem z 24 marca 2025 r. Treść wniosku wspólnego jest następująca: Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem: 1) Zainteresowany będący stroną postępowania: Pan A. B. (Pożyczkobiorca) NIP: (...) 2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania: X. Sp. z o.o. (dalej: Pożyczkodawca, Spółka) Opis stanu faktycznego Spółka X. (dalej: Pożyczkodawca, Spółka) jest osobą prawną (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością), posiadającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Polski. Spółka – Zainteresowany niebędący stroną postępowania prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie (...), co do których Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie (...). Spółka dysponuje nadwyżką własnych środków finansowych i w związku z tym udzieliła jednemu z udziałowców – Panu A. B. następujących oprocentowanych pożyczek celem wygenerowania przychodu poprzez wykorzystanie własnego majątku rzeczowego (środków pieniężnych): 1) 25 sierpnia 2023 r. w kwocie 63.000 zł z terminem spłaty do 25 września 2023 r., 2) 11 grudnia 2023 r. w kwocie 10.000.000 zł z terminem spłaty do 12 marca 2024 r., 3) 14 stycznia 2025 r. w kwocie 9.900.000 zł z terminem spłaty do 31 maja 2025 r. Udzielanie pożyczek nie zostało ujęte we wpisie w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: KRS (Krajowy Rejestr Sądowy)) jako przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie zaś Zainteresowany będący stroną postępowania, będący osobą fizyczną, posiadającą siedzibę oraz zarząd na terytorium Polski (dalej: Pożyczkobiorca) zainteresowany jest uzyskaniem pożyczki od Spółki. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pan A. B. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a pożyczki były brane w życiu prywatnym. Spółka i Pan A. B. są podmiotami powiązanymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – Pożyczkobiorca jest udziałowcem Spółki. Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych Czy prawidłowe jest Państwa stanowisko, zgodnie z którym pożyczki udzielone przez Spółkę na rzecz Pana A. B. stanowią usługi objęte podatkiem od towarów i usług, kwalifikowane jako świadczenie usług za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlegające zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, w związku z czym trzy (3) wskazane pożyczki udzielone przez Spółkę na rzecz Pana A. B. nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych stosownie do art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych? Państwa stanowisko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych Państwa zdaniem, mając na uwadze zapatrywanie na sprawę pożyczek w zakresie podatku od towarów i usług, to według Państwa, umowy pożyczek opisane w treści wniosku nie podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki, zgodnie z art. 4 pkt 7 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ciąży na biorącym pożyczkę. Podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, stanowi kwota lub wartość pożyczki, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych. W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany: 1) w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, 2) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności. Zgodnie z powyższym w przedmiotowej sprawie kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy transakcje trzech (3) pożyczek udzielonych przez Spółkę swojemu udziałowcowi podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. Objęcie umowy pożyczki regulacjami tej ustawy będzie skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Państwa zdaniem, wskazane we wniosku czynności udzielenia przez Pożyczkodawcę pożyczek stanowiły odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. W przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miało powyższe zwolnienie, co do tych trzech pożyczek. Podsumowując, Państwa zdaniem, objęcie udzielonej pożyczki regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług, skutkowało wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych określonym w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Powyżej przywołano tylko tę część Państwa stanowiska, która odnosi się do podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295): Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi: Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych: Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy: Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy. Na podstawie przywołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że umowy pożyczki podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę. Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy: Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany: a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży, których przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, opodatkowanych zgodnie z art. 7a, b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem: - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, - umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych. Z treści art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności, z tytułu tej czynności, jest z tego podatku zwolniona (z wyjątkami w ustawie wskazanymi). W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych: Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, 1598, 1852) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Z opisu sprawy wynika, że Pożyczkobiorca (Zainteresowany będący stroną postępowania) zawarł z Pożyczkodawcą (Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania) trzy umowy pożyczki pieniędzy. Pożyczkobiorca jest udziałowcem Spółki (Pożyczkodawcy). Pożyczki były oprocentowane. Jakkolwiek zapytanie Państwa dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia, czy transakcje te podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z interpretacji indywidualnej znak: 0111-KDIB3-1.4012.141.2025.3.KW wydanej w zakresie podatku od towarów i usług wynika, że: - udzielenie przez Spółkę (Pożyczkodawcę) odpłatnych pożyczek pieniężnych na rzecz Pożyczkobiorcy, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy; - udzielenie przez Spółkę (Pożyczkodawcę) odpłatnych pożyczek pieniężnych na rzecz Pożyczkobiorcy korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy. Skoro wskazane we wniosku pożyczki podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie korzystały ze zwolnienia od tego podatku, to w opisanej sytuacji zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym opisane we wniosku umowy pożyczek nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Ta interpretacja stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie znak: 0111-KDIB3-1.4012.141.2025.3.KW. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania Pan A. B. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t .j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy – Ordynacja podatkowa.