0111-KDIB2-2.4014.271.2022.2.MM
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, otrzymał od byłego pracodawcy żony ofertę nabycia odpłatnej cesji praw i obowiązków wynikających z umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi. Wnioskodawca planuje nabyć te prawa poprzez umowę sprzedaży prawa majątkowego. Organ podatkowy wskazał, że zawarcie takiej umowy sprzedaży będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w wysokości 1%, a obowiązek podatkowy spocznie na Wnioskodawcy jako kupującym. Podstawą opodatkowania będzie wartość rynkowa nabywanych praw majątkowych, którą Wnioskodawca może ustalić na podstawie wartości jednostek uczestnictwa zgromadzonych na indywidualnym rachunku w dniu zawarcia umowy cesji.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 28 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych cesji praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej: Nowy Ubezpieczający) jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Łączy go z żoną (dalej: Ubezpieczoną) małżeńska wspólność majątkowa.
Wnioskodawca otrzymał od osoby prawnej (dalej: Ubezpieczający) będącej byłym pracodawcą żony ofertę nabycia odpłatnej cesji praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia.
Kilka lat wcześniej Ubezpieczający nabył od Towarzystwa Ubezpieczeniowego (dalej: Towarzystwo) polisy na życie z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi dla pracowników (kwalifikowane do działu I grupy 3 zgodnie z załącznikiem do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej). W ramach umowy ubezpieczenia Ubezpieczający (pracodawca), ubezpieczają życie ubezpieczonych (pracowników). W tym celu wpłacają regularne składki ubezpieczeniowe (dzielące się na część inwestycyjną i część ochronną), które z dniem zapłacenia stają się aktywami Towarzystwa. Część ochronna pobierana jest przez Towarzystwo w formie opłaty za ryzyko. Za część inwestycyjną składki nabywane są jednostki uczestnictwa ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych, zapisywane na wyodrębnionych dla każdego z ubezpieczonych indywidualnych rachunkach. Do czasu dokonania cesji praw albo praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia przez Ubezpieczającego na inny podmiot będący Ubezpieczonym lub Osobą Trzecią, prawa do jednostek uczestnika ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych przysługują Ubezpieczającemu.
Obecnie Ubezpieczającego i Ubezpieczoną nie łączy już stosunek pracy. Jednak w związku ze spełnieniem warunków wewnętrznej umowy łączącej Ubezpieczającego i Ubezpieczoną dotyczącej możliwości cesji polisy oraz na podstawie Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (dalej: OWU) - Ubezpieczający ma prawo dokonać cesji całości albo części praw lub obowiązków na inny podmiot.
Odpłatna cesja polisy wynikająca z przedstawionej oferty przeprowadzona zostanie pomiędzy Ubezpieczającym a Wnioskodawcą. W drodze odpłatnej umowy cesji w postaci sprzedaży prawa majątkowego Ubezpieczający przeniesie na Nowego Ubezpieczającego będącego Wnioskodawcą prawa do polisy i do środków zgromadzonych na indywidualnych rachunkach, ale również przeniesie prawa i obowiązki do opłacania dalszych składek w wysokości zadeklarowanej we wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia (obowiązkowe składki zostały już opłacone). Zgodnie z OWU - Towarzystwo potwierdzi dokonanie cesji stosownym dokumentem. Cena sprzedaży prawa majątkowego będzie określona w umowie sprzedaży, jednak będzie niższa niż wartość składek wpłaconych przez Ubezpieczającego. Ubezpieczony (czyli żona Wnioskodawcy) pozostanie bez zmian.
Po nabyciu odpłatnej cesji w przyszłości Wnioskodawca będący jednocześnie Nowym Ubezpieczającym dokona całkowitego wykupu z umowy ubezpieczenia.
Pytanie (oznaczone we wniosku nr 1)
Czy w razie odpłatnego nabycia praw majątkowych w postaci cesji praw i obowiązków z umowy ubezpieczenia od Ubezpieczającego przez Nowego Ubezpieczającego (Wnioskodawcę) będącego Osobą Trzecią, który w chwili dokonanej cesji nie jest i nie był pracownikiem Ubezpieczającego, a Ubezpieczony nie jest już pracownikiem Ubezpieczającego, powstaje obowiązek podatkowy uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych? Jeśli tak, to jaka jest podstawa opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych: czy jest to kwota odpowiadająca wartości jednostek uczestnictwa zgromadzonych na indywidualnym rachunku w dniu zawarcia umowy cesji, czy inna?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w razie odpłatnego nabycia praw majątkowych w postaci cesji praw z umowy ubezpieczenia od Ubezpieczającego przez Nowego Ubezpieczającego (Wnioskodawcę) będącego osobą trzecią w stosunku do istniejącej umowy ubezpieczeniowej, który w chwili dokonanej cesji nie jest i nie był pracownikiem Ubezpieczającego, powstaje obowiązek podatkowy uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (czyli w chwili zawarcia umowy odpłatnej cesji praw z umowy ubezpieczenia w formie umowy sprzedaży prawa majątkowego). Podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa prawa majątkowego (czyli kwota odpowiadająca wartości jednostek uczestnictwa zgromadzonych na indywidualnym rachunku w dniu zawarcia umowy cesji), stawka podatku wynosi 1%, a obowiązek podatkowy ciąży na kupującym (Wnioskodawcy). Osoba Ubezpieczona (będąca byłym pracownikiem Ubezpieczającego) nie jest stroną transakcji, gdyż transakcja zawarta będzie pomiędzy Ubezpieczającym a Nowym Ubezpieczającym (Wnioskodawcą).
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do przedmiotowego zdarzenia w myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.) (dalej: Ustawa PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych)), podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Na podstawie art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.) (dalej: KC) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Na podstawie powyższej Ustawy PCC - obowiązek podatkowy, jak wynika z art. 3 ust. 1 pkt 1 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i zgodnie z art. 4 pkt 1 ciąży przy umowie sprzedaży - na kupującym. Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. b) stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży innych praw majątkowych 1 %.
Sama umowa cesji praw z umowy ubezpieczenia, jako nie wymieniona w katalogu czynności cywilnoprawnych, co do zasady temu podatkowi nie podlega. Jeżeli jednak umowa cesji przyjmie postać jednej z umów wymienionych w artykule 1 ust. 1 Ustawy PCC np. umowy sprzedaży, to wówczas, jako że umowa sprzedaży została wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) Ustawy PCC, cesja praw będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Natomiast instytucję przelewu (cesji) regulują przepisy KC. Zgodnie z art. 509 § 1 KC wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Dodać należy, że cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności. Z treści art. 510 § 1 KC wynika, że czynnością stanowiącą podstawę cesji może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inne umowy zobowiązujące do przeniesienia wierzytelności.
Pana zdaniem, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych:
- Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 kwietnia 2008 r., Znak: IPPB2/436-216/07-4/AS,
- Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 października 2011 r., Znak: ILPB2/436-164/11-2/MK.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:
a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
c) (uchylona),
d) umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
e) umowy dożywocia,
f) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
g) (uchylona),
h) ustanowienie hipoteki,
i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
j) umowy depozytu nieprawidłowego,
k) umowy spółki.
Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.
W myśl natomiast art. 1 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
Zauważyć należy, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.
Instytucję przelewu (cesji) wierzytelności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego:
Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.
Umowa cesji należy do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umów przenoszących własność. Dodać należy, że cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności. I tak, zgodnie z art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Czynnością prawną stanowiącą podstawę cesji może być zatem m.in. umowa sprzedaży.
Zgodnie natomiast z art. 535 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Przy czym stosownie do art. 555 ww. ustawy:
Przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii, praw oraz wody.
Zatem przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio między innymi do sprzedaży praw majątkowych.
Zgodnie z wyżej zacytowanymi przepisami, należy podkreślić, że umowa cesji jako nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie, w szczególności umowy sprzedaży uregulowanej w przepisach Kodeksu cywilnego.
Z kolei, jeśli umowa cesji przybierze postać umowy sprzedaży, to wówczas podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Ubezpieczający nabył od Towarzystwa Ubezpieczeniowego polisy na życie z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi dla pracowników. Obecnie Ubezpieczający jako były pracodawca żony Wnioskodawcy, zwrócił się do Wnioskodawcy z ofertą odpłatnej cesji polisy. W drodze umowy cesji w postaci sprzedaży prawa majątkowego Wnioskodawca nabędzie prawa do polisy i środków zgromadzonych na indywidualnych rachunkach, ale również prawa i obowiązki do opłacania dalszych składek. Cena sprzedaży prawa majątkowego będzie określona w umowie sprzedaży, jednak będzie niższa niż wartość składek wpłaconych przez Ubezpieczającego.
Skoro zatem cesja przybierze postać umowy sprzedaży, to na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawarta przez Pana umowa będzie podlegała opodatkowaniu.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
W myśl art. 6 ust. 2 ww. ustawy:
Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.
Procedurę określenia wartości rynkowej przedmiotu czynności cywilnoprawnej w sytuacji, gdy podatnik jej nie określił lub wartość określona przez podatnika nie odpowiada w ocenie organu jego wartości rynkowej przewidują przepisy art. 6 ust. 3 i 4 ww. ustawy.
W świetle art. 6 ust. 3 ww. ustawy:
Jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny.
Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 4 ww. ustawy:
Jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:
a) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%,
b) innych praw majątkowych − 1%.
Z uwagi na powyższe rozważania zauważyć należy, że ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych (wartości rynkowej) dokonuje się w oparciu o przywołany wyżej art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych obliczonego według właściwej stawki od ustalonej w taki właśnie sposób wartości przedmiotu sprzedaży na dzień zawarcia umowy sprzedaży (dokonania czynności). Należy przyjąć, że decydujące znaczenie ma rynkowa wartość rzeczy (prawa) w chwili zawarcia umowy, bez względu na to, kiedy rzecz (prawo) została kupującemu wydana. Na wysokość obliczonego na tej podstawie podatku nie mają też wpływu późniejsze zdarzenia powodujące wzrost lub obniżenie wartości rynkowej rzeczy (prawa).
Z wniosku wynika, że Wnioskodawca za podstawę opodatkowania zamierza przyjąć wartość jednostek uczestnictwa zgormadzonych na indywidulanym rachunku w dniu zawarcia umowy cesji. Jeżeli zatem wartość ww. jednostek uczestnictwa w istocie odpowiada wartości rynkowej nabywanego przez Wnioskodawcę prawa majątkowego, to stanowić będzie podstawę opodatkowania.
Nadmienić bowiem należy, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych uznaje uprawnienie stron umowy sprzedaży do kreowania jej warunków, w tym ustalenia ceny. Jedynie w przypadku jej oszacowania w sposób odbiegający od wartości rynkowej nabywanych praw majątkowych, ustawa dopuszcza ingerencję organu podatkowego.
Reasumując, powołane wyżej przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pozwalają stwierdzić, iż umowa cesji praw z umowy ubezpieczenia, zawarta w formie umowy sprzedaży, będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki 1% – art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. b). Obowiązek podatkowy będzie ciążył na Wnioskodawcy jako kupującym. Jeżeli wartość jednostek uczestnictwa zgromadzonych na indywidualnym rachunku będzie odpowiadała wartości rynkowej nabywanego prawa majątkowego, to Wnioskodawca może przyjąć tę wartość jako podstawę opodatkowania.
Końcowo wskazuje się, że z uwagi na specyfikę postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w ramach nadanych mu uprawnień, upoważniony jest wyłącznie do wyjaśnienia treści brzmienia przepisu prawa – nie ustala on zatem norm postępowania ani nie analizuje zgodności powszechnie stosowanych praktyk przy ustalaniu wartości rynkowej przedmiotu sprzedaży. Ocena poprawności ustalenia wartości rynkowej prawa majątkowego nie należy bowiem do kompetencji Organu interpretacyjnego. Weryfikacja taka możliwa jest wyłącznie w postępowaniu dowodowym prowadzonym przez właściwy w sprawie organ podatkowy na podstawie art. 6 ust. 3 i ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a więc właściwego ze względu na sprawę naczelnika urzędu skarbowego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili