0111-KDIB2-3.4014.278.2022.1.JS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 6 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczył podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży prawa do działki na terenie rodzinnego ogrodu działkowego i własności naniesień na tej działce.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis stanu faktycznego

25 maja 2022 r. zawarł Pan umowę, której treść zaprezentował w opisie zdarzenia.

Umowa przeniesienia prawa do działki zawarta 25 maja 2022 r. w G. (zwana dalej „umową”), pomiędzy: A. D., zamieszkałą w G., zwaną dalej „Zbywcą” a Panem, zwanym dalej „Nabywcą”.

§ 1

1. Zbywca oświadcza, że:

- przysługuje mu prawo do działki nr (…) o powierzchni xxx m2, zwanej dalej „działką”; położonej na terenie prowadzonego przez Polski Związek Działkowców Rodzinnego Ogrodu Działkowego, zwanego dalej „Rodzinnym Ogrodem Działkowym”;

- przysługujące mu prawo do działki wynika z umowy przeniesienia prawa do działki zawartej xxx r., zatwierdzonej uchwałą zarządu Rodzinnego Ogrodu Działkowego z xxx r.;

- działka jest wolna od jakichkolwiek obciążeń osób trzecich, a w szczególności nie jest oddana innym osobom w dzierżawę działkową;

- wszelkie nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce stanowią jego własność zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych oraz są zgodne z obowiązującym prawem;

- nie zalega z opłatami ogrodowymi wobec Polskiego Związku Działkowców – Rodzinnego Ogrodu Działkowego, zwanego dalej także „PZD”;

- Nabywca jest/nie jest osobą bliską Zbywcy.

2.Nabywca oświadcza, że:

- nie przysługuje mu prawo do innej działki, niż określona w ust. 1, położonej w jakimkolwiek rodzinnym ogrodzie działkowym;

- działkę zamierza wykorzystywać wyłącznie w zakresie prowadzenia upraw ogrodniczych, wypoczynku i rekreacji;

- zapoznał się z obowiązującym regulaminem rodzinnego ogrodu działkowego oraz ustawą z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych, zwaną dalej „ustawą”;

- przed zawarciem umowy sprawdził oraz akceptuje stan prawny oraz faktyczny dotyczący działki.

§ 2

1. Przedmiotem umowy jest przeniesienie praw i obowiązków wynikających z prawa do działki zgodnie z art. 41 ustawy, a także określenie warunków zapłaty i wysokość wynagrodzenia za znajdujące się na działce nasadzenia, urządzenia i obiekty.

2. Umowa określa również prawa i obowiązki, które Zbywca przenosi na rzecz Nabywcy.

§ 3

1. Zbywca przenosi na rzecz Nabywcy prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki oraz własność znajdujących się na działce nasadzeń, urządzeń i obiektów.

2. Z tytułu przeniesienia własności nasadzeń, urządzeń i obiektów, o których mowa w ust. 1, Nabywca zapłaci na rzecz Zbywcy wynagrodzenie w wysokości 23 000,00 zł (słownie: dwadzieścia trzy tysiące złotych zero groszy).

3. Zapłata wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2 (po odliczeniu wcześniej wpłaconego zadatku w kwocie 3000,00 zł), nastąpi przelewem na konto o numerze (…) (…) w terminie trzech dni roboczych od zawarcia niniejszej umowy,

§ 4

1. Skuteczność przeniesienia prawa do działki wynikającego z umowy zależy od zatwierdzenia przez Polski Związek Działkowców – Rodzinny Ogród Działkowy, na zasadach określonych w art. 41 ustawy. Formularz wniosku o zatwierdzenie przeniesienia prawa do działki stanowi załącznik do umowy.

2. W przypadku odmowy zatwierdzenia przeniesienia prawa do działki, Zbywca zobowiązuje się zwrócić otrzymane wynagrodzenie, o którym mowa w § 3 ust. 3 lit. a) lub b), w terminie 3 dni roboczych od dnia okazania przez Zbywcę/Nabywcę pisemnego oświadczenia Polskiego Związku Działkowców – Rodzinnego Ogrodu Działkowego o odmowie zatwierdzenia przeniesienia prawa do działki.

§ 5

1. Z chwilą zatwierdzenia przeniesienia prawa do działki, Nabywca wstępuje w prawa i obowiązki Zbywcy w zakresie ustanowionego tytułu prawnego do działki, zastępując Zbywcę jako strona umowy dzierżawy działkowej wiążącej go z Polskim Związkiem Działkowców – Rodzinnym Ogrodem Działkowym.

2. Jako strona umowy dzierżawy działkowej, o której mowa w ust. 1, Nabywca stanie się działkowcem w rozumieniu ustawy i będzie uprawniony, na czas nieoznaczony, do używania działki i pobierania z niej pożytków oraz będzie zobowiązany używać działkę zgodnie z jej przeznaczeniem, przestrzegać regulaminu rodzinnego ogrodu działkowego oraz uiszczać opłaty ogrodowe.

§ 6

1. Jako działkowiec Nabywca będzie mógł zagospodarować działkę i wyposażyć ją w odpowiednie obiekty i urządzenia zgodnie z przepisami ustawy oraz regulaminem.

2. Na terenie działki nie może znajdować się altana, której powierzchnia zabudowy lub wysokość przekracza parametry ustalone w art. 2 pkt 9a ustawy.

3. Stwierdzenie przez właściwy organ administracji publicznej, że na terenie działki wybudowano, nadbudowano lub rozbudowano altanę lub inny obiekt z naruszeniem przepisów prawa, będzie stanowić podstawę do wypowiedzenia przez PZD – w trybie § 9 – umowy dzierżawy działkowej, o której mowa w § 5 ust. 1.

§ 7

Jako działkowiec Nabywca będzie w szczególności obowiązany:

a. utrzymywać działkę w należytym stanie,

b. przestrzegać porządku ogrodowego w sposób określony w regulaminie,

c. ponosić wydatki związane z utrzymaniem działki oraz opłaty ogrodowe,

d. korzystać z terenu ogólnego i infrastruktury ogrodowej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych działkowców,

e. przestrzegać zakazu zamieszkiwania, prowadzenia działalności gospodarczej lub innej działalności zarobkowej na terenie działki,

f. nie oddawać działki w poddzierżawę lub do bezpłatnego używania osobie trzeciej.

§ 8

Jako działkowiec Nabywca będzie obowiązany uczestniczyć w pokrywaniu kosztów funkcjonowania Rodzinnego Ogrodu Działkowego w częściach przypadających na jego działkę, przez uiszczanie opłat ogrodowych. Zasady ustalania i uiszczania opłat ogrodowych określa statut Polskiego Związku Działkowców.

§ 9

1. Jako działkowiec Nabywca będzie mógł w każdym czasie wypowiedzieć umowę dzierżawy działkowej, o której mowa w § 5 ust. 1, nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, jeżeli nie osiągnie porozumienia z PZD co do warunków i terminu rozwiązania tej umowy.

2. PZD będzie mógł wypowiedzieć umowę dzierżawy działkowej, o której mowa w § 5 ust. 1, nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, jeżeli Nabywca jako działkowiec:

1. pomimo pisemnego upomnienia będzie korzystał z działki lub altany w sposób sprzeczny z przepisami ustawy lub regulaminem, niszczył infrastrukturę ogrodową albo wykraczał w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi ogrodowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych działek, lub

2. będzie w zwłoce z zapłatą opłat ogrodowych lub opłat związanych z utrzymaniem działki na rzecz PZD za korzystanie z działki co najmniej przez 6 miesięcy, pomimo uprzedzenia go na piśmie o zamiarze wypowiedzenia tej umowy i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności, lub

3. odda działkę lub jej część osobie trzeciej do płatnego lub bezpłatnego używania.

3. Wypowiedzenia dokonuje się na piśmie pod rygorem nieważności. Wypowiedzenie złożone przez PZD musi określać przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie.

4. Umowa dzierżawy działkowej, o której mowa w § 5 ust. 1, może zostać rozwiązana w każdym czasie za porozumieniem stron.

§ 10

1. Zawarcie umowy wymaga formy pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi, pod rygorem nieważności.

2. W sprawach nieuregulowanych w umowie mają zastosowanie odpowiednie przepisy prawa, a w szczególności przepisy ustawy oraz Kodeksu cywilnego.

3. Wszelkie zmiany postanowień umowy wymagają zachowania formy, o której mowa w ust. 1, pod rygorem nieważności.

4. Ewentualne spory wynikłe z umowy, będą rozstrzygane przez sąd rzeczowo i miejscowo właściwy dla miejsca położenia działki.

5. Umowa została sporządzona w języku polskim, w trzech jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla Nabywcy, Zbywcy oraz PZD.

Pytanie

Ile wynosi obowiązująca Pana stawka podatku od czynności cywilnoprawnych wykazana w deklaracji PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych)-3, 1% czy 2%, i od jakiej kwoty jest liczona?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, obowiązująca Pana stawka podatku od czynności cywilnoprawnych, na podstawie przekazanej treści umowy przeniesienia prawa do działki, wynosi 1% od wartości wynagrodzenia Zbywcy (od 23000 zł), tj. 230 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.):

Podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży – stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 cyt. ustawy:

Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stawki podatku wynoszą – od umowy sprzedaży:

a) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,

b) innych praw majątkowych – 1%.

Z kolei na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy:

Podatek pobiera się według stawki najwyższej jeżeli podatnik dokonując czynności cywilnoprawnej, w wyniku której nastąpiło przeniesienie własności, nie wyodrębnił wartości rzeczy lub praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki – od łącznej wartości tych rzeczy lub praw majątkowych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 cyt. ustawy:

Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika, oraz przypadków, o których mowa w ust. 1a tejże ustawy.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy, umowa sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Z uwagi na brak definicji pojęcia „nieruchomości” i „rzeczy” w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, należy odwołać się do odpowiednich przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360, ze zm.):

Rzeczami są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że xxx r. zawarł Pan odpłatną umowę przeniesienia prawa do działki położonej na terenie rodzinnego ogrodu działkowego prowadzonego przez Polski Związek Działkowców, na podstawie której nabył Pan prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki oraz własność znajdujących się na działce nasadzeń, urządzeń i obiektów. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia własności nasadzeń, urządzeń i obiektów, które jako Nabywca zapłacił Pan Zbywcy wyniosło xxx zł (słownie: xxx złotych zero groszy).

Zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1073):

Działkowiec ma prawo zagospodarować działkę i wyposażyć ją w odpowiednie obiekty i urządzenia zgodnie z przepisami ustawy oraz regulaminem.

Z kolei nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność.

Omawiane nasadzenia, obiekty i urządzenia spełniają definicję rzeczy zawartą w art. 45 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 47 § 1-3 Kodeksu cywilnego:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Zgodnie z art. 48 Kodeksu cywilnego:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Zgodnie z zasadą prawa superficies solo cedit (to co jest na powierzchni przypada gruntowi) odnoszącą się do związania własności budynku wzniesionego na gruncie z własnością tego gruntu, częścią składową gruntu są wszystkie rzeczy trwale złączone z tą nieruchomością.

Wyjątek od ogólnej reguły zawartej w art. 48 Kodeksu cywilnego stanowi wskazany powyżej przepis art. 30 ust. 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych. Nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią zatem jego własność.

Zasady zbywania praw do działki zostały ustanowione w treści art. 41 ww. ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych:

Działkowiec, w drodze umowy, może przenieść prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki na rzecz pełnoletniej osoby fizycznej (przeniesienie praw do działki). Umowę zawiera się w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi, przy czym skuteczność przeniesienia praw do działki zależy od zatwierdzenia przez stowarzyszenie ogrodowe.

W myśl art. 42 ust. 2 ww. ustawy:

W razie przeniesienia praw do działki warunki zapłaty i wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, określa umowa, o której mowa w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy.

Przepisy ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych nie regulują kwestii zbywania, będących własnością działkowca, nasadzeń, urządzeń i obiektów znajdujących się na działce, wskazując jedynie, że w razie przeniesienia praw do działki, warunki zapłaty i wysokość wynagrodzenia za nasadzenia, urządzenia i znajdujące się na niej obiekty określa umowa, a więc ustawodawca pozostawia w tym zakresie dowolność stronom umowy.

Zgodnie zaś z treścią art. 535 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Zatem umowa, na podstawie której następuje odpłatne (za określoną cenę) przeniesienie prawa do działki ocenić należy jako umowę sprzedaży innych praw majątkowych. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy umowa ta – jeśli dotyczy tylko odpłatnego przeniesienia prawa majątkowego, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki 1%.

Jeżeli jednak przedmiotem umowy o przeniesieniu prawa do działki są także nasadzenia, urządzenia lub inne obiekty znajdujące się na działce i stanowiące własność działkowca, to podlega ona – zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi według stawki 2%, jako że jej przedmiotem są rzeczy ruchome.

W sytuacji, gdy w umowie nie została wyodrębniona wartość rzeczy i praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki podatku, to podatek – zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – będzie należny według stawki najwyższej, tj. stawki 2%, od łącznej ich wartości (rzeczy i praw majątkowych).

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży – zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, uwzględniając ich miejsce położenia, stan i stopień zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem sprzedaży było prawo majątkowe do działki oraz rzeczy w postaci nasadzeń, urządzeń lub innych obiektów znajdujących się na działce.

W Pana przypadku z racji tego, że w wyniku zawarcia umowy nie doszło do przeniesienia wyłącznie prawa do działki (prawa majątkowego) lecz również do przeniesienia własności wszelkiego rodzaju naniesień, obiektów i urządzeń (rzeczy), stawka 1% nie mogła mieć zastosowania. Z treści wniosku nie wynika bowiem, aby wartość prawa majątkowego (prawa do działki) została w umowie wyodrębniona.

Zatem nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem, że w opisanym stanie faktycznym stawka podatku wynosi 1%. Jak bowiem wynika z wniosku, przedmiotem umowy są także rzeczy (nasadzenia, urządzenia i obiekty). W takim przypadku stawka podatku wynosi 2%. Stawka 1% ma zastosowanie tylko do sprzedaży praw majątkowych.

Podstawą opodatkowania jest natomiast wartość rynkowa przedmiotu sprzedaży a nie wartość „wynagrodzenia”, określana w umowie. Wartość transakcji będzie stanowiła podstawę opodatkowania tylko wówczas gdy będzie odpowiadała wartości rynkowej przedmiotu transakcji.

W tej interpretacji nie możemy jednak potwierdzić czy wartość transakcji odpowiadała wartości rynkowej przedmiotu transakcji, gdyż takich ustaleń można dokonać tylko w postępowaniu dowodowym (wyjaśniającym), do czego Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie posiada kompetencji. Jego uprawnienie ogranicza się tylko do wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w konkretnej sprawie.

Wobec powyższego, Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.