0111-KDIB2-3.4014.448.2022.2.JKU
📋 Podsumowanie interpretacji
Interpretacja dotyczy skutków podatkowych umowy pożyczki zawartej pomiędzy spółką A (pożyczkodawca) a spółką B (pożyczkobiorca), które są podmiotami powiązanymi. Organ podatkowy stwierdził, że: 1. Udzielenie pożyczki przez spółkę A stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług. 2. Usługa udzielenia pożyczki przez spółkę A korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. 3. W związku z tym, że czynność udzielenia pożyczki jest zwolniona z VAT, spółka B na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od otrzymanej pożyczki.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 12 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 20 grudnia 2022 r. (wpływ 20 grudnia 2022 r.).
Zainteresowani**, którzy wystąpili z wnioskiem**
- Zainteresowany będący strona postępowania :
(…) (Pożyczkodawca)
NIP: (`(...)`)
- Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
(…) (Pożyczkobiorca)
NIP: (…)
Opis stanu faktycznego
Zainteresowanym będącym stroną postępowania jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka A), która jest częścią grupy powiązanych osobowo i kapitałowo spółek prawa handlowego, której głównym zakresem działalności jest realizacja inwestycji deweloperskich, w szczególności budowa osiedli budynków wielorodzinnych. Spółka A nie prowadzi aktywnej działalności gospodarczej, poza wykorzystywaniem posiadanego majątku. W związku z prowadzonymi inwestycjami, Spółka A zawarła umowę pożyczki ze spółką komandytową – spółką deweloperską (dalej: Spółka B). W ramach zawartej umowy Spółka A udzieliła pożyczki pieniężnej Spółce B. Otrzymane w ten sposób środki zostaną wykorzystane przez Spółkę B na bieżącą działalność Spółki, w tym dokończenie rozpoczętych inwestycji deweloperskich oraz pokrycie kosztów ogólnych funkcjonowania Spółki w okresie spowolnienia gospodarczego. Zarówno Spółka A jak i Spółka B są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. W przedmiocie działalności Spółki A wskazanym w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) nie mieści się udzielanie pożyczek ani inna tego typu działalność finansowa. Spółki A i B są podmiotami powiązanymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – są to powiązania osobowe. Spółka B jest zainteresowanym niebędącymi stroną postępowania.
Zawarta przez strony umowa pożyczki, zgodnie z przepisem art. 720 § 2 Kodeksu cywilnego, została zawarta w formie dokumentowej z racji tego, że wartość pożyczki przekraczała tysiąc złotych.
Przepisy zawartych umów pożyczki zobowiązują Spółkę B do zwrotu pełnej kwoty pożyczki wraz z odsetkami najpóźniej w momencie spłaty pożyczki na konto bankowe wskazane przez Spółkę A. Pożyczka będzie spłacana w miesięcznych ratach przez okres 60 miesięcy (5 lat), zgodnie z harmonogramem załączonym do umowy pożyczki.
Spółka B z ostrożności procesowej zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych od otrzymanej pożyczki od Spółki A.
Spółka A rozważa udzielenie kolejnych pożyczek, jeśli Spółka B o to zawnioskuje.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że Pożyczkodawca (Spółka A) nie był w momencie zawarcia umowy pożyczki wspólnikiem pożyczkobiorcy (Spółki B). Powiązanie między podmiotami ma charakter pośredni.
Pytania
1. Czy udzielając pożyczki pieniężnej Spółka A działa jako podatnik podatku od towarów i usług, a tym samym udzielenie przez nią pożyczki należy traktować jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy usługa udzielenia pożyczki przez Spółkę A korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?
3. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 2, czy w związku z korzystaniem przez Spółkę A ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, Spółka B jest zobowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z otrzymaniem pożyczki od Zainteresowanego będącego stroną postępowania (Spółka A)?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, w przypadku uznania, że usługa udzielania pożyczki przez Spółkę A korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, Spółka B nie jest obowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z otrzymaną pożyczką.
Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności. Wobec czego w przypadku umowy pożyczki o zastosowaniu powyższego wyłączenia nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Zatem, jeśli udzielenie pożyczki przez Spółkę A Spółce B jest czynnością zwolnioną z podatku od towarów i usług, to w konsekwencji Spółka B jako podmiot, na którym spoczywa obowiązek podatkowy w tym podatku (art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych), nie jest obowiązana do jego zapłaty.
Zatem uznając, że Spółka A udzielając pożyczki Spółce B działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług i czynność ta została dokonana w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, stwierdzić należy, iż na Spółce B nie ciąży obowiązek podatkowy z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych. Bowiem konsekwencją objęcia czynności udzielania pożyczki regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług jest wyłączenie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Na potwierdzenie swojego stanowiska powołali się Państwo na wyrok NSA.
Ocena stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.):
Podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku
Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży, przy umowie pożyczki – na biorącym pożyczkę.
Zgodnie art. 6 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – kwota lub wartość pożyczki albo depozytu, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Stawka podatku wynosi od umowy pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego – 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka A zwarła umowę pożyczki ze spółką komandytową – spółką deweloperską (Spółką B). W ramach zawartej umowy Spółka A udzieliła pożyczki pieniężnej Spółce B. Spółka A nie była w momencie zawarcia umowy pożyczki wspólnikiem Spółki B.
Tym samym opisaną we wniosku czynność należy ocenić na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych jak umowę pożyczki.
Należy stwierdzić, że opisane we wniosku umowy pożyczki podlegają generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.
W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:
a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.
Na podstawie powołanego powyżej przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, co do zasady, nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub gdy przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona z tego podatku (z wyjątkami określonymi w tym przepisie).
W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Państwa dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, znak: 0111-KDIB3-1.4012.764.2022.2.IO wynika, że czynność udzielenia odpłatnej pożyczki przez (Pożyczkodawcę) na rzecz Spółki B stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - usługa udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Spółki B, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.
A zatem, skoro opisana we wniosku umowa pożyczki jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to do przedmiotowej transakcji znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku opisana transakcja pożyczki jest wyłączona z opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Ta interpretacja stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
(…) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy Ordynacja podatkowa.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili