Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą deweloperską i będący czynnym podatnikiem VAT, złożył wniosek o interpretację indywidualną w sprawie skutków podatkowych udzielenia kredytu kupieckiego, który został uzupełniony o dodatkowe informacje. Wnioskodawca argumentował, że kredyt kupiecki, jako usługa finansowa, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, uznając, że udzielany kredyt kupiecki jest usługą finansową zwolnioną z VAT, co skutkuje brakiem obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
13 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek zgodnie ze wskazaniem dotyczył wyłącznie podatku od towarów i usług. 4 lutego 2025 r. wpłynęło uzupełnienie Państwa wniosku, które stanowiło odpowiedź na wezwanie z 10 stycznia 2025 r. Znak: 0114-KDIP4-3.4012.758.2024.1.KM. W ww. uzupełnieniu rozszerzyli Państwo zakres pierwotnego wniosku o zagadnienie w podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem data wpływu tego uzupełnienia została uznana za datę wpływu wniosku dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wniosek dotyczy skutków podatkowych udzielenia kredytu kupieckiego. Wniosek uzupełnili Państwo ponownie – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 marca 2025 r. (wpływ 21 marca 2025 r.). Opis stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą deweloperską i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Wnioskodawca nabył w 2024 r. od Spółki prowadzącej działalność gospodarczą i zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT, nieruchomość zabudowaną. Strony w umowie ustaliły, iż zapłata ceny z tytułu zakupu ww. nieruchomości nastąpi w ratach. Część ceny została zapłacona w formie zaliczek przed zakupem, pozostała cena zostanie zapłacona w ustalonych terminach w okresie dwóch lat. Strony w związku z przesunięciem terminu zapłaty ceny, zawarły porozumienie, w którym Wnioskodawca zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia w formie umownych odsetek z tytułu zapłaty ceny w ratach. Zapłata na zasadach ogólnych polega na uiszczeniu ceny za sprzedany towar w dacie dokonania sprzedaży lub w określonym terminie od dnia wystawienia faktury. Natomiast w przypadku wyboru przez Strony opcji płatności w formie kredytu kupieckiego, Spółka odroczyła termin płatności na określony dzień wskazany w podpisanej umowie. Oznacza to, że Spółka poprzez odroczenie terminu płatności przez czas tegoż odroczenia (zawartego w umowie sprzedaży nieruchomości) kredytuje Wnioskodawcę. W praktyce, kredyt kupiecki jest odłożeniem zapłaty za otrzymane towary i usługi oraz za odroczenie terminu płatności. Wnioskodawca będzie uiszczał z tytułu odroczenia płatności dodatkowo na rzecz Spółki wynagrodzenie, tj. odsetki umowne wskazane w porozumieniu. W ramach opcji płatności z wykorzystaniem kredytu kupieckiego, w każdym przypadku, termin płatności należności głównej oraz termin płatności odsetek nastąpi po dokonaniu dostawy towarów. Termin płatności wykonywanej w ramach opcji z wykorzystaniem kredytu kupieckiego oraz termin zapłaty odsetek będą znacząco dłuższe niż termin płatności za dostawę towarów określony w przypadku płatności na zasadach ogólnych. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego Udzielony Wnioskodawcy kredyt kupiecki stanowi umowę pożyczki w rozumieniu art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zmianami). Udzielenie przez Sprzedającego odroczonego terminu płatności spłaty za już nabytą nieruchomość na rzecz Wnioskodawcy w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek stanowi formę finansowania Wnioskodawcy. Odsetki te stanowią formę wynagrodzenia charakterystyczną dla usług finansowych, takich jak kredyt czy pożyczka. Pozostały opis stanu faktycznego, który został przedstawiony przez Państwa w treści uzupełnień wniosku jako, że dotyczy zagadnienia objętego podatkiem od towarów i usług przedstawiony został w rozstrzygnięciu obejmującym swym zakresem ocenę Państwa stanowiska w zakresie ww. podatku.
Czy opisany we wniosku kredyt kupiecki nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług jako usługa finansowa, podlegająca zwolnieniu od podatku VAT? Państwa stanowisko w sprawie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionej sprawie usługa udzielenia kredytu kupieckiego przez Spółkę w celu odroczenia płatności za sprzedany towar nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż należy ją uznać za usługę finansową podlegającą zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Udzielany przez sprzedawcę kredyt kupiecki nie jest niczym innym, niż odroczoną płatnością za pobrany przez kupującego towar czy też usługę. Przy takiej umowie zakup towaru bądź usługi następuje w innym momencie niż zapłata ustalonej za niego należności. Oznacza to, że sprzedawca poprzez odroczenie terminu płatności przez czas tegoż odroczenia kredytuje nabywcę. W praktyce, kredyt kupiecki jest odłożeniem zapłaty za otrzymane towary i usługi. Istotą kredytu kupieckiego jest zatem relacja, w ramach której dostawca poprzez odroczenie terminu płatności przez czas tego odroczenia kredytuje nabywcę. Dostawca godzi się bowiem na brak otrzymania płatności należności za towary w określonym terminie, czyli faktycznie środki te pozostawia w dyspozycji nabywcy w pewnym okresie czasu. Relacja ta jest zbliżona do zaciągnięcia przez nabywcę kredytu lub pożyczki w instytucji zewnętrznej, z tym, że w przypadku kredytu kupieckiego kredytowania dokonuje sam sprzedawca. Sprzedawca pobiera za powyższą usługę wynagrodzenie w postaci odsetek, co jest formą wynagrodzenia charakterystyczną dla usług finansowych, takich jak kredyt czy pożyczka. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. 2017 r. poz. 1150 ze zm.) - podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm.). Art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę. W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę. W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany: a. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
b. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem: - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, - umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych. W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 4 maja 2021 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.116.2021.2.SP „Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym”. Tego samego zdania jest również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w wydanych przez siebie interpretacjach indywidualnych jednoznacznie stwierdza, iż „udzielenie pożyczki, nawet jednorazowe, należy traktować jako czynność wykonaną w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a w konsekwencji wykonaną przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT” (interpretacja indywidualna z 8 lutego 2022 r., nr 0114- KDIP4-3.4012.806.2021.1.IG). Problem związany z opodatkowaniem odsetek od kredytu kupieckiego, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 27 października 1993 r. w sprawie C-281/91 pomiędzy Muysen De Winters Bouwn-en AAnnemingsbedrift BV a Staatssecretaris van Financien (Holandia). TSUE wskazał w tym rozstrzygnięciu na konieczność odmiennego traktowania sytuacji, gdy odsetki są naliczone za okres do dnia realizacji dostawy lub wykonania usługi oraz sytuacji, gdy odsetki od odroczonej płatności są należne za okres po zrealizowaniu dostawy lub wykonaniu dostawy. Trybunał podkreślił, że co do zasady, odsetki pobierane przez sprzedawcę za odroczenie terminu płatności stanowią wynagrodzenie za usługę finansową zwolnioną z VAT. Ponadto, w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 września 2008 r., sygn. akt I FSK 1284 /07, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży nieruchomości na raty, NSA uznał, że w przypadku sprzedaży nieruchomości na raty, na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia z dostawą towaru, natomiast czynność polegająca na odroczeniu płatności z tytułu dostarczonego towaru przy jednoczesnym naliczaniu odsetek jest kredytem kupieckim i jako odrębne świadczenie od czynności dostawy towaru płatne w formie płatności okresowych w ustalonych terminach, korzysta ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w załączniku nr 4 do ustawy o VAT. Ekonomiczna istota oraz charakterystyczne elementy kredytu kupieckiego przesądzają o tym, że w zakresie podatku VAT usługi polegające na udzielaniu kredytu kupieckiego należy zaklasyfikować jako usługi finansowe zwolnione z podatku VAT i tym samym, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy: Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. W myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Elementami przedmiotowo istotnymi umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W praktyce największe znaczenie, zarówno w obrocie gospodarczym jak i nieprofesjonalnym, mają pożyczki pieniężne. Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile chodzi o zaznaczenie samego obowiązku zwrotu – który, jak wskazuje art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, jest elementem przedmiotowo istotnym tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli. Z punktu widzenia podatkowego nie jest istotne, w jaki sposób i czy w ogóle nastąpi przekazanie przedmiotu pożyczki przez dającego, jak również jej zwrot przez pożyczkobiorcę. W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy: Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy: Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy. W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę. Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy: Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:
a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży, których przedmiotem jest lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, opodatkowanych zgodnie z art. 7a, b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem: - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, - umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych. W przypadku umowy pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług. W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych: Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, 1598, 1852) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że nabyli Państwo w 2024 r. od Spółki prowadzącej działalność gospodarczą i zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT, nieruchomość zabudowaną. Strony w umowie ustaliły, iż zapłata ceny z tytułu zakupu ww. nieruchomości nastąpi w ratach. Część ceny została zapłacona w formie zaliczek przed zakupem, pozostała cena zostanie zapłacona w ustalonych terminach w okresie dwóch lat. Strony w związku z przesunięciem terminu zapłaty ceny, zawarły porozumienie, w którym Państwo zobowiązali się do zapłaty wynagrodzenia w formie umownych odsetek z tytułu zapłaty ceny w ratach. W przypadku wyboru przez Strony opcji płatności w formie kredytu kupieckiego, Spółka odroczyła termin płatności na określony dzień wskazany w podpisanej umowie. Oznacza to, że Spółka poprzez odroczenie terminu płatności przez czas tegoż odroczenia (zawartego w umowie sprzedaży nieruchomości) kredytuje Państwa. W praktyce, kredyt kupiecki jest odłożeniem zapłaty za otrzymane towary i usługi oraz za odroczenie terminu płatności. Będą Państwo uiszczali z tytułu odroczenia płatności dodatkowo na rzecz Spółki wynagrodzenie, tj. odsetki umowne wskazane w porozumieniu. W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo m.in, że udzielony Państwu kredyt kupiecki stanowi umowę pożyczki w rozumieniu art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Udzielenie przez Sprzedającego odroczonego terminu płatności spłaty za już nabytą nieruchomość na rzecz Państwa w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek stanowi formę finansowania Państwa. Odsetki te stanowią formę wynagrodzenia charakterystyczną dla usług finansowych, takich jak kredyt czy pożyczka. W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek Państwa zapytanie dotyczy opodatkowania udzielonego kredytu kupieckiego, który – jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku – stanowi umowę pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W interpretacji indywidualnej z 3 kwietnia 2025 r. Znak: 0114-KDIP4-3.4012.758.2024.4.KM , wydanej dla Państwa w zakresie podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „(...) W konsekwencji, odroczenie terminu płatności zwane w piśmiennictwie kredytem kupieckim w zamian za określone wynagrodzenie (odsetki) stanowi, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie, zatem podlegają zwolnieniu od podatku.” A zatem, skoro udzielanie Państwu kredytu kupieckiego, który – jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku – stanowi umowę pożyczki jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie korzystającą ze zwolnienia od tego podatku, to w analizowanej sprawie ma zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie nie są Państwo zobowiązani do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu udzielenia Państwu kredytu kupieckiego.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Państwa stanowiska tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 3 kwietnia 2025 r. Znak: 0114-KDIP4-3.4012.758.2024.4.KM. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili