0111-KDIB2-3.4014.289.2022.3.BD

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest – nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 31 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – w piśmie z 10 i 30 sierpnia 2022 r. (wpływ – odpowiednio – 16 sierpnia oraz 1 września 2022 r.) oraz 11 sierpnia 2022 r., wpłacając dodatkową opłatę.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

20 lutego 1998 r. podpisała Pani z siostrą swojej mamy – Panią B. K. umowę darowizny udziału wynoszącego 1/100 w prawie własności nieruchomości położonej w P., dla której Sąd prowadzi księgę wieczystą nr (…) o pow. 1.027 m2. W tamtym czasie nieruchomość nie była zabudowana. Udział wszedł do Pani majątku osobistego, pomimo, że była już Pani w związku małżeńskim. Ślub został zawarty 20 września 1997 r. Od samego początku do chwili obecnej pozostaje Pani z mężem we wspólności majątkowej małżeńskiej. Rozpoczęła Pani wraz z mężem budowę domu na ww. nieruchomości. Pozwolenie budowlane zostało wydane na Panią i ciocię jako na współwłaścicielki nieruchomości. Dom był budowany z Pani środków własnych i męża oraz kredytu. Kredyt został zaciągnięty przez 3 osoby: Panią, męża i ciocię, ale spłacała go tylko Pani z mężem. Budowa domu zakończyła się w 1999 r. Jest to nieruchomość, w której mieszka Pani od lat ze swoją rodziną. Ciocia mieszka w nieruchomości sąsiedniej. Planuje Pani znieść współwłasność ww. nieruchomości w ten sposób, że Pani stałaby się jej wyłącznym właścicielem:

1. albo bez obowiązku spłaty za przekazane 99/100 udziałów w prawie własności ww. nieruchomości, tzw. nieodpłatne zniesienie współwłasności /jako wariant 1/,

2. albo w ten sposób, że wniosłaby Pani o rozliczenie nakładów poniesionych na nieruchomość w postaci budowy domu (100% jego wartości jako, że wspólność majątkowa małżeńska jest współwłasnością bezudziałową), ciocia wniosłaby o spłatę za przejęcie nieruchomości przez Panią w tej samej kwocie co wartość nakładu w postaci budowy domu i wzajemne roszczenia zostałyby skompensowane /jako wariant 2/.

Po skonkretyzowaniu – w wyniku wezwań – przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, jednoznacznie i ostatecznie wskazała Pani, że zamierza dokonać odpłatnego zniesienia współwłasności.

W uzupełnieniach wniosku wskazała Pani, że zniesienie współwłasności doprowadzi do nabycia przez Panią 99/100 udziałów w prawie własności nieruchomości. Cała nieruchomość ma wyższą wartość niż obecnie posiadany przez Panią udział w wysokości 1/100 nieruchomości. Nabędzie Pani udział wynoszący 99/100, który ma wyższą wartość niż obecnie posiadany przez Panią udział wynoszący 1/100.

Odpłatne zniesienie współwłasności będzie się wiązało ze spłatą cioci w wysokości wartość nieruchomości minus wartość domu x 99/100, czyli w kwocie stanowiącej równowartość 99/100 wartości gruntu.

Obecnie przysługuje Pani skonkretyzowane roszczenie wobec cioci o zwrot nakładów związanych z budową domu przez Panią i Pani męża. Dom ma wyższą wartość niż grunt.

We wniosku rozdzieliła Pani grunt i dom tylko w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, który mówi, że od podstawy opodatkowania odliczamy długi. Dom jest nakładem na gruncie, czyli długiem cioci wobec Pani i męża jako osób, które poczyniły nakład. Oczywiście dom jest częścią składową gruntu, tzn. jest to jedna nieruchomość.

Chce Pani, aby omówić opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych ugody sądowej, w której doszłoby do odpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości z uwzględnieniem Pani i Pani męża roszczenia o zwrot nakładów. Spłata cioci byłaby w wysokości: 99/100 x (wartość nieruchomości minus wartość domu).

Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, które ostatecznie zostało sformułowane w uzupełnieniu wniosku

Czy w przypadku odpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości, gdzie przy ustaleniu wysokości spłaty zostanie uwzględnione roszczenie Pani i Pani męża o rozliczenie nakładu w postaci budowy domu, podstawą opodatkowania będzie tylko 99/100 wartości gruntu, tj. 99/100 wartości nieruchomości po odliczeniu wartości nakładu w postaci budowy domu, czy podstawą opodatkowania będzie udział wynoszący 99/100 wartości całej nieruchomości, tj. gruntu i domu?

Pani stanowisko w sprawie (w ostatecznej wersji sformułowane w uzupełnieniu wniosku i odnoszące się wyłącznie do odpłatnego zniesienia współwłasności)

W Pani ocenie, w przypadku zniesienia współwłasności nieruchomości w sposób opisany powyżej, powinna Pani zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% od wartości spłaty cioci, czyli 2% od wartości udziału wynoszącego 99/100 x wartość gruntu. Nie liczymy wartości domu, który jest nakładem. Obowiązek podatkowy oparła Pani na treści art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, który mówi, że zniesienie współwłasności nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych tylko w części dotyczącej spłat.

Z uwagi na zakres tej interpretacji, przywołano powyżej tylko tę część Pani stanowiska, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.):

Podatkowi podlegają umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

W myśl art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Przepisy ustawy o umowie o dziale spadku oraz umowie o zniesieniu współwłasności – stosuje się odpowiednio do:

a) nabycia własności rzeczy wspólnej lub wspólnego prawa majątkowego albo ich części przez niektórych dotychczasowych współwłaścicieli na dalszą współwłasność - w części spłat lub dopłat,

b) odpłatnego wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu, doręczenia wyroku sądu polubownego lub zawarcia ugody – od przedmiotów opodatkowania określonych w art. 1 ust. 1 pkt 3.

Na podstawie art. 4 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Obowiązek podatkowy z zastrzeżeniem art. 5, ciąży – przy umowie o dział spadku lub o zniesienie współwłasności – na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi – przy umowie o zniesienie współwłasności lub o dział spadku – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału we współwłasności lub spadku.

Na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 cyt. ustawy:

Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Stawki podatku wynoszą – od umów zamiany, dożywocia, o dział spadku, o zniesienie współwłasności oraz darowizny:

a) przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%,

b) przy przeniesieniu własności innych praw majątkowych − 1%.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy:

Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika, o których mowa w ust. 1a.

Jak wynika z powołanych przepisów – umowa zniesienia współwłasności ze spłatą czy też ugoda sądowa wywierająca taki sam skutek jak umowa, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) i art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział we współwłasności.

Jako, że przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują pojęcia „współwłasność”, należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Na podstawie art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Sposoby wyjścia ze stanu współwłasności (rzeczy ruchomej lub nieruchomej - nieruchomości) regulują postanowienia art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego. W świetle wyżej powołanych przepisów zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy między współwłaścicielami albo, w braku zgody między współwłaścicielami, na podstawie orzeczenia sądu.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

1. podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),

2. przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,

3. sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera również własnej definicji nieruchomości lub jej części oraz nie określa co jest częścią składową nieruchomości. Z tego względu, aby zakwalifikować daną rzecz jako nieruchomość oraz określić co stanowi jej integralną część dla celów opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych należy odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W oparciu o art. 47 § 1, 2 i 3 ww. Kodeksu:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Zgodnie z tą zasadą wszystko, co jest trwale związane z gruntem stanowi jego część składową

i nie może być odrębnym przedmiotem własności (oderwanym od własności gruntu).

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Zgodnie z tą zasadą wszystko, co jest trwale związane z gruntem stanowi jego część składową i nie może być odrębnym przedmiotem obrotu prawnego.

W prawie polskim obowiązuje zasada superficies solo cedit, zgodnie z którą budynki i urządzenia trwale z gruntem związane, drzewa i inne rośliny, a także inne przedmioty trwale z gruntem związane są jego częściami składowymi, a tym samym nie mogą być odrębnym od gruntu przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Są jego integralną częścią i tym samym własność budynku wzniesiona na danym gruncie dzieli byt prawny gruntu, co oznacza, że jest własnością właściciela gruntu. Tak samo jest z udziałem w tej własności.

Z opisu zdarzenia przyszłego (ostatecznie sprecyzowanego w uzupełnieniach wniosku) wynika, że zamierza Pani dokonać odpłatnego zniesienie współwłasności nieruchomości opisanej we wniosku. Zniesienie współwłasności doprowadzi do nabycia przez Panią 99/100 udziałów w prawie własności nieruchomości. Cała nieruchomość ma wyższą wartość niż obecnie posiadany przez Panią udział w wysokości 1/100 nieruchomości. Nabędzie Pani udział wynoszący 99/100, który ma wyższą wartość niż obecnie posiadany przez Panią udział wynoszący 1/100. Odpłatne zniesienie współwłasności będzie się wiązało ze spłatą cioci w wysokości wartość nieruchomości minus wartość domu x 99/100, czyli w kwocie stanowiącej równowartość 99/100 wartości gruntu. Obecnie przysługuje Pani skonkretyzowane roszczenie wobec cioci o zwrot nakładów związanych z budową domu przez Panią i Pani męża. Dom ma wyższą wartość niż grunt. We wniosku rozdzieliła Pani grunt i dom tylko w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, który mówi, że od podstawy opodatkowania odliczamy długi. Dom jest nakładem na gruncie, czyli długiem cioci wobec Pani i Pani męża jako osób, które poczyniły nakład. Oczywiście dom jest częścią składową gruntu, tzn. jest to jedna nieruchomość.

Chce Pani poznać sposób opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ugody sądowej, w której doszłoby do odpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości z uwzględnieniem Pani i Pani męża roszczenia o zwrot nakładów. Spłata cioci byłaby w wysokości: 99/100 x (wartość nieruchomości minus wartość domu).

Jak już wskazano powyżej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podlega zniesienie współwłasności, jeżeli wiąże się ono z obowiązkiem spłat lub dopłat.

Spłata stanowi wyrażoną w pieniądzu równowartość udziału w majątku wspólnym i występuje przy zniesieniu współwłasności wówczas, gdy całość majątku objętego współwłasnością (rzeczy) przyznano jednemu lub kilku ze współwłaścicieli. Natomiast dopłata ma wyrównać różnice powstałe wskutek fizycznego podziału majątku między współwłaścicieli, gdy zachodzą rozbieżności między faktycznie przyznaną im częścią majątku a udziałem w majątku objętym współwłasnością.

Z opisu wniosku wynika, że planowane w drodze ugody sądowej zniesienie współwłasności nieruchomości doprowadzi do nabycia przez Panią 99/100 udziałów w prawie własności nieruchomości. Cała nieruchomość ma wyższą wartość niż obecnie posiadany przez Panią udział wynoszący 1/100. W wyniku planowanej ugody sądowej nabędzie Pani udział w nieruchomości wynoszący 99/100. Odpłatne zniesienie współwłasności będzie się wiązało ze spłatą na rzecz cioci. Spłata ta ma być ustalona w wysokości wartości nieruchomości minus wartość domu, czyli w kwocie stanowiącej równowartość 99/100 wartości gruntu.

Jako, że zniesienie współwłasności nastąpi odpłatnie (ze spłatą), będzie ono podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tak stanowi cyt. powyżej art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) w powiązaniu z art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jak już wcześniej wskazano podstawę opodatkowania przy umowie o zniesienie współwłasności, w myśl powołanej wyżej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału we współwłasności. Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności. Od podstawy tej, zgodnie z uregulowaniami analizowanej ustawy, nie odliczana się długów i ciężarów.

W analizowanej sprawie będzie miało miejsce odpłatne zniesienie współwłasności zabudowanej nieruchomości a nie tylko samej działki (gruntu). Jak wskazano już wyżej, w ujęciu cywilistycznym, a tymi właśnie regułami kierują się zasady opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, przedmiotem zniesienia współwłasności będzie nieruchomość zabudowana, czyli grunt wraz z budynkiem. Zatem planowane odpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości zabudowanej będzie opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych, według uregulowań wynikających z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Skoro w przedmiotowej sprawie będzie miało miejsce zawarcie ugody sądowej dotyczącej zniesienia współwłasności prawa do nieruchomości jako całości (gruntu wraz z zabudową) pomiędzy dotychczasowymi współwłaścicielami, tj. Panią i ciocią, ze spłatą na rzecz cioci, to podstawę opodatkowania będzie stanowiła wartość rynkowa nabywanego udziału w całej nieruchomości (grunt wraz z budynkiem). Bez znaczenia dla skutków opodatkowania jest fakt, że Pani wraz z mężem poniosła nakłady na budowę domu znajdującego na nieruchomości będącej przedmiotem odpłatnego zniesienia współwłasności, bowiem jak wynika z przywołanego art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych długi i ciężary nie pomniejszają wartości podstawy opodatkowania.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – na który powołuje się Pani w opisie zdarzenia przyszłego – nie ma zastosowania do opodatkowania danej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z uregulowaniami dotyczącymi sposobu obliczania w podatku od czynności cywilnoprawnych, wartości podstawy opodatkowania nie pomniejszają długi ani ciężary, do których można by było zaliczyć poniesione przez Panią (oraz męża) nakłady na budowę domu.

W tym przypadku nie będzie miała więc znaczenia kwestia nakładów poniesionych na budowę domu czy wartość spłaty. Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazuje bowiem jasno, iż podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, bez odliczenia długów i ciężarów. Przedmiotem odpłatnego zniesienia współwłasności będzie – jak wskazano już wyżej – nieruchomość zabudowana, a zatem to jej wartość rynkowa (wartość rynkowa udziału nabytego ponad udział pierwotnie przysługujący) będzie stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, bez możliwości odliczenia od tej podstawy poniesionych nakładów na budowę domu.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy i przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy przy czynności zniesienia współwłasności ze spłatą ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział we współwłasności. Skoro zatem w przedmiotowej sprawie będzie miało miejsce zawarcie ugody sądowej dotyczącej zniesienia współwłasności nieruchomości (gruntu zabudowanego) pomiędzy dotychczasowymi współwłaścicielami, tj. Panią i ciocią, to przedmiotowa czynność zniesienia współwłasności, jako wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie podlegała sama czynność jako taka, czy to będzie umowa, orzeczenie sądu czy też zawarcie ugody.

Z treści wniosku wynika, że to Pani (w wyniku odpłatnego zniesienia współwłasności) zostanie jedynym właścicielem nieruchomości zabudowanej, przejmując – w wyniku zniesienia współwłasności – udział 99/100 nieruchomości należący do cioci. Podstawę opodatkowania przy umowie o zniesienie współwłasności nieruchomości stanowić więc będzie wartość rynkowa rzeczy nabytej ponad wartość udziału we współwłasności. Określenie wartości udziału 99/100 w całej nieruchomości nastąpi w oparciu o wskazany powyżej art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (bez możliwości odliczania długów i ciężarów np. nakładów), natomiast stawka podatku wyniesie 2% tejże wartości rynkowej.

Organ interpretacyjny w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych nie mógł więc potwierdzić Pani stanowiska.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja stanowi ocenę Pani stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od spadków i darowizn zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie – znak: 0111-KDIB2-3.4015.82.2022.3.BD.

Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem – została wydana wyłącznie dla Pani. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualną). Funkcja ochronna płynąca z przedmiotowej interpretacji ma zastosowanie wyłącznie dla Pani.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.