0111-KDIB2-3.4014.447.2022.3.JS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 20 grudnia 2022 r. (wpływ: 20 grudnia 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania:

M. Sp. z o. o. Sp. k. (Pożyczkodawca, Spółka A)

NIP: (`(...)`)

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

X. Sp. z o. o. Sp. k. (Pożyczkobiorca, Spółka B)

Opis stanu faktycznego

Zainteresowanym będącym stroną postępowania (dalej: Pożyczkodawca, Spółka A) jest spółka komandytowa, która jest częścią grupy powiązanych osobowo i kapitałowo spółek prawa handlowego, której głównym zakresem działalności jest realizacja inwestycji deweloperskich, w szczególności budowa osiedli budynków wielorodzinnych. Spółka A nie prowadzi aktywnej działalności gospodarczej, poza wykorzystywaniem posiadanego majątku. W związku z prowadzonymi inwestycjami, Spółka A zawarła umowę pożyczki ze spółką komandytową – spółką deweloperską (dalej: Spółka B). W ramach zawartej umowy Spółka A udzieliła pożyczki pieniężnej Spółce B. Otrzymane w ten sposób środki zostaną wykorzystane przez Spółkę B na bieżącą działalność Spółki, w tym dokończenie rozpoczętych inwestycji deweloperskich oraz pokrycie kosztów ogólnych funkcjonowania Spółki w okresie spowolnienia gospodarczego. Zarówno Spółka A jak i Spółka B są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. W przedmiocie działalności Spółki A, wskazanym w KRS (Krajowy Rejestr Sądowy), nie mieści się udzielanie pożyczek ani inna tego typu działalność finansowa.

Spółki A i B są podmiotami powiązanymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – powiązania osobowe. Spółka B jest zainteresowanym niebędącymi stroną postępowania.

Zawarta przez strony umowa pożyczki, zgodnie z przepisem art. 720 § 2 Kodeksu cywilnego, została zawarta w formie dokumentowej, z racji tego, że wartość pożyczki przekraczała tysiąc złotych.

Przepisy zawartych umów pożyczki zobowiązują Spółkę B do zwrotu pełnej kwoty pożyczki wraz z odsetkami wynoszącymi najpóźniej w momencie spłaty pożyczki na konto bankowe wskazane przez Spółkę A. Pożyczka będzie spłacana w miesięcznych ratach, przez okres 60 miesięcy (5 lat), zgodnie z harmonogramem załączonym do umowy pożyczki.

Spółka B z ostrożności procesowej zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych od otrzymanej pożyczki od Spółki A. Spółka A rozważa udzielenie kolejnych pożyczek, jeśli Spółka B o to zawnioskuje.

W piśmie uzupełniającym wskazali Państwo, że Pożyczkodawca – Spółka A nie była w momencie zawarcia umowy pożyczki wspólnikiem Pożyczkobiorcy – Spółki B. Powiązanie między podmiotami ma charakter pośredni.

Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych

W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 2 (dotyczące podatku od towarów i usług), czy w związku z korzystaniem przez Spółkę A ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, Spółka B jest zobowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z otrzymaniem pożyczki od Zainteresowanego będącego stroną postępowania (Spółka A)? (pytanie oznaczone nr 3 we wniosku)

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w przypadku uznania, że usługa udzielania pożyczki przez Spółkę A korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, Zainteresowana Spółka B nie jest obowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z otrzymaną pożyczką.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności. Wobec czego w przypadku umowy pożyczki o zastosowaniu powyższego wyłączenia nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług.

Podstawę wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Zatem jeśli udzielenie pożyczki przez Spółkę A Spółce B jest czynnością zwolnioną z podatku od towarów i usług, to w konsekwencji Spółka B jako podmiot, na którym spoczywa obowiązek podatkowy w tym podatku (art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych), nie jej obowiązana do jego zapłaty.

Zatem uznając, że Spółka A udzielając pożyczki Spółce B działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług i czynność ta została dokonana w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, stwierdzić należy, iż na spółce B nie ciąży obowiązek podatkowy z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych. Bowiem konsekwencją objęcia czynności udzielania pożyczki regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług jest wyłączenie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W rezultacie na Pożyczkobiorcy, z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki, nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Powyżej przywołano tylko tę część Państwa stanowiska, która odnosi się do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.):

Podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Obowiązek podatkowy – przy umowie pożyczki – ciąży na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

– umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

– umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania (Spółka A – Pożyczkodawca), zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług czynny, zawarł z Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania – (Pożyczkobiorcą – Spółką B) umowę pożyczki środków pieniężnych pochodzących ze środków obrotowych Spółki A. Udzielona pożyczka będzie działaniem generującym przychody odsetkowe dla Spółki.

Z wniosku (i jego uzupełnienia) wynika, że strony umowy pożyczki są spółkami osobowymi. Przy czym Pożyczkodawca nie jest wspólnikiem pożyczkobiorcy. Tym samym opisaną umowę należy ocenić zgodnie z zasadami opodatkowania umowy pożyczki.

W przypadku umowy pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że czynność zawarcia umowy pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Państwa dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z interpretacji indywidualnej znak: 0111-KDIB3-1.4012.765.2022.2.IO w zakresie podatku od towarów i usług wynika, że:

− czynność udzielenia odpłatnej pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Spółki B stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług,

− usługa udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Spółki B, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

A zatem, skoro omawiana we wniosku umowa pożyczki była zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to do opisanej transakcji znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku opisana transakcja pożyczki jest wyłączona z opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W rezultacie nie ciążył na Pożyczkobiorcy, z tytułu zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki, obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ta interpretacja stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie – znak: 0111-KDIB3-1.4012.765.2022.2.IO.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli Państwo skorzystać, jeżeli zastosują się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

M. Sp. z o.o. Sp. k. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy Ordynacja podatkowa.